مصریان باستان در 2000سال قبل شتر مرغ را برای کشیدن ارابه تربیت می کردند. آرسینو ملکه مصری بر شتر مرغ زین شده ای سوارمی شده است. گروههای شترمرغ گاهی اوقات در روم برای کشیدن ارابه ها در مسابقات مورد استفاده قرار می گرفتند. ژنرالهای رومی کلاه خودهای رزمی خود را با پرهای شترمرغ، به عنوان نشانه ای از رهبری (فرماندهی) می آراستند. همسران آنها خود را با پرهای شترمرغ به عنوان سلطنتی می آراستند و در کارهای روزمره سوار برشتر مرغ می شدند. پوسته تخم شتر مرغ در غارهای چین کشف شد که متعلق به 2500سال قبل است که توسط انسانها مورد استفاده واقع می شدند. شواهدی بدست آمده که پیشنهاد می کند که بوشمن های اولیه در افریقای جنوبی این پرندگان بزرگ را برای گوشت شکار می کردند. از پوسته های شتر مرغ به عنوان ظروف آب استفاده می کردند از آنها تخت های تزئینی می ساختند. نقاشی های قدیمی شتر مرغ، در معابد مصری کشف شدند بیانگر آن است که آنها تا حدی بوسیله مصریان اهلی شده بودند. شتر مرغ نشانه تِمی ، الهه مصری صداقت و عدالت بوده است. فراعنه و خانواده هایشان جزء طبقات برتری بودند که می توانستند دارای بادبزنهای ساخته شده از پر شتر مرغ باشند. روغن شتر مرغ توسط مصریان و رومیان باستان به عنوان ماده آرایشی و برای ماده ای جهت درمان درد و روماتیسم استفاده می شد. در دهه 1700 ماری آنتوانت پرهای شتر مرغ را به عنوان یک مد دلخواه زنان مجدداً معرفی نمود. آنچه اتفاق افتاد انفجاری در صنعت پر شتر مرغ بود که در طول قرن نوزدهم و نیز در قرن بیستم ادامه یافت. در دوره معاصر شتر مرغ، پس ازآنکه به واسطه شکار برای برداشت پرهای باشکوهش منقرض شده بودند، در اکثر مناطق قلمرو طبیعی است در وضعیت حفاظت شده جنوبی قرارداد. مزارع شترمرغ در حال حاضر به طور گسترده در سراسر دنیا راه اندازی می شوند. تولید پر، گوشت، روغن و تخم برای بازار جهانی آن می کنند.
آشنایی با صنعت پرورش شترمرغ
شترمرغ(struthio camelus ) بزرگترین پرنده زنده است که متعلق به خانواده ratite ها به معنای سینه پهنان می باشد. اعضای این خانواده بوسیله عدم قدرت پرواز،توانایی دویدن و فقدان جناق در استخوان سینه شان شناخته می شوند. این پرندگان بسیار مقاوم بوده و به آسانی می توانند با شرایط گوناگون اقلیمی سازگار شوند. آنها می توانند در چراگاه های فقیری که گاو و گوسفند قادر به رشد و زندگی نیستند،زنده بمانند.
تاریخچه پرورش شترمرغ
در حدود سال های 1860 تقاضای زیادی برای پر شترمرغ،منجر به اهلی کردن آن در آفریقای جنوبی شد . پس از اختراع دستگاه جوجه کشی مصنوعی ، در سال 1870 این حرفه تبدیل به حرفه ای بسیار سودآور گردید اما از سال 1914 به بعد،تقاضا برای پر کاهش یافت و در اواخر دهه 80،توجه به گوشت و پوست این پرنده باعث رونق مجدد این صنعت شد و تا به امروز این روند ادامه دارد.
