دانلود مقاله ثبات کنترل پورت موازی

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله ثبات کنترل پورت موازی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ثبات کنترل پورت موازی یک ثبات خروجی است. خواندن این مکان آخرین مقدار نوشته شده به ثبات کنترل، بجزء برای بیت 5 که فقط نوشتنی است، را بر می گرداند. بیت 5 یا بیت مسیر داده، تنها در PS/2 و دیگر سیستم هایی که از پورت موازی دو طرفه پشتیبانی می کنند وجود دارد. اگر شما در این بیت صفر بنویسید، خطوط داده و strobe به عنوان بیت های ورودی هستند، دقیقاً مثل پورت موازی یکطرفه، اگر شما در این بیت 1 بنویسید، خطوط داده و strobe به عنوان ورودی ها هستند. توجه کنید که در حالت ورودی (bit5=1) بیت صفر ثبات کنترل دقیقاً یک ورودی است. توجه: نوشتن 1 در بیت 4 ثبات کنترل، IRQ چاپگر را توانا می سازد. این ویژگی در همة سیستم ها کار نمی کند، بطوریکه فقط برنامه های اندکی از وقفه های پورت موازی استفاده می‌کنند. وقتی فعال باشد، پورت موازی یک وقفه OFH را تولید خواهد کرد هرگاه چاپگر انتقال داده را تصدیق می کند.
زمانیکه کامپیوترهای شخصی در حدود 3 پورت موازی جداگانه را پشتیبانی می کردند، می توانست بیشتر از 3 مجموعه از ثبات های پورت موازی در سیستم در هر لحظه وجود داشته باشد. آدرس های پایه پورت موازی به 3 پورت موازی تحصیص داده شده‌اند: 3Bch و 378h و 278h. ما به اینها به عنوان آدرس های پایه برای: LPT1، LPT2 و LPT3 به ترتیب رجوع می کنیم. ثبات داده پورت موازی همیشه واقع شده در آدرس پایه برای یک پورت موازی، ثبات وضعیت در آدرس پایه 1+ قرار گرفته و ثبات کنترل در آدرس پایه 2+ قرار گرفته است. برای مثال برای LPT1 ثبات داده در آدرس 3Bch:I/O و ثبات وضعیت در آدرس 3BDH:I/O و ثبات کنترل در آدرس 3BEH:I/Q قرار دارد. مشکل کوچکی وجود دارد، آدرس های I\O برای LPT1:، LPT2: و LPT3: داده شده در بالا، آدرس های فیزیکی برای پورت های موازی هستند. بایوس آدرس های منطقی برای پورت های موازی فراهم می کند. این امر به استفاده کنندگان اجازه می دهد چاپگرهایشان را Remap کنند (زمانیکه بیشتر نرم افزارها فقط با LPT1: نوشته شده اند). برای انجام این امر، بایوس هشت بایت در فضای متغیر بایوس در نظر می گیرد ( ) مکان 40:8 شامل آدرس پایه برای LPT1: منطقی است. مکان شامل آدرس پایه برای LPT2: است. وقتی نرم افزاری به LPT1: و LPT2: و غیره دستیابی پیدا می کند، آن بطور معمول به پورت موازی آدرس پایه ای که در یکی از این مکان ها رخ داده دسترسی پیدا می‌کند.

3-21- کنترل یک چاپگر از طریق پورت موازی
اگرچه دستگاههای زیادی وجود دارند که به پورت موازی PC شما وصل می شوند، چاپگرها تعداد گسترده ای از این اتصالات به شمار می آیند. بنابراین، شح اینکه چطور می شود و چاپگرها را به وسیله پورت موازی کنترل کرد احتمالاً بهترین مثال در حال حاضر است. با استفاده از صفحه کلید، نرم افزارهای شما در 3 سطح مختلف عمل می‌کنند:
آن می تواند داده ها را به وسیله داس یا بوسیله استفاده از بایوس یا مستقیماً بوسیله نوشتن روی سخت افزار پورت موازی چاپ کند. با استفاده از واسط صفحه کلید، استفاده از داس یا بایوس بهترین راه است، اگر شما می خواهید سازگاری را با وسایل دیگر که به پورت موازی وصل شده اند را حفظ کنید. البته، اگر شما در حال کنترل دستگاههای پورت موازی دیگر هستید، تماس با سخت افزار (به صورت مستقیم) تنها راه شماست. به هر حال، بایوس پشتیبانی خوبی از چاپگر بفرستید.

