دانلود مقاله نقش پروتئین ها در رژیم غذایی ورزشکاران

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله نقش پروتئین ها در رژیم غذایی ورزشکاران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک و پرداخت دانلود * پایین مطلب *

فرمت فایل : word ( قابل ویرایش )

تعداد صفحه : 10

مقدمه

پروتئین ها مواد مغذی اصلی هر سلول زنده هستند. در ساختمان آنها نه تنها کربن، هیدروژن و اکسیژن وجود دارد، بلکه ازت و گاهی گوگرد نیز موجود می باشد.

پروتئین ها مسئول انجام اعمال گوناگونی هستند. نقش آنها از تشکیل ماده انقباضی عضلات گرفته تا ساختن بعضی از هورمون ها، آنزیم ها و آنتی کورها، تبدیل انرژی شیمیایی به کار و انتقال اکسیژن و هیدروژن متنوع می باشد

تحقیق در مورد بررسی اثر زانتان و کاراگینان بر خواص حلالیت ایزوله پروتئین سویا

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد بررسی اثر زانتان و کاراگینان بر خواص حلالیت ایزوله پروتئین سویا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه14

فهرست مطالب

• مواد وروش ها

2-1 – آماده سازی نمونه

2-2- آزمایشات فیزیکی و شیمیایی

2-2-1- تعیین میزان حلالیت ایزوله پروتئین سویا

2-2-2-تعیین مقدار رسوب

2-2-3- تعیین مقدار سرم

• نتایج و بحث

3-1 – اثر زانتان بر حلالیت پروتئین

3-2- اثر زانتان بر حجم سرم

3-3- بررسی اثر صمغ زانتان بر حجم رسوب

3-4- اثر کاراجینان بر حلالیت پروتئین

3-5- اثر کاراجینان بر حجم سرم

3-6- بررسی اثر صمغ کاراجینان بر حجم رسوب

بررسی اثر زانتان و کاراگینان بر خواص حلالیت ایزوله پروتئین سویا

لیدا جهانیان[1]، سید علی مرتضوی[2]، محسن برکتین[3] و زهره حمیدی اصفهانی[4]      چکیده

محدودیت هایی در استفاده از پروتئین سویا مانند حلالیت کم و طعم نامطلوب آن وجود دارد.  در این پژوهش سعی گردید که خواص عملکردی پروتئین سویا توسط دو صمغ زانتان و کاراگینان بهبود یابد. زانتان در چهار سطح 0، 04/0، 09/0 و 13/0 درصد و کاراجینان در سطوح 0، 03/0، 07/0 و 09/0 درصد (در محلول) استفاده شد و  صفت‌های حجم سرم، حجم رسوب و ضریب حلالیت نیتروژن مورد ارزیابی قرار گرفت.

   نتایج آماری نشان داد که نمونه های دارای 13/0 درصد زانتان، 13/0 درصد زانتان و 07/0 درصد کاراجینان ، 13/0 درصد زانتان و 09/0 درصد کاراجینان و 09/0 درصد زانتان و 09/0 درصد کاراجینان دارای کمترین حجم سرم و رسوب و بالاترین میزان حلالیت بودند.

مقدمه

دربسیاری از مواد غذایی، پروتئین و پلی ساکارید بصورت توأم وجود دارد. در فرمولاسیون مواد غذایی کلوئیدی، ازپروتئین‌ها به دلیل خواص امولسیون کنندگی و تولید کف و از کربوهیدرات‌ها بعنوان نگهدارنده آب و قوام دهنده استفاده می‌شود. علاوه بر این  پروتئین‌ها و کربوهیدرات‌ها در ماده غذایی ایجاد بافت و ساختار مناسب می‌نمایند1,2)).        

واکنش پروتئین - پلی ساکارید عمدتاً الکترواستاتیکی است و قدرت واکنش به pH و قدرت یونی بستگی دارد. این واکنش می تواند برای کنترل حلالیت پروتئین، تشدید ژله ای شدن و پایداری امولسیون و کف بکار رود3)). اضافه کردن پلی ساکاریدها به محلول پروتئین از تجمع زیاد مولکول‌های پروتئین توسط محدود کردن واکنش پروتئین - پروتئین، یا توسط حفظ گروه‌های بار دار و یا افزایش ویسکوزیته، جلوگیری می کند( 4).

واکنش دو بیوپلیمر می‌تواند به صورت تفکیکی (بیوپلیمرها یکدیگر را دفع می کنند که به عنوان عدم سازگاری مطرح می شود) و یا تجمعی باشد که در این صورت پلیمرها یکدیگر را جذب می‌کنند (5).

