دانلود مقاله کامل درباره آیین مسیحیت

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله کامل درباره آیین مسیحیت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :36

بخشی از متن مقاله

آیین مسیحیت دینی یگانه پرست می‌باشد که بر تعالیم و سخنان عیسی ناصری (مسیح) استوار گشته‌است. تعالیمی چون تثلیث ، مرگ مسیح به عنوان کفارهٔ گناهان ، تعمید آب و روح القدس از باور‌های بنیادین این آیین می‌باشند. مسیحیت با دارا بودن ۲٫۱ میلیارد پیرو  بزرگترین دین جهان از نظر جمعیت محسوب می‌گردد.

تاریخچهٔ مسیحیت اولیه

شالودهٔ مسیحی به قرن یکم میلادی و یهودیت بر می‌گردد که توسط عیسی ناصری (مسیح)بیان نهاده شد .مسیحیت اولیه به سه دوران عیسی-رسولی (Jesus and Apostolic period) پدران اولیهٔ کلیسا (Apostolic Fathers period) دفاعیات (Apology) تقسیم می‌شود.[۴]. این سه دوره بازهٔ زمانی ۴۰۰ ساله‌ای در بر می‌گیرند که از سال ۳۰ میلادی به عنوان شروع خدمت مسیح آغاز شده و در اواخر قرن ۴ میلادی به انجام می‌رسند.

عیسی و دوران رسولی

عیسی

این دوره ۷۰ سال نخستین قرن اول میلادی را در بر می‌گیرد که خدمت عیسی از سال ۳۰ میلادی در آن گنجانده شده‌است. پس از مصلوب شدن عیسی در سال ۳۳ میلادی توسط پنطیوس پیلاطس  حواریون وی از جملهٔ پطرس ، پولس و یوحنا به بشارت و گسترش این دین پرداختند. از جمله آثاری که در این دوره بنگراش در آمده‌اند اناجیل متی ، مرقس ، لوقا و یوحنا و رسالات حواریون می‌باشند که در دوران دفاعیات مسیحی(۱۵۰-۴۰۰ میلادی) به صورت یک مجموعه و با عنوان "عهد جدید" گردآوری شدند. این مجموعه با نام "انجیل" نیز شناخته می‌شود.

دوران پدران اولیه کلیسا

پدر کلیسای اولیه اغلب افرادی به شمار می‌آیند که در دوران رسولی زیسته و پس از مرگ رسولان (حواریون) رسیدگی و رهبری کلیسا را بر عهده گرفته‌اند. این پدران شامل قدیس کلمنت که به عنوان پلی مابین دوران رسولی و پدران اولیه کلیسا محسوب می‌گردد ، شهید ایگناتویس( اواسط قرن ۱ م.- اوایل قرن ۲ میلادی) اسقف انتاکیه و شاگر یوحنای حواری ، پلیکارپ شهید (۶۹-۱۵۵ م.) شاگرد یوحنای رسول ، به همراه کشیش هرماس می‌باشند. قدیمیترین اثر از این دوران رسالهٔ اول کلمنت می‌باشد. همچنین هفت رسالهٔ ایگناتیوس ، رسالهٔ پلیکاپ به فیلیپیان ،رساله دوم کلمنت و رسالهٔ کشیش هرماس از دیگر آثار این دوره می‌باشند.

تاریخ‌شمار ابتدای مسیحیت

موعظۀ بالای کوه عیسی

• ۳۳ میلادی

در این سال عیسی مسیح از سوی مقامات رومی که آموزه‌های او را تهدیدی علیه خود می‌پنداشتند، مورد محاکمه قرار گرفته و مصلوب گردید.

• ۳۷ میلادی

پولس اهل تارسوس(از شهرهای یونان قدیم)، با دیدن صحنه‌ای در جادهٔ دمشق، به دین مسیحیت می‌گرود و مأموریت خود را برای تبلیغ و مسیحی کردن غیر یهودیان، آغاز می‌کند.

• ۴۲ میلادی

شمعون ملقب به پطرس(از حواریون مسیح)که برای قرنهای متمادی به عنوان اولین پاپ، مقام او را جشن می‌گیرند، اولین جامعهٔ مسیحی را در رم بنیانگذاری می‌کند.

• ۶۴ میلادی

مسیحیان به خاطر آتش سوزی شهر رم مورد اتهام قرار گرفتند. امپراتور نرون طی تلاشی برای بدست آوردن مجدد محبوبیت خود، آنها را مورد شکنجه و آزار قرار می‌دهد. پطرس قدیس(سنت پیتر)در این زمان کشته می‌شود.

