مقدمه :
با گسترش روز افزون جوامع و بزرگ شدن شهرها و بوجود آمدن وسایل نقلیه و ارتباطی جمعی، ارتباط افراد بسیار آسان و سهل گردیده، در این میان پست بعنوان یکی از سازمانها و نهادهای مؤثر در امر ارتباطات مردمی نقش بسزایی در جوامع مختلف ایفا می نماید.
تاریخچه پست در کشور ما به سالیان نه چندان دور بر می گردد بطوری که بر اساس کتاب تاریخ پست ایران، پست در سال 1276 در زمان صدارت امیر کبیر به صورت خاص شکل نسبتاً رسمی به خود گرفت ولی در آن زمان صرفاً مخصوص ارسال نامه ها و فرامین سلطنتی بود. در سه سال بعد، یعنی در سال 1297 در زمان صدارت علی خان عین الدوله به شکل عمومی در آمده و برای مکاتبات و نامه های مردم عادی نیز این امر صورت می گرفته و سرانجام در پیچ و خم گذشت زمان و پیشرفت علم و صنعت، همزمان با جامعه رشد یافته تا اینکه به شکل سامان مند امروزی در آمده است و اکنون نیز راهی بس طولانی به سمت آینده در پیش دارد.
دفتر خدمات ارتباطی عامل نیز بعنوان یکی از خادمین جامعه و جزو کوچکی از نظام پستی کشور در راستای طرح خدمت به ارباب رجوع خدمات و مشاور های گوناگونی را که در طرح روی جلد به ثبت رسده، ارائه نموده تا گامی هرچند کوچک در این راه برداشته باشد.
دنیای پست و تلگراف و مخابرات، امروزه با سرعت چشم گیری در حال دگرگونی و گسترش است. کشور ما نیز به عنوان بخش کوچکی از دهکده جهانی، باید با این تغییرات سریع، هماهنگی و همراهی کند و طبعاً این مساله هزینه های اجتناب ناپذیری را برای ما ایجاد میکند. آنچه که برای برنامه ریزان مخابرات کشور در بلند مدت اهمیت ویژه می یابد در نظر گرفتن قابلیت های لازم برای توسعه شبکه پست کشور و آسانی تطبیق آن برای ارائه سرویسهای جدید است. بنابراین باید به این سئوال پاسخ دهیم که در برنامهریزیهای کوتاهمدت و بلندمدت برای طراحی شبکه پست کشور، چه عواملی را باید مدنظر قرار داد تا این هزینه ها را به حداقل رساند
از بحثهای مهم بخشهای اقتصادی هر کشور بحث چگونگی ورود به بازارهای جهانی و فعالیت فرامرزی است. در بخش پست و مخابرات با توجه به گسترده شدن سطح ارائه خدمات، بهرهبرداران جهانی در کنار سازمانهای بینالمللی و منطقهای فعال خواهند شد و به ارائه خدمات جدیدی خواهند پرداخت. بهرهبرداران فعال در کشور برای حضور موفق در عرصه داخلی و بینالمللی باید براساس برنامه مدون با طراحی چشماندازی جامع، اهدافی متناسب با مأموریت بخش و راهبردها و سیاستهای مناسب عمل کنند.برای اماده شدن ورود به بازارهای داخلی و حتی خارجی احتیاج به نیروهای جوان احساس می شود .بهترین وقت برای اموزش دیدن و علاقه پیدا کردن به مشاغل مراکز کاراموزی است که با مدتی هر چند کم کاراموزان هر چه بیشتر با بازار کار و یا نقطه ضعف و قوت خود اشنا می شوند.و در جهت رفع ضعف ها و ارتقای نقطه قوت های خود هر چه بیشتر می کوشند.
فصل اول : شرکت مخابرات کردستان
چکیده و معرفی واحد کارآموزی
تاریخچه پست در ایران
پست در ایران تا پیش از سال 1297 به صورت «اداره» بود و تمامی امور پستی در آن زمان توسط همین اداره صورت میگرفت. در این سال به سبب موفقیتهایی که به دست آمده بود، ناصرالدین شاه دستور داد تا موسسه پست آن روز به وزارت تبدیل شود و ادارهی آن را به امین الملک وزیر وظایف و رئیس دارالشوری سپرد. وی یک سال بعد یعنی در سال 1298 از وزارت وظایف و ریاست دارالشوری استعفا کرد تا برای رسیدگی به امور وزارتخانه جدید فرصت بیشتری پیدا کند. وزارت جدید پست همچنان توسط امین الملک و میرزا رحیم که به معاونت این وزارتخانه منصوب شده بود اداره میشد.
در 15 جمادی الاولی سال 1303 جزوهای کوچک در 52 صفحه به نام تعرفهی ادارهی جلیلیهی پستخانهی ایران با چاپ سنگی منتشر شد. در این رساله نقشههایی از جمیع تلگراف خانهها، پست خانهها و چاپارخانهها و خطوط پستی آن ایام آمده بود.
به موجب مندرجات آن رساله، کشور ایران در سال 1303 دارای 7 خط اصلی و پنج خط فرعی پستی بوده است.
