دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
نام محصول : تحقیق در زمینه مالاریای پیشرفته
حجم :400 کیلوبایت
تعداد صفحات : 42
زبان : فارسی
سال گردآوری : 92
کد محصول : 00021
مالاریالوژی پیشرفته
در منطقه باتلاقی palustre فرانسه بیماری مالاریا بود لذا به آن paludism هم می گویند.
امروزه برای نشان دادن بیماری مالاریا از زنجیره علت استفاده می شود که شامل 5 حلقه است:
1)منبع عفونت (انسان و در جنوب شرقی آسیا منابع حیوانی مثل میمون هم دیده شده) 2)عامل بیماریزا 3)ناقل 4)میزبان 5) محیط (فیزیکی شیمیایی- اجتماعی اقتصادی – بیولوژیکی)
مالاریا در کودکان 9-2 ساله زیاد است چون: مصونیت ندارند، در کشورهای کمتر توسعه یافته به آنها توجه نمی شود، زودتر می خوابند و در معرض گزش بیشتری هستند، بچه ها برهنه می خوایند.
بیشترین شیوع فالسیپاروم (سه یک بدخیم) در ایران در ماههای مرداد و شهریور است.
ویواکس (سه یک خوش خیم) در اوایل بهار و اویال پاییز شایع است.
مالاریه (چهار یک خوش خیم) در اطراف شیراز و ایذه خوزستان دیده شده است.
اواله در غرب آفریقاست.
پلاسمودیومهای حیوانی از میمون به انسان در مالزی منمتقل شده شامل سیمیوم – سینومولژی – برازیلیانوم و ایشنویی.
میزبان نهایی انگل = پشه
از 407 گونه آنوفل 65 گونه ناقل مالاریا هستند و 30 گونه اینها ناقل درجه یک و مهم هستند.
فاکتورهای مربوط به ناقل که در اپیدمیولوژی مالاریا اهمیت دارند: توع آنوفل – جنسیت آنوفل – حساسیت آنوفل به انگل – عادات مربوط به استراحت و خونخواری (تکرر خونخواری و تمایل خونخواری از انسان)– طول عمر – طول پرواز – وفور پشه – عادات تخمگذاری – ظرفیت ناقلی – مقاومت در برابر حشره کشها
از تستهای پرسیپیتاسیون و الیزا برای تعیین نوع خون خورده شده آنوفل استفاده می شود.
طول پرواز آنوفل استفنسی در ایران 4800 متر اعلام شده است. آنوفل فاروهنسیس توانسته مسافت 132 کیلومتری صحرای سینا را پشت سر گذاشته و در اسرائیل یک کانون جدید مالاریا ایجاد کند.
اسپوروزوئیتهایی که در اثر گزش پشه وارد خون انسان می شوند در عرض نیم ساعت از خون محیطی پاک شده ووارد کبد می شوند.
شیزوگونی کبدی یا نسجی یا exoerythrocytic schizogony
اسپوروزوئیت – شیزونت نسجی – مروزوئیت –
شیزوگونی ثانویه خارج از گویچه ای در ویواکس دیده می شود. برخی شیزونتهای شیزوگونی ثانویه تا 3 سال به صورت خفته یا هیپنوزوئیت در کبد می مانند.
recrudescence = عود بیماری در آلودگی به فالسیپاروم و مالاریه = ظهور مجدد بیماری: عامل بیماری در بیمارانی که بطور ناقص درمان می شوند درون گلبولهای قرمز باقی مانده و کم و بیش تکثیر شده و به گلبولهای جدید منتقل می شود. در شرایط مساعد بند میزبان بیماری دوباره شروع می شود.
در خون: رینگ – شیزونت خونی – مروزوئیت – میکروگامتوسیت و ماکروگامتوسیت
یا مروزوئیت - ادامه شیزوگونی خونی
10-8 روز پس از آغاز شیزوگونی خونی در فالسیپاروم گامتوسیتها در خون یافت می شوند .
این مدت در ویواکس 5-3 روز و اواله چند هفته است.
در عود بیماری در ویواکس گامتوسیتها و اشکال غیرجنسی انگل همزمان در خون دیده می شوند.
عمر متوسط گامتوسیت فالسیپاروم 3 هفته تا 2 ماه است.
دوره گامتوسیت در خون کوتاهتر از دوره پارازیتمی است. ولی در محاسبات اپیدمیولوژیک معادل هم محاسبه می شود.
فالسیپاروم حداکثر 503 روز دوره پارازیتمی دارد ولی دوره گامتوسیتی آن 200 روز است.
قدرت آلوده کنندگی به تعداد گامتوسیت در واحد حجم خون و کیفیت آلوده کنندگی گامتوسیت وابسته است.
در ابتدا قدرت آلوده کنندگی گامتوسیت شدید است ولی به مرور زمان کمتر می شود.
