فی موو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی موو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

مقاله در مورد احکام امر به معروف و نهی از منکر

اختصاصی از فی موو مقاله در مورد احکام امر به معروف و نهی از منکر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله در مورد احکام امر به معروف و نهی از منکر


مقاله در مورد احکام امر به معروف و نهی از منکر

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه:15

 

  

 فهرست مطالب

 

سئوال _ معروف چیست؟

س 2_ منکر چیست؟

مراتب امر ونهی

چند مساله

امر به معروف و نهی از منکر

آیات قرآن

  • سخنان حضرت رسول‌اکرم(ص)
  • سخنان امیرالمومنین علی(ع)

 

 

 

سئوال _ معروف چیست؟

جواب_ معروف چیزی است که اسلام آن را واجب کرده، مانند نماز و روزه و یا آن را مستحب دانسته، مانند صدقه دادن و اطعام کردن.

س 2_ منکر چیست؟

ج_ منکر چیزی است که اسلام آن را حرام کرد، مانند شراب، زنا و ربا و یا آن را مکروه دانسته است مانند رفتن در مجالس بیکاره ها و خوردن در حال سیری.

س 3_ امر به معروف نسبت به واجبات چه حکمی دارد؟

ج_ واجب است.

س 4_ امر به معروف نسبت به مستحبات چه حکمی دارد؟

ج_ مستحب است.

س 5_ نهی از منکر نسبت به محرمات چه حکمی دارد؟

ج_ واجب است.

س 6_ نهی از منکر نسبت به مکروهات چه حکمی دارد؟

ج_ مستحب است.

س 7_ امر به معروف و نهی از منکر چند شرط دارد؟

ج_  1. شخص آمر به معروف و ناهی از منکر، معروف و منکر را بشناسد.

  1. احتمال تاثیر بدهد. پس چنانچه بداند اگر شخص را امر به معروف کند، به گفته او عمل نخواهد کرد، واجب نیست.
  2. شخص مرتکب منکر یا تارک معروف اصرار بر عمل خود داشته باشد. پس اگر شخص منکری را انجام داده اند ولی پشیمان شده است و بنا دارد آن را ترک کند، نهی او از منکر واجب نیست.

دانلود با لینک مستقیم


مقاله در مورد احکام امر به معروف و نهی از منکر

تحقیق در مورد معنى معروف و منکر و اقسام و مراحل آن

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد معنى معروف و منکر و اقسام و مراحل آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد معنى معروف و منکر و اقسام و مراحل آن


 تحقیق در مورد معنى معروف و منکر و اقسام و مراحل آن

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:10

فهرست:

معنى معروف و منکر و اقسام و مراحل آن

 

نگاهى به آیات قرآن و روایات

 

لقمان و مساله امر به معروف و نهى از منکر

 

نظارت عمومى و مساله آزادى

 

معنى معروف و منکر و اقسام و مراحل آن


واژه معروف در اصل هر کار نیکى است، که علاوه بر نیکى، انجام دهنده اش آن را به این وصف بشناسد، یا توسط دیگرى به این عنوان شناسانده شود. بعضى گفته اند: «معروف یعنى شناخته شده، چرا که فطرت پاک انسانى با آن آشنا است، و ضد آن منکر است که به معنى ناشناخته مى باشد. بهترین راه براى شناخت معروف و نیکى، مراجعه به شرع مقدس است، که همان عقل خارجى است. چنان که عقل در نهاد انسان، شرع داخلى است، بنابراین، هر چیزى را که شارع مقدس اسلام به آن امر کرد، و مسلمانان را به انجام آن ترغیب نمود، همان معروف است. روى این حساب ما در شناخت معروف، باید به دستورهاى واجب یا مستحب دین اسلام مراجعه کنیم. ونیکى آن را از نظر دین احراز نماییم.
و در قرآن و روایات صدها و هزارها مصداق معروف ذکر شده است، مانند: ایمان، تلاوت قرآن، تفکر و اندیشیدن، توکل و اعتماد بر خدا، صبر و شکیبایى، پرهیزکارى، پیروى از خدا و رسول، پیشى گرفتن براى تحصیل علم و کارهاى نیک، انفاق، فرو بردن خشم، عفو و بخشش، احسان و نیکى، اطمینان به صحت وعده ها، توبه، سیر در زمین و توجه و عبرت گیرى، جهاد و پیکار، شهادت در راه خدا، عدالت، شکر خدا، دعا کردن، استقامت وایستادگى، بردبارى، خوش اخلاقى، مشورت، آموزش قرآن ودانش، صراحت و قاطعیت در بیان حق، تحمل آسیب ها و گرفتارى ها، ذکر خدا، نماز، روزه، حج، هجرت، استقامت در راه حق، مرابطه و مرزدارى، صدقه و راستى، امانت دارى، تقیه در موارد خود، دوستى با دوستان خدا، و دشمنى با دشمنان خدا، وفاى به عهد، عفت، شجاعت، سخاوت، دوستى و اتحاد با شایستگان، قیام و انقلاب براى تحقق آرمان هاى مقدس، عمل صالح، یارى دین، آمادگى براى دفاع از حق، استفاده بهینه از وقت، دعا و مناجات، رازدارى، حساب گرى، خشنودى به رضاى خدا، آشکار ساختن حق، گمان نیک، دفاع از مظلوم، صله رحم، نیکى به پدر و مادر، نیکى به همسایه، ادب در برابر استاد، حق شناسى، تدبر در قرآن، اخلاص، یاد مرگ و معاد، تلاوت قرآن، قرض الحسنه دادن، یارى کردن مؤمن، وساطت براى تحقق ازدواج بین زن و مرد و...
اما واژه منکر، در اصل به معنى کار بدى است که همان کار، حرام یا زشت و مکروه مى باشد، که از نظر فطرت، ناشناخته، و غریب و ناهماهنگ است.
بنابراین نهى ازمنکر بر دو گونه است: نهى از منکر واجب، نسبت به کارهاى حرام، و نهى از منکر مستحب نسبت به کارهاى مکروه. امر به معروف نیز بر دو گونه است: امر به معروف واجب نسبت به واجبات، و امر به معروف مستحب نسبت به مستحبات.
حضرت امام خمینى قدس سره الشریف در این راستا مى فرماید:
«
آنچه عقلا یا شرعا واجب است، امر به آن واجب است و آنچه از نظر عقل زشت است و از نظر شرع حرام است، نهى از آن، واجب است، و آنچه مستحب است، امر به آن مستحب بوده، و آنچه مکروه است، نهى از آن، مستحب مى باشد.» (2)

