مشخصات این فایل
عنوان: تجلی تعزیه در فیلم مسافران اثر بهرام بیضایی
فرمت فایل: word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:21
این مقاله در مورد تجلی تعزیه در فیلم مسافران اثر بهرام بیضایی می باشد.
بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات مقاله تجلی تعزیه در فیلم مسافران اثر بهرام بیضایی
چکیده:
وجه مشخص آثار بهرام بیضایی به عنوان نمایشنامه نویس، فیلمنامه نویس، محقق، کارگردان متاتروینی، نگرش فلسفی در فضای تئاتر آیینی است. بدین معنا که بیضایی مفاهیم و مضمون های مورد نظر و اغلب امروزی خویش را با بهره گیری از قالب‌های تئاتر سنتی ایران بیان می کند. بیضایی خود می گوید که من در جستجوی زبانی هستم که از مینیاتورها، اساطیر و تهران ایرانی، تغزیه و تماشا (نمایش رو حوضی و انواع نمایش‌های میدانی) الهام گرفته باشد. تمامی کار خلاق من با تاریخ ایران، با گذشته ایران و کاری که می توانیم در شرایط جدید پذیرش تاثیر فرهنگ و تهران غربی با این گذشته بکنیم، سر و کار...(ادامه دارد)
- جنگل: رمز «هیولی» است. تعین ندارد و خیمره تاریک وجود به حساب می آید. بی وفا و بی حیا و مظهر آشوب ازلی است. جنگل وجه مثبتی هم دارد. چنان که انبوه اسمای خداوند را به «جنگل الهیت» تشبیه کرده اند. جنگل تکثر درخت است و درخت هم نماد انسان است.
- آتش: آتش عنصری است که کیفیت مینوی و آسمانی دارد. آتش محمل روشنایی و گرما و مبنای حرکت تلقی می شود. آتش اساساً عنصری است برای تعیین پاکان یعنی کسانی که می توانند به ملکوت خدا راه یابند. در نمایش تعزیه آتزش به شکل پاک کننده و تطهیر کننده آمده است، آتش گاهی به معنای آتش درون انسان هاست. در تعزیه بیشتر به معنی سوزش دل است که از فراق و دوری حکایت...(ادامه دارد)
- شکوه کردن و زاری نمودن به درگاه خداوند: همانگونه که در اساطیر باستانی سیاوش نماد و نشانه مظلومیت در عالم، به درگاه خداوند شکوه می کند، قهرمانان تعزیه نیز به همین گونه اند و با خدای خویش راز گفته و از محنت روزگار گله و شکایت می کنند. در مسافران هم شاهد این لابه ها، ناله ها و شکوه ها هستیم.
چای دادن در مراسم عزاداری، مکانی خاص برای پذیرایی افراد در نظر گرفتن، تردد میهمانان، کسانی که در داخل صحنه تعزیه حرف می زنند، کسانی که از فضا خارج شده و حرف می زنند، به صورت دایره ای نشستن میهمانان، گلاب پاشیدن،...(ادامه دارد)
در صحنه بعد خانه‌ی معارفی ها، فضای لخت خانه را داریم که باز برگرفته از سادگی روحوضی و تعزیه است. رنگ کردن خانه توسط رنگ کارها، نوید این را می‌دهد که عروسی شکل خواهد گرفت. یعنی تحول. البته چه مرگ باشد، چه عروسی و چه زندگی. همه اینها تحول است. رنگ سفید، رنگ امید است. بیضایی مخاطب را در انتهای صحنه تصادف (سیاهی) به سفیدی خانه می آورد. ماهرخ یعنی همان عروس خانم، تقدیرش را نمی داند و مانند همان عروسکی با آن بازی می کند، این عروس خانم بازیچه تقدیر است. و تقدیری بودن سرنوشت را ما به طور برجسته در تعزیه داریم. بازی های عروسکی گونه بازیگران موید همین مطلب است....(ادامه دارد)
زیبایی فیلم در آنست که بیضایی عروسی، زایش و مرگ را یکی می کند. یعنی مرگ هم به نوعی تولدی و تحولی دیگر است. همه می میرند، پس باید زندگی کرد، این راه، راه همه است. در تفکر اسطوره ای همه چیز زایش است و آغاز و مرگ در هستی معنایی ندارد.اما در انتها ماهرخ باور خانم بزرگ را می پذیرد و با لباس سپید عروسی در جمع عزاداران حضور پیدا می کند. کم کم شادی به جمعیت بر می گردد. عده ای متحیر، عده‌ای همچنان در حال گریه و مویه وعده ای هم ویله می کنند، شادی می کنند و کف می زنند. ناگهان از در مردگان ...(ادامه دارد)
بخشی از فهرست مطالب مقاله تجلی تعزیه در فیلم مسافران اثر بهرام بیضایی
چکیده:
پانویس:
- آینه:
- دریا:
- آسمان:
- زمین:
- جنگل:
- آتش:
- خورشید:
- سوگواری و عزاداری:
- خاک و خاکستر و کاه ریختن بر سر و جامعه چاک زدن:
...(ادامه دارد)
دانلود مقاله تجلی تعزیه در فیلم مسافران اثر بهرام بیضایی