• ۷۰ میلادی

رومیها اورشیلم (بیت المقدس) را بعد از شورش یهودیان بر علیه حکومت آنها، شدیداً تخریب می‌کنند. بسیاری از یهودیان از اورشلیم اخراج می‌شوند. مسیحیان در این شورش بر علیه رومیان شرکت نمی‌کنند. رم به مرکز حرکت‌های رو به رشد مسیحی تبدیل می‌شود.

• ۳۰۱میلادی

تیرداد یکی از پادشاهان ارمنستان، در سال ۳۰۱ میلادی، دین مسیحیت را در سرزمین ارمنستان رسمی و آزاد اعلام می‌کند و این در حدود دوازده سال زودتر از رسمی شدن دین مسیحیت در امپراتوری روم است.عنوان پیوند

• ۳۰۴ میلادی

جوامع مسیحی در اطراف مدیترانه به صورت گروه‌هایی جمع شده و از آنجا تا بریتانیا و درهٔ نیل در مصر، رفتند.

• ۳۱۳ میلادی

به سبب پشتیبانی امپراتور کنستانتین، مسیحیت خیلی سریع به قویترین مذهب در امپراتوری روم تبدیل شد.

• ۳۲۵ میلادی

اولین گردهمایی رهبران کلیسای مسیحیت، برای تبیین عقاید مسیحیت و سازماندهی جامعهٔ مسیحیت، در نیقیه، تشکیل شد. اعتقاد نامهٔ حواریون با اعتقاد نامهٔ نیقیه(مجموعه‌ای از باورهای پایه‌ای اعتقادی مسیحیان) نوشته می‌شود. بعد از تعریف و پذیرش این اعتقادنامه، فرقه‌ها و افرادیکه الوهیت مسیح را نمی‌پذیرفتند (مانند آریوس) به عنوان بدعت شناخته شدند.

• ۳۳۰ میلادی

روم جدید در بیزانس توسط کنستانتین، تأسیس شده و دوباره به کنستانتینوپول (بعداً استانبول)، نامگذاری شده وبه عنوان پایتخت امپراتوری مسیحیت، ساخته می‌شود.

• ۳۸۱ ـ ۳۹۱ میلادی

در طول حکومت امپراتور تئودوسیوس، مسیحیت به صورت دین رسمی امپراتوری روم در می‌آید. ادیان غیر مسیحی ،کافرو بدعت گذاری در مسیحیت (افکار مخالف دیدگاههای مسحیت) غیر قانونی اعلام می‌شود.
دین فقط مسیحت

مخالفان

اولین گروه مسیحیان از دیدگاه پاگانها (بت پرستان و افرادی که خدایان متعددرا می‌پرستیدند) مورد تردید بودند. دلیل این مسئله آن بود که آنها تصور می‌کردند مسیحیان برای برگزاری «جشنهای انس» و آدمخواری، جلسات سری تشکیل می‌دهند. چرا که گوشت حیوانات قربانی شده در معبد پاگانها (کافران بت پرست) را خریداری نکرده و همچنین در تفریحات عمومی وحشیانه، شرکت نمی‌کردند. یهودیان و به ویژه روحانیون یهودی، از مخالفین درجه اول مسیحیت و گسترش آن به شمار می‌رفتند. روحانیون یهودی در منطقه یهودیه و سایر مناطق یهودی نشین آن زمان تنها قدرت‌های رسمی و پذیرفته شده سیاسی به شمار می‌آمدند. تعالیم مسیح و اقدامات عملی او، در ابتدا این صاحبان قدرت را شگفت زده می‌نمود. این تعالیم به طور کلی و ریشه‌ای مذهب مورد قبول و پذیرفته شده‌ای را که سالها در میان مردم آن منطقه رواج داشت و اصولاً پایه قدرت سیاسی روحانیون به شمار می‌آمد، مورد تردید قرار می‌داد. به علاوه این تعالیم بسیاری از رسوم و قوانینی را که روحانیون یهودی صرفاً برای حفظ و تثبیت قدرت و همچنین توجیه لزوم وجود خود با آیین یهودممزوج ساخته بودند را از اعتبار ساقط می‌نمود. نگرانی‌هایی که این مسائل در میان قدرتمندان یهود ایجاد می‌نمود، سبب شد که به مقابله با این حرکت برخیزند. دولت حاکمه بر منطقه در آن زمان،(که توسط امپراتور قیصر روم تعیین می‌گردید)به خاطر مسائلی از قبیل نفوذ بیشتر در میان مردم، حفظ انسجام منطقه و جلوگیری از ایجاد آشوب و مسایلی از این دست، با روحانیون یهود که در میان مردم صاحب قدرت سیاسی و معنوی بودند؛ گونه‌ای رابطه دو طرفه و مسالمت آمیز داشت. مأموران دولتی به خاطر حفظ مصالح امنیتی، با مشورت روحانیون هر چند وقت یکبار مسیحیان را مورد اذیت و آزار قرار می‌دادند. بسیاری از مسیحیان شکنجه شده و مردند. اما به هر حال، علی رغم شکنجه و آزار فراوان، مسیحیت به گسترش خود ادامه داد.