مصداق هاى منکر بسیار است، مانند:
کفر، قتل نفس، گناه، جهل و نادانى، دوستى با نااهلان، ضعف اراده، اصرار بر گناه، سستى و بى حالى، اندوه بیجا، ظلم و ستم، اطاعت از کافران، کشمکش و نزاع با مؤمنان، توجه به تبلیغات باطل، راضى شدن به ظلم، کتمان حق، فروختن دین و حق به دنیا، حب تعریف بدون عمل، گمان بد، دروغ، خیانت، غیبت، عهدشکنى، انکار غیب، نمامى، زخم زبان، تهمت، ترس از کفار و منافقان، سازش با بیگانگان سلطه گر، انفاق در راه باطل، تقویت و امضاى ناحق، فتنه جویى، بدعت گذارى، حسد، تکبر، حرص، تبهکارى، بازداشت مردم از راه حق، قطع رحم، بى احترامى به پدر و مادر، ترسو بودن، عدم تدبر در قرآن، مخالفت با پیامبر (ص)، ریاکارى، پشت به دین کردن و...

براساس دلایل شرعى، از قرآن و سنت و اجماع و عقل در موارد عادى، وجوب امر به معروف و نهى از منکر، بستگى به چهار شرط دارد که عبارتند از: دانستن معروف و منکر، به این که از نظر شرع، نیک و مورد پسند، یا بد و ناپسند است، 2- احتمال تاثیر 3- اصرار طرف مقابل در ترک معروف و انجام گناه 4- امر به معروف و نهى از منکر موجب ضرر جانى یا ناموسى به امر به معروف ونهى از منکر کننده یا مؤمن دیگر نشود. ولى در مواردى که اساس اسلام در خطر است، در آنجا وجوب امر به معروف و نهى از منکر نیاز به این شرایط ندارد، و باید به آن اقدام کرد، گرچه باعث کشتن و یا زیان هاى خطرناک دیگر مى شود، مانند امر به معروف ونهى از منکر حضرت امام حسین (ع) که منجر به ماجراى کربلا و شهادت او و یارانش، واسارت عزیزانش گردید.

مساله مهم دیگر که در کتب فقهى به طور مبسوط بیان شده، مراحل امر به معروف و نهى از منکر است، که باید آن را دانست، و براساس آن عمل کرد، مانند: امر به معروف و نهى از منکر با قلب، سپس با زبان، سپس با عمل، و هر کدام از این مراحل داراى درجاتى، و تا هدف به وسیله درجه پایین تر محقق مى شود، نوبت به درجه بعدى نمى رسد. بر همین اساس امر به معروف و نهى از منکر، داراى شکل هاى گوناگون از نرمش، خشونت، استدلال، مجادله نیک، و برخوردهاى مختلف دیگر مى باشد، باید روش هاى بهتر و اثر بخش تر را شناخت، و با همان روش ها امر به معروف و نهى از منکر کرد، تا نتیجه بخش گردد.

نگاهى به آیات قرآن و روایات


نظر به این که امر به معروف و نهى از منکر، اهمیت به سزایى در به سازى و پاک سازى جامعه و فرد دارد، قرآن که یک کتاب کامل انسان سازى است، به آن اهمیت فراوان داده، و پیروانش را به توجه نظرى و عملى به این دو فریضه بزرگ و سرنوشت ساز فراخوانده است. در قرآن گاهى به آن تشویق و ترغیب شده، وگاهى به سرنوشت شوم ترک آن پرداخته شده، و در موردى، آن را براى واجدین شرایط الزامى نموده و از ویژگى لازم مؤمنان برشمرده است و... در قرآن بیش از ده مورد سخن از امر به معروف و نهى از منکر به میان آمده (3) و باید توجه داشت که دو فریضه امر به معروف و نهى از منکر، همچون نماز بر زن و مرد واجب است، و در این جهت فرقى بین زن و مرد نیست. (4)

در روایات اسلامى نیز به مساله امر به معروف و نهى از منکر، اهمیت فراوان داده شده، و آن را از مهم ترین دستورهاى الهى برشمرده است. این روایات را مى توان به پنج گروه تقسیم کرد:

1- روایاتى که بیانگر وجوب و لزوم امر به معروف و نهى از منکر است و بر آن تاکید شدید نموده 2-  روایاتى که حاکى از هشدار شدید بر ترک کننده آن است 3-  روایاتى که به اهمیت فوق العاده آن اشاره مى کند 4-  روایاتى که مراحل آن را بیان مى نماید 5-  روایاتى که آثار درخشان آن را تبیین مى کند، که در اینجا براى هر کدام، از این پنج گروه، در میان ده ها حدیث به ذکر یک روایت مى پردازیم:

امام باقر (ع) فرمود: «ویل لقوم لا یدینون الله بالامر بالمعروف، والنهى عن المنکر; واى به حال ملتى که امر به معروف و نهى از منکر را روش دینى خود قرار نمى دهد و در اعتقاد به این دو تسلیم خدا نمى شود.» (5)

امیرمؤمنان على (ع) فرمود: «فان الله سبحانه لم یلعن القرن الماضى بین ایدیکم الا لترکهم الامر بالمعروف والنهى عن المنکر; خداوند متعال پیشینیان را از رحمت خود دور نساخت، مگر به خاطر این که امر به معروف و نهى از منکر را ترک کردند.(6)

نیز فرمود: «و ان الامر بالمعروف والنهى عن المنکر لخلقان من خلق الله سبحانه، و انهما لایقربان من اجل، و لاینقصان من رزق; امر به معروف و نهى از منکر، دو صفت از صفات خدا هستند، این دو قطعا، نه مرگ انسان را نزدیک مى کنند و نه از رزق انسان مى کاهند.» (7)