واکنش پروتئین و پلی ساکارید به صورتهای حلالیت همزمان، ناسازگاری، رسوب، تشکیل کمپلکس یا جداسازی فاز وجود دارد( 6).

از نقطه نظر ترمودینامیکی، پروتئین وپلی ساکارید در محلول به صورت سازگار و یا ناسازگار وجود دارند. تحت شرایط ناسازگاری ترمودینامیکی، سیستمی شامل دو فاز حاصل می شود که عمدتاً هر فاز دارای مولکول‌های متفاوت است(4).

فاکتورهای مؤثر در ایجاد سازگاری پروتئین - پلی ساکارید، شامل نسبت پروتئین به پلی ساکارید، pH، قدرت یونی، میزان کل مواد جامد، درجه حرارت، میزان اسیدی بودن و طبیعت پلیمرها ( وزن مولکولی، بار و قابلیت انعطاف زنجیر) می باشد( 4).

واکنش دافعه، بین پروتئین و پلی ساکارید غیر یونی یا پلی ساکارید آنیونی در pH بالای نقطه ایزوالکتریک پروتئین اتفاق می افتد. واکنش جاذبه غیر خاص بین پروتئین وپلی ساکارید از تشکیل پیوندهای یونی، واندوالس، هیدروژنی و... حاصل می گردد. جاذبه قوی بین پروتئین ها با بار مثبت ( pH زیر نقطه ایزوالکتریک پروتئین ) و پلی ساکارید آنیونی، مخصوصاً درقدرت یونی پایین، و جاذبه ضعیف بین پروتئین‌های خنثی یا با بار منفی (pH بالای نقطه ایزوالکتریک پروتئین) و پلی ساکارید اتفاق می افتد (2).

محلول آبی پروتئین وپلی ساکارید، ممکن است در محدوده خاصی از نظر مقدار، جداسازی فاز[5] نشان دهد. جداسازی فاز در اثر دو رفتار ثانویه توده ای شدن[6] یا ناسازگاری ترمودینامیکی[7]  صورت می‌گیرد.

ترکیب دوگانه پروتئین - پلی ساکارید، بسته به دما، شرایط حلال و میزان آنها می تواند توده ای شدن، ناسازگاری یا هیچ کدام را نشان دهد.

توده ای شدن شامل جداسازی خودبه‌خودی سیستم به دو فاز غنی از حلال و بدون حلال( شامل پروتئین وپلی ساکارید) می‌باشد. این امر توسط رسوب همزمان مخلوط پروتئین- پلی ساکارید تحت اثر واکنش‌های جاذبه الکترواستاتیکی( غیر خاص ) بین بارهای مخالف پروتئین - پلی ساکارید انجام می‌شود (2). توده ای شدن زمانی که نیروی جاذبه بین دو بیوپلیمر مختلف آنقدر قوی باشد که آنها را بهم نزدیک نماید وتشکیل کمپلکس دهد، اتفاق می افتد. چون کمپلکس حاصل دارای دانسیته متفاوتی نسبت به محیط اطراف خود می‌باشد، جداسازی در بالا یا پایین سیستم در اثر نیروی جاذبه زمین صورت می‌گیرد (7). توده‌ای شدن در میزان کم پلی ساکارید اتفاق می‌افتد. چون در میزان کم، پلی ساکارید نمی‌تواند بطور

1 دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران

2  استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

3 دکترای طعم از استرالیا

4 استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس تهران

[5] Phase separation

[6] Coacervation

[7]Thermodynamic incompatibility

دانلود مقاله پروتئین ، CDNA و شناسایی گرن

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله پروتئین ، CDNA و شناسایی گرن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تظاهر ژن عبارتست از طی مراحلی که منجر به ایجاد فراورده ژن می گردد . برای اینکه ژن فراورده خود را تولید کند ، باید دو مرحله اساسی انجام شود :
1- نسخه برداریTranscription
2- ترجمه transtation

نسخه برداری:
اولین مرحله از تظاهر ژن است ، یوکاریوتها شامل قارچها ، گیاهان ، حیوانات، انسان و بعضی موجودات تک سلولی و پروکاریوتها عبارت از موجودات تک سلولی و مهمترین انها باکتریها هستند .
تظاهر ژن در این دو دسته شباهتهای زیادی دارند و تفاوتهایی نیز در انها وجود دارد .
بعنوان مثال در یوکاریوتها :
انزیم مهمی که در نسخه برداری ژن دخالت وسیع دارد بنام RNA Palymerase نامیده می شود . و در انسان سه نوع از این انزیم بنامهای RNA Pely merase I , II , III شناخته شده است . و هر کدام در دسته بخصوصی از ژنها عمل می کنند . مثلا پلی مراز III در نسخه برداری ژنهای TRNA و پلی مراز II در نسخه برداری ژنهای rRNA دخالت دارند .
نسخه برداری در ژن از یک حمل خاصی شروع و در یک محل دیگری از ژن پایان می یابد یعنی در یک خط راهنما و یکطرف انجام می شود و در روی Template DNA بصورت 3/  5/ است ولی در روی RNA بر عکس و 5/ 3/ است .
DNA Template رشته ای از DNA است که ژن مربوطه که نسخه برداری آن انجام می شود در آن قرار دارد .