از این سال به بعد تغییرات عمدهای در اداره یا وزارت پست آن وقت به جز تغییر در تشکیلات ساختاری و سازمانی آن صورت نگرفته است. پس از صدارت امیرکبیر تحولات تازهای در پست کشور رخ مینماید. به نحوی که فعالیت پستهای کشورهای استعمارگر در ایران تعطیل میشود و پیکهای پست ایران با نظم و نظامی که از سوی امیرکبیر در ترکیب وزارت پست شکل داده بود با سرعت و دقت بسیار امور مراسلاتی را انجام میدادند. پست در سال 1327 هجری قمری دستخوش تغییراتی شد و تشکیلاتی نو یافت. ادارهی تلگراف در این زمان به پست اضافه شد و وزارت پست و تلگراف شکل تازهای به خود گرفت. در سال 1321 ه. ق . اولین امتیاز تلفن به بصیر الممالک واگذار شد و به این ترتیب تلفن نیز در تهران شروع به کار کرد. در 19 جمادی الاخر 1350 وزارت پست و تلگراف پیشنهادی به مجلس تقدیم کرد که با مصوبهای سهام شرکت تلفن وقت را خریداری کند. پس از صدور این مجوز و خرید سهام شرکت تلفن از اواخر سال 1347 ه.ق. وزارت پست و تلگراف و تلفن شکل گرفت.
از این سال به بعد توسعهی همه جانبهای در این وزارتخانه صورت گرفت تا سال1382 که شرکتها و مراکز متعددی زیر مجموعهی آن را تشکیل میدادند و هر یک از آنها با توانمندیها و فعالیتهای بسیار، تحولات فراوانی را شکل داده و باعث گسترش وضع ارتباطی کشور در بخشهای پست و مخابرات شدند.
در سال 1382 همزمان با تصویب لایحه تغییر وظایف و نام وزارت پست و تلگراف و تلفن به " وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات"توسط مجلس محترم شورای اسلامی و با توجه به تغییر ساختار شرکت مخابرات ایران، مجموعه قوانین وظایف و اختیارات جدید این وزارتخانه، تدوین و تصویب شد.
از این رهگذر سه شرکت ارتباطات دیتا – که در سال 1384 به فناوری اطلاعات تغییر نام داد زیر ساخت و ارتباطات سیار در کنار شرکت مخابرات ایران تشکیل شد.
علاوه شرکت مادر تخصصی مخابرات و پست، تشکیل دو سازمان فضایی و تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و دو شورای فرابخشی با عناوین "شورای عالی فناوری اطلاعات" و "شورای فضایی"نیز بخشی از این تحولات به حساب می آید.
در اول ژانویه 1896 میلادی ایران به عضویت اتحادیه بین المللی تلگراف در آمد. در سال 1235 اداره تلگراف به وزارت تبدیل و « علیقلی خان مخبرالدوله » نخستین وزیر تلگراف شد. پس از جنگ جهانی اول و پدید آمدن سیستم های جدیدتر و سریعتر ارتبایطی، مثل تلگراف بی سیم، دولت انگلیس در بهمن 1310رشته ای تلگراف را که در تملک خود می دانست به دولت ایران واگذار کرد. در فاصله سال های 1280 تا 1285 هجری شمسی پنج امتیاز ایجاد تلفن به اشخاص حقیقی ایرانی برای مناطق تبریز، مشهد، گیلان و ارومیه داده شد که پنجمین و مهم ترین آن امتیازی بود که در سال 1282 هجری شمشی به وساطت « میرزا علی اصغر خان اتابک » به « دوست محمد خان معیرالممالک » واگذار شد، که غیر از چهار نقطه پیش گفته، تمام کشور را در بر می گرفت.
در سال 1285 تلفن بین شهری تهران- قلهک و تهران- تجریش ( پایتخت کشور ) شروع به کار کرد. سی سال بعد این ارتباط بین 24 شهر برقرار شده بود.
عصر ارتباطات و مخابرات بی سیم از سال 1303 در ایران آغاز شد. نیاز به امکان تماس دائم با جهان باعث شد که وزارت جنگ آن زمان یک دستگاه فرستنده موج بلند 20 کیلوواتی برای تهران و شش دستگاه موج بلند 4 کیلوواتی برای تبریز، کرمان، کرمانشاه و خرمهر به شوروی سفارش دهد. ایجاد خطوط ارتباطی ماکروویو به دلیل کاربردهای گسترده اش در خدمات ارتباطی بین شهری و بین المللی در سال 1345 و ارتباط آن از طریق شبکه 3800 کیلومتری بین آنکارا، تهران و کراچی برقرار شد. شبکه ماکروویو کشور نیز از سال 1351فعالیت خود را آغار کرد. بالاخره با گشایش اولین ایستگاه زمینی در اسدآباد همدان در سال 1348 ایران وارد عصر نوین ارتباطات و مخابرات یعنی عصر ماهواره شد.
ایستگاه زمینی ماهواره اسدآباد از طریق دو مدار همزمانی ( ارتفاع حدود 36000 کیلومتری زمین ) که یکی بر روی اقیانوس اطلس و دیگری اقیانوس هند قرار دارد ارتباط تلفنی، تلفکس و ... مشترکین را با سراسر دنیا برقرار می ساخت.
در سال 1350 اولین خط تلفن خودکار بین تهران، اصفهان و شیراز برقرار شد و بتدریج سایر مراکز استان ها و شهرستان ها نیز با استفاده از سیستم های خودکار با هم تماس گرفتند. لازم به ذکر است که این سیستم ها اغلب آنالوگ بودند تا اینکه در سال 1363 سیستم دیجیتال وارد شبکه مخابراتی شد و مرکز تلفن دانشگاه اولین مرکزی بود که به این سیستم مجهز گردید.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 52 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله گزارش کار اموزی در پست کردستان