و در عبارت دیگر مى فرماید: «گروهى از مردم با دست (عمل) و زبان و قلب، به مبارزه با منکرات برمى خیزند، آنها همه خصلت هاى نیک را در خود جمع کرده اند، گروهى دیگر تنها با زبان و قلب نهى از منکر مى کنند، این ها به دو خصلت نیک تمسک کرده اند، و یکى را از دست داده اند، گروهى دیگر تنها با قلبشان مبارزه مى کنند، اما مبارزه با دست و زبان را ترک کرده اند، این گروه بهترین خصلت ها را از این سه ترک نموده و تنها یکى را گرفته اند، و گروهى دیگر نه به زبان و نه با دست و نه با قلب نهى از منکر مى کنند: «فذلک میت الاحیاء، اینها در حقیقت مردگانى در میان زندگان هستند» . آنگاه فرمود: «و ما اعمال البر کلها والجهاد فى سبیل الله عند الامر بالمعروف والنهى عن المنکر الا کنفثة فى بحر لجى; و همه کارهاى نیک و جهاد در راه خدا در مقایسه با امر به معروف و نهى از منکر همچون قطره اى است (مقدار آبى است که با یک دمیدن در دهان جمع شود) در مقابل دریاى پهناور. » (8)

و در مورد آثار درخشان این دو فریضه الهى، امام باقر (ع) در ضمن گفتارى فرمود: «... بها تقام الفرائض و تامن المذاهب، و تحل المکاسب، و ترد المظالم، وتعمر الارض و ینتصف من الاعداء و یستقیم الامر; در پرتو امر به معروف و نهى از منکر، سایر فرایض و واجبات برپا مى گردد، و راه ها امن مى شود، و تجارت و کاسبى مردم، حلال گشته، وهرگونه ظلم و جور برچیده شده، و زمین آباد مى گردد، و از دشمنان، انتقام گرفته گشته، و همه کارها رو به راه مى شود.» (9)

نظارت عمومى و مساله آزادى


دستور امر به معروف و نهى از منکر، جامع ترین برنامه براى اصلاح جامعه، و مبارزه با فساد، و استقرار عدالت همه جانبه، ونیکى ها و ارزش ها است، این دستور اختصاص به گروه خاصى ندارد، بلکه همه در حدود توان خود، به انجام آن موظف هستند، بنابراین این دو فریضه، یک نوع نظارت همگانى و ملى براى حفظ کشتى جامعه از غرق، و رساندن آن به ساحل نجات است، و چنین کارى از نظر عقل، تدبیر، سیاست، و تمدن صحیح، کار بسیار شایسته و بجا است، و همانند نظارت عمومى در برنامه هاى پزشکى است که موجب پیش گیرى از بیمارى ها، و زدودن هرگونه بیمارى، و نگهدارى سلامت جامعه از خطرها مى باشد.
بعضى از مدعیان آزادى، که کلمه مقدس آزادى را به غلط معنى مى کنند، مى گویند: بین امر به معروف و نهى از منکر با آزادى، تضاد وجود دارد، آیا به راستى چنین است؟
آزادى در همه فرهنگ ها حد و حدود و خط قرمزى دارد، هیچ کس نیست که آزادى مطلق را روا بداند، آزادى تا آنجا محترم است که موجب انحراف و سقوط جامعه و هرج و مرج و بى بندوبارى نشود. آزادى معقول یعنى رفع موانع رشد و کمال، براى حرکت سالم به سوى تکامل است، موانع کمال همان دست اندازهایى است که باید با امر به معروف و نهى از منکر، و نظارت عمومى، برطرف گردد، و راه براى حرکت به سوى کمال صاف شود، بنابراین امر به معروف و نهى از منکر مکمل و یار تقویت کننده آزادى صحیح است. نظیر این شبهه در عصر پیامبراکرم (ص) نیز این شبهه القاء شد، پیامبر اکرم (ص) با ذکر مثالى روشن به آن پاسخ داده، فرمود: «اجتماع ما بسان یک کشتى است، سرنشینان کشتى تا آنجا آزادند که موجب هلاکت دیگران نشوند، هرگاه مسافرى از این آزادى سوء استفاده کند و بخواهد با میخ یا تیشه اى کشتى را سوراخ نماید، همه مسافران با شدت به او اعتراض نموده و از او جلوگیرى مى نمایند، و با نهى از منکر خود، کشتى و سرنشینانش را از خطر حفظ مى نمایند.» این کار یک موضوع کاملا عقلانى و فطرى الزامى است، و ضد آن قطعا دیوانگى و خودکشى است، آیا آزادى به انسان اجازه مى دهد که خودکشى کند یا دیوانگى نماید؟

مثال دیگر این که: افراد اجتماع همچون اعضاء یک پیکرند، اگر در پیکر انسانى، غده چرکینى پدیدار شد و در حال گسترش بود، هرگاه جراح متخصص آن غده چرکین را با جراحى بیرون آورد، مى توان گفت کارى خلاف آزادى نموده است، با توجه به این که او با این کار سایر اعضاء را از خطر آن غده نجات داده است. (10)

نکته قابل توجه این که در مساله امر به معروف و نهى از منکر، در اسلام تعبیر امر و نهى شده، یعنى باید دخالت کرد و به طور جدى فرهنگ هاى باطل را از بین برد، و فرهنگ نیک الهى را جایگزین آن نمود.

پاسخ به دو سؤال قرآنى
در قرآن، گاهى آیاتى دیده مى شود که گویى با مساله امر به معروف و نهى از منکر، تضاد دارند:

1- مثلا در آیه 105 سوره مائده مى خوانیم: «یا ایها الذین آمنوا علیکم انفسکم لا یضرکم من ضل اذا اهتدیتم; اى کسانى که ایمان آورده اید، مراقب خودتان باشید، وقتى که شما هدایت یافتید، گمراهى گمراه شدگان به شما زیانى نمى رساند.» گرچه ظاهر این آیه بیانگر آن است که هر کسى باید به اصلاح خود بپردازد، در این صورت گمراهى گمراهان به او زیانى نمى رساند، بنابراین امر به معروف ونهى از منکر دیگران منتفى است. پاسخ آن که با توجه به آیات قبل و بعد از این آیه روشن مى شود که این مورد مربوط به کافران لجوج و منافقان کوردل است، و این آیه ناظر به موارد علم به عدم تاثیر امر به معروف و نهى از منکر است، که در این صورت این دو فریضه واجب نیستند، و یا این که آیه مى گوید: پس از امر به معروف و نهى از منکر، اگر کافران و منافقان نپذیرفتند، شما اگر خود را پاک نگهدارید، گمراهى آنها به شما زیانى نمى رساند.