شکل

شروع نسخه برداری
یعنی ایجاد RNA از روی DNA می باشد ، با این تفاوت که بجای باز تعیین T با اوراسیل U در RNA قرار می گیرد . چون RNA بصورت معکوس با DNA قرار دارد و خط راهنمای DNA بصورت 3/  5/ است بنابراین RNA از 5/ شروع و به 3/ ختم می شود .
در شروع نسخه برداری پلی مراز II محلی را در ابتدای ژن انتخاب می کند که در منطقه Upstream ژن قرار دارد و پلی مرازII در محلی در خارج از نقطه شروع نسخه برداری به DNA می چسبد و بصورت یک مجموعه Complen در می اید و محل چسبیدن رشته DNA در ژن مربوطه بصورت 5/ TATAAT- 3/ که بطور خلاصه TATA نشان داده می شود که تا محل شروع نسخه برداری 25 نوکلئوتید فاصله دارد و بهمین جهت -25 Bon نوشته می شود .
منطقه انتقال انزیم پلیمراز RNA به DNA بنام پروموتر است . و بوسیله انزیم فوق شناسایی می شود . و به کمک فاکتورهایی بنام T.F انجام می گیرد .

مرحله پایان نسخه برداری
نسخه برداری زمانی تمام می شود که یک رشته دنباله ای مرکب از نوکلئوتیدهای ادنوزین یا PolyA به R.N.A اضافه شده است . در بعضی از ژنها این دنباله تا Zpppbp در ناحیه Down Stream ژن ادامه می یابد .

شکل

قبل از بحث ترجمه بطور مختصر انواع RNA را مورد بررسی قرار می دهیم :
1- RNA ریبوزومی :
که بصورت rRNA نوشته می وشد و جزیی از ساختمان ریبوزوم می باشد و نقش بسیار مهمی در ترجمه ژن بعهده دارند .

2- RNA ناقل یا tRNA :
یکنوع RNA ناقل است و نقش اساسی ان در ترجمه ژن می باشد . این نوع RNA که نقش جابجایی اسیدهای امینه در سیتوپلاسم سلول را بعهده دارد اولین بار توسط دانشمندی بنام رابرت هولی در سال 1959 از سلول جدا گردید و در مدت 6 سال زنجیره کامل انرا شناسایی کرد .
tRNA دارای 74-94 نوکلئوتید است و نسبتا RNA کوچک به حساب می اید . ساختمان کلی tRNA که بصورت برگ شبدر است بخشهای زیر را دارا است :
1- بازوی دریافت کننده The acceptor arm
2- بازوی انتی کرون The anti conton arm
3- بازوی D.H.U
4- حلقه اضافی Optional arm
5- حلقه Tucarm

بطور خلاصه یک مولکول tRNA شامل سه حلقه و یک بازوی انتهایی که حمل چسبیدن اسید امینه است و یک حلقه اضافی است .

شکل

3- RNA پیام بر یا mRNA
نوعی از RNA است که واسطه ایجاد پروتئین از ژن است . در طی مراحل نسخه برداری در داخل هسته سلول mRNA بوجود می اید و سپس از هسته سلول خارج شده و در سیتوپلاسم در طی مراحل که ترجمه نامیده می وشد پروتئین ساخته می شود .
بنابراین هر بار که نسخه برداری در ژن انجام می شود یک mRNA تشکیل شده و بعد از انکه وظیفه خود را در سیتوپلاسم انجام داد از بین می رود . پس ناپایدار است .
mRNA قبل از ترجمه تغییراتی رویش انجام می شود که قبل از ترک هسته در mRNA صورت می گیرد .
1- تغییراتی در دو انتهای مولکول بوجود می اید .
2- قسمتهای اینترون جدا شده واکسونها بهم اتصال می یابد .
3- در بعضی موارد خاص در نوکلئوتیدهای mRNA تغییراتی پیدا می شود و منجر به تشکیل Editiong RNA می شود .

Editing RNA :
تغییراتی در بعضی از نوکلئوتیدهای mRNA بوجود می اید به این ترتیب که نوکلئوتیدهای جدید به ان اضافه شده و یا برخی از نوکلئوتیدهای ان حذف می شوند.

