جهانگردى بین‌المللى و گردشگرى داخل کشور بین‌المللى و داخلى از دیدگاه سازمان جهانى جهانگردی، جهانگردى بین‌المللى با گردشگرى داخلى (Internation tourism) متفاوت است و به محدودهٔ مرزى کشور مربوط مى‌شود. ولى این بدان معنى نیست که هر مسافر بین‌المللی، یک بازدیدکننده تلقى شود. مسافر کسى است که براى خارج شدن از محل سکونت خود، سفر مى‌کند؛ براى مثال کارگرى که براى کار از مرز خارج مى‌شود بازدیدکننده محسوب نمى‌شود. جهانگردى بین‌المللى همیشه، در وهله اول، از نظر اقتصادى مدنظر قرار مى‌گیرد، زیرا این شکل گردشگرى نقش مهمى در بازرگان و جریان ارزى ملت‌ها بازى مى‌کند.
گردشگرى داخلى نیز تحت‌الشعاع جهانگردى بین‌المللى است، با وجود این تصور بر این بود که اینگونه مسافرت‌ها اثر بین‌المللى ندارند و آمارهاى تجارى همان کشور مربوط بوده و اهمیت دارند. بدیهى است که این دو گردشگرى رابطه تنگاتنگى با هم دارند. مسافران تحت تأثیر شرایط محیطى قرار مى‌گیرند، و با توجه به عوامل خارجى مانند رشد نسبى درآمد واقعی، تفاوت قیمت بین کشورها و سیاست بین‌الملل، مسافرت‌هاى داخلى جاى خود را به جهانگردى بین‌المللى مى‌دهند و یا برعکس. در چند دههٔ گذشته، در بسیارى از کشورهاى غربى روزهاى تعطیل تبدیل به سفرهاى بیرون شهرى شده‌اند و این به علت بالا رفتن استاندارد زندگى و کسب درآمدهاى اضافى است؛ در حالى که در کشورهاى در حال توسعه گردشگرى داخلى افزایش یافته است.
مسافرت‌هاى منطقه‌اى
منطقه به بخش کوچک جغرافیائى از یک ناحیه گفته مى‌شود که با شاخصى معین یا با چارچوب مرجعى موثق مشخص مى‌شود. در حقیقت جهانگردى منطقه را به سه دسته تقسیم مى‌کنند. نخست، موقعیت جغرافیائى منطقه که براى مثال مى‌توان به مناطق ”شمال“ یا ”شرق“ اشاره کرد. دوم، نواحى (مناطق) اداری، مانند ”استان X“. سوم منطقه‌اى که از نظر فیزیکى دربرگیرندهٔ طبیعت بیشترى است، براى مثال ”حوزه دریاچه“ یا ”حوزه اقیانوس آرام“. از نظر در دسترس بودن و قابل استفاده بودن مى‌توان به چند دسته‌بندى دیگر اشاره کرد، براى نمونه ”منطقه روستائی“ یا ”منطقه ساحلی“. مقصود از مسافرت‌هاى بین منطقه‌ای، مسافرت‌هائى است که بین مناطق مختلف صورت مى‌گیرد، حال این مناطق در یک استان یا ایالت، یک کشور و یا در مناطق مختلف دنیا باشد. از طرفی، مسافرت‌هاى درون منطقه‌اى به مسافرت‌هائى که در داخل یک منطقهٔ مشخص صورت مى‌گیرد، اطلاق مى‌شود (حال این منطقه بومى باشد یا در سطح بین‌المللی). براى مثال، مى‌توان به مسافرت‌هاى بین کشورهاى آسیاى شرقى اشاره کرد.
گردشگرى درون‌مرزى یا برون‌مرزى
در هر حوزه‌اى متناسب با منطقهٔ موردنظر (منطقهٔ بومی، کشوری، یا گروهى از کشورها) سه نوع جهانگردى دسته‌بندى مى‌شود:
- گردشگرى داخلی، به ساکنان منطقه‌اى خاص اطلاق مى‌شود که فقط در منطقهٔ مربوطه سفر مى‌کنند (مانند بازدیدکنندگان
- گردشگرى درون‌مرزی، به افرادى غیر از ساکنان منطقه‌اى خاص گفته مى‌شود که مانند بازدیدکنندگان از محل دیدن مى‌کنند.
شامل 27 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله انواع جهانگردی