خلاقیت در معماری:
با تامل در معماری معاصر ایران اگربا خود صادق باشیم به این نتیجه میرسیم که هنرمعماری از جامعه ما رخت بر بسته که این خود به عوامل بسیاری بستگی دارد . سیاستهای کلان شهرسازی و معماری کشور در خود جایگاهی برای معماری تعریف نکرده اند . قوانین شهرداری در بسیاری مواقع جلوی خلاقیت معمارانه را گرفته و دستورهای از پیش تعریف شده را به ذهن معمار دیکته میکنند. اقتصاد نیز بخش بسیار مهم در این راستاست . شاید بتوان گفت یکی از بزرگترین مشکلات معماران ایران عدم وجود تکنولوژی نوین جهانی در عرصه صنعت ساخت و ساز کشور است . سازه ها و تکنولوژی ساختی که در حال حاضر در کشور بکار می رود چندین سال است که در کشور های پیشرفته منسوخ شده ، معماران ما در طراحی های خود همیشه با این مشکل دست به گریبان هستند. در بازار کار معماری ایران ،معماران محکوم به استفاده از سازه ها و مصالح محدودی هستند که در بسیاری از مواقع مغایر با طرحهای خلاقانه اند . بسیاری از طرحها هرگز به مر حله اجرا نمی رسند تنها به این دلیل که تکنولوژی اجرای آن در این سرزمین وجود ندارد. سمینارها و میزگردهای بسیاری با عناوین مختلف به ضعف معماری معاصر ایران و جایگاه آن در معماری جهان می پردازند . ولی کمتر شاهد پرداختن به این مهم در این گفتمانها هستیم .براستی کدام معمار در ایران میتواند اثری همچون موزه گوگنهایم فرانک گری را حتی با یک پله کیفیت پایین تراجرا کند .
متاسفانه حتی دانشکده های معماری نیز در این مبحث با ضعف فراوانی روبرو هستند. . مباحثی که در این خصوص در کلاسها مطرح میشود سالها با تکنولوژی حال حاضر جهان فاصله دارد . بسیاری از کتابهای موجود مربوط ، در کشور ترجمه های کتابهای سالهای گذشته تکنولوژی سازه ها و مصالح در کشورهای اروپایی و آمریکاست ، که دیگر در عرصه آموزش دانشگاهی دانشگاهای آنها جایگاه خاصی ندارد . وقتی کتاب form and structure in architecture نوشته Alexander zanon که در سال 1986 چاپ شده را مطالعه می کنیم متوجه می شویم روند آموزش و درک رفتار سازه ها و ارتباط آن با فرم تا چه اندازه با روند آموزشی که در دانشگاههای ما حاکم است متفاوت است..
مقاله معماری