طول عمر انگل: فالسیپاروم 222 تا 503 روز / ویواکس 3-2 سال و حداکثر 5 سال/ مالاریه 15-10 سال ولی تا 32 سال هم دیده شده است.
در سیاهپوستان مقاومت به ویواکس وجود دارد. گروه خونی Duffy منفی که در بچه ها بیشتر است به ویواکس و knowlesi مقاومند. این فنوتیپ در 90 درصد آفریقایی ها وجود دارد.
در افراد گروه خونی A عفونت مالاریا خیلی شدید است. کمتری موارد گروه خونی O
در کم خونی داسی شکل هم انگل نمی تواند رشد کند.
افراد دارای کمبود آنزیم G6PD تا حدی در برابر فالسیپاروم مقاومند.
در منطقه هیپواندمیک همه گروههای خونی مبتلا می شوند.
در منطقه هولواندمیک بیماری در بچه ها تظاهر پیدا می کند و بزرگسالان مصونیت دارند.
انگل به میزان کم و مصونیت به میزان زیاد از طریق جفت به نوزاد منتقل می شود.
در 16 درجه اسپوروگونی ویواکس 50 روز و در 26 درجه 9 روز طول می کشد.
اگر رطوبت نسبی در 8 صبح کمتر از 60% باشد احتمال قطع بیماری وجود دارد به علت مرگ و میر پشه ها.
قارچ سولمومایسس مانع رشد لارو آنوفل می شود.
منطقه اندمیک: مالاریا طی سه سال متوالی در آن وجود دارد و انتقال هم صورت می گیرد.
شاخص طحال برای معرفی میزان اندمیسیته بیماری مالاریا مورد استفاده است.
کلاس صفر= حالت عادی طحال بچه ها 2 تا 9 ساله
هولواندمیک = بیش از 75% کودکان 9-2 ساله طحال بزرگ دارند. در بزرگسالان به علت ایمنی نسبی کمتر طحال بزرگ دارند.
هایپراندمیک = 51 تا 75% کودکان 9-2 سال و بیش از 50% بزرگسالان دارای طحال بزرگند.
مزواندمیک = 11 تا 50درصد کودکان 9-2 سال دارای طحال بزرگند.
هیپواندمیک = صفر تا 10درصد کودکان 9-2 ساله دارای طحال بزرگند.
سمپاشی در منطقه هولواندمیک اشتباه است.
در هایپراندمیک مالاریا شدید است به علت عدم مصونیت.
متوسط بزرگی طحال = AES
محاسبه AES = کلاس صفر 14 نفر/ کلاس یک 25 نفر/کلاس دو 10 نفر/کلاس سه 2 نفر/کلاس چهار 2 نفر/کلاس پنج 1 نفر (41 نفر دارای بزرگی طحال)
نسبت افراد دارای طحال بزرگ به کل افراد = 5/74 درصد
برای تعیین اندمیسیته علاوه بر شاخص طحال می توان از اندیس انگلی هم استفاده کرد.
محاسبه میزان انگلی (Parasitic rate)= مجموع تعداد انگل های کلاسها به تعداد کل لامها ضربدر 100
محاسبه وفور انگلی (Parasitic Density Index) = مجموع تعداد انگل هر کلاس ضربدر شماره همان کلاس تقسیم بر تعداد کل انگل
لارو انوفل از 11 درجه به بالا شروع به فعالیت می کند.
در سرعت باد 31-25 مایل بر ساعت به بالا پشه قادر به تخمریزی و خونخواری نیست.
کمتر از 16 درجه برای ویواکس و کمتر از 19 درجه برای فالسیپاروم رشد انگل متوقف می شود.
مصونیت پیشگیرنده = perimunition : انگل به تعداد کم در خون است ولی علائم بیماری دیده نمی شود.
مصونیت ژنتیکی در افریقا در برابر ویواکس وجود دارد.
مصونیت همولوگ = مصونیتی که در برابر یک سوش انگل ایجاد می شود و از عفونت بعدی با همان سوش جلوگیری می کند.
مصونیت هترولوگ = مصونیتی که در برابر یک سوش انگل ایجاد می شود و از عفونت بعدی با سوش دیگر جلوگیری می کند.
در منطقه هولواندمیک گامتوسیت ها محدود به جوانترین گروه سنی جامعه است. و گامتوسیتمی شدید در این مرحله بخصوص 6 ماه اول زندگی وجود دارد.
در منطقه اپیدمیک گامتوسیتها در همه گروههای سنی زیاد است.
واکسن IgM را بالا می برد ولی مصونیت طبیعی IgG را بالا می برد و پس از مدتی ای جی ام بالا می رود. IgA از طریق شیر مادر ترشح می شود.
شیزونت نسجی فالسیپاروم 40000 ویواکس 20000 و مالاریه 200 مروزوئیت در خون آزاد می کند.