2- آیه دیگر این که بعضى از شبهه افکنان مى گویند: قرآن مى فرماید: «ولا تلقوا بایدیکم الى التهلکة; و خود را با دست هاى خود به هلاکت نیفکنید.» (11) ظاهر این آیه این است که انسان باید جان خود را حفظ کند، و خود را به هلاکت نیفکند، ولى در بعضى از مراحل امر به معروف و نهى از منکر، خطر و ضرر وجود دارد، بنابراین در آن مورد نباید امر به معروف و نهى از منکر کرد.

پاسخ این که: اولا با توجه به صدر و ذیل آیه و شان نزول آن، به دست مى آید که آیه مربوط به انفاق در راه خدا است، در آیات قبل سخن از جهاد با دشمن به میان آمده، منظور از این آیه این است که براى فراهم نمودن مقدمات جهاد، انفاق کنید، و با انفاق نکردن، و یا اسراف در انفاق، خود را به هلاکت نیندازید، و مى توان گفت منظور از آن نهى از افراط و تفریط در هر چیزى از جمله انفاق است، اما آیات و روایاتى که مى گوید: در راه نهى از منکر، خود را به زحمت و مشقت بیندازید، و با تحمل سختى ها، این فریضه الهى را ترک نکنید، در چنین کارى هلاکتى وجود ندارد، بلکه موجب پاداش هاى سرشار الهى و حتى سعادت شهادت خواهد شد، آیا شهادت هلاکت است؟ به عبارت دیگر در مساله قانون اهم و مهم، باید مهم را فداى اهم کرد، تحمل ضرر جزیى و زودگذر در برابر کسب منفعت بزرگ و همیشگى، هرگز هلاکت نخواهد بود. براى تکمیل این بحث و بررسى، نظر شما را به داستان جالب زیر جلب مى کنیم:

روایت شده: اسلم بن ابى عمران گوید: ما در قسطنطنیه (اسلامبول فعلى در ترکیه) بودیم، عقبة بن عامر با مردم مصر حضور داشتند، و فضالة بن عبید با مردم شام در آنجا بودند، لشگر عظیمى از روم براى جنگ با مسلمین، به میدان تاختند، ما بى درنگ صف هاى خود را براى مقابله با آنها منظم کردیم، در این میان یکى از مسلمانان به قلب لشگر روم یورش برد، جمعى از مسلمین فریاد زدند: «این مرد با دست خود خود را به هلاکت افکند» (با این که در قرآن از چنین کارى نهى شده است) ابوایوب انصارى، صحابى معروف پیامبر (ص) برخاست و گفت: اى مردم! شما این آیه «ولا تلقوا بایدیکم الى التهلکة » را پیش خود تاویل و تفسیر به راى مى کنید، این آیه درباره ما گروه انصار نازل شده است، آنجا که وقتى خداوند دینش را پیروز کرد، و حامیان دین بسیار شدند، بعضى از ما محرمانه به یکدیگر مى گفتیم اموال ما به هدر رفت، و خداوند متعال اسلام را پیروز نمود و طرفداران اسلام بسیار شدند، اگر ما اموالمان را براى خود نگه مى داشتیم اکنون از آن استفاده مى کردیم، در رد گفتار ما این آیه نازل شد: «وانفقوا فی سبیل الله ولا تلقوا بایدیکم الى التهلکة; و در راه خدا انفاق کنید، و خود را با دست خود به هلاکت نیفکنید.» بنابراین منظور از هلاکت، نگهدارى اموال واصلاح آن براى خود و ترک انفاق در راه جنگ با دشمن است. (12)
لقمان و مساله امر به معروف و نهى از منکر


از ویژگى هاى سیره درخشان لقمان این بود که به مساله امر به معروف و نهى از منکر، اهمیت بسیار مى داد، همواره مردم را با نصایح حکیمانه و پرجاذبه خود به سوى راه هدایت فرا مى خواند، و از انحرافات برحذر مى داشت، از این رو بسیارى از نصایح او در کتاب هاى آسمانى و در زبان اولیاى خدا، نسل به نسل نقل شده، و دین گرایان دنیا در هر عصر و مکان با اندرزهاى عمیق او آشنا هستند، او بسیار موعظه مى کرد، و لطیف سخن مى گفت، از مثال هاى جالب و روشن براى فهم معانى استفاده مى کرد، و مساله هدایت گرى در سرلوحه برنامه هر روز و شب او بود. هم خود در عرصه هاى مختلف به امر به معروف و نهى از منکر مى پرداخت، و هم سفارش مى کرد که به این فریضه بزرگ اهمیت بدهند، چنان که به پسرش نیز این سفارش مهم را نمود.

 


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد معنى معروف و منکر و اقسام و مراحل آن

تحقیق در مورداحکام امر به معروف و نهی از منکر

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورداحکام امر به معروف و نهی از منکر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورداحکام امر به معروف و نهی از منکر


تحقیق در مورداحکام امر به معروف و نهی از منکر

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:16

فهرست:ندارد

 

احکام امر به معروف و نهی از منکر

سئوال _ معروف چیست؟

جواب_ معروف چیزی است که اسلام آن را واجب کرده، مانند نماز و روزه و یا آن را مستحب دانسته، مانند صدقه دادن و اطعام کردن.

س 2_ منکر چیست؟

ج_ منکر چیزی است که اسلام آن را حرام کرد، مانند شراب، زنا و ربا و یا آن را مکروه دانسته است مانند رفتن در مجالس بیکاره ها و خوردن در حال سیری.