اسیدهای امینه یا کدون
کلا 20 نوع اسید امینه در انسان وجود دارد که از یک اتم کربن مرکزی ( ) و چهار بازو تشکیل شده است :
1- اتم هیدروژن
2- گروه کربوکسیل ( -Coo- )
3- گروه آمینو ( -NH3+ )
4- گروه R
گروه R مشخص کننده هر اسید امینه بخصوص است و ساختمان مختلف خواهند داشت .
خصوصیت هر زنجیره پلی پپتید بستگی به اسید امینه های موجود در ان دارد کوفود از راه نسخه برداری ژن و سپس ترجمه mRNA تعیین می شود . و هر ژن زنجیره پلی پپتید بخصوصی را ایجاد می کند .

شکل

کدهای ژنتیکی اسیدهای امینه
این کدها در زنجیره های mRNA قرار دارند و این که ون ها در زنجیره DNA تغییر می یابند . یعنی بجای باز او را سیل باز تخمین قرار می گیرد .

شکل

تمام اسید امینه ها غیر از سیستونین و تریتپوفان بیش از یک کد ون دارند .
کدونهای UAA و UAG و UGA هیچ نوع اسید امینه ای را که نمی کنند و کدونها انتهایی هستند .
کدون AUG علامت شروع ترجمه هر کدون ابتدایی است و فقط اسید امینه میتونین را رمز می کند . البته در طی ادامه زنجیره نیز ممکنست اسید امینه میتونین در ساختمانهیا وسطی پلی پپتید وجود داشته باشد .

نمای انواع نوکلئوتیدها

شکل

ترجمه Translation
اخرین مرحله تظاهر ژن است که در ان ریبوزوم ، mRNA , tRNA نقش اساسی دارند اخرین قدم ساخت زنجیره ای پلی پپتیدی است .
بیست نوع اسید امینه وجود دارد و هر tRNA مخصوص یک اسید امینه خاص خود می باشد . مثلا tRNA tyr مخصوص اسید امینه تیروزین بوده و به اسید امینه دیگر اتصال نمی یابد .
اکثر اسید امینه ها بیش از یک کدون دارند و برای هر اسید امینه بیش از یک نوع tRNA وجود خواهد داشت . دو tRNA که به یک اسید امینه اختصاص دارند Isoaxxeptors نامیده می وشد . هر اسید امینه توسط بازوی که بوکسیل به بازوی دریافت کننده موجود در tRNA می چسبد . گروهی از انزیمها بنام امینواسیل – tRNA سنتتاز این عمل را کاتالیزوری می کنند .
بعد از انکه عمل شناسایی و اتصال tRNA به اسید امینه انجام گرفت این مجموعه به طرف mRNA حمل شده و ناحیه انتی کدون tRNA به ناحیه کدون مخصوص به همان آنتی کدون که در mRNA است متصل می شود.

مرحله اغاز ترجمه:
ربوزومها در پروکاریوتها از دو جز بنامهای 305 و 505 تشکیل می شوند که این دو جزء از هم جدا می شوند . که فاکتورهایی از جنس پروتئین بنام IF یا Initiation factors مسئول این جدایی هستند . حال که 305 از مولکول ربوزوم جدا شده به ناحیه Upstream اولین کدون در mRNA می چسبد . این جمل از نوکلئوتیدهایی تشکیل یافته که از محل اولین کدون واقع در mRNA حدود ده نوکلئوتید فاصله دراد که بنام شاین دالگارنو نامیده می شود . پس از انکه 305 به mRNA اتصال یافت به طرف اولین کدون در mRNA حرکت می کند در محل اوین کدون که معمولا ANG است ترجمه اغاز می شود . به این صورت که tRNA با اتصال به اسید امینه مخصوص خود به این محل می رسد و در نتیجه کدون و انتی کدون در مقابل هم قرار می گیرند .
ادامه ترجمه و تشکیل زنجیره پلی پپتید
اکنون در اولین کدون mRNA مجموعه ای وجود دارد مرکب از 305 ، 505 و tRNA بهمراه اولین اسید امینه دو منطقه مشخص روی mRNA وجود دارد :
منطقه سخت عبارت است از اولین کدون که بنام p.site و منطقه بعدی عبارتست از دومین کدون بنام A.site «
منطقه نخست بوسیله اولین tRNA به همراه اسید امینه خود اشغال شده تا مطابقت کدون و انتی کدون mRNA و انتی کدون tRNA انجام پذیرد و منطقه بعدی برای پذیرش دومین tRNA به همراه اسید امینه خود اماده می گردد . و اتصال بین پیوندهای ایجاد شده بین بازهای کدون mRNA و انتی کدون tRNA خواهد بود . برای تحقیق این امر فاکتورهای EF یا Elongation factors وارد عمل می شوند .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 17   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله نقش expansin ، پروتئین سست کننده دیواره گیاهی در شکل گیری اندامهای گیاهی