دوران آشوب

در دوران آشوب بزرگ، که امپراتوری روم مورد تهدید حملهٔ بربرها و امپراتوری ایران قرار داشت، همه امپراتورها درجستجوی خدایی قدرتمند برای کمک به دفع بلا از روم، بودند امپراتور دیوکلتیانوس (۲۴۵ ـ ۳۱۳ میلادی)، میترا،الههٔ نور ایرانیان را به عنوان خدای خود اعلام کرد، که از امپراتوری حمایت و حفاظت کند. امپراتور کنستانتین (۲۸۰ ـ ۳۳۷)خدای مسیحیت را گزینش نمود.

کنستانتین

در سال ۳۱۲، کنستانتین در حالی که به طرف روم می‌رفت تا آن را از رقیب پس بگیرد، اعلام کرد که نشان مسیحی را روی خورشید دیده‌است و جملهٔ «شما با این علامت پیروز خواهید شد»، را به لاتین روی آن خوانده‌است. روی پل میلویان بر روی رودخانهٔ تیبر، ارتش کنستانتین، به پیروزی رسید. در مدت کوتاهی، مسیحیت به عنوان مذهب رسمی امپراتوری روم، جایگاه خود را تثبیت کرد.کنستانتین در سال ۳۲۵ شورای را در شهر ننقیه دایر کرد که در آن قریب سیصد اسقف شرکت کردند. طی این شورا بررسی جامعی بر روی کتاب مقدس(عهد عتیق و عهد جدید{انجیل}) انجام گرفت. تلاشهای تحقیقاتی این شورا در نهایت منجر به استخراج مفاهیم پایه‌ای «ایمان مسیحی» گردید. این مفاهیم پایه تحت عنوان «اعتقاد نامه نیقیه» منتشر و در دسترس عموم قرار گرفت.

متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

دانلود فایل 

پاور پوینت آیین نامه ایمنی کار با ماشین آلات عمرانی

اختصاصی از فی موو پاور پوینت آیین نامه ایمنی کار با ماشین آلات عمرانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پاور پوینت آیین نامه ایمنی  کار با ماشین آلات عمرانی در 98 اسلاید و شامل تعاریف، مقررات عمومی و اختصاصی می باشد

دانلود آیین نامه معاملات ( خرید )

اختصاصی از فی موو دانلود آیین نامه معاملات ( خرید ) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

• هدف:

هدف از تهیه این آیین نامه تشریح نحوه انتخاب روش معامله، بررسی، ارزیابی و عقد قرارداد با تأمین کنندگان، پیمانکاران جهت خرید کالا، قطعات ، ماشین آلات و یا انجام خدمات خاص و فروش محصولات می باشد.

• دامنه کاربرد:

مقررات این آیین نامه کلیه معاملات شرکت به استثناء مواردی که مشمول عملیات سرمایه گذاری، معاملات از طریق سازمان بورس اوراق بهادار و مقررات استخدامی شرکت باشند را شامل خواهد شد.

• تعاریف:

3-1 شرکت: منظور از شرکت، در آیین نامه، شرکت تعاونی ژاله نور ثبت شده به شماره 3579 در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی می باشد.

3-2 مناقصه: مناقصه عبارتست از خرید کالا و یا انجام خدمات با کیفیت مطلوب و معین از آن دسته از عرضه کنندگان و یا فروشندگان واجد صلاحیت های لازم که آمادگی عرضه و یا فروش کالا و یا خدمات را با نازلترین قیمت در شرایط رقابتی دارند.

3-3 فروش: فروش در آیین نامه عبارتست از واگذاری آن دسته از دارایی های شرکت که مازاد، اسقاطی یا ضایعاتی بوده و از حیز انتفاع خارج شده و قابل استفاده در شرکت تعاونی ژاله نور نباشد، خواهد بود و همچنین فروش محصولات می باشد.

• مسئولیت ها:

4-1 مسئولیت تأیید و تصویب در کلیه امور بر عهده مدیریت عامل می باشد.

