عنوان مقاله :به کار گیری ماده افزودنی هیدروکسید آلومینیوم برای ارتقاء بازدهی سیستم انعقاد الکتریکی در حذف رنگزای قرمز اسیدی18
محل انتشار:نهمین کنگره ملی مهندسی عمران مشهد
تعداد صفحات: 8
نوع فایل : pdf
خلاصه:
فرآهم آوردن ایمنی رانندگان هدف اولیه طرحهای بزرگراهها می باشد و انتظار می رود که ایمنی در طرح ها و سیاست ها و استانداردهای سازمان ها ، انعکاس یافته باشد. ایمنی از جمله فاکتورهای مهم در بیشتر تصمیم گیری ها از جمله طرح های جایگزین می باشد. هرچند محدود بودن کیفیت داده های ایمنی و ناکافی بودن مدیریت داده ها و سیستم های اطلاعاتی، تاثیر و کارایی تلاش های پیشین جهت در نظرگرفتن ایمنی بزرگراهها در تصمیمات مربوط به طراحی، را محدود نموده است.
در پروژه 13-17 NCHRP نیاز به اطلاعات ایمنی ارتقاء یافته برای استفاده در تصمیم گیری های مربوط به طراحی بزرگراه بررسی شده است. خلاصه نتایج تحقیق نشان می دهد که می بایست کیفیت و کمیت داده های ایمنی و ابزارهای موجود طراحان ارتقاء یابد.
کارهای مورد نظر در پروژه و اهداف آن در زیر آمده است:
مشکل ما شیوة تولید است نه کوچ یا اسکان، این شیوة تولید عشایری است که هماهنگی خود را با مقتضیات زمان از دست داده است و جماعتهای عشایری برای تغییر شیوة تولید خود تنها دو راه عقلایی را در پیش دارند :
الف) تولید بر پایه کشتزارهای دامی
عشایر، سنت و سابقه دیرینه ای در دامداری دارند، از طرفی تقریباً تمام روستاهای ما روستاهای کشاورزی هستند. اگر قرار باشد دهواره های جدیدی با جماعتهای عشایری کوچنده پدید آید با فعالیت اصلی آنها بر محور پرورش دام ، آن هم تا جایی که ممکن باشد دامپروری نوین امروزی صورت گیرد. این دهواره ها باید علوفه و خوراک دام تولید کنند. در چنین دهواره هایی نگرانی همیشگی و دیرینة مهندسین کشاورزی کشور دربارة جدایی کشاورزی از دامداری برطرف خواهد شد ونمونه ای از ادغام و هماهنگی کامل آن دو پدید خواهد آمد، و از تصور به تحقق خواهد پیوست. در این دهواره ها باید روشهای علمی اصلاح نژاد دامها به منظور افزایش محصول (بهره وری) اعمال گردد.
ب) تولید بر پایة صنعت
در جاهایی که امکان ایجاد دهواره های عشایری بر پایة دامپروری نوین ممکن نباشد، پاسخ مسئله توسعه و تحول جماعتهای عشایری در صنعت است. مراد از صنعت بر خلاف تصور و روال فکری معمول، صنایع دستی و کوچک و کارهایی مانند گلیم بافی و جاجیم بافی نیست، این نوع صنایع میتوانند در مواردی درآمدهای جنبی و حاشیه ای ایجاد کنند و در طرحهای فقرزدایی به طور موقت به کار گرفته شوند، اما هرگز نمیتوانند محور تحول اقتصاد پویای نوینی باشند. از این نوع فعالیت و مهارتهای سنتی میتوان و باید به جای خود استفاده کرد اما دل و امید نهایی بستن به آنها فرصت و زمان را از دست دادن و به فاصلة عقب
شامل 73 صفحه فایل word قابل ویرایش
لینک پرداخت و دانلود *پایین صفحه*
فرمت فایل : Word(قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه : 13
فهرست مطالب:
راه های افزایش با نشاط سازی مدارس و ارتقاء سطح بهداشت روانی
عوامل تاثیر گذار بر سیستم آموزشی
محیط فیزیکی آموزش
محیط انسانی سیستم آموزشی
فرآیند شاد سازی مدرسه
فرآیند چیست؟
روش ارتقای فرآیند
روش ارتقای فرایند FOCUS_PDCA
بیان فرصت ارتقا
بی شک زیباترین ندایی که از دوران مدرسه هنوز در خاطر داریم نه صدای گام های پر صلابت معلم نه انعکاس ترکه ی ناظم در راهروی کم نور و خلوت نه هق هق گریه از یک نمره ی کم ، بلکه صدای خنده ی شادمانه ی کودکی مان است و دلنشین ترین تصویر چهره ی متبسم معلم،ناظم، مدیر و مستخدمی که همگی دوستمان داشتند.
شادمانی هدیه ای نیست که در مدرسه به کودکان پیشکش کنیم، کودکان بی دلیل شادنند. تنها باید کوشید تا دلایل ناشاد کردن کودکان در مدارس را کم رنگ تر ساخت.
بحث پیرامون فواید و اثرات روحی و جسمانی شاد بودن بسیار است.
فلاسفه، پویندگان راه حقیقت، عالمان علوم انسانی و خیر اندیشان همگی به دنبال این بوده اند که چگونه انسان را از قیود ملال آور زندگانی برهانند چگونه شیرینی رها زیستن و وارستگی را به ارمغان آورند چگونه هر لحظه شدن را جایگزین هماره بودن نمایند و کوتاه اینکه چگونه شادمانی کودکانه زیستن را به زندگی آدمیان باز گردانند.
حال اگر اهتمامی شود تا این موهبت الهی یعنی شادی کودکانه که عمیق ترین و متکامل ترین فلسفه ی نگرش به زندگانیست از همان ابتدا در تکاپو ی پرورش و ْآموزش زیر گام های دیسیپلین و قواعد خشک و خدای ناکرده کاستی های شخصیتی دست اندر کاران آموزشی و
پرورشی پا ما ل نگردد، آینده ای را برای فرزندانمان رقم زده ایم که باید در انتظار یک انسان سالم و بالنده باشد.
شادی و سرور که تنها وسیله ی مبارزه با کاهلی، خمودگی و سکون است موجب بالا رفتن اعتماد به نفس دانش آموزان،تسریع روند آموزش،کنترل و کاهش اضطراب و بهبود کیفیت آموزش و پرورش می گردد. در یک محیط آموزشی شاد، افراد با رغبت و عشق حضور می یابند و ثمره ی چنین حضوری سازندگی است.