تاثیر برخی از عوامل فیزیولوژیکی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال 90 صفحه

اختصاصی از فی موو تاثیر برخی از عوامل فیزیولوژیکی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال 90 صفحه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده

هدف

علمی شدن ورزش روندی پر سرعت گرفته است چنانکه می بینیم پیشرفت کشورهای بزرگ در عرصه ی المپیک ها و مسابقات جهانی شگرف و حیرت انگیز است . سطح غلظت لاکتات خون ، ضربان قلب و فشارخون بالا می تواند از موارد خستگی ورزشکاران رشته ی بسکتبال باشد که موجب افت عملکرد آنان می گردد دراین پژوهش سعی شده اثرات متغیرهای ذکر شده با دقت پرتاب آزاد بسکتبال مورد بررسی قرار گیرد

مواد و روش کار

به منظور این پژوهش 20 نفر از منتخبین تیم های لیگ برتر استان مازندران انتخاب شدند . تعداد پرتاب های آزاد موفق پیش آزمون و پس آزمون آنها ثبت گردید غلظت لاکتات خون ، ضربان قلب و فشار خون استراحت آنها نیز ثبت گردید ، سپس پرتاب آزاد موفق استراحت ( پیش آزمون ) شمارش شد . به این افراد تا سر حد خستگی توسط تست پله ی هاروارد تمرین سخت داده شد و سپس بلافاصله نمونه ی خون ورید بازوئی آنها گرفته و غلظت لاکتات خون ، ضربان قلب بالا و فشار خون حداکثر ثبت شد و دوباره تعداد پرتاب آزاد موفق خستگی ( پس آزمون ) شمارش شد .

نتیجه گیری  

نتایج این پژوهش نشان می دهد که غلظت لاکتات خون ، ضربان قلب بالا و فشار خون بالا اثری بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال ندارد .

تحقیق در مورد پرتاب دیسک

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد پرتاب دیسک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه61

پرتاب دیسک

پرتاب دیسک رشته ای مهارتی است که از رشته های مهم بازیهای دوران باستان محسوب می شود (شکل 1-8). در آن زمان، این رشته به صورت پرتاب ایستاده از یک سکوی شیبدار انجام می گرفت. در اولین المپیک مدرن که در سال 1896 آغاز شد، پرتاب به دو شیوه انجام می گرفت: الف) روش سنتی، ب) روش آزاد.

بعد از سالهای که پرتاب دیسک به شکل ایستاده انجام می گرفت، سرانجام در سال 1912 دایره ای به قطر 250 سانتیمتر جهت پرتاب درنظر گرفته شد. بعدها، ورزشکارانی که در جستجوی سرعت بیشتر بودند، حرکت  چرخش را که در ابتدا به شکل چرخش حول پای چپ انجام می گرفت، ابداع کردند. در این روش پرتاب کننده وضعیت صافتری را اختیار می کرد، تماس با زمین بیشتر بود و دیسک تنها با دست پرتاب می شد. در سال 1930، روش حرکت جهش – چرخش که با انجام کردن حرکت موجی شکل دست انجام می گرفت جای چرخش  را گرفت. کانسولینی ایتالیایی در سال 1948 با به کار بردن این تکنیک در المپیک لندن مقام اول را کسب کرد و تا اوایل سال 1950، این تکنیک همچنان پابرجا بود.

در مراحل اولیه، پرتاب کنندگان با چرخاندن پشت خود نسبت به مسیر پرتاب کارآیی حرکت را در پرتاب، بالا بردند. درنتیجه چرخش  به وجود آمد. کاربرد این تکنیک تا اوایل سال 1900 ادامه داشت. البته این امر تا بعد از جنگ جهانی که این تکنیک به طور عمومی مورد استفاده قرار می گرفت ادامه نیافت، ولی امروزه این تکنیک همچنان یک تکنیک پایه محسوب می شود. روش عمومی و کاربردی این تکنیک خم کردن بالاتنه به سمت پایین، همراه با حفظ تعادل بود (شکل 3-8) که به وسیله گوردین که در سال 1953 به رکورد 28/59 دست یافت، محبوبیت جهانی پیدا کرد. در اواخر سال 1950 پرتاب کنندگان به روش دینامیکی جهش – چرخش تمسک جستند و پیاتکوسکی از لهستان این روش را به طرز مؤثری به کار گرفت و رکورد جهان را با مسافت 91/59 تغییر داد.

