نویسنده: موللی گیتا*,ایمانی معصومهصفحه: از 1 تا 16 کلید واژه: کودک کم شنوا، بیانات چهره ای، رشد هیجانی، هیجانات آمیخته و نظریه ذهن خوانی، قواعد تظاهری
رشد هیجانی در کودکان کم شنوا
نویسنده: موللی گیتا*,ایمانی معصومهصفحه: از 1 تا 16 کلید واژه: کودک کم شنوا، بیانات چهره ای، رشد هیجانی، هیجانات آمیخته و نظریه ذهن خوانی، قواعد تظاهری
ناهنجاری های رفتاری کودکان
قالب بندی:word
تعداد صفحه:59
ناهنجاری های رفتاری کودکان
childrens "challenging" behaviour
این کتابچه با این هدف نوشته شده که به شما اعتماد به نفس کافی برای برخورد کردن با شرایط دشواری را بدهد که در تربیت فرزند تان با آنها ممکن است مواجه شوید. هدف دیگر این نوشته این است که شما را راهنمایی کند که بتوانید درباره راه های مختلفی که در بهبود رابطه تان با فرزندان تان می توانند موثر واقع شوند فکر کنید. و بالاخره این جزوه سعی می کند به شما اطلاعاتی بدهد که بر اساس آن می توانید قضاوت کنید که چه زمان رفتار فرزند تان ممکن است مغایر با آنچه باشد که از نظر شما قابل قبول است.
اگر این کار موثر واقع نشود
اگر فرزندان تان در شرایط خشونت آمیز بزرگ شده اند
برای حفظ احترام بنفس شان به آنها کمک کنید
گذشته را از حال و آینده جدا کنید
اقداماتی که برای کمک به فرزندان تان می توانید انجام دهید
درباره آنچه در خانه رخ داده فکر کنید
به وقتی که مشکلات شروع شد فکر کنید
احساسات در خود نگه داشته شده شما
درباره آنچه اتفاق افتاده صحبت کنید
شرایط را پیش بینی کنید
شرایطی که می توانند به تشویش و ناخشنودی منجر شوند
سعی کنید که تشویش آنها را کم کنید
از خودتان مراقبت کنید
دیگران را در تجارب خودتان شریک کنید
برنامه بریزید و سازمان بدهید
آیا خود شما دوره کودکی سختی داشتید؟
وقتی برای خودتان باید کنار بگذارید
ناهنجاری های رفتاری کودکان
childrens "challenging" behaviour
اختلال تحرک بیش از حد ناشی از کمبود توجه
Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)
رفتار پرخاشگرانه رایج:
رفتار غیرقابل قبول
حکم دادگاه علیه رفتار مُخل نظم عمومی Anti-social behaviour orders))
حکم مربوط به امنیت کودک (Child Safety Orders)
محدودیت بر رفت و آمد کودک (Child Curfew)
حکم مربوط به اولیاء (Parenting Orders)
اخطار نهایی (Final Warning)
غرامت (Reparation)
دانلود مقاله راهکارهایی علمی برای تقویت روحیة مذهبی کودکان 13 ص با فرمت WORD
از شگفتیهای دنیای کودکان، ایمان و باورهای مذهبی آنهاست. کودک، فطرتی خداآشنا دارد، از آن جهت که نفخه ای از روح خدا در ذات اوست. مبانی بسیاری از باورهای مذهبی در درون او وجود دارد که با اندک تذکری از والدین و مربیان و با یافتن مصداقهایی در جهان خارج می کوشد آن را بپذیرد و خود را با آن تطابق دهد. شک نیست که معنی و مفهوم مذهب و تعالیم آن بسیار و در برگیرنده همه جوانب حیات انسان است ولی کودک از مذهب آن چیزی را می پذیرد که متناسب با خواسته های او و مبتنی بر مشاهدات، تجارب و یافته های شخصی اوست. به تدریج که رشد کودک بیشتر شده و آگاهیهای او افزایش می یابد . دامنه ارتباط او با مذهب بیشتر شده و موجبات پیدایش حالاتی را در او فراهم می آورد که می توان نام آن را «حالات مذهبی» نامید................