س 3_ امر به معروف نسبت به واجبات چه حکمی دارد؟

ج_ واجب است.

س 4_ امر به معروف نسبت به مستحبات چه حکمی دارد؟

ج_ مستحب است.

س 5_ نهی از منکر نسبت به محرمات چه حکمی دارد؟

ج_ واجب است.

س 6_ نهی از منکر نسبت به مکروهات چه حکمی دارد؟

ج_ مستحب است.

س 7_ امر به معروف و نهی از منکر چند شرط دارد؟

ج_  1. شخص آمر به معروف و ناهی از منکر، معروف و منکر را بشناسد.

  1. احتمال تاثیر بدهد. پس چنانچه بداند اگر شخص را امر به معروف کند، به گفته او عمل نخواهد کرد، واجب نیست.
  2. شخص مرتکب منکر یا تارک معروف اصرار بر عمل خود داشته باشد. پس اگر شخص منکری را انجام داده اند ولی پشیمان شده است و بنا دارد آن را ترک کند، نهی او از منکر واجب نیست.
  3. بر اثر امر به معروف یا نهی از منکر، ضرری به انسان نرسد.

س 8_ امر به معروف و نهی از منکر از کدام قسم از واجبات است؟

ج_ از واجبات کفایی است. اگر بعضی آن را انجام دهند، از دیگران ساقط می شود و چنانچه هیچ کس انجام ندهد، همه گناه کرده اند.

س 9_ اگر شخصی امر به معروف کند ولی گفته او تاثیر نکند، اما شخص دیگری، احتمال بدهد که گفته اش تاثیر می کند، امر به معروف نسبت به او چه حکمی پیدا می کند؟

ج_ امر به معروف بر او واجب است هر چند بر دیگری واجب نباشد.

س 10_ معنای احتمال تاثیر چیست؟

ج_ یعنی انسان احتمال بدهد که مثلا یکی از ده نفری را که نهی از منکر می کند، تحت تاثیر گفته او قرار گرفته و عمل منکر را ترک می کند. هر چند بداند تنها گفته او موثر نبوده، بکله جزو تاثیر کنندگان می باشد.

س 11_ در صورتی که اسلام در خطر باشد، امر به معروف و نهی از منکر چه حکمی پیدا می کند؟

ج_ امر به معروف بر همه واجب است. به این معنی که باید اسلام را از خطر نجات دهند. هر چند که مرز جانی داشته یا موجب هلاک گردد.

س 12_ از جمله اقسام امر به معروف چه مواردی است؟

ج_ یکی از اقسام امر به معروف، امر به عمل نمودن به کلیه احکام اسلام است. مانند قوانین تجارت، زراعت، رهن، وقف، امور زناشویی، طلاق، قضاوت، شهادت، احکام ارث، قصاص، دیات و غیر آن و همچنین امر به پیاده کردن آزادی های اسلامی، اخوت اسلامی و امت واحدۀ اسلامی لازم می باشد.

س 13_ از جمله اقسام نهی از منکر چه مواردی است؟

ج_ یکی از اقسام نهی از منکر، نهی از عمل کردن به قوانین غرب و شرق است. مانند قوانینی که امروزه در کشورهای اسلامی حکم فرما است. همچون جلوگیری از آزادی های مشروع مردم، بیگانه خواندن مسلمانان، استبداد در جامعه، تصرف و مصادره اموال دیگران، مالیات ها، تجسس به مردم و مرزهای جغرافیایی بین کشورهای اسلامی.

 

مراتب امر ونهی

س 14_ امر به معروف و نهی از منکر چه مراتبی دارد؟

ج_ امر به معروف ونهی از منکر، سه مرتبه دارد:

  1. انسان فقط اظهار نفرت کند. مانند این که صورت را ترش نماید یا از تارک واجبات اجتناب نماید و یا مانند آن.
  2. انسان با زبان انکار کند و با وعظ و ارشاد، نفرت خود را آشکار نماید.
  3. عملا انکار کند. مثلا مرتکب حرام را بزند.

س 15_ آیا این مراتب سه گانه مذکور، نیز درجاتی دارد؟

ج_ هر یک از این سه مرتبه، درجاتی دارد که انسان باید در ابتدا، خفیف تر از همه را اختیار کند و اگر فایده ببخشید به مرتبه بالاتر رود.

س 16_ بر هر مکلفی چه چیزی واجب است؟

ج_ واجب است منکرات را به قلب خود انکار نماید. چه بتواند انکار و نفرت خود را اظهار کند یا نتواند.

س 17_ انکار عمل در چه صورتی جایز است؟

ج_ در صورتی جایز است که به حد جرح و کشتن نرسد و گرنه اجازه حاکم شرع لازم است.

چند مساله

س 18_ اگر مرتکب منکر، معذور باشد، آیا نهی او واجب است؟

ج_ اگر مرتکب منکر معذور باشد، مثلا مظلومی، غیبت ظالم اش را می کند، نهی او واجب نیست. زیرا این فعل در این حال منکر نمی باشد.

س 19_ هر گاه مرتکب منکر جاهل یا غافل باشد چه تکلیفی داریم؟

ج_ چنانچه انسان بداند شارع مقدس به هیچ وجه نمی خواهد آن منکر واقع شود، نهی او از باب ارشاد جاهل و تنبیه غافل واجب است. ولی اگر چنین نباشد، نهی او واجب نیست.

س 20_ آیا امر به معروف و نهی از منکر، فقط بر اهل علم واجب است؟

ج_ فقط بر اهل علم واجب نیست. بلکه همه مسلمانان موظف اند که به معروف، امر کرده و از منکر نهی نمایند.

س 21_ هر گاه بعضی بتوانند امر به معروف کنند و دیگران نتوانند، تکلیف چیست؟

ج_ هرگاه بتواند امر به معروف کند ولی ملت نتواند. در این صورت فقط بر کسانی که می توانند امر به معروف کنند، واجب خواهد بود.