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله نقش expansin ، پروتئین سست کننده دیواره گیاهی در شکل گیری اندامهای گیاهی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 خلاصه:
دیواره سلولی، سلولهای گیاهی در حال رشد تشکیل شبکه ای سلولزی از میکروفیبریلها واقع در ماتریکس پلی ساکاریدی و پروتئینی را می دهد. دیواره های سلولی به سلول گیاهی ثبات شکل می دهند ولی در برابر رشد سلولی انعطاف پذیری خاصی از خود نشان می دهند.Exapasin نوعی پروتئین سلولی است که باعث سست شدن دیواره و رشد بهتر سلول می شود. رشد سلولی از مهمترین عوامل تعیین میزان طول گیاه می باشد. در این مقاله به نحوه کنترل رشد سلول از طریق Exapasin می پردازیم.
مقدمه:
ساختار اندامهای زایشی گیاهی نقش اصلی را در طبقه بندی گیاهان Linneeus ایفا می کند. این نشان می دهد که شکل و اندازه دیگر گیاهان به میزان زیادی بسته به تغییرات شرایط محیطی می باشد در نور کم گیاهان برگهای کوچک ولی قد بلند با شاخه های کم دارند و در نور کافی برگها گسترده می شوند و ساقه دارای شاخه های متعدد می گردد. این نوع واکنشهای فراسلولی معمولاً برگرفته از واکنشهای درون سلولی در برابر تغییرات محیط می باشند. انعطاف پذیری زیاد در رشد گیاهان باعث ایجاد فرصتی برای کنترل رشد برای گیاه است.
قدرت تغییر در اندازه و شکل گیاه یک نکته مهم در کشاورزی محسوب می شود. اندازه یک اندام می تواند تحت تاثیر افزایشی اندازه سلول ها و یا افزایش تعداد آنها باشد. در نتیجه افزایش اندازه سلول و تعداد سلولهامی توانند دو عامل کنترل کننده اندازه بافتها به حساب آیند. در این مقاله بیشتر بر روی چگونگی کنترل رشد بافتها از طریق افزایش اندازه سلول می پردازیم.
سلولهای حیوانی از طریق افزودن ماده حیاتی به خود بزرگ می شوند ولی سلولهای گیاهی اغلب از طریق وارد کردن آب به واکوئلهای خودشان اندازه خودشان را افزایش می دهند که این بدون هیچ گونه افزایش در مقدار ماده سیتوپلاسمی صورت می گیرد.
ورود آب به داخل واکوئلها فشار تورژسانسی بر روی دیواره سلولی وارد می کند که باعث ثبات شکل سلولها می شود. بنابراین سلول گیاهی تنها زمانی می تواند افزایش حجم یابد که دیواره سلولی سست شود. با اینکه ورود آب به داخل سلول و سست شدن دیواره سلولی دو عامل اصلی در رشد سلولهای گیاهی به حساب می آیند، ولی آندوسیتوز آب نمی تواند یک عامل محدود کننده هم محسوب می شود زیرا میزان آب ورودی بسیار زیاد است.
به بیان دیگر تغییر در دیواره سلولی نقش اساسی و محوری در افزایش حجم سلولی ایفا می کند. تلاشهای انجام شده برای یافتن فاکتورهای مربوط به گسترش دیواره سلولی به کشف expansin منجر شد. Expansin عمل وارد شدن به داخل دیواره سلولی را همراه با از بین بردن پیوندهای هیدروژنی بین پلیمرهای دیواره انجام می دهد. مولکولهای اگزوژن expansin قابلیت توسعه سلولی و اندام زایی در گیاهان را دارند. نحوه بیان ژنهای expansin به میزان زیادی وابسته به رشد اندامها و شکل گیری درست آنها دارد. علاوه بر این بررسیهای جدید شامل دستکاری در نحوه بیان ژنهای expansin نقش expansin در رشد اندامهای گیاهی را به اثبات رسانیده است. این مقاله به بررسی این امکان که رشد اندامها تحت کنترل expansin باشد، می پردازد.
Expansin
اهمیت نقش دیواره سلول گیاهی اولین بار توسط Heyn در اوائل دهه 1930 در هلند مورد توجه قرار گرفت. Heyn دریافت که ساقه های تیمار شده با اکسین انعطاف پذیری بیشتری دارند و بررسی های بیشتر مشخص کرد که هورمون رشد گیاهی از طریق ایجاد دگرگونی در ساختار دیواره در رشد سلولی دخالت دارد. بعدها در دهه 1980 نشان داده شد که دیواره سلولهای ساقه در بافر اسیدی (6=PH) توسعه و گسترش زیادی می یابند . این یافته ها، تائیدی بر نظریه رشد اسیدی بود که می گوید رشد سلول های گیاهی با میانجیگری اکسین احتیاج به اسیدی شدن دیواره سلولی دارد. نکاتی که Cosgrove در تئوری تاثیر اسید بر توسعه دیواره سلولی بیان گردد. نشان گر معدود دیدگاه هایی در این پدیده بود:
1) تیمار با گرما یا پروتئاز باعث از بین رفتن دیواره سلولی می شود.
2) مقادیر بالایی از Q10 دیده شد.
3) پیوندهای احیاگر –SH قابلیت گسترش را بالا می برند.