انواع شترمرغ
شترمرغ آفریقای جنوبی (struthio camelus australis )-گردن آبی
شتر مرغ آفریقای شمالی (struthio camelus camelus )-گردن قرمز
شترمرغ آفریقای شرقی (struthio camelus massaicus )-گردن قرمز
شترمرغ سومالی (struthio camelus molibdophanes )-گردن آبی
شترمرغ آفریقایی اهلی شده (struthio camelus domesticus )-گردن سیاه
مورد اخیر نوع اهلی شده ای می باشد که از قرن گذشته در آفریقای جنوبی تولید شده است که نتیجه تلاقی بین زیرگونه های مختلف با انتخاب بهترین پر،بالاترین باروری و مقاوم ترین در حمل و نقل می باشد.مزایای هر یک از این گونه ها بدین شرح است:
گردن آبی:جوجه ها مقاوم تر با درصد قدرت زنده مانی بیشتر اما تولید تخم کمتر
گردن قرمز:قد بلندتر،تولید گوشت بیشتر،بلوغ دیرتر و تولید تخم کمتر گردن سیاه(شترمرغ اهلی):مطیع تر،تولید تخم بالا اما جوجه ها ضعیف تر،جثه کوچکتر و تولید گوشت کمتر
محصولات شترمرغ
گوشت،پوست،پر و روغن
گوشت
گوشت شترمرغ،گوشت قرمز است . طعم، بافت و رنگ گوشت شترمرغ شبیه به گوشت گاو بوده اما میزان چربی،کالری و کلسترول آن کمتر است. به علاوه گوشت شترمرغ میزان بالایی از عناصر کم نیاز مانند روی و منیزیم را نیز داراست. این گوشت نیاز بدن به ویتامین PP(نیاسین) را تامین کرده و نسبت به سایر گوشت ها مقادیر بیشتری ویتامین های A ، C ، B1 و B2 دارد. همچنین میزان گوشت بدست آمده از هر شترمرغ نیز بسیار قابل توجه است. یک شترمرغ 12 ماهه با وزن زنده 100 کیلوگرم، لاشه ای با وزن 60 کیلوگرم تولید خواهد کرد. از این 60 کیلوگرم،21 کیلوگرم گوشت درجه یک (استیک و فیله) و 14 کیلو گرم گوشت درجه دو(گوشت لخم) و مابقی استخوان و چربی خواهد بود.این مقادیر بسته به سن،جنس و روشهای مدیریتی تغییر می کند.
ارزش غذایی گوشت شتر مرغ
مقایسه مواد مغذی ( در 100 گرم گوشت لخم پخته شده)
کلسترول (میلی گرم) آهن (میلی گرم) کالری (کیلوکالری) چربی(گرم) پروتیئن % شرح گونه
83 2/3 140 8/2 9/26 مخلوطی از برشهای مختلف شتر مرغ
89 2/1 190 4/7 9/28 کل گوشت (بدون پوست) مرغ
76 8/1 170 5 3/29 کل گوشت (بدون پوست) بوقلمون
86 3 211 3/9 9/29 گاو
86 1/1 212 7/9 3/29 خوک
118 2/1 196 6/6 9/31 گوساله
112 5/4 158 2/3 2/30 گوشت خالص گوزن
پوست
پوست شترمرغ یکی از مرغوب ترین چرم ها محسوب می شود که گاه آنرا از لحاظ کیفیت همردیف پوست کروکودیل و مار قرار می دهند. این چرم را می توان از روی طرح برجسته فولیکولهای شاهپرها و زمینه خط دار جذاب آن تشخیص داد.به دلیل اینکه پوست شترمرغ محتوی روغن بیشتری می باشد،چرم آن نسبت به ترک خوردن،سفتی و خشکی مقاوم تر است.از هر شترمرغ،چرمی معادل 15 فوت مربع(4/1 مترمربع) بدست می آید که عموما برای کیف دستی،کمربند،ساک های مسافرتی،کفش،چکمه،روکش میزهای اداری و پوشش مبل استفاده می شود.