دوره کمون در ویواکس و اواله 15-14 روز در فالسیپاروم 12 روز و در مالاریه 18 تا 28 روز است.
برخی سوشهای ویواکس 9-6 ماه دوره کمون دارند. سوشی که زمستانگذرانی می کند. (hybernance)
Extrinsic period = فاصله بین تغذیه پشه از خون آلوده تا وجود اسپروزوئیت در غدد بزاقی اش.
Prepatent period = فاصله بین گزش پشه آلوده تا دوره شیزوگونی نسجی یعنی همان نیم ساعتی که اسپروزوئیت در خون محیطی است.
منطقه آنوفلیسم: فقط پشه وجود دارد و انگل نیست
در برنامه ریشه کنی مالاریا منطقه تحت پوشش همه مناطق است ولی در مبارزه با مالاریا مناطق مزو و هایپراندمیک مد نظر است.
مراحل ریشه کنی مالاریا: 1- آمادگی یا preparatory 2- حمله یا attack 3- استحکام یا consolidation 4- نگهداری یا maintenance
مبارزه با لارو در برنامه های کنترل مالاریای شهری انجام می شود و نقش اصلی در برنامه کنترل مالاریا مبارزه با بالغ است.
خصوصیات مرحله حمله: 1- پوشش کلی 2- پوشش کامل 95-90درصد (حداقل 70%) 3- دوز مصرفی کافی 4- سمپاشی منظم
cryptic: در صورتی که مورد مالاریایی ما بومی، وارده، انتقال از وارده، تزریقی و عود نباشد.
کانون ابقایی یا residual focus = در مرحله حمله نتوانسته ایم کانون را از بین ببریم و بعد از قطع سمپاشی هنوز انتقال وجود دارد.
کانون ابقایی یا باقیمانده = residual focus: کانونی که در مرحله حمله از بین نرفته است. دو نوع است فعال (موارد introduced دارد) و غیر فعال (موارد Imported دارد).
کانون جدید (پاسیو و اکتیو است). / پاسیو بیمار بالقوه وارده است/ اکتیو مورد Imported وارد شده و بیمار Introduced شده است.
در مرحله استحکام اگر مالاریا در منطقه بین 8 تا 10 ماه منتقل می شود باید از 10درصد جمعیت لام تهیه شود. اگر انتقال 5-4 ماه است از 8-6% و در مناطق هیپو اندمیک از 5-3% جمعیت باید لام تهیه شود.
اگر در سال اول موارد مالاریا به 16% کاهش یابد خوب است. بعد از 2 سال باید به 3 درصد و کمتر برسد.
در پایان مرحله حمله و قطع سمپاشی درصد انگلی نباید از 01/0% تجاوز کند (1 مثبت در هر 10000 نفر).
درصد انگلی کودکان زیر یک سال هم باید صفر باشد. این درصد نباید از 10% نسبت انگلی جامعه تجاوز کند.
نسبت عفونت سنگین به کل عفونت جامعه هم نباید بیشتر از 6% شود.
تخلیه کانون = Depletion
مالاریا campaign جانشین ریشه کنی مالاریا شد توسط WHO
در آخر هم RBM ایجاد شد.
407 گونه آنوفل یافت شده که 60 گونه ناقل اند و 25 گونه ناقل اصلی اند.
در منطقه EMRO شالیانه 15 میلیون مورد مالاریایی ثبت می شود که 47 هزار مورد آن می میرند.
سودان (5/7)- یمن (3)- افغانستان (5/2) و سومالی (2) میلیون مورد داشته اند از 15 میلیون مورد.
بیولوژی ملکولی در مالاریا
تشخیص ملکولی در سطوح پایین سیستماتیک کاربرد دارد.
برای تشخیص انگل مالاریا با روش های ایمنولوژیک در غدد بزاقی پشه باید حداقل 500 انگل در غده بزاقی باشد.
در این روش مثبت کاذب false positive به علت وجود آنتی ژنهای مشابه در سینه پشه آن را به اشتباه مثبت گزارش می کنند.
اما در روش ملکولی حداقل 10 انگل کافی است.
در روشهای ملکولی می توان شدت آلودگی و در آلودگی های میکس می توان نوع انگل را هم تشخیص داد.
در کمپلکس آنوفل ماکولی پنیس 8 گونه وجود داشت که دکتر صداقت یک گونه جدید به نام An.persiensis را کشف کرد.
physical map = محل هر ژنی را روی کروموزوم مشخص می کنند. مخصوصا ژنهایی که در انتقال مالاریا نقش دارند.
اگر یک پشه ناقل باشد vector competency را مطالعه می کنیم.
پشه های آنوفل 3 جفت کروموزوم دارند. شماره های 2 و 3 غیر جنسی اند. از نظر ژنتیکی کروموزومهای x,y متنوعتر از 2و3 هستند. (heteromorphic).