4-2 مسئولیت برگزاری جلسات کمیسیون معاملات و آماده کردن مدارک لازم جهت بررسی در کمیسیون معاملات بر عهده دبیر کمیسیون معاملات می باشد.

4-3 دبیر کمیسیون معاملات، معاون مالی و اداری می باشد.

4-4 دبیر کمیسیون فروش ، کارشناس فروش می باشد.

4-5 اعضای کمیسیون معاملات وفروش عبارتند از قائم مقام،معاونین و بازرسین.

دانلود مقاله آیین بهائیت

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله آیین بهائیت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: آیین بهائیت
فرمت فایل:word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 16

این مقاله درمورد آیین بهائیت می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله آیین بهائیت می خوانید .

علل گرایش پیروان به بهائیگرى
علت اصلى گرایش به بهائیگرى در ابتداى ظهور آنرا نمیتوان در اوضاع اقتصادى و سیاسى آنزمان جستجو کرد. آقاى عبد الله شهبازى در کتابى مفصل کلیه فامیلهاى بهائى ابتداى ظهور این دین را با ذکر نام و سند معرفى مینماید که بیش از نود درصد آنان یهودیانى بودند که همان اواخر مسلمان شده بودند. گویا دستورى به آنها داده شده بود تا خود را مسلمان معرفى کنند و با آغاز ادعاى ظهور به آئین جدید بپیوندند تا با این گرایش برد تبلیغاتى این فرقه جدید بالاتر رود. در هر صورت علل زیر نیز مزید بر علت فوق بودند:
علت گرایش از بعد عقیدتى:
عقیده آوردن پیروان شیخ احمد احسایى به او به این علت بود که آنان در جنگ هاى ایران و روس دیده بودند که دولت و روحانیت اصولى با تمام توان وارد شدند و شکست خوردند.نا امیدى از اقتدار شاه و روحانیت آنان را به سمت امید مستضعفان عالم یعنى امام زمان (عج) متمایل نمود و ادعاى رکن رابع از جانب شیخ آنان را فریفته کرد.
علل گرایش از بعد اجتماعى:
اگر بخواهیم درمورد زمینه اجتماعى پیوستن پیروان به فرقه شیخیه مشروح تر سخن بگوییم، مى توان گفت که شکست در جنگهاى ایران و روس نوعى تحقیر، فقر، گرسنگى و بیمارى براى ایرانیان به ارمغان آورد. دربار که از روى خوشگذرانى و زیاده طلبى نمى توانست از هزینه هاى خود کم کند به فساد مالى از قبیل رشوه گیرى و گرفتن مالیات مضاعف از مردم پرداخت. مظالم دولتى و بخصوص شکست تلاش روحانیت تراز اول در جنگ پس از ابراز حکم جهاد، زمینه را براى نوعى درون گرایى و کناره گیرى از امور اجتماعى در بین اقشار مختلف جامعه پدید آورد. احساس شکست و کناره گیرى صاحب نفوذان سیاسى از امور دولتى وحکومتى که بخشى از آن نیز مى تواند به علت فساد دربار باشد، موجب افزایش نفوذ قدرتهاى بیگانه در دربار شاهى گشت و میل به دورى گزیدن از استبداد، فقر وشکستها، برخى از مردم را به سوى اندیشه هاى خیالپردازانه گرایش داد. از این رو با آن که مقابله با افکار صوفیانه و اخباریگرى توسط علماى اصولى و پیشرفتهاى علمى آنان، دین و زندگى دینى را به واقعیتهاى اجتماعى و عملى نزدیک تر مى نمود، اما همین تعارض نیز به نوبه خود زمینه را براى ظهور اندیشه هاى نوى که داراى خصلتهاى دنیاگریز بودند فراهم تر کرد.
با توجه به گزافه گویى هایى که در مورد کرامات آقاسى و دیگر صوفیان بیان مى شد و با توجه به فاصله گرفتن محمد شاه از علماى اصولى، محمد باب به خود جرأت داد و ماجراى درگیرى خود با علماى شیراز را به امید اثر بر شاه براى او نوشت. این درگیرى پس از ادعاى او به نیابت امام زمان (عج) صورت گرفت و در آن پس از شکست در بحث با علما، على محمد مجبور به توبه شد. همچنین او در زندان ماکو رســاله اى تحــریر کـــرده بــه حاج میرزا آقاسى تقدیم کرد.

