بسیاری از کارشناسان معتقدند اگر خدای ناکرده گسل های تهران فعال شوند و زلزله ای به وقوع بپیوند ، بیش از نیم میلیون نفر درپایتخت جان خود را از دست می دهند .
به عبارت دیگر بزرگترین فاجعه تاریخ در امر زلزله و حوادث غیر مترقبه شکل می گیرد ! با توجه به خطر بالقوه ای که تهران را تهدید می کند ، آیا نباید به امر پیشگیری و ساخت و سازها مطابق با مهندسی نوین توجه کنیم ؟ نظر به آنکه پایه واساس تمامی مکانها و منازل از سیمان تشکیل یافته ، باید بررسی شود چه اندازه به تولید ، تهیه و فراوری سیمان دقت شده است ؟! شاید باور نکردنی نباشد ، که امروزه سیمان به یکی از اجزای «اساسی» زندگی ما تبدیل شده است، اگر خوب بنگریم می بینیم از زیر سقف و چهاردیواری اتاقها گرفته تا اداره، بازار ، نانوایی، سینما، کوچه، پیاده رو وخیابان و حتی در بزرگراهها و پلهای بتنی، د رهمه آنها سیمان نقش اصلی را ایفامی کند و به محافظی تبدیل شده که جان و مال انسانها را تحمل می کند .
سؤال اینست حال که خطر زلزله تهدید کننده شده اگر مهندسان ما ، در ساخت ، بکارگیری و استفاده از سیمان و بتن غفلت ورزند آیا متوجه هستند چه فاجعه ای در حال وقوع است ؟!
باز این پرسش به ذهن متبادر می شود ، اگر نظارت و مدیریت صحیحی در سالهای گذشته صورت گرفته ، پس چرا تا این اندازه تلفات جانی در زلزله های نظیر رودبار گیلان ، فاجعه بم وزرند را باید مشاهد باشیم !
چرا زلزله 3/7 ریشتری در ژاپن و آمریکا 2 یا 3 نفر تلفات دارد درایران 30 تا 40 هزار نفر را به کام مرگ می بلعد؟ آیا مقاومت بتنی که در ایران ساخته می شود با ژاپن یکی است یا فرق دارد؟! آیا در ژاپن هرکسی می تواند ساختمان سازی کند ؟ آیا مهندسان جوان و یا افرادی که تحت عنوان معمار در امر ساخت و ساز فعالند می توانند در این خصوص فعالیت کنند ؟! آیا دولت به آن اندازه که در خصوص فولاد ، خودروسازی و پتروشیمی سرمایه گذاری کرده یک هزارمش را در خصوص سیمان به انجام رسانده است ؟ به نظر می رسد مسئولان ذی ربط از سالهای گذشته تا امروز شاید در آینده هم چنین بیاندیشند ، چون تهیه و استفاده از ماسه و سیمان نیازمند پروسه پیچیده ای نیست ، لذا نیازی به تکنولوژی تحقیق هم نیست چرا که اگر ماسه را با آب و سیمان مخلوط کنی به راحتی بتن تهیه می شود و پس از 4 هفته هم استحکام می یابد ، دیگه چه نیازی به پژوهشی دارد ؟
براستی اگر زلزله ای در تهران با آن ابعاد گسترده ای که تصور کردنش هم ترس آوراست ، به وقوع بپیوندد آیا مدارک مهندسان کشورمان زیر سؤال نمی رود ؟
آیا جامعه جهانی مسئولان و دست اندارکاران امر مسکن را به چالش نمی کشاند ، که چکاری برای مبارزه و پیشگیری از خطرات زلزله در خلال این سالها انجام داده اید ؟
در بعد دانشگاه نیزباید سؤال کرد ، آیا دروس مهندسان فارغ التحصیلان معماری و مسکن در زمینه بتن سازی کافی و مجاب کننده بوده و هست ؟!
براستی در دانشگاههای فنی دانشجویان رشته کارشناسی چند واحد درسی مرتبط با تکنولوژی بتن می گذرانند ؟ آیا می توان تنها با گذراندن 3 واحد درسی ، با جان و مال مردم بازی کرد؟
به نظر می رسد که دانش مهندسی ما درزمینه بتن سازی و ساختمان سازی در جامعه بسیار پائین و نازل است ؟!
پیشینه استفاده از سیمان در ایران
سابقه استفاده از سیمان در کشور به 7 دهه پیش باز می گردد ، در آن سالها نخستین کارخانه سیمان در سال 1313 در تهران با ظرفیت یکصد تن در سال راه اندازی شد .
این محصول بزودی توانست جای خشت و گل را بگیرد و در بخشهای مصارف سازه ای ، بنایی ، قطعه سازی ، بکار گرفته شود . بطور کلی امروزه از 35 میلیون تن سیمان تولیدی ، 70 درصد آن بصورت بتن در بخش سازه ای و فونداسیونها ، بتن ها ، سقف ها یاسازه های صنعتی از قبیل سدها و پلها مورد استفاده قرار می گیرد لذا با توجه به خطرات زلزله ، بطور قطع رعایت استاندارد از تولید و مصرف بتن سازی گرفته تا استفاده از تکنیکهای جدید و مواد افزودنی به آن بیش از پیش شده است ! از سوی دیگر باید دقت داشت مصرف صحیح بتن ، به دلیل تاثیر گذاری بسزایی که در مقاومت و طول عمر ساخت و سازهای کشورها دارد می تواند نقش اصلی را در این زمینه ایفا کند ، در نتیجه نظارت و مدیریت در تهیه بتن امری بسیار ضروری است .
شامل 12 صفحه Word
دانلود تحقیق نقش استراتژیکی و اقتصادی سیمان در زندگی شهری