س 22_ هرگاه عملی به عقیده کسی که آن را انجام می دهد، جایز و نزد دیگری حرام می باشد، تکلیف چه می شود؟

ج_ امر یا نهی او واجب نخواهد بود، در صورتی که عقیده فاعل آن، بر مبنای شرعی باشد

امر به معروف و نهی از منکر

در نگاه اول آنچه که از این عبارت درک می شود تعریف عمومی است که از بدو کودکی در گوش ما کرده اندوآن یعنی امر به نیکی و دوری از زشتی است.
اما استفاده از این تعاریف نیازمند بحث گسترده و درکی فعال از زوایای گوناگون کلامی است چه اینکه امروزه این واژگان دستاویز مشتی لایقل شده و تحت اینن عنوانها بزرگترین زیانها را به مسلمانان وارد می کنند. برای بیان بیشتر بحث با توضیح لغوی ماجرا کار را آغاز می کنم.معروف در لغت عربی به معنای شناخته شده و متداول است و نکره یا ممنکر به معنای زشت یا ناشناخته است و برای مثال به خود قرآن که فصیح ترین منبع زبان عربی است می پردازممثالهای این دو لغت عبارتند از:
نکره و منکر به معنای ناشناخته و غیر قابل شناسایی:قال نکروها لها عرشها..... که در سوره نمل است یعنی تخت اورا به گونه ای تغییر دهید که آن را نشناسد که در این جا نکره و نکر به معنای ناشناخته آمده است
اما در جای دیگر داریم: ان انکر الاصوات لصوت الحمار....یعنی زشت ترین صدا صدای الاغ است. که در اینجا مصدر نکر به معنای زشت آورده شده است. چنین بابی برای معروف بسیار بسته است و معروف تنها برای آنچه که جامعه به صورت عرف و سنت درآورده و مورد پذیرش است معنا دارد. شاید چنین تعبیری از معروف و منکر در جامعه اعراب باستان بسیار منطقی بوده زیرا که اعراب از نظر درک و شعور اجتماعی بسیار پایین بودند و حتی دو عرب نمی توانستند بدون درگیری در جامعه باهم بسر ببرند. به همین خاطر سننی برای در کنار هم بودن بین آنها وضع شده بود که تا کنون نیز ادامه داشته و دارد و هر کس که از این سنن تبعیت نمی کرد در حقیقت راه فتنه و آشوب را در جامعه باز می کرد لذا او را امر به معروف و در حقیقت امر به سنت می کردندواورا از رفتار ناشناخته ای که ممکن بود جاممعه را دچار تفرقه کند بر حذر می داشتند.این رسم چنان قوی بود که جاممعه اعراب حتی از پذیرش اصول اولیه تمدن به بهانه امر به معروف ونهی از منکر سر باز میزد وکار تا آنجا پیش رفت که با نو آوری های فرهنگی و نظامی بی دلیل مخالفت می کردند. یکی از دلایلی که از پذیرش حرفهای حضرت محمد هم سر باز میزدند همین مسئله بود یعنی می گفتند پدران ما پیرو این آیین بودند و ما هم پیرواین آیین هستیم.یا تا آن زمان نوآوری جنگی خندق را نپذیرفته بودند یا ..... با گسترش اسلام این طرز تفکر جاهلیت در میان سایر مملل مسلمان از جمله ایرانیان گسترش یافت و اثرات سو آن تا امروز پا برجاست که با هرچیزی که نوآوری باشد تحت نام امر به معروف و نهی از ممنکر مخالفت می کنند . هنوز از یادمان نرفته که زمانی در ایران داشتن دستگاه ویدیو جرم بود و چه افرادی به خاطر داشتن ویدیو دارای سو سابقه نشدند! و چه کودکانی با کابوس ریختن کمیته در خانه هایشان به خاطر ویدیو دست و پنجه نرم نکردند. امروزه بحث مشابهی برای ماهواره نیز در حال اجراست.که چند سال دیگر کودکان باورشان نمی شودکه زمانی ما چنین دورانی را داشتیم.
پس بحث به اینجا خواهد کشید که چرا؟
پاسخ هم ساده است نفوذ تفکر عربی مقابله با تغییرو نوآوری! برای مثال چنانچه شما در ساختار دولتی دارای تجربه باشید می بینید که هرگاه کار نوآورانه ای ممطرح کردید به شما گفتند که نمی شود اما چنانچه برای همان کار گفتید که در فلان شهر یا فلان کشور چنین کاری انجام شده است بی آنکه بررسی کنند که درست است یا غلط قبول خواهند نمود. و این یعنی داشتن تفکر سنتی واپس گرا یا معروف سنتی! اما منکر جدید چیست؟ منکر جدید عبارتست از هرگونه تغییری که اولیای امور از آن سر در نیاورند یا به مذاقشان خوش نیاید این موضوع می تواند پوشیدن پیراهن آستین کوتاه مدل مو مدل ریش مدل مانتو یا.... باشد . خاطره قتل افراد به بهانه امر به معروف و نهی از منکر هنگامی که شخص با مادر یا خواهر یا همسر خودش در حال قدم زدن بوده است و توسط یکی از همین اراذل و اوباش مذهبی نما مورد تعرض واقع شده در خاطره همه شهرهای ایران وجود دارد.اما مردم ما نمیدانند که اشکال کار کجاست. برای مثال نمی دانند تعاریف مربوط به معروف و منکر باید به رای گیری عمومی گذاشته شود تا همه در بیان عرف و هنجارها تصمیم بگیرند و نه مشتی از خدا بی خبر عقده ای!برای همه فکر کنند . افرادی که چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند.به درون خود رجوع کنید آیا خودتان را شخصی سنت شکن و ساختار شکن می دانید یا خیر/؟

 

آیات قرآن

الذین ان مکناهم فی الارض اقاموا الصلاه و آتوالزکاه وامروا بالمعروف و نهوا عن المنکر والله عاقبه الامور(حج-۴۱) آنها کسانی هستند که اگر در زمین به آنان قدرت بخشیدیم نماز برپا می‌دارند و زکات می‌دهند و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و سرانجام کارها با خداست. کسانند ایشان که گر در زمین به آنها ببخشیم قدر چنین بدارند برپای امر صلات ببخشند بر بینوایان زکات نمایند آن مردم خوش سرشت خود امر به معروف و هم منع زشت.

 ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون (آل عمران- ۱۰۴) باید از میان شما گروهی باشند که به سوی خیر و نیکی بخوانند و امر به معروف و نهی ازمنکر کنند و آنها همان رستگارانند. ز بین شما مردم اهل دین کسانی که هستند داناترین سزد مردمان را همی بر صلاح نمایند دعوت به خیر و فلاح کنند امر به کار نیک و دگر بدارند از کار بد برحذر همانا که این مردمان مفلحند که این‌گونه اندر جهان مصلحند

 یومنون بالله و الیوم الآخر و یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یسارعون فی الخیرات و اولئک من الصالحین (آل عمران- ۱۱۴) به خدا و روز جزا ایمان دارند و امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و به انجام کارهای خیر می‌شتابند. این گروه از شایستگانند. به یکتا خداوند خود مومنند به روز قیامت همه موقنند نمایند امر به معروف و نیز نمایند با کار منکر ستیز به کار نکو می‌شتابند زود که هستند از صالحان .

وجود والمومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض یامرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یقیمون الصلاه و یوتون الزکاه و یطیعون الله و رسوله اولئک سیرحمهم الله ان الله عزیز حکیم (توبه-۷۱) مردان و زنان با ایمان دوستان یکدیگرند، امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند و نماز برپا می‌دارند و زکات می‌دهند و خدا و رسولش را اطاعت می‌کنند، خداوند به زودی آنها را مورد رحمت خود قرار می‌دهد، مسلما خدا نیرومند و فرزانه است. همه مومنان مرد و زن سر به سر کنون دوست باشند با همدگر نمایند وادار بر کار نیک از اعمال بد باز دارند لیک به رغبت بخوانند دائم صلات ببخشند از ثروت خود زکات اطاعت کند از خدا و رسول نمایند احکام دین را قبول به آنها رسد رحمت کردگار که یزدان عزیز است و با اقتدار

 کنتم خیر امه اخرجت للناس تامرون بالمعروف و تنهون عن المنکر و تومنون بالله ولو آمن اهل الکتاب لکان خیرا لهم منهم المومنون و اکثرهم الفاسقون.(آل عمران-۱۱۰) شما بهترین امتی هستید که در میان مردم پدیدار شده‌اید، امر به معروف و نهی از منکر می‌کنید و به خدا ایمان دارید و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند برایشان بهتر است، برخی از آنان ایمان دارند ولی بیشترشان فاسقند. شمائید نیکوترین امم که کندید بنیان ظلم و ستم بپاخاسته تا که از ظلم و شر نمایند اصلاح نسل بشر نمایید دعوت به خوبی و نور بدارید از زشت کاری به دور بیاورده ایمان به پروردگار زده چنگ بر رشته کردگار گر این هم نیز اهل کتاب بکردند آئین حق انتخاب برآنان از این کار نیکوتر نبودی دگر هیچ چیز دگر گروهی همه مومنان حقند ولی اکثر آن کسان فاسقند

 التائبون العابدون الحامدون السائحون الراکعون الساجدون الآمرون بالمعروف و الناهون عن المنکر و الحافظون لحدود الله و بشر المومنین (توبه-۱۱۲)زشتی و حافظان حدود خدایند، مومنان را بشارت ده. کسانی که برگشته‌اند از گناه پرستش نمایان یکتا الها کسانی که حق را بدارند پاس بگویند حق را ثنا و سپاس همه روزه‌داران و هم خاشعان که اندر نمازند از خاضعان همان آمران به معروف و خوب هم آنها که سازند منع از عیوب همان حافظان حدود خدا که آرند احکام دین را به جا همه مومنان و تو، ای رسول بر آنها بشارت بده بر قبول

  • سخنان حضرت رسول‌اکرم(ص)

لایزال الناس بخیر ما امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر و تعاونوا علی البر و التقوی فاذا لم یفعلوا ذلک نزعت منهم البرکات. (وسائل الشیعه- ج۱۱- ص ۳۹۸)

خیر و برکت در میان مردم از بین نمی‌رود تا زمانی که امر به معروف و نهی از منکر کنند و یکدیگر را در کار نیک و پارسایی یاری دهند. اما هرگاه از این امور دست بردارند، برکات از آنها گرفته می‌شود.

لتامرن بالمعروف و لتنهن عن المنکر او لیعمنکم عذاب‌الله. (همان) باید مجدانه و مصرانه امر به معروف و نهی از منکر کنید وگرنه قطعا و مسلما عذاب خداوند همه شما را فرا خواهد گرفت. من رای منکم منکرا فلینکر بیده ان استطاع فان لم یستطع فبلسانه فان لم یستطع فبقلبه. (همان، ج۱۶، ص ۱۳۴)

هرکه گناهی ببیند باید مانع انجام آن شود اگر نتواند، باید با زبان گنهکار را نهی کند و اگر باز هم نتوانست با دل خویش از آن بیزاری جوید. من امر بمعروف او نهی عن منکر او دل علی خیر او اشار به فهو شریک.(همان- ص۱۲۴)

کسی که امر به معروف یا نهی از منکر کند یا به کار خیر رهنمون شود یا در صورتی که با او مشورت کنند به کار نیک توصیه کند، در پاداش آن شریک خواهد بود. کیف بکم اذا امرتم بالمنکر و نهیتم عن المعروف فقیل له یا رسول‌الله و یکون ذلک قال نعم و شر من ذلک کیف بکم اذا رایتم المعروف منکرا و المنکر معروفا.(همان- ص۱۲۲)

زمانی بر شما خواهد آمد که امر به منکر و نهی از معروف کنند. (از آن حضرت پرسیدند آیا واقعا چنین زمانی خواهد آمد؟ فرمود) آری و بدتر از این هم خواهد شد و آن زمانی است که نیکی را زشت و گناه را نیک بشمرید.

اذا لم یامروا بالمعروف و لم ینهوا عن المنکر و لم یتبعوا الاخیار من اهل بیتی سلط الله علیهم اشرار هم فیدعو عند ذلک خیار هم فلا یستجاب لهم.(تحف العقول- ج۵۱) هرگاه مردم امر به معروف و نهی از منکر نکنند و از برگزیدگان از اهل بیت من پیروی ننمایند، خداوند اشرار را بر ایشان مسلط گرداند. پس نیکان دعا کنند ولی مستجاب نشود.

