دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه :36
بخشی از متن مقاله
آیین مسیحیت دینی یگانه پرست می‌باشد که بر تعالیم و سخنان عیسی ناصری (مسیح) استوار گشته‌است. تعالیمی چون تثلیث ، مرگ مسیح به عنوان کفارهٔ گناهان ، تعمید آب و روح القدس از باورهای بنیادین این آیین می‌باشند. مسیحیت با دارا بودن ۲٫۱ میلیارد پیرو بزرگترین دین جهان از نظر جمعیت محسوب می‌گردد.
تاریخچهٔ مسیحیت اولیه
شالودهٔ مسیحی به قرن یکم میلادی و یهودیت بر می‌گردد که توسط عیسی ناصری (مسیح)بیان نهاده شد .مسیحیت اولیه به سه دوران عیسی-رسولی (Jesus and Apostolic period) پدران اولیهٔ کلیسا (Apostolic Fathers period) دفاعیات (Apology) تقسیم می‌شود.[۴]. این سه دوره بازهٔ زمانی ۴۰۰ ساله‌ای در بر می‌گیرند که از سال ۳۰ میلادی به عنوان شروع خدمت مسیح آغاز شده و در اواخر قرن ۴ میلادی به انجام می‌رسند.
عیسی و دوران رسولی
عیسی
این دوره ۷۰ سال نخستین قرن اول میلادی را در بر می‌گیرد که خدمت عیسی از سال ۳۰ میلادی در آن گنجانده شده‌است. پس از مصلوب شدن عیسی در سال ۳۳ میلادی توسط پنطیوس پیلاطس حواریون وی از جملهٔ پطرس ، پولس و یوحنا به بشارت و گسترش این دین پرداختند. از جمله آثاری که در این دوره بنگراش در آمده‌اند اناجیل متی ، مرقس ، لوقا و یوحنا و رسالات حواریون می‌باشند که در دوران دفاعیات مسیحی(۱۵۰-۴۰۰ میلادی) به صورت یک مجموعه و با عنوان "عهد جدید" گردآوری شدند. این مجموعه با نام "انجیل" نیز شناخته می‌شود.
دوران پدران اولیه کلیسا
پدر کلیسای اولیه اغلب افرادی به شمار می‌آیند که در دوران رسولی زیسته و پس از مرگ رسولان (حواریون) رسیدگی و رهبری کلیسا را بر عهده گرفته‌اند. این پدران شامل قدیس کلمنت که به عنوان پلی مابین دوران رسولی و پدران اولیه کلیسا محسوب می‌گردد ، شهید ایگناتویس( اواسط قرن ۱ م.- اوایل قرن ۲ میلادی) اسقف انتاکیه و شاگر یوحنای حواری ، پلیکارپ شهید (۶۹-۱۵۵ م.) شاگرد یوحنای رسول ، به همراه کشیش هرماس می‌باشند. قدیمیترین اثر از این دوران رسالهٔ اول کلمنت می‌باشد. همچنین هفت رسالهٔ ایگناتیوس ، رسالهٔ پلیکاپ به فیلیپیان ،رساله دوم کلمنت و رسالهٔ کشیش هرماس از دیگر آثار این دوره می‌باشند.
تاریخ‌شمار ابتدای مسیحیت
موعظۀ بالای کوه عیسی
در این سال عیسی مسیح از سوی مقامات رومی که آموزه‌های او را تهدیدی علیه خود می‌پنداشتند، مورد محاکمه قرار گرفته و مصلوب گردید.
پولس اهل تارسوس(از شهرهای یونان قدیم)، با دیدن صحنه‌ای در جادهٔ دمشق، به دین مسیحیت می‌گرود و مأموریت خود را برای تبلیغ و مسیحی کردن غیر یهودیان، آغاز می‌کند.
شمعون ملقب به پطرس(از حواریون مسیح)که برای قرنهای متمادی به عنوان اولین پاپ، مقام او را جشن می‌گیرند، اولین جامعهٔ مسیحی را در رم بنیانگذاری می‌کند.
مسیحیان به خاطر آتش سوزی شهر رم مورد اتهام قرار گرفتند. امپراتور نرون طی تلاشی برای بدست آوردن مجدد محبوبیت خود، آنها را مورد شکنجه و آزار قرار می‌دهد. پطرس قدیس(سنت پیتر)در این زمان کشته می‌شود.
رومیها اورشیلم (بیت المقدس) را بعد از شورش یهودیان بر علیه حکومت آنها، شدیداً تخریب می‌کنند. بسیاری از یهودیان از اورشلیم اخراج می‌شوند. مسیحیان در این شورش بر علیه رومیان شرکت نمی‌کنند. رم به مرکز حرکت‌های رو به رشد مسیحی تبدیل می‌شود.
تیرداد یکی از پادشاهان ارمنستان، در سال ۳۰۱ میلادی، دین مسیحیت را در سرزمین ارمنستان رسمی و آزاد اعلام می‌کند و این در حدود دوازده سال زودتر از رسمی شدن دین مسیحیت در امپراتوری روم است.عنوان پیوند
جوامع مسیحی در اطراف مدیترانه به صورت گروه‌هایی جمع شده و از آنجا تا بریتانیا و درهٔ نیل در مصر، رفتند.
به سبب پشتیبانی امپراتور کنستانتین، مسیحیت خیلی سریع به قویترین مذهب در امپراتوری روم تبدیل شد.
