تحقیق جوانان استثمار شده و جوانان طغیان زده 38ص- ورد

اختصاصی از فی موو تحقیق جوانان استثمار شده و جوانان طغیان زده 38ص- ورد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مدتهای مدید رشد اقتصادی و مخصوصاً صنعتی کردن به عنوان شرایط
لازم جهت پیشرفت اجتماعی معرفی شد‌. دو قرن گسترش سرمایه داری موجب چندین برابر شدن ثروت وخدمات و راه آهن و کشتیرانی و ایاب و ذهاب هوایی و مدارس و بیمارستانها وآسمان خراش‌های متعدد د رمراکز کشورهای صنعتی گردید‌. اما در بطن ثروت فقر از بین نرفت : فقر قدم به قدم در حلبی آبادها و گتوها مشاهده می‌شود و به محض اینکه مختصر تحفیفی در آن به عمل می‌آید بحران‌های مختلف و رکوردهای اقتصادی دوباره آن را تشدید می‌کنند‌.

شهر گرایی شدید انواع روابط قدیمی‌خانوادگی و اجتماعی را به هم می‌زند و روابط حرفه ای مزدی را که به خشونت و انزوا طلبی منجر می‌گردد تقویت می‌کند‌. روش زندگی که توسط رسانه‌های گروهی تبلیغ می‌گردد دائم باعث افزایش نیازها و خواسته‌ها و محرومیت از حق و موجب عدم رضایت می‌شود. همه این توسعه‌ها اولین قربانیان خود را از میان گروههای کامل و اشخاص مسن و جوانان محروم از کیفیت بالایی کاری و زنان و کارگران مهاجر انتخاب می‌کنند‌.

نقش استثمار بر دار قالى

اختصاصی از فی موو نقش استثمار بر دار قالى دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بررسى شکل گیرى تولید معیشتى و نقش آن در توسعه نیافتگى کشور (بخش اول)

سیاست هاى صنعتى یا استراتژى هاى توسعه صنعتى در تجربه هاى موفق جهان متضمن دو گروه عمده تصمیم گیرى است و غفلت از هر یک از آنها مى تواند به سهم خود منجر به عقیم ماندن کوشش هاى معطوف به توسعه شود.
گروه اول ناظر بر جنبه هاى ایجابى است و از طریق آن مشخص مى شود که در آینده چه روندهایى باید استمرار یابد و چه روندهایى باید ایجاد شود تا حرکت به سمت توسعه امکان پذیر شود. توهم دست نامرئى موجب مى شود که در تجربه هاى کشورهاى در حال توسعه چنین گمان رود که طراحى سیاست هاى معطوف به جنبه هاى ایجابى باعث مى شود که به صورت خود به خودى و از طریق ساز و کار قیمت ها فعالیت هاى غیرکارآمد از گردونه اقتصاد ملى خارج شود اما نظریه پردازان توسعه اعم از نظریه پردازان اولیه، ساختارگراها، طرفداران مکتب وابستگى و بالاخره نهادگرایان هر کدام به گونه اى نشان داده اند که پاى نامرئى «منافع» در عمل موجب مى شود که فعالیت هاى ناکارآمد همچنان استمرار داشته باشند و آثار و پیامدهاى خود را به صورت انبوهى از موانع سیاسى، اجتماعى، اقتصادى به فرایند توسعه ملى تحمیل کنند. بنابراین مواجهه با این گروه فعالیت ها نیز به «اندیشه» و «برنامه» نیاز دارد.