لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 5
تاریخچه فسیل شناسى
وقتى اسکلت یک دایناسور را در موزه مى بینیم به راحتى آن را متعلق به نوعى از موجودات از بین رفته مى دانیم . شاید تصور غلطى که در بین بسیارى از مردم رواج دارد از همین جا شکل گرفته باشد که فسیل را استخوانهاى پوسیده زیر خاک و یا مجموعه اى از استخوانها که مدل یک دایناسور قدیمى را مى سازد و در موزه نگهدارى مى شود ، مى دانند . اما باید توجه نمود با همه جذابیتى که دایناسورها دارند ، آنها فقط بخش بسیار کوچکى از میلیونها گونه فسیل را تشکیل مى دهند که در گذشته در قید حیات بوده اند . مدتهاست این تعریف که فسیل ها بقایاى موجودات منقرض شده اند در ذهن ما جا افتاده و تصورى غیر از آن براى ما سخت است . قرنها پیش چنین تعبیرى سریعا به ذهن نمى آمد ، مثلاٌ یونانیان باستان استخوانهاى بزرگ ماموتها را بقایاى غولهاى افسانه اى مى دانستند در قرن ششم قبل از میلاد گزنفن صدفهاى دریایى را بالاى صخره اى در جزیره مالت دید و عقیده خود را بدین گونه بیان کرد که زمانى دریا روى آن سرزمین را پوشانده است . وى اولین شخصى بود که تشخیص داد فسیلها بقایاى موجودات قدیمى اند و بدین ترتیب قدیمى ترین نظریه درباره فسیلها به جاى ماند که آنها باقیمانده جاندارانى هستند که زمانى مى زیسته اند و در میان سنگها مدفون شده اند . این نظریه توسط گزانتوسنیز حدود 2500 سال پیش ( 500 قبل از میلاد ) بیان شد .
ارسطو در قرن چهارم قبل از میلاد اظهار داشت که فسیل ماهیها بقایاى جانداران دریایى هستند که داخل شکاف سنگها شنا مى کردند و در گل و لاى به دام افتادند .
در آخرین روزهاى امپراطورى روم ، داستانهاى آفرینش در 6 روز و طوفان حضرت نوح ، تنها عقیده مردم و جوامع غرب در مورد فسیل ها و سنگها بود . براى کسانى مانند ما که در قرن بیست و یکم زندگى مى کنیم کاملا مشخص است که به عنوان مثال فسیل صدف حلزون به نسل امروزى آن خیلى شبیه است و هیچ توضیحى غیر از این نمى توان درباره آن ارائه داد
در قرون وسطى و رنسانس دانشمندان هر شى عجیبى که در میان سنگها پیدا مى شد فسیل مى گفتند . این کلمه در اصل از ریشه لاتین Fossilis به معنى “ زمین را کندن ” گرفته شده است و نه تنها بقایاى موجوداتى که در گذشته مى زیسته اند را در بر مى گرفت ، بلکه شامل بلورها ، کنکرسیونها و خیلى از ساختارهاى دیگر که منشا آلى ندارند نیز مى گردید . اکثر دانشمندان اینطور فکر مى کردند که فسیلها خود به خود داخل سنگها خزیده و به دام افتاده اند و بعد از میلیونها سال به سنگ تبدیل شده اند .
ابوریحان بیرونى ( در قرن 4 و 5 هجرى قمرى برابر با قرن دهم و یازدهم میلادى ) یکى دیگر از بزرگترین دانشمندان اسلامى و ایرانى نیز در فن پنجم طبیعیات شفا ، که کاملترین بحث در زمین شناسى را در دوران قدیم در بر دارد و قرنها در اروپا به عنوان یکى از آثار ارسطو شناخته شده بود ، اشاره مى کند که روزى قاره هاى فعلى زمین زیر آب قرار داشته است . اشاره وى به این موضوع درک علت وجود بقایاى جانوران و گیاهان یا فسیل ها را در سنگها آسان مى سازد .
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق درمورد تاریخچه فسیل شناسى