موارد فوق قویاً این فکر را تقویت می کرد که در توسعه اسیدی دیواره سلولی از طریق تعدادی واکنش های آنزیمی موجود در دیواره سلولی کنترل می شوند. Cosgrove و همکارانش از هیپوکوتیل خیار، اولین پروتئین دیواره ای را کشف کردند که قادر به توسعه و رشد دیواره سلولی این گونه گیاهی بود، و آنها نام این پروتئین را expansin گذاشتند. Expansin در خیار می تواند بر روی رشد سلول های غیرفعال شده از طریق حرارت تاثیر بگذارد که این نشان دهنده نقش دگرگون کننده expansin می باشد. محدوده گسترده PH (3 تا 5) و دیگر خصوصیتها در رشد دیواره، متناسب با نقطه نظرات ارائه شده در نظریه اولیه رشد اسیدی دیواره بود.
قبل از کشف expansin ، آنزیمهای هیدرولیز کننده دیواره سلولی مثل سلولاز و گزیلوگلوکان اندوترانس گلیکوزیلاز به عنوان آنزیمهای سست کننده دیواره سلولی معرفی می شوند. بهر حال دخالت داشتن واکنشگر هیدرولیز کننده در انعطاف پذیری دیواره سلولی و فعالیت آنزیمهای expansin نمی توانست ثابت شود. پرسش در این جا بود که چگونه آنزیمهای expansin قادر به توسعه دیواره سلول بدون داشتن فعالیتهای هیدرولیز کننده هستند. در یک آزمایش جالب که به وسیله کاغذ صافی سلولزی انجام شد، نشان داده شد که expansin از طریق گسستن پیوندهای هیدروژنی باعث رشد دیواره سلولی می شود.
در آزمایش دیگری که به بررسی مولکول هدف expansin اختصاص داشت، تمایل بالای expansin برای ایجاد تغییر در مولکول های همی سلولز و سلولز کریستال نشده، پیشنهاد شد. بر اساس این یافته ها تصور می شود که expansin از طریق شکستن پیوندهای هیدروژنی در محل اتصال بین میکروفیبریلهای سلولزی و پلیمرهای همی سلولزی ماتریکس باعث رشد دیواره سلولی می شود.
ژنهای expansin در تمام شاخه های زیر سلسله گیاهی اعم از نهانزادان آوندی، بازدانگان و قسمت اعظم نهاندانگان شناسایی شده است. بر اساس توالی های همولوگ و برخی خصوصیات بیوشیمیایی expansin به دو زیر خانواده با نامهای a و B تقسیم می شود. با اینکه شباهت بین اسیدهای آمینه دو زیر خانواده در حدود 25% می باشد ولی برخی از توالی های باقی مانده کاملاً حفظ شده اند. یک مقایسه ژنی بین توالی سلولاز در قارچها و باکتریها این نتیجه را بدست می دهد که مولکول expansin به عنوان کاتالیزور در فعالیت سلولازی و بسیاری از توالی های آروماتیک (به خصوص انتهای کربونیل آنها) در پیوندهای سلولزی شرکت می کند. وظیفه expansin در این روند که به نظر می رسد از نظر بیوشیمیایی متفاوت با سلولز باشد در حال بررسی است.
Expansin و رشد اندامها
مکالمات منتشر شده و آزمایشات انجام شده بر روی expansin سلولهای گیاهی نشان داده که میزان expansin سلولی در رابطه مستقیم با رشد اندام گیاهی است. میزان تجلی ژنهای expansin در سلولهای بافتهای در حال رشد بسیار بیشتر از بافتهای تمایز یافته است.
Expansin در خیار، در نواحی در حال رشد هیپوکوتیل بیشتر بیان می شود. همانند سازی ژن expansin برنج در بافتهای در حال رشد مثل ریشه، کولئوپتیل و میانگره ها نسبت به بافتهای تمایز یافته و بالغ بسیار بیشتر صورت می گیرد. در میانگرههای برنج، میزان پروتئین و expansin فعال بسیار بیشتر از بافتهای تمایز یافته می باشد.
تجلی ژن expansin در فیبر کتان در زمان ازدیاد طول فیبر، افزایش قابل توجهی می یابد.
ژنهای expansin همچنین تحت تاثیر هورمونهای گیاهی و شرایط محیطی می باشند که آن هم بر روی رشد گیاه تاثیر می گذارد. همانند سازی ژن expansin در برنج آبی (QsEXP4) ، 30 دقیقه بعد از تزریق جیبرلین یا به زیر آب رفتن میانگره، افزایش می یابد که این زمان خیلی کوتاهتر از زمان طویل شدن اندامها در پاسخ به این عوامل می باشد. ژن expansin در یک هاگزای دیگر به نام R.diphyllum نیز تاثیر پذیر از رطوبت و اتیلن می باشد. همچنین تجلی ژم expansin در سویا در طی تمایز سلولی تحت تاثیر سیتوکینین و تجلی ژن expansin در کاج تحت تاثیر اکسین می باشد. این امکانات در مورد تجلی ژن این نتیجه را به ما می دهد که از طریق تاثیر پذیری هورمونی و همچنین محیط اطراف خودش در رشد اندامهای گیاهی دخالت دارد و ژنهای حیاتی آن نیز در طول تکامل حفظ شده اند.