دانلود مقاله ورزش پرتاب وزنه

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله ورزش پرتاب وزنه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پرتاب‌کنندگان از دو تکنیک برای این کار استفاده می‌کنند. تکنیک اول سر خوردن (glide) نام دارد. در این روش، ورزش‌کار روی پای عقب خود به جلو پریده و وزن خود را به سمت جلو سوق داده و وزنه را در هوا پرتاب می‌کند.

روش چرخش (spin) روشی است که در آن شخص پیش از پرتاب می‌چرخد تا انرژی جنبشی وزنه را افزایش دهد.

قوانین پرتاب وزنه

دایره‌ی پرتاب وزنه به قطر 2.135 متر است و یک تخته‌ی متوقف کردن با ارتفاع 10 سانتی متر در بیرون آن قرار دارد. شرکت‌کنندگان می‌توانند در زمان پرتاب، با دیواره‌های داخلی دایره یا تخته تماس داشته باشند، اما نباید با بالای تخته و یا قسمت حاشیه ای تماسی برقرار کنند. پرتاب کنندگان، نباید در زمان پرتاب خود، با زمین خارج دایره تماس داشته باشند، و یا اینکه تا زمانی که وزنه پرتاب شده به زمین نرسیده است، از دایره خارج شوند.

در زمان شروع پرتاب، پرتاب باید نزدیک چانه یا گردن فرد باشد. وزنه در حقیقت هل داده شده و پرتاب نمی‌شود، زیرا هنگامی که فرد در حال پرتاب کردن است نباید وزنه از مکان اولیه‌اش پایین تر برود.

پرتاب دیسک

تاریخ بازی پرتاب دیسک، که یکی از ورزش‌های پنج‌گانه باستانی است، به حدود 708 سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد. در دوران قدیم یک دیسک سنگین گرد از روی یک سکو پرتاب می‌شد، و این روشی بود که در المپیک 1896 دوباره احیاء شد. این روش تا زمان مسابقات سال 1906 در آتن ادامه پیدا کرد. در این سری از بازی‌ها هردو بازی پرتاب دیسک به روش قدیمی و روش پرطرفدار امروزی که شامل چرخش و پرتاب است مورد استفاده قرار گرفته شد . تا المپیک 1912 روش قدیمی از بین رفت و پرتاب دیسک از زمین‌های شروع به مساحت 2.5 مترمربع، به عنوان روش استاندارد در نظر گرفته شد.

منطقه پرتاب پرتاب‌کنندگان دیسک نسبت به پرتاب‌کنندگان وزنه بزرگ‌تر بوده و دایره‌ای به قطر 2.5 متر است. دیسک غالباً از جنس فلز هستند. وزن دیسک برای خانم‌ها 1 کیلوگرم و برای آقایان 2 کیلوگرم است.به جز این، مسابقات پرتاب دیسک شبیه به مسابقه‌ی پرتاب وزنه بوده و همه‌ی شرکت‌کنندگان از روش چرخشی برای پرتاب استفاده می‌کنند. تفاوت دیگر در قفسه فلزی دور منطقه پرتاب است که تماشاگران را در مقابل دیسک های اشتباه پرتاب‌شده محافظت کند.

ناحیه پرتاب دیسک
قوانین مربوط به مسابقات
پرتاب دیسک
پرتاب نیزه
تکنیک های پرتاب وزنه
قوانین پرتاب وزنه
نیزه‌ها

شامل 10 صفحه فایل word

پایان نامه تاثیر برخی از عوامل فیزیولوژیکی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال 90 ص

اختصاصی از فی موو پایان نامه تاثیر برخی از عوامل فیزیولوژیکی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال 90 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پایان نامه تاثیر برخی از عوامل فیزیولوژیکی بر دقت پرتاب آزاد بسکتبال  90 ص

دانلود مقاله پرتاب دیسک

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله پرتاب دیسک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پرتاب دیسک رشته ای مهارتی است که از رشته های مهم بازیهای دوران باستان محسوب می شود (شکل 1-8). در آن زمان، این رشته به صورت پرتاب ایستاده از یک سکوی شیبدار انجام می گرفت. در اولین المپیک مدرن که در سال 1896 آغاز شد، پرتاب به دو شیوه انجام می گرفت: الف) روش سنتی، ب) روش آزاد.

