لبیک الهم لبیک
کعبه لذت عاشقان ، سکوت بقیع شیواترین کلام ، ………….
حج نمایشی پرشکوه ، از اوج رهایی انسان موحد از همه چیز جراو و عرصه پیکاری فرا راه توسن نفس و جلوه بی مانندی وایثار و آگاهی و مسئولیت ، در گستره حیات فردی و اجتماعی است . پس حج تبلور تمام عیار حقایق و ارزشهای مکتب اسلام است.
مومنان گرچه با این عبادت الهی ، آشنایی دیرینه دارند و هرسال با حضور شورانگیز از سراسر عالم ، زنگار دل ، بازلال زمزم توحید می زدانید و با حضرت دوست تجدید میثاق می کنند و گرچه میراث ادب و فرهنگ ما ، مشحون از آموزه های حیاتبخش حج است ، اما هنوز ابعاد بی شماری از این فریضه مهم ، ناشناخته و مهجور مانده است .
حج اما نتی الهی و رکنی از ارکان اسلام و چهارمین رکن این دین است . سه رکن پیش از آن « نماز » « زکات » « روزه » است . درباره حج تا آنجا تاکید شده است که گفته اند : اگر مسلمانی مستطیع به مکه نرود و بمیرد ، شایسته نام مسلمانی نیست ودم مرگ به هردین که خواهد بمیرد ، ترسا یا جهود .
ودر خبر دعائم الاسلام از امام صادق (ع) است که اگر مالداری حج نکند و بمیرد ، از کسانی است که خدا درباره او گفته است : « روز قیامت او را کور بر می انگیزاینم » پرسیدند : کور ؟ فرمود : آری کور از راه خیر درسنت رسول خدا (ص) و اخبار اهل البیت ( مخصوصا روایتی که از امام صادق (ع) رسیده می توان دید: « هرگاه خواستی حج کنی ، بر آن باش که دلت را برای خدا ، از چیزی که تورا به خود مشغول سازد واز هر چه میان توواو در آید ، خالی کنی . همه کارهای خودرا به آفریدگارت واگذار ودر هر حرکت و سکون که از تو پدید می شود بر او توکل کن . تسلیم حکم خدا و قضا و قدر او باش . دنیا و آسایش و آفریدگان را رها ساز » اما اعمال حج بظاهر آن اعمال نیز آسانتر اما در یکی از میقات گاهها محرم شود و به مکه برود و هفت باربه دور خانه کعبه طواف کند دور رکعت نماز در مقام ابراهیم (ع) بخواند ، هفت باربین کوه صفا و مروه برود و برگردد اندکی از موی یا ناخن را بچنید واز لباس احرام بیرون آید ، کار عمره تمتع پایان یافته است و باید منتظر احرام حج باشد ، پس روز هشتم یا نهم ذوالحجه از مسجد الحرام یا از شهر مکه محرم شود ، برای ظهر روز نهم ذی حجه ، خود را به عرفات برساند ، تا غروب آفتاب در عرفات بماند ، شب دهم به مشعر الحرام برسد و تا طلوع خورشید در آنجا توقف کند پسر عازم منی گردد ، هفت بار به جمره عقبه سنگ بیندازد ، گوسفندی قربانی کند ، سررا ابتدا شد ، یا اندکی از موی سر بچنید.،برای طواف زیارت و نماز طواف و سعی و طراف نسا و نماز طواف به مکه برگردد ، شب یازدهم و دوازدهم و نیمه روز دوازدهم را در منی توقف کند و به هریک از جمره های سه گانه هفت سنگ بیفکند از این به بعد تا پایان عمر حاجی است.