از دیگر یافته های شگفت انگیز که نشان دهنده نقش حیاتی expansin می باشد از طریق فعالیتهای اگزوژن بر روی expansin خالص سازی شده از مریستم راس ساقه گوجه فرنگی بدست آمد.
Expansin در نظر گرفته شده از بافت مریستمی نه تنها قادر به تغییر کامل در پرایموردیوم می باشد، بلکه باعث تغییر در فیلوتاکسی (تغییر کامل در مریستم ساقه) نیز می شود. این نتایج محققان را به این فرض نزدیک کرد که expansin احتمالاً فاکتور داخلی است که قادر به تغییر در پرایموردیوم از طریق باز کردن فضاهای بین لایه های اپیدرمی مریستم ساقه می باشد. این نتیجه همچنین ایجاد سوال در مورد مکانیسم اندام زایی در گیاهان می کند، که چگونه نمو سلولی باعث تغییر در اندام زایی می شود. Expansin اگزوژن همچنین می تواند نمو سلولی مثل تنباکو را تحت کنترل داشته باشد.
شواهدی در دست است که نشان می دهد expansin همانگونه که در رشد اندامها دخالت دارد در اندام زایی اولیه نیز دخالت دارد. ژن expansin در گوجه فرنگی و سه ژن expansin در برنج در هنگام پدیدار شدن پرایموردیوم برگی مریستم راس ساقه، بیان می شود. بر اساس آزمایش انجام گرفته توسط Fleming نشان داده شد که بیان ژن گوجه فرنگی سریعتر از پدیدار شدن پرایموردویمهای برگی، انجام می گیرد. Expansin برنج در غلظت بالا در ریشه اولیه و ریشه های فرعی دیده شده است. پدیدار شدن یک اندام جدید وابسته به تقسیم سلولهای فعال و نمو سلولی است.
Expansin در این اندامهای پرایموردیومی می تواند باعث نمو سریع سلولها شود. Expansin همچنین می تواند از طریق غیرمستقیم باعث پیشرفت تقسیم سلولی شود. یکی بودن زمان تقسیم سلولی و رسیدن به حداکثر حجم خودش دلالت بر این دارد که تقسیم سلولی با اندازه حجم سلول رابطه دارد. Expansin از طریق افزایش حجم سلولی باعث تسریع تقسیم سلولی در بافتهای پرایموردیومی می شود. نقش دیگری که می توان برای expansin در حین اندام زایی قائل شد، ایجاد تمایز سلولی یا بافتی در هنگام دیواره سازی می باشد. بیان expansin در Zinnia در هنگام تمایزیابی تراکئیدها (که شامل طویل شدن سلولها نمی شود) افزایش می یابد.
آزمایشات مشخص کننده نقش expansin در طی رشد و نمو گیاهی به تازگی به نتیجه رسیده است. از آنجا که خانواده بزرگی از expansin در گیاهان دیده می شود (در گیاه Arabidopsis در حدود 30 نوع) در نتیجه امکان تداخل نتایج آزمایشات در تحقیقات ژنتیکی دیده می شود. در تحقیقات اولیه بر روی نحوه تجلی expansin و با استفاده از پروموتوری به نام 35 s cauliflower mosaic viruses که تجلی گر تمام ژن expansin می باشد، فنوتیپهایی در Arabidopsis ظاهر شد که نشان دهنده نقش حیاتی expansin در طی اندام زایی گیاه می باشد. برای محدود کردن صفات فنوتیپی به یک بافت مشخص از طریق یک پروموتور مخصوص که بیان کننده ژن expansin در Arabidopsis تغییر ایجاد کردیم. نتیجه این آزمایش یک سری راه حلهایی برای فهم نقش expansin در رشد دیواره سلولی به محققان ارائه کرد. این expansin که به نام ATEXP10 شناخته می شود در رگبرگهای اصلی و فرعی و دمبرگ برگهای در حال رشد دیده می شود. ژنهای حساس و غیرحساس تجلی یافته توسط پروموتور مخصوص این ژن، نشاندهنده تغییرات فنوتیپیک در اندازه و مورفولوژی برگ و دمبرگها می باشد. تغییر در ژن گیاهان غیر حساس منجر به کاهش اندازه برگها و طول رگبرگها و دمبرگها می شود. ولی تغییر محسوسی در پهنای برگها دیده نمی شود. بر اساس این تغییرات مرفولوژیکی اندازه سلولی در رگبرگها به طور قابل توجهی نسبت به انواع کنترل شده کاهش یافته است. علاوه بر این، دیواره سلولی در انواع تغییر یافته به میزان زیادی کاهش رشد داشته است، که ارتباط تنگاتنگی با کاهش میزان expansin دارد.
برعکس در گیاهان حساس ، در موارد فوق الذکر افزایش دیده شده است. به عنوان مثال 18درصد افزایش طول در برگها دیده شده است. این نتایج نشان می دهد که ATEXP10 به طور مشخص کنترل کننده طول برگها در Arabidopsis از طریق کنترل توسعه دیواره سلولی می باشد و به طور کلی تائیدی بر نظریه کنترل رشد سلولی به وسیله expansin می باشد.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   16 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