پر
بهترین محصول شترمرغ،پرآن است.کیفیت پرهای شترمرغ کاملا منحصر به فرد است. حتی پیشرفته ترین فن آوری قادر به تقلید زیبایی،لطافت و مواجی طبیعی پر شترمرغ نیست. همچنین هیچ ابزاری به واسطه خاصیت تولید الکتریسیته ساکن مانند پر شترمرغ،کارایی لازم برای نظافت را ندارد.از پرهای با کیفیت عالی در ساخت لوازم تزیینی،کلاه و لباس استفاده می شود.سایر انواع پرها برای تمیز کردن ماشین آلات و تجهیزات ظریف و گردگیری مورد استفاده قرار می گیرند. بهترین پرها از مناطق خشک تر جهان بدست می آید و با کیفیت ترین آنها، پرهای تولیدی در آفریقای جنوبی است.
سایر محصولات شترمرغ
روغن پوست شترمرغ در محصولات دارویی و آرایشی بکار می رود. این روغن غنی از اسیدهای چرب ضروری ω6و ω9 بوده که مرطوب کننده و حالت دهنده پوست می باشد.
از تخم های غیر بارور به صورت تزیین شده به عنوان زیر سیگاری،لامپ و یا تزیینات دکوری استفاده می شود.
تحقیقات نشان داده است که در آینده می توان از تاندون ها و قرنیه چشم شترمرغ برای پیوند زدن به انسان استفاده کرد.
مشخصات ظاهری شترمرغ
شترمرغ بزرگترین پرنده زنده است.متوسط ارتفاع آنها 5/2-1/ 2 متر و وزن آنها 160-100 کیلوگرم می باشد. بدن تخم مرغ شکل آنها از پرهای نرم پوشیده شده است. جوجه ها،چه نر و چه ماده،پرهای قهوه ای دارند. به تدریج نر ها که بالغ می شوند،پرهای بدنشان سیاه و پرهای بالشان ،سفید می شود. پرهای بدن ماده ها،خاکستری-قهوه ای و نوک پرهای بال آنها،قهوه ای یا سیاه می شود. شترمرغ ها گردنی بلند و بسیار انعطاف پذیر دارند که بوسیله آن قادرند روی زمین بچرند و در عین حال از برگ درختان تغذیه کنند. شترمرغ علاوه بر دید و شنوایی بسیار دقیق،می تواند در هنگام خطر با سرعتی بیش از 40 مایل در ساعت(64 کیلومتر در ساعت) بدود. این پرنده 70-60 سال عمر می کند.
تولیدمثل
یک شترمرغ خوب پس از 2 سال شروع به تخمگذاری می کند.اگرچه بسیاری از ماده ها این کار را از حدود 20-18 ماهگی آغاز می کنند و عمر تولیدی 35-30 ساله دارند. تولید تخم پارامتر متغیری است. یک شترمرغ می تواند 100-40 تخم در سال بگذارد.(به طور متوسط 60 تخم در سال)
تخمگذاری در اوایل بهار آغاز شده و تا پاییز ادامه دارد.
نکاتی در مورد تخم شترمرغ و جوجه کشی
تخم شترمرغ 1600 گرم وزن داشته و معادل 2 دوجین تخم مرغ است.
طول مدت جوجه کشی تخم 42 روز است.
ماده ها در طول روز و نرها شبها روی تخم می خوابند.
جوجه کشی به دو روش طبیعی و مصنوعی صورت می گیرد.
در جوجه کشی طبیعی،شترمرغ تخم هایش را در یک گودال کم عمق گذاشته و روی 15-12 تخم می نشیند.
در جوجه کشی مصنوعی،تخم ها باید روزی دوبار جمع آوری شده و در 70-60 درجه فارنهایت خنک شوند و در عرض 4-2 روز در دستگاه جوجه کشی قرار گیرند.
پرورش شترمرغ
3 روش برای پرورش شترمرغ متداول است:
روش باز
روش بسته
روش نیمه باز
روش باز
در این روش به زمینی با وسعت حداقل 40 هکتار نیاز است که به این صورت شترمرغ ها تا حد امکان نزدیک به زیستگاه اصلی خود با حداقل دخالت بشر نگهداری شده و پرورش می یابند.مزیت اصلی این روش،کاهش قابل توجه هزینه نگهداری شترمرغ های بالغ به تعداد زیاد است.همچنین اگر به پرنده اجازه تفریخ تخم هایش داده شود،هزینه ای برای جوجه کشی صرف نمی شود.