به طور کلى در تفحص درباره رابطه دولت با فرقه بابیه باید گفت به نظر مى رسد در دوره محمد شاه، فاصله گرفتن دولت یا دستگاه سیاسى از متشرعین اصولى و گرایش دولت به افکار خرافى و صوفى مآبانه از جمله عواملى است که زمینه را براى ابراز عقیده على محمد باب پس از طرد شدن از جانب روحانیت فراهم کرده است. حمایت حاکم اصفهان از او نیز بسیار کارساز بوده است. به عبارت دیگر در ابتدا سید على محمد باب با استفاده از کسوت روحانیت و اعتبار نیابت امام زمان (عج) توانست عده اى را به خود جلب کند. پس از ابراز برائت روحانیت از او على محمد باب به دامن اقتدار دولت چنگ زد. یعنى در قدم اول با پشتیبانى اقتدار روحانیت وارد میدان ادعاى خویش شد و پس از دستگیرى به دنبال جلب حمایت دولت براى مقابله با روحانیت رفت.
  این فرقه ها با انگشت گذاشتن بر نقطه مرکزى اعتقاد سیاسى شیعه یعنى وجود امام زمان (عج) و محدود کردن نایب آن امام همام در وجود یک انسان تلاش نمودند زمام اعتقادات مردم را به دست گیرند. با توجه به شخصیت شیخ احمد احسایى، این حرکت فقط با خود بزرگ بینى او قابل توجیه است. او خود را در حدى مى دید که مى تواند با امامان معصوم تماس داشته باشد و دستورات دینى را مستقیماً از آنان دریافت دارد. چیزى که از دیدگاه همه علماى اصولى شیعه در طى قرون ، کذب محض است ، زیرا اگر کسى به چنین مقامى دست یابد نیازى به ادعاى آن ندارد. او به عنوان نایب عام امام (یعنى مرجع تقلید) از جانب مردم مطاع است و با این ادعا به مقام بالاترى نخواهد رسید.تا آوازه علمى و تقوایى شیخ احمد احسایى در ایران بالاگرفت از جانب علما به ایران دعوت شد و حتى شاه براى تقرب جستن به این درگاه نامه چاکرانه آن چنانى نوشت که تا آن زمان براى هیچ یک از علما ننگاشته بود. از سوى دیگر اگر باب این ادعا باز شود به راحتى مى تواند مورد سوء استفاده کذابین قرار گیرد و موجب انحراف در دین اسلام شود.
  سیدعلى محمد باب با ادعاهایى که بیمارگونه به نظر مى رسید، کما این که تا مدتها علماى دین به علت احتمال خبط دماغ از دادن فتواى قتل او اجتناب ورزیدند، و حسینعلى نورى با سیاست بازیهاى خاص خود و تلاش در جهت معقولتر نمودن آن ادعاها، درصدد جدا کردن مردم ایران از رهبران اجتماعى خود یعنى مراجع تقلید برآمدند. این حرکت از جانب این دو نفر و عمدتاً با حمایت دولت روس و پشتیبانى بریتانیا انجام گرفت و با کسب موفقیتهایى در مراحل اولیه نظر دیگر دول اروپایى نظیر فرانسه را نیز به سوى خود جلب نمود. در ادامه این حرکت، با کنار گذاشتن روسیه به علت وقوع انقلاب بلشویکى در آن کشور، دولت انگلستان به بهره بردارى از کاشته آنان پرداخت.
در قسمتهاى بعدى خواهیم دید که عباس افندى با پیوستن به دول بیگانه ، وجه بین المللى این آیین را تکمیل ساخت و به حدى به دولت انگلستان خدمت کرد که از انگلیسى ها لقب «سر» دریافت کرد. شوقى ربانى این دین را به شکل حزبى جهانى درآورد و جهان وطنى را رسماً اعمال نمود.
 
