دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
فایل ورد "قابل ویرایش واماده پرینت"تعداد صفحه:34
چکیده :
چاقی یکی از مشکلات تغذیه‌ای عمده به ویژه در کشورهای پیشرفته به شمار می‌آید به طوری که کلیه فعالیت‌های فرد را تحت تأثیر قرار داده و حتی از نظر روانی و احساسی او را دچار مشکل می‌کند. اما علاوه بر تعداد زیاد افراد چاقی که در کشور وجود دارد، چندسالی می‌شود که کارشناسان سلامت در مورد زیاد شدن تعداد دانش‌آموزان چاق در کشور هشدار می‌دهند.
مهمترین دلیلی که این کارشناسان برای این موضوع می‌آورند. با توجه به این که چاقی در این سنین زمینه ساز چاقی در بزرگسالی و عوارض مربوط به آن است و اهمیت این موضوع در این سالها تحقیقات زیادی در این مورد انجام شده است. چاقی مفرط در بین دانش آموزان دبستانی و راهنمایی شیوع یافته است.
استفاده از فست فودها و غذاهای آماده و عدم تحرک کودکان و نوجوانان موجب شیوع چاقی مفرط در بین آنها شده است.متاسفانه خانواده ها به جای اینکه مواد خوراکی و غذای سالم برای میان وعده مدرسه فرزند خود آماده کنند ترجیح می دهند غذاهای آماده و فست فودی به فرزندان خود بدهند در حالی که این نوع تغذیه ها موجب چاقی بیش از حد آنها در سنین پایین می شود.
همانطور که می دانیم موضوع تربیت بدنی در مدارس از این جهت مدتی است بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته که مشخص شده چاقی و ناهنجاری های اسکلتی و قامتی خطرات رو به گسترشی برای دانش آموزان است و هر روز بیش از پیش آنها را تهدید می کند. به طورکلی همه آمارها حاکی از چاق شدن دانش آموزان است و نتیجه تحقیقات متعدد هم نشان داده که دانش آموزان زیادی دچار مشکلات ناهنجاری های اسکلتی هستند. به عنوان مثال براساس تحقیقی که در ۲۰ استان انجام شده، مشخص شده به طور میانگین ۶۴ درصد دانش آموزان دچار مشکل ساختاری قامتی و چاقی هستند.
اینجانب … دبیر … تصمیم گرفتم بر این اساس مشکل چاقی دانش آموزم امیر حسین را با تغذیه مناسب و ورزش حل نمایم.
مقدمه
بر اساس آمار وزارت آموزش و پرورش، 85 درصد از بوفه های مدارس کشور اصلاح تغذیه ای شده اند به گونه ای که در گذشته شاهد فروش تغذیه های ناسالم بودیم، اما خوشبختانه هم اکنون شاهد عرضه اغذیه های سالم در سطح بوفه های سطح مدارس هستیم.ولی باز هم می بایست توجه بیشتری به این قضیه بشود.
زیرا در آینده مشکلات زیادی برای حوزه بهداشت و درمان ایجاد خواهد کرد بنا بر این باید در پیشگیری از شیوع بیماری های غیرواگیر ناشی از چاقی و اضافه وزن در دانش آموزان اقدام کنیم.
به همین منظور حدود 3 ماه پیش تفاهم نامه ای با وزارت آموزش و پرورش در راستای حفظ و ارتقای سلامت دانش آموزان و توانمندسازی آنها و خانواده های آنها به امضاء رسیدکه تسهیل دسترسی دانش آموزان به وعده های غذایی سالم با نظارت بر پایگاه های تغذیه سالم مدارس و استانداردسازی و نظارت بر پایگاه های تغذیه سالم مدارس و تسهیل مشاوره تغذیه ای و اجرای برنامه مکمل یاری آهن و ویتامین D یکی از مفاد تفاهم نامه وزارت بهداشت و وزارت آموزش و پرورش است.
: با توجه به اینکه پیشگیری مقدم بر درمان است، هم اکنون شاهد اختصاص حداکثر بودجه های سلامت کشور به بخش بهداشت نسبت به سال های قبل هستیم.وبا اشاره به رشد روز افزون کم تحرکی و چاقی دربین دانش آموزان از معلمان ورزش خواست برای ارتقای سطح سلامت دانش آموزان تلاش کنند.
دبیران تربیت بدنی مانند خود من تغذیه نامناسب و رشد روزافزون بازیهای رایانه ای را از عوامل کم تحرکی دانش اموزان دانست و بعضا رقابت های تحصیلی دانش آموزان ، خانواده ها ومدارس نیز، دانش آموزان را بیشتر مشغول درس نموده و از تحرک آنان کاسته است.
اینجانب تصمیم دارم راهکار های تغذیه مناسب و ورزش را بر روی دانش آموز مورد نظرم بررسی نمایم.
بیان مسئله :
مشکل فرزند من چاقی بیش از حد او است. به همین علت مورد تمسخر همکلاسی هایش قرار می گیرد و بنابراین از آنها کناره گیری می کند. همین باعث شده دوستان کمتری داشته باشد.
اجازه بدهید ابتدا به این بپردازیم که علت چاقی بچه ها چه می تواند باشد. احساس رضایتی که بچه ها از خوردن غذا دارند، صرفاً برای رفع گرسنگی نیست، بلکه خود عمل غذا خوردن، در شرایطی برای بچه ها لذتبخش می شود. متأسفانه بسیاری از بچه های پرخور چون راه دیگری برای رسیدن به یک احساس خوب نداشته اند، به غذا خوردن روی آورده اند. اینها معمولاً از برقراری ارتباط با دیگران لذتی نمی برند، احساس تنهایی می کنند، غمگین هستند و احساس افسردگی دارند. بنابراین تنها راه رسیدن به یک حس خوشایند _ هر چند موقتی _ روی آوردن به «خوردن» است. غذا معمولاً گرم و نیروبخش است و «رضایت» به همراه دارد. معمولاً هم در خانواده های «زورگو» (Authoritherian) بچه ها وقتی احساس می کنند زورشان به کسی نمی رسد و به اصطلاح تنها مانده اند، با پرخوری در پی نوعی کسب رضایت برمی آیند. غذا به این بچه ها احساس نوعی امنیت می دهد. اما برای حل این مشکل ابتدا باید زمینه های روانی در خانواده را که به اینجا ختم شده حل کرد و سپس از راه های زیر وارد شد:
۱- هرگز به غذای او و خوردن و نخوردنش به اصطلاح «گیر» ندهید و توجهی نکنید. ۲- سپس با تهیه کتابی که میزان کالری غذاها را می سنجد و دادن آن به او و نیز با حضور فعال خودتان، به نوعی برنامه ریزی کنید که غذا خوردن همه اعضای خانواده به یک برنامه تبدیل شود؛ به این ترتیب که کاغذی نصب شود تا هر کس خواست هر چیزی را _ به غیر از آب _ بخورد، نام آن غذا و ساعت خوردن و میزان کالری اش را در آن برگه وارد کند. ۳- هر غذایی باید از ۱۵ دقیقه قبل به این لیست وارد و بعد خورده شود، از طرفی هر روز که می گذرد، می توانید این پانزده دقیقه را افزایش دهید. بدین ترتیب فرزند شما می آموزد که چگونه بر عمل خوردن خود کنترل خویش را به طور داوطلبانه اعمال نماید.