بعد از سالهای که پرتاب دیسک به شکل ایستاده انجام می گرفت، سرانجام در سال 1912 دایره ای به قطر 250 سانتیمتر جهت پرتاب درنظر گرفته شد. بعدها، ورزشکارانی که در جستجوی سرعت بیشتر بودند، حرکت  چرخش را که در ابتدا به شکل چرخش حول پای چپ انجام می گرفت، ابداع کردند. در این روش پرتاب کننده وضعیت صافتری را اختیار می کرد، تماس با زمین بیشتر بود و دیسک تنها با دست پرتاب می شد. در سال 1930، روش حرکت جهش – چرخش که با انجام کردن حرکت موجی شکل دست انجام می گرفت جای چرخش  را گرفت. کانسولینی ایتالیایی در سال 1948 با به کار بردن این تکنیک در المپیک لندن مقام اول را کسب کرد و تا اوایل سال 1950، این تکنیک همچنان پابرجا بود.

در مراحل اولیه، پرتاب کنندگان با چرخاندن پشت خود نسبت به مسیر پرتاب کارآیی حرکت را در پرتاب، بالا بردند. درنتیجه چرخش  به وجود آمد. کاربرد این تکنیک تا اوایل سال 1900 ادامه داشت. البته این امر تا بعد از جنگ جهانی که این تکنیک به طور عمومی مورد استفاده قرار می گرفت ادامه نیافت، ولی امروزه این تکنیک همچنان یک تکنیک پایه محسوب می شود. روش عمومی و کاربردی این تکنیک خم کردن بالاتنه به سمت پایین، همراه با حفظ تعادل بود (شکل 3-8) که به وسیله گوردین که در سال 1953 به رکورد 28/59 دست یافت، محبوبیت جهانی پیدا کرد. در اواخر سال 1950 پرتاب کنندگان به روش دینامیکی جهش – چرخش تمسک جستند و پیاتکوسکی از لهستان این روش را به طرز مؤثری به کار گرفت و رکورد جهان را با مسافت 91/59 تغییر داد. عیب عمدة این روش این بود که در هنگام فرود در وسط دایره افقی در حرکت حاصل می شد که در نهایت از پیوستگی حرکت پرتاب می کاست. با درک محدودیتهای این روش حرکت جهش به صورت سطحی تری درآمد و به وسیله حرکت تابی پای راست و عمل ضربه ای آن در هنگام چرخش به سمت مرکز دایره، بر کارآیی این روش افزوده شد، طوری که سیلوستر امریکایی در سال 1961 موفق شد به رکورد جهات شصت متر دست یابد. او حتی موفق شد که رکورد هفتاد متر را نیز به دست آورد که البته این رکورد او مورد تأیید قرار نگرفت (شکل 4-8).

این روش در میان زنان پرتاب کننده نیز محبوبیت پیدا کرد. وسترمن با استفاده از این روش، در سال 1967 رکورد شصت متر و ملنیک در سال 1975 رکورد هفتاد متر را به دست آورد. بعد از موفقیت دانک در دستیابی به دست آوردند. بعد از موفقیت دانک در دستیابی به رکورد جهان به مسافت 07/66 در سال 1966 و جان پاول در دستیابی به رکورد جهان به مسافت 08/66 در سال 1975، روش دویدن – چرخش که در آن پای راست با کنترل بیشتری حرکت داده می شد، محبوبیت یافت (جدول 1-8). امروزه تکنیکهای مورد استفاده پرتاب کنندگان به طور عمده شامل این دو روش است. بسیاری از پرتاب کنندگان که معروفترین آنها آل اورتر بود، در طی چرخش، دیسک را در عقب بدن خود نگه می داشتند (شکل 5-8). اورتر با این تکنیک موفق شد چهار مدال طلای المپیک را تصاحب کند.

البته باید خاطرنشان کنیم که این روش، تنها یکی از روشهای پرتاب محسوب می شود و نه ضرورت اصلی آن. بسیاری از پرتاب کنندگان پرتاب را در حالی که پای جلو در وضعیت ثابتی قرار دارد انجام می دهند و باور آنها این است که این عمل از لحاظ مکانیکی برتری بیشتری دارد. این روش را مربیان آلمان شرقی سابق در اواخر سال 1960 و اوایل سال 1970 میلادی ابداع کردند. بوگار قهرمان جهان در سال 1983 از این تکنیک به طرز مؤثری استفاده کرد. اگرچه بسیاری از پرتاب کنندگان تلاش می کردند که روش  چرخش را به صورت دو چرخش کامل انجام دهند، این عمل با موفقیت کمی روبه رو شد. با این حال این تکنیک همچنان به صورت یک ضرورت پایه باقی ماند، اگرچه پرتاب کنندگان روش خاص خود را با حرکات اصلی تلفیق می کنند.

شامل 61 صفحه فایل word