بررسى کتب بهائیت:
در تکمیل مبحث بهاییت، من صرفا با استناد به کتب موثق بهایى که در همه مراکز آنها در دسترس است، و حتى الامکان فقط کتب نوشته شده توسط دو شخص اول بهاییت یعنى آقاى على محمد شیرازى ملقب به باب و میرزا حسینعلى ملقب به بها استناد میکنم.
الف- آقاى باب و مساله امام زمان
در صفحه بیست و هفت از کتاب صحیفه عدلیه ایشان مینویسد: حضرت امام حسن عسکرى داراى فرزندى بنا محمد بوده که قائم اسلام و صاحب الزمان است
در صفحه پنج توضیح لغات و اصطلاحات کتاب بیان فارسى در تفسیر حرف میم که در صفحه پنجاه و هشت آمده میگوید: امام دوازدهم، محمد ابن الحسن العسکرى
در لوح الف در کتاب اسرار الآثار جلد یک صفحه صد و هشتاد به بعد مضامین زیر را میبینیم: بعضى نسبت داده اند که من ادعاى امامت و یا رسالت کرده ام. (خدا ایشان را به سبب این تهمت بکشد)!!!… عده أى دیگر نسبت بابیت به من داده اند، (خدا ایشان را لعنت کند)!!!. از براى حضرت بقیه الله بعد از نواب اربعه دیگر نایبى وجود ندارد و هر کس چنین ادعایى کرد (بر همه واجب است که او را بکشند.)!!! سپس اعلام میکند که امروز امام زمان محمد ابن حسن العسکرى امام بر حق و حجت خدا میباشد.
ب - آقاى باب و مساله امام دوازدهم شیعه:
در صفحه پنج از کتاب صحیفه عدلیه میرزا علیمحمد راجع به دین اسلام بحث میکند و میگوید: این شریعت مقدسه نسخ نخواهد شد، بلکه حلال محمد حلال است تا روز قیامت و حرام محمد حرام است تا روز قیامت
در صفحه هفتاد و هشت از کتاب رحیق مختوم جلد اول در ترجمه آیه 40 سوره احزاب (که من این آیه را در مقاله تحت عنوان اسلام تنها آیین یکتاپرستى مورد استناد قرار داده ام) از قول آقاى میرزا حسینعلى معروف به بها الله میگوید: رسالت و نبوت به حضرت محمد صلى الله علیه ختم گردید و مقام من رسالت و نبوت نبوده و نیست. در صفحه صد و چهارده از قاموس توقیع جلد اول دقیقا این مطلب تکرار شده است
ج- آقایان علیمحمد و حسینعلى و مساله خدا:
میرزا علیمحمد در صفحه پنجم از لوح هیکل الدین که ضمیمه بیان عربى است، خود را ذات خدا و هستى او معرفى مینماید.
میرزا حسینعلى نیز به صورت جداگانه در صفحه دویست و بیست و نه از کتاب مبین اظهار میدارد: لا اله الا انا المسجون الفرید. یعنى نیست خدایى بجز من زندانى تنها
1. آقایان بهایى در جریان هستند که تفسیر دستورات و مطالب کتب طبق این آیین حرام است، و باید ظاهر عبارات را بپذیرند. پس بر هر بهایى واجب است که هر دو ادعا را قبول کرده و تا اینجا دو خدا داشته باشد، یکى میرزا علیمحمد که طبق همین آثار اشاره شده، یکروز خود را عبد امام دوازدهم حضرت محمد ابن حسن العسکرى میدانست، بعد به درجه قائمیت، و بعد بتدریج تا حد خدایى صعود فرمود. و دومى هم آن خداى تنها و زندانى بود.
د- بهاییت و عصر مدرنیته:
در اینجا لیستى از دستورات مدرن این گروه را براى عصر مدرن امروزى باز هم از منابع اصلى ایشان میاورم و همینجا همین حقیر همه علماى آنها را (که البته کلمه علما براى یک گروه سیاسى ورشکسته اصلا صحیح نیست) به مناظره فرا میخوانم. مرد باشید و بیایید مناظره کنید،  اگر بخواهید دوستى دارم که هنوز 13 سالش تمام نشده، او هم میتواند با همه شما مناظره کند. هیچ پیش شرطى هم ندارم. و اما دستورات فرقه بهائیت که خودشان هم خبر ندارند چه دین معرکه اى داشته اند:
دستور اول از کتاب اقدس و نیز در تایید همان دستور که در کتاب بیان آمده بود: دختر دهاتى مهریه اش 19 مثقال نقره و دختر شهرى 19 مثقال طلا است! این دستور متمدنانه ریشه در ادعاى برابرى زن و مرد در این دین دارد، با این تفاوت که حتى بین دو دختر شهرى و دهاتى تفاوت بین طلا و نفره فرض گردیده است

