تحقیق درباره گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان

اختصاصی از فی موو تحقیق درباره گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:26
فهرست و توضیحات:

گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان

سالمند کیست؟

پیشگیری از بحران سالمندی

* قانون سالمندى

بالارفتن سن، بیمارى نیست، بلکه یک پدیده حیاتى است که همگان را شامل مى شود. در حقیقت یک مسیر طبیعى است که در آن تغییرات فیزیولوژیکى و روانى در بدن رخ مى دهند. از نظر پزشکى سالمندى نتیجه، یک سیر و روند کند بیولوژیک است که علائم ظاهرى آن شامل، سپیدشدن مو، چین و چروک در پوست، پیرچشمى، کاهش شنوایى، کندى در تحرک، خمیدگى، کم شدن قدرت عضلانى، مشکلات تنفسى و ... است. گرچه پیرى یک بیمارى نیست، ولى کیفیت کامل فعالیت جسمى و ذهنى را محدود کرده و برفعالیت جسمى، روانى، فرهنگى، اجتماعى و اقتصادى فرد تأثیر مى گذارد. درباره مکانیسم پیرى تئورى هاى متفاوتى وجود دارد که گاه با هم متناقض اند. اما برخلاف مبهم بودن نحوه تغییرات بیولوژیک، دگرگونى هاى فیزیولوژیکى مشخص تر است. به طور کلى تغییرات فیزیولوژیکى به سبب کاهش ظرفیت عملکردى اعضاى بدن به وجود مى آید. این کاهش ظرفیت عملکردى حدوداً از دو سوم عمر شروع مى شود و تدریجى و پیش رونده است. البته سرعت آن در افراد مختلف متفاوت است، در مورد مهم ترین تغییرات وابسته به سن و بیمارى هاى ناشى از آن مى توان به فشارخون بالا، بیمارى هاى قلبى، سکته مغزى، دیابت، سرطان ها و بیمارى هاى تنفسى، اختلالات بینایى و شنوایى، اختلالات روانى و مشکلات دهان و دندان اشاره کرد. اما مهمترین خطرى که در کمین سالمندان نشسته انزوا و دورى از فعالیت هاى اجتماعى است.

متخصصان عنوان مى کنند که سالمندان بیشتر توجه خود را صرف کارهاى انفرادى مى کنند در حالى که اگر برنامه ریزى ها براى توانمندسازى افراد و مشارکت دادن آنها در تصمیمات و کارهاى خانوادگى و اجتماعى، گسترش یابد، سالمند به سمت کارهاى اجتماعى و عضویت در شبکه هاى اجتماعى و ارتباط با دیگران گرایش پیدا مى کند و اثر مثبت این حضور، بالارفتن یادگیرى و مهارت آموزى، کاهش مشکلات روحى ـ روانى که زودرنجى یکى از عمده ترین آنهاست و توانایى در درک دیگران و بالارفتن توان در انجام کارهاى شخصى بدون اتکا به کمک دیگران خواهد بود.

سهم سالمندان از مجموع قوانین تصویب شده در کشور ما فقط یک درصد است که ۶۲ درصد آن به امور اقتصادى، ۲۲ درصد اجتماعى و ۱۶ درصد به امور رفاهى، بهداشتى پرداخته است که اغلب این مصوبات به شکل بخشنامه هاى دولتى و سازمانى صادر گردیده است.
بیش از ۷۰ درصد سالمندان معتقدند که از تجارب آنها کمتر استفاده مى شود و پیام پنهانى آن نیز عدم فراخوانى سالمندان به مشارکت در امور است. این درحالى است که براساس آمارها هم اکنون نزدیک به ۵ میلیون سالمند در کشور زندگى مى کنند که این رقم تا سال ۱۴۰۰ به ۱۰ میلیون خواهد رسید. (براساس گزارش سازمان جهانى بهداشت، در حال حاضر حدود ۶۰۰ میلیون نفر در جهان در رده سنى بالاى ۶۰ سال هستند) بنابراین ضرورت توجه به مسائل سالمندى چه از سوى دولت و هم از سوى خود افراد اجتناب ناپذیر و حتى ضرورى است.

دکتر احمدعلى اکبرى کامرانى، رئیس مرکز تحقیقات سالمندى در بیان ضرورت توجه به مسائل سالمندى مى گوید: بسیارى براین باورند تا وقتى دغدغه اصلى جامعه، جوانان و مسائل مربوط به این قشر است چه ضرورتى به پرداختن به مسائل سالمندى است که هنوز بحرانى نشده است. در حالى که همه مى دانیم یکى از مؤلفه هاى برنامه ریزى کلان کشور، جمعیت است.
وى عنوان مى کند: با نگاهى به آمار و کمى دقت بر ترکیب جمعیت مى توان پى برد که چرا بر توجه به مسائل سالمندى و برنامه ریزى براى آن از هم اکنون تأکید مى شود.
استادیار دانشگاه علوم بهزیستى و توانبخشى مى گوید: «سال ۱۳۶۵ ، ۴۵ درصد جمعیت ما را افراد زیر ۱۵ سال تشکیل مى دادند، جمعیتى که نیازمند مدرسه و آموزش بودند. بنابراین بحران آن زمان ساخت مدرسه و آموزش آنها و بهداشت این گروه بود در کنار آن برنامه ریزى براى کنترل جمعیت که خوشبختانه نتیجه داد و الآن جمعیت زیر ۱۵ سال ما، ۲۵ درصد است. اما آن جمعیت زیر ۱۵ سال، سال ۱۳۶۵ هم اکنون جوانى را سپرى مى کنند و خواهان شغل، ازدواج و مسکن هستند. در حالى که اگر ما پیش بینى هاى لازم را براى گروهى که هم اکنون به جوانى رسیده مى کردیم دیگر با سونامى مسکن روبه رو نمى شدیم. دقیقاً به همین دلیل است که ما تأکید داریم با برنامه ریزى و مدیریت صحیح جلوى بحران سالمندى که دو دهه دیگر گریبانگیر کشور خواهد شد، گرفته شود.

وى با اشاره به آمار ۱۳۸۵ افراد بالاى ۶۰ سال عنوان مى کند، جمعیت سالمند کشور ۷‎/۲۷ درصد است که به اذعان علماى جمعیت شناسى اگر این رقم به ۱۰ درصد برسد پیش لرزه هاى بحران سالمندى نیز شروع خواهد شد و همه خانواده ها را که در آن حداقل یک یا ۲ سالمند خواهند داشت، با خود درگیر مى کند.

رئیس مرکز تحقیقات سالمندى با اشاره به این که کشورهاى مبتلا به سالمندى اذعان دارند که على رغم پیش بینى ها و برنامه ریزى ها باز هم نسبت به پدیده سالمندى غافلگیر شده ایم مى گوید: در امریکا جمعیت بالاى ۶۵ سال ۱۲ درصد است و هزینه درمان آنها ۳۶ درصد و یک سوم کل پذیرش بیمارستانى مربوط به سالمندان است و بیمه این کشور سالانه حدود ۷۰ میلیارددلار بابت هزینه سلامت سالمندان مى پردازد و این ارقام هشدارى است براى برنامه ریزان، مسئولان و ادارات بیمه که از هم اکنون باید پیش بینى هاى لازم را در این مورد انجام دهند.