اولین گردهمایی رهبران کلیسای مسیحیت، برای تبیین عقاید مسیحیت و سازماندهی جامعهٔ مسیحیت، در نیقیه، تشکیل شد. اعتقاد نامهٔ حواریون با اعتقاد نامهٔ نیقیه(مجموعه‌ای از باورهای پایه‌ای اعتقادی مسیحیان) نوشته می‌شود. بعد از تعریف و پذیرش این اعتقادنامه، فرقه‌ها و افرادیکه الوهیت مسیح را نمی‌پذیرفتند (مانند آریوس) به عنوان بدعت شناخته شدند.
روم جدید در بیزانس توسط کنستانتین، تأسیس شده و دوباره به کنستانتینوپول (بعداً استانبول)، نامگذاری شده وبه عنوان پایتخت امپراتوری مسیحیت، ساخته می‌شود.
در طول حکومت امپراتور تئودوسیوس، مسیحیت به صورت دین رسمی امپراتوری روم در می‌آید. ادیان غیر مسیحی ،کافرو بدعت گذاری در مسیحیت (افکار مخالف دیدگاههای مسحیت) غیر قانونی اعلام می‌شود.
دین فقط مسیحت
مخالفان
اولین گروه مسیحیان از دیدگاه پاگانها (بت پرستان و افرادی که خدایان متعددرا می‌پرستیدند) مورد تردید بودند. دلیل این مسئله آن بود که آنها تصور می‌کردند مسیحیان برای برگزاری «جشنهای انس» و آدمخواری، جلسات سری تشکیل می‌دهند. چرا که گوشت حیوانات قربانی شده در معبد پاگانها (کافران بت پرست) را خریداری نکرده و همچنین در تفریحات عمومی وحشیانه، شرکت نمی‌کردند. یهودیان و به ویژه روحانیون یهودی، از مخالفین درجه اول مسیحیت و گسترش آن به شمار می‌رفتند. روحانیون یهودی در منطقه یهودیه و سایر مناطق یهودی نشین آن زمان تنها قدرت‌های رسمی و پذیرفته شده سیاسی به شمار می‌آمدند. تعالیم مسیح و اقدامات عملی او، در ابتدا این صاحبان قدرت را شگفت زده می‌نمود. این تعالیم به طور کلی و ریشه‌ای مذهب مورد قبول و پذیرفته شده‌ای را که سالها در میان مردم آن منطقه رواج داشت و اصولاً پایه قدرت سیاسی روحانیون به شمار می‌آمد، مورد تردید قرار می‌داد. به علاوه این تعالیم بسیاری از رسوم و قوانینی را که روحانیون یهودی صرفاً برای حفظ و تثبیت قدرت و همچنین توجیه لزوم وجود خود با آیین یهودممزوج ساخته بودند را از اعتبار ساقط می‌نمود. نگرانی‌هایی که این مسائل در میان قدرتمندان یهود ایجاد می‌نمود، سبب شد که به مقابله با این حرکت برخیزند. دولت حاکمه بر منطقه در آن زمان،(که توسط امپراتور قیصر روم تعیین می‌گردید)به خاطر مسائلی از قبیل نفوذ بیشتر در میان مردم، حفظ انسجام منطقه و جلوگیری از ایجاد آشوب و مسایلی از این دست، با روحانیون یهود که در میان مردم صاحب قدرت سیاسی و معنوی بودند؛ گونه‌ای رابطه دو طرفه و مسالمت آمیز داشت. مأموران دولتی به خاطر حفظ مصالح امنیتی، با مشورت روحانیون هر چند وقت یکبار مسیحیان را مورد اذیت و آزار قرار می‌دادند. بسیاری از مسیحیان شکنجه شده و مردند. اما به هر حال، علی رغم شکنجه و آزار فراوان، مسیحیت به گسترش خود ادامه داد.
دوران آشوب
در دوران آشوب بزرگ، که امپراتوری روم مورد تهدید حملهٔ بربرها و امپراتوری ایران قرار داشت، همه امپراتورها درجستجوی خدایی قدرتمند برای کمک به دفع بلا از روم، بودند امپراتور دیوکلتیانوس (۲۴۵ ـ ۳۱۳ میلادی)، میترا،الههٔ نور ایرانیان را به عنوان خدای خود اعلام کرد، که از امپراتوری حمایت و حفاظت کند. امپراتور کنستانتین (۲۸۰ ـ ۳۳۷)خدای مسیحیت را گزینش نمود.
کنستانتین
در سال ۳۱۲، کنستانتین در حالی که به طرف روم می‌رفت تا آن را از رقیب پس بگیرد، اعلام کرد که نشان مسیحی را روی خورشید دیده‌است و جملهٔ «شما با این علامت پیروز خواهید شد»، را به لاتین روی آن خوانده‌است. روی پل میلویان بر روی رودخانهٔ تیبر، ارتش کنستانتین، به پیروزی رسید. در مدت کوتاهی، مسیحیت به عنوان مذهب رسمی امپراتوری روم، جایگاه خود را تثبیت کرد.کنستانتین در سال ۳۲۵ شورای را در شهر ننقیه دایر کرد که در آن قریب سیصد اسقف شرکت کردند. طی این شورا بررسی جامعی بر روی کتاب مقدس(عهد عتیق و عهد جدید{انجیل}) انجام گرفت. تلاشهای تحقیقاتی این شورا در نهایت منجر به استخراج مفاهیم پایه‌ای «ایمان مسیحی» گردید. این مفاهیم پایه تحت عنوان «اعتقاد نامه نیقیه» منتشر و در دسترس عموم قرار گرفت.
متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.
دانلود فایل