دینى که در جایى مراجعه به طبیب حاذق را مقرر داشته، در تناقض گویى دیگرى که در صفحه سیصد و بیست و سه کتاب بیان فارسى آمده استعمال دارو را مطلقا حرام اعلام کرده است. جوانان بهایى یادشان باشد اگر پدرشان یا مادرشان در حال مرگ هم بودند حق مصرف دارو را ندارند.
انجمن حجتیه و بهائیان:
  درحالى که دستگاه دولت به سوى تقویت بهائیت در ایران حرکت مى نمود و بخش بزرگى از آن در اختیار آنان بود و دستشان به علت سفارش اربابان شاه در همه امور باز بود، از سوى دیگر در میان ملت، متدینین به بعضى تحرکات علیه بهائیت دست مى زدند. عمده ترین مخالف آنان در میان ملت روحانیت بود. روحانیت و مذهبیون کشور به شیوه هاى مختلف براى مقابله با بهائیت وارد میدان شدند که از جمله تحرکات انجام شده توسط ملت، تأسیس سازمانى تحت عنوان انجمن حجتیه به وسیله عده اى از مذهبیون بود.
نام این سازمان که در حدود سال 1332 تأسیس شد،«انجمن خیریه حجتیه مهدویه» مى باشد که به آن انجمن ضد بهائیت و یا اختصاراً انجمن نیز گفته مى شد. مؤسس این انجمن یک روحانى به نام شیخ محمد ذاکرزاده تولایى است که به شیخ محمود حلبى شهرت دارد. انگیزه تأسیس این گروه آن بود که آقاى حلبى در سالهاى 32 خوابى مى بینند که در آن امام زمان (عج) به نامبرده امر مى فرمایند که گروهى را براى مبارزه با بهائیت تشکیل دهند. این انجمن در همه شهرهایى که بهائیان در آنها فعال بودند تشکیل شد و با یک پیگیرى سازمان یافته درصدد مبارزه با آنان برآمد. فعالیتهاى آنان عمدتاً فرهنگى و در راستاى پیشگیرى از تبلیغ و ترویج بهائیت، منزوى نمودن بهائیان در جامعه و نیز دعوت آنان به دین مبین اسلام بود.

بخشی از فهرست مطالب مقاله آیین بهائیت

مقدمه :                                        صفحه 1
فرقه ‏هاى بابى و بهائى :                                صفحه 2
عقاید بهاییت :                                        صفحه 2
ادعاى ظهور امام دوازدهم                                صفحه 4
قرآن و بهائیت:                                        صفحه 5
علل گرایش پیروان به بهائیگرى                            صفحه 6
علت گرایش از بعد عقیدتى:                                صفحه 7
علل گرایش از بعد اجتماعى:                                صفحه 7
بررسى کتب بهائیت:                                    صفحه 9
الف- آقاى باب و مساله امام زمان                            صفحه 9
ب - آقاى باب و مساله امام دوازدهم شیعه:                        صفحه 9
ج- آقایان علیمحمد و حسینعلى و مساله خدا:                    صفحه 9
د- بهاییت و عصر مدرنیته:                                صفحه 10
انجمن حجتیه و بهائیان:                                صفحه 10
خلاصه آنکه بهائیان:                                     صفحه 11
منابع :                                            صفحه

مبحث ایراد و آثار آن بر دادرسی در آیین دادرسی مدنی

اختصاصی از فی موو مبحث ایراد و آثار آن بر دادرسی در آیین دادرسی مدنی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات133

فهرست
عنوان صفحه
ایراد و آثار آن بر دادرسی
فصل اول – کلیات 4
بخش اول – مقدمه 4
بخش دوم – تعریف ایراد و انواع آن 6
بند اول – ایراد چیست 6
بند دوم – انواع ایراد 8
بند سوم – تفکیک ایراد از دفاع ماهوی 11
بخش سوم – احکام کلی راجع به ایرادات 12
بند اول – چه کسی می تواند ایراد را مطرح نماید 13
بند دوم – ایراد در کدامیک از مقاطع و مراحل دادرسی قابل طرح است 16
بند سوم – آثار طرح ایراد 19
بند چهارم – اثر پذیرش و رد ایراد 21
فصل دوم – انواع ایرادات و احکام مربوطه 23
بخش اول – مقدمه 23
بخش دوم – ایراد عدم صلاحیت 25
بخش سوم – ایراد عدم صلاحیت ذاتی 38
بخش چهارم – ایراد عدم صلاحیت نسبی 43
بخش پنجم – ایراد عدم صلاحیت شخصی 51
بخش ششم – ایراد امر مطروحه 54
بخش هفتم – ایراد دعوای مرتبط 59
بخش هشتم – ایراد عدم اهلیت 63
بخش نهم – ایراد عدم توجه دعوا 67
بخش دهم – ایراد عدم سمت 71
بخش یازدهم – ایراد امر مختومه 76
بخش دوازدهم – ایراد عدم اثر قانونی دعوا 81
بخش سیزدهم – ایراد عدم مشروعیت 84
بخش چهاردهم – ایراد عدم جزمیت 87
بخش پانزدهم – ایراد عدم ذی نفعی 90
بخش شانزدهم – ایراد مرور زمان 94
بخش هفدهم – ایراد رد دادرس 97
بخش هیجدهم – ایراد عدم رعایت شرایط قانونی دادخواست 101
بند اول – لزوم پرداخت هزینه دادرسی 102
بند دوم – لزوم الصاق تمبر اوراق پیوست دادخواست 103
بند سوم – لزوم برابر با اصل کردن اوراق پیوست دادخواست 105
بند چهارم – لزوم الصاق تمبر وکالتی بر روی وکالتنامه های وکلای دادگستری 106
بند پنجم – سایر نواقص مربوط به دادخواست 107
بخش نوزدهم – ایراد تفکیک دعوا 107
بخش بیستم – ایراد اناطه 109
بخش بیست و یکم – اعتراض (ایراد) به بهای خواسته 112
بخش بیست و دوم – سایر ایرادات 129
بخش بیست و سوم – نتیجه 130

