جمعیت عشایر(بعنوان مهم ترین جمعیت کوچنده) که از دیرباز تا به امروز برای تأمین مایحتاجش، کوهها و دشتها را با تابعیت از زمان طی می کند، دز ابتدای قرن حاضر، تنها با جمعیتی حدود 2درصد (1میلیون و 400هزار نفر) روندی شتابناک را به سمت زوال می پیماید. عشایری که بازماندگان روزگاران قدیم اند وهمچنان چرخیدن چرخ زندگیشان را از زمین وآسمان و حیوانات وام می گیرند. آنها؛ یادگاران بشریت و حافظان و حاملان ارزشها و میراث فرهنگی اصیل ایرانیند که به شیوه ای باورنکردنی و طی قرنها و سالیان طولانی اقدام به حفظ سنن و آداب و رسوم گذشته خود نموده اند که این اصالت را به جاذبه ای برای صنعت گردشگری بدل کرده است، بطوریکه اگر هر عنصر فرهنگی را در نظر بگیریم یا برگرفته از فرهنگ این قشر منظم تولیدکننده است یا بنوعی با آن در ارتباط است و این ویژگی سبب ملموس شدن فرهنگ این جامعه برای تمام اقشار جامعه گردیده است. توانایی همرنگ شدن با شرایط محیطی و شیوه زیستشان(بعنوان مهم ترین ویژگی این قشر فرهنگی)، مسکن، زبان، موسیقی، رقص ها، غذاها، لباسهای محلی، آثار و صنایع دستی به همراه آیین های به جای آوردن جشن ها از مهم ترین جاذبه های ایلات و عشایر است که بعنوان نمادی از زندگی سنتی بشر و هماهنگیش با طبیعت و نیز ویژگی منحصر به فرد مردم شناسانه ای است که در این جامعه کوچک وجود دارد.
فهرست :
مقدمه
ایلات و عشایر
تعریف برخی مفاهیم
وجوه قابل ذکر برای عشایر
عشایر کوچنده
عشایر اسکان یافته
ایل
زیست بوم
ییلاق یا سردسیر
قشلاق یا گرمسیر
کوچ عشایری
مسیر کوچ
برون کوچی
درون کوچی
عشایر میهمان
کوچ سنتی
کوچ ماشینی
کوچ افقی
کوچ عمودی
کوچ دورانی
کانون اسکان عشایری
سامان عرفی عشایر
سامانه عشایری
عشایر و هویت ملی
خانواده در ایلات و عشایر
ویژگی های اساسی خانواده عشایری در مقایسه با خانواده شهری
چگونگی تقسیم کار در ایلات و عشایر
ادبیات عشایر
خواستگاری و ازدواج
موسیقی و رقص در ایلات و عشایر ایران زمین
رقص در ایل بختیاری
موسیقی و رقص در ایل بویراحمد
رقص در ایل قشقایی
این پروژه در قالب فایل WORD و در 36 صفحه همراه با عکس ارائه شده است
مقاله جامعه عشایری