روش بسته
در این روش به زمینی بین 1تا 100 هکتار نیاز است.همچنین می توان کنترل کاملی بر میزان تولید از طریق ثبت دقیق آمار تعداد تخم ها و جوجه داشت. از معایب این روش به هزینه بالای تهیه خوراک و حصارکشی می توان اشاره کرد.
طرح حاضر بر اساس این روش و در وسعت 100 هکتار تنظیم شده است.
روش نیمه باز
.میزان زمین مورد نیاز برای این روش محدوده ای متغیر از 60-1 هکتار متناسب با تعداد گله می باشد.پرندگان در چراگاه های نسبتا کوچک نگهداری می شوند. آنها مجاز به گردش آزادانه در محدوده ای معین می باشند و لذا بخشی از احتیاجات تغذیه ای شان از مرتع تامین می شود. خوراک تکمیلی نیز جهت اطمینان از تامین تمام احتیاجات تغذیه ای شترمرغ مورد نیاز است.
استفاده از این روش چند مزیت دارد که عبارتند از:
آسانی نسبی شناسایی شترمرغ های مولد بهتر و جمع آوری و حمل و نقل تخم ها ( برای جوجه کشی)
صرفه جویی در هزینه های خوراک و حصار کشی
آزادی شترمرغ ها در انتخاب جفت که نتیجه آن افزایش سازگاری بین آنهاست.
نکات مهم در پرورش شترمرغ
محل مزرعه: مزرعه باید با محل رفت و آمد اتومبیل ها و مناطق صنعتی،فرودگاه ها،کارخانجات و قطارها فاصله داشته باشد زیرا اینها عوامل ایجاد اضطراب در شترمرغ هستند که مستقیما در میزان باروری و طول مدت تولید مثل اثر می گذارند.
پستی و بلندی زمین: شترمرغ اراضی مسطح وسیع را به زمینهای کوهستانی ترجیح می دهد. خاک شنی از هر نوع خاک بهتر است زیرا امکان زهکشی کامل وجود دارد.زمین باید از میخ،پیچ،سیم و گودال پاکسازی شود.
دسترسی به آب و برق: دارا بودن برق منطقه ای و همچنین انشعاب اصلی آب برای مزرعه ضروری است.
وضعیت ساختمانها: در ساختمان ها باید از تهویه طبیعی یا مصنوعی استفاده شود. ساختمان های شترمرغ های مولد باید دور از تجهیزات مادر مصنوعی یا پرورش جوجه باشند.
حصارکشی: حصارهایی محکم به ارتفاع 2- 5/1 متر که از 7-5 ردیف سیم صاف بدون خار تشکیل شده باشد،مورد نیاز است. از حصارهای دارای گوشه های تیز نباید استفاده شود. حصار باید به سادگی توسط پرنده دیده شود و دارای خاصیت ارتجاعی بوده تا به پرنده آسیب نزند.
تغذیه: خوراک مصرفی شترمرغ باید حاوی گروه های مواد مغذی ضروری زیر برای تامین نیازهایشان باشد:
آب،پروتئین ،کربوهیدرات،چربی،مواد معدنی و ویتامین ها
خوراکی که به شترمرغ داده می شود معمولا به صورت پلت می باشد که بسته به سن، نیاز و امکانات مزرعه از مواد مختلف با درصد متغیر تشکیل شده است و می تواند شامل پودر یونجه،ذرت،سویا،پودرماهی و کنجاله دانه های روغنی باشد. اندازه پلت بسته به سن شترمرغ تغییر می کند. از آنجاییکه خوراک در سنگدان شترمرغ آسیاب و تکه تکه می شود،لذا وجود سنگریزه که با فراهم کردن سطوح سخت و صاف که ذرات خوراک مابین آنها شکسته شود،در خوراک شترمرغ لازم است. اندازه و خواص فیزیکی سنگریزه ها نیز بسیار مهم می باشد.