بسمه تعالی
فصل اول - کلیات
بخش اول – مقدمه
مبحث ایرادات از مهمترین مباحث آیین دادرسی مدنی است که فصل مستقل و مواد متعددی از قانون آیین دادرسی مدنی سابق و فعلی در خصوص آن تدوین گردیده است. این مبحث در محاکم و دادگاههای دادگستری و سایر مراجع قضایی و اداری نیز دارای جایگاه ویژه ای است و همواره مورد توجه قضات، وکلای دادگستری و اصحاب دعوا بوده است. همچنین علمای حقوق نیز در تقریرات و تألیفات خود به طور مرتب فصلی برای این موضوع تخصیص داده اند و در واحدهای درسی دانشکده های حقوق و در ضمن درس آیین دادرسی مدنی نیز مورد تدریس قرار گرفته است.
با این حال و علیرغم اینکه این موضوع مرتباً در تمامی جنبه های علمی و عملی حقوق مورد توجه حقوقدانان قرار داشته، باز هم پرداختن به این مبحث و مسایل آن و یافتن پاسخی مناسب برای مسائل وابهامات مربوطه بسیار لازم و ضروری می نماید زیرا:
اولاً – قوانین مربوط به ایراد از آغاز تدوین تا کنون دستخوش تغییرات متعددی قرار داشته و بدیهی است که پاسخ بسیاری از ابهامات را از طریق بررسی تاریخی موضوع می‌توان حاصل نمود. ضمناً این موضوع تا کنون بطور مستقل و دقیق موردتوجه قرار نگرفته است و تحقیق در خصوص آن ضروری به نظر می رسد. بعلاوه در سالهای اخیر نیز، قواعد مربوط به ایرادات به شکل جدی تری مورد اصلاح و بازنگری قرار گرفته اند و با سیستم دادگاههای عمومی هماهنگ شده اند و خود این امر نیز بررسی تطبیقی قانون سابق و فعلی را ضروری می نمایاند. از طرف دیگر، تعدادی از ایرادات و احکام و قواعد مربوط به آنها در قانون آیین دادرسی مدنی به شکل پراکنده تدوین شده اند و در نتیجه دستیابی به کلیه ایرادات برای حقوقدانان قدری مشکل است. بنابراین جمع آوری و تدوین آنها در یک مجموعه می تواند مفید و منشأ آثار علمی و عملی قرار گیرد.
ثانیاً – همانگونه که در ابتدای بحث، بیان گردید، این مبحث از حقوق، تأثیرات مهم و بعضاً غیرقابل بازگشتی بر دعاوی و دادرسیهای محاکم داشته و دارد، به نحویکه درصد بسیار بالایی از آرای محاکم با استناد به ایرادات دادرسی صادر می گردند و همین امر نشانگر اهمیت فراوان این مبحث از حقوق می باشد اما علیرغم این موضوع، باز هم در بسیاری از موارد، در بین محاکم، رویه واحد یا نزدیکی در برخورد با اسباب ایراد ملاحظه نمی گردد، در بسیاری از موارد نیز محاکم اقدام به اتخاذ تصمیمات کاملاً متفاوت و متعارض می نمایند. در بعضی موارد نیز محاکم اساساً توجهی به ایراد ننموده و یا حتی علیرغم طرح آن توسط اصحاب دعوا،‌ به سادگی از کنار آن می گذرند. این موضوع در بین اصحاب دعوا و وکلای دادگستری نیز مشهود است. برخی از وکلا در تنظیم دفاعیات خود، اهمیت فوق العاده ای به این مبحث داده و عمدتاً یک فصل از دفاعیات خود را بر همین اساس استوار می سازند، برخی دیگر نیز توجه مؤکدی به موضوع ننموده و تعدادی نیز اساساً در استفاده از ایرادات مسامحه می نمایند. در هر حال شاید علت برخوردهای گوناگون با این موضوع ، روشن نبودن اهمیت فوق العاده ایرادات و آثار آن بر دادرسی می باشد.