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات52
اُنس دینی:
نخستین مرحلهی تربیت دینی، اُنس دینی است. کودکی که در سالهای نخست زندگی با قرآن و نماز خواندن پدر و مادر آشنا میشود و در سه یا چهار سالگی در کنار آنان جانمازی پهن میکند و به تقلید از آنان، قیام، رکوع و سجده برپا میکند، کمکم زمینهای به نام اُنس و الفت دینی در او ایجاد میشود. وقتی فرزند شما در کنارتان سجده و رکوع کرد و سلام نماز را داد و شما دستش را به گرمی فشردید، پیشانیاش را بوسیدید و لبخند رضایتبخشی در صورت او شکوفا شد، به یادش میماند که هر موقع این حرکات را انجام داده، از شما یک پاداش درونی و رضایتبخش دریافت کرده است. هر زمان با شما به مسجد آمد و شما مراعات کردید که به او سخت نگذرد و راحت و خوشحال باشد و ماندن خارج از حوصلهی او نباشد، این مراعاتها و ظرافتها او را کم کم به نوعی وابستگی دینی گرایش خواهد داد که پایهی آن اُنس والفت با دین است. ما در روانشناسی به این پدیده «conditioning» یا شرطی کردن میگوییم؛ به این صورت که اگر دو امر در مجاورت یکدیگر قرار بگیرد و با حضور یکی، دیگری هم حضور پیدا کند، کودک کم کم بین اینها پیوندی برقرار میکند که به آن «پیوند شرطی» گفته میشود. کودک در سالهای بعد که زندگی مستقلی را دنبال میکند، هر وقت به یاد میآورد که وقتی نماز میخواند سیمای شما شاد میشد و او را تشویق میکردید، در او شوق و علاقه به دین ایجاد میشود.
2- عادت دینی:
وقتی کاری را بارها و بارها تکرار کردیم، این عمل در شخصیت ما نفوذ میکند و استوار و پایدار میشود، مثل عادت به نظم، سحرخیزی، مسؤولیت پذیری یا هر عادت دیگر. از خصوصیات مهم دورهی کودکی و دبستان، عادتپذیری است. اگر شما در این سالها همّت کنید و عادت ارزشمندی را در فرزند یا شاگردتان پدید بیاورید، در سالهای بعد نیاری به صرف آن همه نیرو و هزینه نخواهد بود. در سنّ دبستانی عادت دینی بهتر جایگزین میشود. مثلاً با همت و مساعدت شما به کودکان اجازهی نماز خواندن در مسجد میدهند؛ در حالی که هنوز نماز بر آنان واجب نیست، به آنجا میآیند و نماز میخوانند و به این ترتیب نوعی عادت و استمرار بر عمل در آنان پدید میآید.
ما باید بچهها را به خواندن نماز اول وقت عادت دهیم و به آنان بیاموزیم که صبحها قدری زودتر بیدار و آمادهی نماز شوند. همچنین باید تلاش کنیم قرآن را در حدّ ظرفیت خود و بر اساس جاذبههایی که ما برایشان ایجاد میکنیم حفظ کنند. حفظ آیات قرآن و سورههای کوتاه آن در سالهای بعد در زندگی او تأثیر مثبتی دارد.
مقدمه:
دریافت تربیت حقی است برای فرزندان، و طبعا جهت ما تکلیفی سنگین بهمراه دارد. آنها نیاز دارند که ساخته شوند و بعمل آیند، فردی مفید بحال خود و جامعه و پیرو مکتب اندیشیدهای باشند و بدیهی است که وصول بچنین مقصدی بدون یاری پدر مادر امکانپذیر نیست و آنها برآورده شدن این خواسته و رفع این نیاز را از پدر و مادر خود طلبکارند.
بعنوان اینکه ما پدر یا مادریم تربیت فرزندان مهمترین وظیفه ماست و ما در قبال آن نزد خدا و مردم و نیز از خود طفل و وجدانمان مسولیت داریم. انجام این مسولیت بوجهی نیکو مورد سازش عقل و سستی و سهلانگاری در آن عقوبتآور است. اینکه همه بخواهند پدر و مادر خوبی باشند جای سخنی نیست. ولی اشتباه در این است که برخی خوب بودن را تنها در این امر میبینند که نیازهای بدنی کودکان را برآورده سازند و برای جنبههای روانی و اخلاقی آنان ارج و بهائی قائل نیستند. از سوی دیگر این مساله مطرح است که خیلی از پدر و مادرها فکر نمیکنند برای تعلیم و تربیت فرزندانشان احتیاج به آموزش و آگاهی داشته باشند. گمان دارند در امر تربیتی آگاهی ضروری نیست و یا آنچه ضروری است میدانند و از آن اطلاع دارند. در تربیت این مساله مطرح است که ما میخواهیم سرمایههای مادی و معنوی خود را به او منتقل کنیم، از موجودی که شدیدا وابسته به غرایز است انسانی ایدهآل با اندیشههای عالی فداکاری و ایثار و طالب شهادت بسازیم و این کار هنر و معرفت لازم دارد. بهنگامی که دستهای ما در این زمنیه خالی باشد چگونه از عهده انجام آن برخواهیم آمد.