روشهای شروع به کار
• با خرید تخم ،• جوجه یا مولد می توان شروع به کار کرد:تخم ها را خریده و جوجه ها را تفریخ کنید. این کار نیاز به سرمایه اولیه دارد و بعد از 2 سال نتیجه می دهد.
• جوجه های یک روزه خریداری کرده و تا رسیدن به مرحله مولد آنها را پرورش دهید. این روش،• روش مناسبی است که در ایران متداول است.در انتخاب این روش باید به نگهداری جوجه ها دقت زیادی کرد تا مرگ و میر آنها به حداقل برسد.
• خریداری جوجه های 3 ماهه روش متداول دیگری است که می توانید استفاده کنید و اگر چه هزینه بر تر می باشد،• اما آمار مرگ و میر آن نیز پایین تر است.
• شترمرغ های یک ساله بخرید.این کار فرصت انتخاب پرندگان با کیفیت تر را در سال بلوغ جنسی فراهم می کند اما نیازمند سرمایه نسبتا بالایی است.
• مولد های اصلاح شده خریداری کنید که این کار بسیار هزینه بر است اما بلافاصله شما را به سوددهی می رساند.
فعالیت های انجام شده در زمینه پرورش شترمرغ در ایران
از سالها قبل پرورش شترمرغ به طور پراکنده و غیر حرفه ای در ایران شروع شده است.در اینجا آماری مستند از این فعالیتها و به طور مشخص از فعالیتهای انجام شده از سال 1377 تا به امروز ارائه می شود:
تا به حال در ایران این استان ها و شهرها شروع به کار پرورش شترمرغ کرده اند:
استان تهران:تهران -کرج-ورامین -پاکدشت
استان سمنان:ایوانکی-گرمسار
استان اصفهان:اردستان-دهستان-تیران و کرون-گلپایگان
استان کرمان:رفسنجان-باغین
استان گیلان:رشت-رضوان شهر
استان گلستان:گرگان-مینودشت-گنبد-بندرترکمن
استان مرکزی:اراک-خمین-زرندیه-ساوه
استان هرمزگان:بندرعیاس-قشم-بندرلنگه
استان همدان:ملایر-کبودرآهنگ
استان سیستان و بلوچستان:زابل
استان یزد:ابرکوه
استان کردستان:دهگلان قروه
استان زنجان:ماه نشان
استان آذربایجان غربی:اورمیه
و استانهای مازندران،قزوین،اردبیل و قم که در این میان،استان تهران با بیش از 80 طرح اجرایی،صدور موافقت اصولی به ظرفیت 3319 شترمرغ مولد و صدور90 موافقت اصولی با ظرفیت 5500 شترمرغ پرواری از نظر علمی و عملی پیشتاز است. به دنبال آن استانهای سمنان و اصفهان بیشترین فعالیتها را در این زمینه داشته اند.همچنین طبق آخرین آمار 126 مزرعه فعال در کشور وجود دارد.
ظرفیت مزارع برای شروع کار پرورش نیز بسیار متفاوت بوده است بطوریکه طبق آمار، مزارع بطور متوسط با ظرفیت 60 جوجه شترمرغ (200-6 جوجه) آغاز به کار کرده اند.
تغذیه شتر مرغ ها:
خوراک دادن: زیستگاه های طبیعی شتر مرغ ها علفزارها و دشتهای خشک و نیمه خشک است که از لحاظ پوشش گیاهی برای چرای شتر مرغ فقیر می باشند. شتر مرغها قادر به زندگی در جایی هستند که گاو و گوسفند نمیتوانند زیست کنند . شتر مرغ از علف ، برگ دی کتیلدونها (مانند یونجه) ، بذر گیاهان، دانه ها ونیز حشرات و جوندگان کوچک تغذیه می کند.
شتر مرغها می توانند الیاف خام را خیلی بهتر ازسایر ماکیان هضم کنند.
شتر مرغهای کاملاً بالغ می توانند فیبر را کاملاً که بیش از 60 % جیره آنها را می توانند تشکیل دهد هضم کنند(مانند سلولز، همی سلولز، لیگنین) این میزان از مصرف الیاف خام در شتر مرغ، با ظرفیت هضمی آن در نشخوار کنندگان قابل مقایسه است. شما می توانید اطلاعات خیلی بیشتری درباره تغذیه شتر مرغ در سایت اینترنت ما پیدا کنید.