ما جمیع اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل‌الله عند الامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه فی بحر لجی. (همان، ص ۱۳۴) همه کارهای نیک حتی جهاد در راه خدا در مقایسه با امر به معروف و نهی از منکر چون آب دهانی قطره‌ای نسبت به دریایی پهناور است.

من امر بالمعروف و نهی عن المنکر فهو خلیفه الله فی الارضه.(مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص ۱۷۹) هرکس امر به معروف و نهی از منکر کند جانشین خداوند در زمین خواهد بود.

  • سخنان امیرالمومنین علی(ع)

من کانت له ثلاث سلمت له الدنیا و الآخره یامر بالمعروف و یاتمر به و ینهی عن المنکر و ینتهی عنه و یحافظ علی حدودالله جل و علا.( مستدرک‌الوسائل، ج۱۲، ص ۲۰۷) هرکه سه خصلت در او باشد در دنیا و آخرت از سلامت برخوردار خواهد بود، امر به معروف کند و خود نیز به آن عمل نماید، نهی از منکر نماید و خود نیز از آن اجتناب نماید و نگهبان فرائض خداوند بزرگ باشد.

لا تترکوا الامر بالمعروف و النهی عن المنکر فیولی علیکم اشرارکم.(شرح نهج‌البلاغه، ج ۱۷ص ۵) امر به معروف و نهی از منکر را ترک نکنید که تبهکاران بر شما چیره می‌گردند.

انکر المنکر بیدک و لسانک و باین من فعله بجهدک و جاهد فی الله حق جهاده و لاتاخذک فی‌الله لومه لائم.مردم را با دست و زبانت از کار زشت نهی کن و هر اندازه که می‌توانی از گنهکاران دوری کن و در راه خدا از سرزنش مردم نهراس.( نهج‌البلاغه، ص ۳۹۱)

فمنهم المنکر للمنکر بیده و لسانه و قلبه فذلک المستکمل لخصال الخیر.( همان، ص ۵۴۲) برخی از مردم با دست و زبان و دلشان نهی از منکر می‌کنند، چنین کسانی خصلتهای نیک را به کمال رسانده‌اند.

محمدبن الحسن قال: قال امیرالمومنین من ترک انکار المنکر بقلبه و لسانه (و یده) فهو میت بین‌ الاحیاء.  (وسائل الشیعه، ج۱۶، ص ۱۳۲)هرکه نهی از منکر را با دل و دست و زبانش ترک کند، مرده‌ای در میان زندگان است.

 ظهر الفساد فلا منکر مغیر و لازاجر مزدجر افبهذا تریدون ان تجاوروا الله فی دار قدسه و تکونوا اعز اولیائه عنده هیهات.( نهج‌البلاغه، ج۱۸۷) فساد رواج یافته اما کسی نیست از آن نهی کند و مانع آن شود، آیا این‌گونه می‌خواهید در بهشت در جوار خداوند و از عزیزترین دوستان او باشید. این مقام بسیار دور از دسترس شماست.

ان الله تعالی ذکره لم یرض من اولیائه ان یعصی فی الارض و هم سکوت مذعنون لایامرون بمعروف و لاینهون عن منکر.(شرح نهج‌البلاغه، ج۲، ص ۲۰۷) انما امرتم بالنهی بعد التناهی.(نهج‌البلاغه، ص ۱۵۲) جز این نیست که شما مامورید اول خودتان از گناهان اجتناب کنید آنگاه دیگران را از آن بازدارید.

لعن الله الآمرین بالمعروف التارکین له و الناهین عن المنکر العاملین به.( همان) نفرین خدا بر آنان باد که امر به معروف می‌کنند در حالی که خودشان آن کار نیک را ترک کرده‌اند و نهی از منکری می‌کنند که خود مرتکب آن می‌شوند.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورداحکام امر به معروف و نهی از منکر

مقاله امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن

اختصاصی از فی موو مقاله امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن


مقاله امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن
دانلود مقاله بررسی امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن
این فایل در قالب Word قابل ویرایش، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی می باشد
 
قالب: Word
 
تعداد صفحات: 30

توضیحات:

چکیده
عقل و منطق حکم می کند که جامعه ی بشری از زشتی و ناپاکی مبری گردد تا زمینه ی رشد معنوی انسان ها و تربیت و شکوفایی استعداد آنها فراهم آید.
دین مبین اسلام به این موضوع مهم توجه داشته و علاوه بر وظایفی که بر عهده ی حکومت ها نهاده است تمام افراد بشر را نیز مکلف نموده تا نسبت به ترویج و گسترش نیکی و بازداشتن دیگر افراد در قالب فریضه امر به معروف و نهی از منکر قدم بردارند. در آیات فراوانی از قرآن کریم و همچنین روایات و احادیث زیادی از معصومین (ع) به موضوع امر به معروف و نهی از منکر تصریح گردیده است.
با درنگ و تآمل در آیات شریفه قرآن کریم در باب امر به معروف و نهی از منکر متوجه می شویم خداوند متعال در تشریح و تبیین این فریضه مهم روش خاصی مد نظر قرار داده است.
در قرآن کریم علاوه بر تشویق و ترغیب مخاطب به امر به معروف و نهی از منکر و هشدار و تنبیه مخاطب در صورت ترک انجام این فریضه همچنین به الزام مکلفین به انجام آن شرایطی را نیز برای نحوه انجام عمل تشریع نموده است.
در این پژوهش با توجه به موضوع آن محدوده ی تحقیق آیات نورانی قرآن کریم است لذا برای درک این فریضه مهم و معانی و شرایط آن از خود قرآن کریم استمداد جسته ایم اما از آنجا که قرآن و عترت دو گوهر جداناشدنی از هم می باشند و کاملاً مبرهن است که بیانات معصومین (ع) ترجمان قرآن کریم و تفسیر آن است و هر دو از یک منبع سیراب می شوند.

دانلود با لینک مستقیم


مقاله امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن