اثربخشی گروه درمانی با رویکرد «شناختی - رفتاری» و «روان نمایشگری» بر نگرش های ناکارآمد و خلق نوجوانان زندانی با نشانه های افسرد

اختصاصی از فی موو اثربخشی گروه درمانی با رویکرد «شناختی - رفتاری» و «روان نمایشگری» بر نگرش های ناکارآمد و خلق نوجوانان زندانی با نشانه های افسردگی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی

گرایش روانشناسی بالینی

104 صفحه

چکیده:

روان نمایشگری یک روش درمان گروهی به شکل نمایش است که افراد از طریق بازی کردن حوادث گذشته در زمان حال، به بررسی هیجانات، اعمال و ارتباطات خود می­پردازند. کانون توجه در سایکودراما تعاملات و مواجهه­ی شخصی افراد، تمرکز بر اینجا و اکنون، خودجوشی، خلاقیت، ابراز کامل احساسات و آزمایش واقعیت است.

این روش درمانی بر اساس پیشینه پژوهش کاربردهای زیادی در روانشناسی دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری و روان نمایشگری بر نگرشهای ناکارآمد و خلق نوجوانان زندانی با نشانه­های افسردگی بود. جامعه آماری نوجوانان پسر بزهکار مستقر در کانون اصلاح و تربیت شیراز بودند که از بین آنها 60 نفر بصورت تصادفی انتخاب گردیدند و به همین شیوه در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند.

ابزارها شامل 1- مقیاس افسردگی کودکان کواکس (ICDI) 2- پرسشنامه نگرشهای ناکارآمد (DAS) بود، که بصورت پیش آزمون و پس آزمون برای هر سه گروه اجرا گردید.

نتایج نشان داد که روش روان نمایشگری تأثیر مطلوب­تری نسبت به روش شناختی - رفتاری بر افسردگی و نگرشهای ناکارآمد نوجوانان زندانی دارد.