فیزیولوژی هضم:
خوراک وارد مری می شود. بخش فوقانی مری جیب مانند است. هنگامی که این قسمت جیب شکل پر می شود، شتر مرغ سرش را بلند می کند، و خوراک از مری به سمت معده پیش یا معده grandular حرکت می کند.دراینجا شیره های هضمی برای نرم کردن خوراک به آن اضافه می شوند. سپس خوراک از یک مجرای نسبتآً بزرگ به سنگدان یا معده عضلانی وارد می شود. دراین جا ذرات خوراک بصورت مکانیکی به کمک سنگریزه یا ماسه زیر که شتر مرغ ها بصورت آزاد همراه خواکشان می خورند خرد می شوند.
خوراک از روده باریک (به طول 5/6متر) عبور می کند که شیره های هضمی دیگری به آن اضافه می شوند، که عمدتاً این شیره ها از لوزالمعده ترشح می شوند و به این طریق مواد مغذی جذب می شوند. درمحفظه های تخمیر که توسط یک جفت آپاندیس ایجاد می شوند، فیبرها بصورت میکروبیولوژیکی شکسته می شوند.
بدلیل اینکه خوراک حدود 40ساعت در سیستم هضمی توقف می کند باکتریهای بی هوازی قادر به شکستن بخش عمده سلولز و همی سلولز بوده و تولید اسیدهای چرب فرار می کنند می توانند (که در مرحله بعد قابل جذب شده) جذب شده و برای حیوان تولید انرژی کنند. این سیستم گوارشی شبیه به نشخوارکنندگان است.
رکتوم بوسیله ماهیچه ای به نام اسفنگتر به کلواک ختم می شود، شما می توانید اطلاعات خیلی بیشتری درباره فیزیولوژی هضم در شتر مرغ در سایت اینترنت ما پیدا کنید.
محتویات غذا: غذا از پروتیئن، کربوهیدرات ها، چربیها، مواد معدنی، ویتامینها و آب تشکیل می شود. پروتیئن ها از اسیدهای آمینه که واحد های ساختمانی برای رشد بافت هستند تشکیل شده است.
جوجه ها به علت اینکه در حال رشد می باشند نسبت به بالغین نیاز خیلی بیشتری به پروتیئن دارند.
در مورد شتر مرغها نیز واژه اسیدهای آمینه ضروری وجود دارد.این اسیدهای آمینه بوسیله متابولیسم بدن شتر مرغها ایجاد نشده و بنابراین بایستی در غذا وجود داشته باشند. کربوهیدراتها منبع اصلی انرژی هستند. قندها و نشاسته براحتی شکسته می شوند.سلولز و همی سلولز که جزو فیبرها هستند ضرورتاً از اجزاء مشابه ساخته شده اند و ضمناً از لحاظ انرژی غنی می باشند اما هضم آنها مدت زمان بیشتری طول می کشد.
چربیها و روغنها انرژی تولید کرده و برای جذب بعضی از ویتامینها ضروری هستند، اما میزان چربی در جیره غذایی نبایستی خیلی زیادباشد زیرا که میزان جذب کلیسم را کاهش داده و موجب ناراحتیهای استخوان ساق پا می شود.
مواد معدنی و ویتامینها اعمال متعددی در بدن به عهده داشته و هرگونه کمبود یا عدم تعادل در میزان آنها موجب رشد غیر طبیعی خواهد شد. کلسیم و فسفر برای تشکیل استخوان ضروری هستند. خوراک برای رشد شتر مرغها بایستی محتوی حدود 5/2 -4/1% کلسیم و 5/1-7/0% فسفر باشد و نسبت Ca:P همیشه بایستی 5/0: 1باشد.
مولدهای ماده برای ساخت پوسته های تخم، به 5/3% کلسیم در جیره نیازمند می باشند.