اینها در کلمه مسلمان بودن خنم میشود . و مسلمان در سنت تعریفی روشن دارد. در قرآن مسلمان از جهت سهیم بودن در حقوق سیاسی و اجتماعی تعریف شده است ودر سنت از جهت شایسته بودن برای دریافت این لقب افتخار آمیز ، شایسته این که او را بتوان موجودی با ایمان خواند . مسلمانی آن چنان که امام صادق (ع) او را توصیف می کند . چنین کس اگر بخواهد فریضه حج را به جا آورد در حقیقت جهاد و یاکاری بالاتر از جهاد کرده است. سختی شهادت یکدم بیش نیست ، انا در چنین جهاد ، هر لحظه باید خود را قربان کرد:
بگذرند از سر مویی که صراطش دانند
پس به صحرای فلک جای تماشا ببینند.
حج فریضه ای است جهان شمول و دارای ابعاد گوناگون فردی ، اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و مادی و معنوی که هر یک در جای خودشایان توجه و تامل است. یکی از این ابعاد که روح حج را تشکیل یدهد کمال انسانی – تزکیه نفس و تخلق به اخلاق و تادب به آداب حسنه اسلامی است که از یک سود پر بار شدن معنویات حج و عمره نقش اساسی دارد واز سوی دیگر آثار درخشانی است که حج و زیارت در پالایش روح و تکامل نفس و رشد اخلاقی ، فردی و اجتماعی برجای می نهد و باهدف انسان سازی در ارتباط است .
ویزکیهم ویعلمهم التاب والحکمه
از امام باقر و امام صادق (ع) نقل شده : « ما اکثر الحجیج واقل الحجیج » «هیاهو و سروصدا زیاد است اما حج گزار کم »این روایات درس عبرتی است برای حج گزار که مغرور نباشد و به صرف اینکه به خانه خدا یا حرم نبری و تصبیع مشرف میشود تصور نکند به حریم کبریایی و قرب خداوندی راه یافته بلکه قبل از هر چیز به شرایط و آداب ، اخلاق و معنویات و تحول روحی و عملی بیندیشد ، باشد که در زمره زائران واقعی خانه خدا در آید.
آگاهی از اسرار حج و توجه به شکوه و عظمت آن می تواند در بیدار ساختن احساس و شور و عاطفه زائر نقش موثر ایفا کند . آن کس که عزم این سفر را دارد پیش از آنکه به آن دیار مقدس گام نهد ، در ضمیر خویش شعور خاصی نسبت به مفاهیم ربانی احساس می کند که اگر این شعور و احساس هدایت شود و تفسیر گردد. آثار عمیق آن برای همیشه در جانش پایدار می ماند و این همان « ره آورد معنوی حج » است .
حقیقت عظمت حج را اولیای خدا چه زیبا در یافته بودند . آنان با پای پیاده رهسپاردریار محبوب می شسدند . در حالی که مرکب ها و محمل هاپیش روی شان در حرکت بود شکوه احرام ورود در حریم کبریایی حق را کسانی دریافته بودند که همچون حضرت زین العابدین (ع) از روی تواضع و تذلل در پیشگاه حق ، که برای کمتر کسی مسیر است ، هنگام گفتن تکبیر به خود می لرزید و اضطراب سراسر وجود مبارکش را می گرفت و می گفت : بیم آن دارم که در پاسخ « لبیک » من گفته شود : « لالبیک » یعنی نه ، تو پاسخ درست نداده ای !
زائر خانه خدا باید بداند که در این سفر قدم جای قدم این بزرگواران می نهد چنانکه امام صادق (ع) می فرماید : « قلب حرم خداست در حرم خدا جز خدا را جای نده »
حافظ گوید :
پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب
تا در این پرده جزاندیشه او نگذرم
حج و فود ، ورود به محضر خداست ، میعادی است برای عاشقان و شیفتگان و ملش ورود به این حریم کبریایی ، حضور روحانی می طلبد.
بعد مسافت اگر چه در ره اونیست
تا سرکویش هزار مرحله باشد
نی زملک جوشان و نی زفلک پوی
راه به سویش نفوس کامله باشد
سفر حج تصویری است از سفر آخرت و پوشیدن احرام رمز لباس آخرت و میقات رستاخیز خل و نمودی از محشر است که جز با قلب سلیم بدان سوی نباید رفت
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 13 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلودمقاله حج عمره از نظر اهل بیت (ع)