تحقیق درباره پروتئین

اختصاصی از فی موو تحقیق درباره پروتئین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:16

فهرست:

پروتئین

کارکردهای پروتئین‌ها

پروتئین و بیماری‌ها

نقش پروتئین ها در رژیم غذایی

پروتئینها یکی از انواع ماکرومولکول‌های زیستی هستند که از زیرواحدهایی بنام اسید آمینه ساخته شده‌اند.

پروتئین‌ها، زنجیرهای خطی یا پلیمرهایی هستند که از ترکیب اسیدهای آمینه حاصل می‌شوند. چون ترتیب‌های نامحدودی در توالی و طول زنجیره اسید آمینه‌ها در تولید پروتئین‌ها وجود دارد، از این رو انواع بی شماری از پروتئین‌ها نیز می‌توانند وجود داشته باشند.

پروتئین‌ها در بخشی درون سلول به نام ریبوزوم توسط RNA ساخته می‌شوند.

رفتار سلولی و تمام فعالیت‌‌هایی که در سلول انجام می‌شود بر عهده پروتئین‌‌ها است. همه پروتئین‌ها یا هم برهمکنش دارند و تقریباً می‌توان گفت که همه پروتئین‌ها اثر خود را با همکاری پروتئین‌های دیگر در سلول اعمال می‌کنند و هیچ پروتئینی نیست که در سلول به تنهایی عمل کند. برای ساخت پروتئن در سلول مراحل ذیل باید انجام شود. 1) DNA باید رونویسی شود. در این مرحله آنزیم RNA پلی مراز دو رشته DNA از هم جدا میشود و بعد رونوسی آغاز میشود. نکته: اطلاعات در DNA بصورت رمز 3 تایی وجود دارد یعنی هر 3 نوکئوتید معرف 1 رمز و هر رمز معرف 1 اسید آمینه است. 2) RNA پلی مراز مانند قطاری بر روی DNA حرکت میکند. و رونوسی ادامه دارد. 3) بعد در آخر رونوسی RNA پلی مرآز به رمز پایان میرسد و رونویسی به پایان میرسد. محصول این رونویسی mRNA نام دارد. mRNA از هسته خارج میشود و در سیتوپلاسم به کمک نوع دیگر RNA به نام tRNA اسید آمینه را به هم متصل میکند. tRNA روی mRNA متصل میشودو طبق رمزهای tRNA, mRNA اسید آمینه ها را کنار هم می گذارد. و در آخر ذنجیره پلی پپتیدی به وجود می آید.