ورزش متناسب با شدت فعالیت بدنی باعث کاهش جریان خون یا پلاسمای کلیوی میشود.ورزش متوسط30% از جریان پلاسمای کلیه کم میکند.در صورتی که ورزش سنگین (VO2max65%)کاهش 75% را باعث میشود. با افزایش شدت ورزش کاهش پیشرونده ای در جریان خون کلیه ایجاد میگردد.با کاهش جریان خون کلیوی طی ورزش gfr کاهش خواهد یافت.هر چند gfr به تناسب کمتر از جریان پلاسمایی کلیه کاهش می یابد اما با ورزش سنگین ممکن است به 50% میزان اولیه خود برسد . افزیش مصرف آب می تواند به طور مشخص کاهش GFR طی ورزش سنگین را تقلیل دهد. همراه با کاهش GFR کسر تصفیه طی ورزش افزایش می یابد که وابسته به شدت فعالیت ورزشی است . طی ورزشهای سبک تاسنگین را تقلیل دهد . همراه با کاهش GFR کسر تصفیه طی ورزش افزایش می یابد که وابسته به شدت فعالیت ورزشی است .طی ورزشهای سبک وسنگین افزایش 67- 15% کسر تصفیه گزارش شده است . ورزش سنگین جلوی دفع الکترولیتها از جمله سدیم ، کلسیم ، وفسفر را می گیرد . ورزش با تحرک بتا آدرنرژیک باعث افزایش ترشح رنین می گردد که می تواند سیستم رنین آنژیوتاسیند را فعال نماید.
پروتئین اوری ورزشی
از سالها پیش نوعی پروتئین اوری خوش خیم در ورزشکاران سالم شرح داده شده که علت به وجود آمدن آن فعالیت فیزیکی و ورزشی است . تعداد زیادی از ورزشهای برخوردی و غیر برخوردی مانند دو و میدانی ، شنا و فوتبال می توانند عامل این نوع پروتئین اوری باشند . میزان شیوع پروتئین اوری در ورزشهای مختلف متفاوت است . مثلاً 99% در دونده ها ، 60 % در قایقرانها و 80- 60% در شناگران استقامتی و در مجموع میزان شیوع 80-70% در ورزشکاران مختلف گزارش شده است . میزان بروز پروتئین اوری بعد از یک نوع خاص ورزش نیز متغیر است و در فعالیتهایی که با شدت زیاد انجام می شود شایع تر می باشد . شدت فعالیت بیشتر از طول مدت آن در افزایش میزان بروز اثر می گذارد.
درجه پروتئین اوری بعد از ورزش به وسیله تست نواری اغلب +3-2 است و حداکثر دفع پروتئین در 30-20 دقیقه اول بعد از فعالیت می باشد این نوع پروتئین اوری با شکل طبیعی و فیزیولوژیک پروتئین اور متفاوت است و پروتئینهای پلاسما را شامل می شود . مثلاً بعد از یک مارتون دفع اغلب پروتئین های پلاسما افزایش می یابد به نحوی که 82% پروتئینهای دفعی را شامل می شوند .
شامل 43 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله بیماریها و اختلالات داخلی ، عفونی و ورزش