آب سرد تازه بایستی همیشه در دسترس باشد. هر چه شترمرغ بیشتر بخورد بسته به رطوبت خوراک آب بیشتری می آشامد. بطور کلی شتر مرغها 3 برابر خوراک، آب می نوشند.
برای کمک به هضم غذا وبرای پرهیز از فشردگی معده شتر مرغها نیاز به خوردن سنگریزه یا صدف دارند. این مواد بایستی غیر قابل حل بووده، سخت و دارای لبه های تیز نباشند.شتر مرغهای بالغ نیز همانند جوجه به خوردن سنگریزه نیازمندند.اندازه سنگریزه همیشه بایستی حدود نصف اندازه ناخن انگشت شترمرغ باشد.
مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی:
سن (ماده) وزن زنده(کیلو گرم) مصرف روزانه خوراک
جوجه های کم سن(chicks) 5/2-1 6-5/2 جوجه های درحال رشد(Grower) 11-6 14-11 14< جیره نگهداری بالغین 30< جیره تولیدی بالغین 3-75/0 15-3 60-15 80-60 100-80 120-100 120-110 12/0 36/0 5/1 5/2 2/2 3/2 5/2
گفته می شود که شتر مرغها تا آنجا خوراک می خورند که انرژی موردنیاز آنها تأمین شود.بنابراین اگر خوراک از لحاظ انرژی غنی تر باشد آنها مقدار کمتری ازآن رامی خورند. این موضوع درمورد جوجه ها نیز ممکن است صادق باشد،اما بالغین معمولاً آنقدرمی خورند تا معده آنها پر شود که حجم غذایی در آنها تا 5 کیلوگرم در روز می رسد.
جدول: متوسط مصرف کنسانتره در روز
ضریب تبدیل غذایی عبارت است از نسبت خوراک مصرفی به افزایش وزن زنده.این ضریب معیاری برای بررسی تأثیر تبدیل خوارک به وزن می باشد.در مورد جوجه های کوچک این ضریب 1: 5/1 و برای جوجه های در حال رشد1: 5/4 بوده و تا 10:1 در سنین بالاتر افزایش می یابد. این موضوع نشان می دهد که هر چه شتر مرغها مسن تر می شوند، مقدار غذای کمتری صرف رشد بدن می گردد. بنابر این از لحاظ اقتصادی عاقلانه است که جیره غذایی جوجه های کوچک خیلی غنی باشد تا موجب بهبود ضریب تبدیل غذایی دراین سن گردد.اما اگر رشد خیلی سریع باشد، ممکن است در بعضی از شتر مرغها اشکالات استخوان پا ایجاد نماید.
به عنوان یک راهنمای کلی جوجه های کوچکتر برای رسیدن به حداکثر رشد بایستی جیره ای غنی از پروتئین و کم فیبر داشته باشند، زیرا ظرفیت هضم فیبرها درآنها هنوز کاملاً تکمیل نشده است هرچه جوجه ها بزرگتر میشوند نیازهایشان به پروتئین کمترشده و می توانند مقدار بیشتری انرژی تولید نمایند. درطول فصل تولید مثل نیاز به پروتئین به واسطه تولید تخم افزایش می یابد.
تغذیه عملی: شتر مرغها قدرت چشایی خیلی ضعیفی داشته و عمدتاً خوراک خود را از طریق رنگ، بافت و ظاهر کلی آن انتخاب می کنند. شتر مرغها به تغییرات ناگهانی جیره حساسند. تغییر یک نوع خوراک به نوع دیگر بایستی به تدریج انجام شود فی المثل با مخلوط کردن خوراک جدید با خوراک قبلی به مدت حدود یک هفته. اما دادن همان خوراک قبلی به جهت اینکه منجر به کمبودهایی می شود همانطور که موجب افزایش بعضی ازعناصر تا حد سمی می گردد مناسب نیست. این مسئله منجر به از دست دادن اشتها و کاهش رشد می گردد. به جوجه های تازه از تخم خارج شده بایستی غذا خوردن را یاد داد.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 115 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلودمقاله شتر مرغ