1-3-21-چاپ از طریق DOS
MS-Dos دو فراخوانی که شما می توانید برای فرستادن داده ها به چاپگر استفاده کنید را فراهم کرده است. تابع 05h داس، کاراکتر موجود در ثبات dl را به طور مستقیم به چاپگر می نویسد. این توابع در فصل داس و بایوس به صورت گسترده بحث شده اند، ما اینجا در این رابطه بیشتر بحث نخواهیم کرد. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به «MS-Dos و PC-BIOS و File I\O» در صفحه 699.

2-3-21-چاپ تز طریق بایوس
اگرچه داس توابع پاسخگویی برای فرستادن کاراکتر به چاپگر فراهم کرده است، اما توابعی که به شما اجازه مقدار دهی چاپگر برای بدست آوردن وضعیت فعلی چاپ را بدهد، فراهم نکرده است. علاوه بر این داس فقط بر روی :LPT1 چاپ می کند. روتین nit 17h بایوس کامپیوترهای شخصی، سه تابع چاپ، مقدار دهی مجدد و وضعیت را فراهم کرده است شما می توانید این توابع را برای هر پورت موازی پشتیبانی شده در سیستم بکار ببرید. تابع چاپ همانند تابع کاراکتر داس است. تابع initialize، چاپگری را که از سیستم وابسته به اطلاعات زمان استفاده می کند، مقداردهی اولیه می کند. وضعیت چاپگر، اطلاعاتی را از وضعیت پورت چاپگر در مورد اطلاعاتی که زمانش به اتمام رسیده بر می گرداند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این روتین ها به MS-Dos، PC-BIOS و File I/O نگاه کنید.

3-3-21-یک روتین سرویس وقفه int 17h
شاید بهترین راه برای مشاهده عملکرد توابع بایوس، نوشتن یک int 17h ISR جایگزین برای چاپگر است. این بخش پروتکل دست تکانی و متغیرهایی که درایور چاپگر استفاده می کند را شرح می دهد. همچنین عملکرد و نتایج برگشتی اختصاص یافته به هر ماشین را توضیح می دهد. 8 متغیر در فضای متغیر بایوس وجود دارد که درایور چاپگر استفاده می کند. جدول زیر هر یک از این متغیرها را شرح می دهد:
شرح آدرس
آدرس پایه برای LPT1:device 40:08
آدرس پایه برای LPT2:device 40:0A
آدرس پایه برای LPT3:device 40:0C
آدرس پایه برای LPT4:device 40:0E
LPT1:Time-out value: نرم افزار گرداننده پورت چاپگر باید یک خطا برگرداند اگر دستگاه چاپگر در یک زمان معقول پاسخگو نباشد.
این متغیر (اگر صفر نباشد) تعیین می کند که چطور درایور برای گرفتن ACK چاپگر در حلقه های 65536 بار تکرار باید منتظر بماند. اگر صفر باشد درایور برای همیشه منتظر خواهد ماند 40:78
LPT2:Time out value توضیح بالا را ببینید 40:79
LPT3:Time out value توضیح بالا را ببینید 40:7A
Time-out value توضیح بالا را ببینید 40:7B
شما متوجه خواهید شد که یک اختلاف ناچیز در پروتکل دست تکانی در این کد وجود دارد. این درایور چاپگر برای گرفتن تصدیق از چاپگر بعد از فرستادن یک کاراکتر منتظر نمی ماند. در عوض، آن چک می کند تا ببیند آیا چاپگر یک تصدیق دریافت برای کاراکتر قبلی، قبل از فرستادن یک کاراکتر فرستاده است یا نه. این عمل مقداری زمان می برد زیرا، برنامه چاپ کاراکترها می تواند به صورت موازی با دریافت تصدیق از چاپگر کار کند. شما همچنین متوجه خواهید شد که این درایور ویژه، بر خطوط Busy(اشغال) نظارت نمی کند. تقریباً هر چاپگر در زمان هستی خودش این خطوط را غیر فعال می گذارد (نه اشغال)، بخاطر اینکه نیازی به چک کردن آن نیست. اگر شما با چاپگری که خط Busy ا دستکاری کرده است مواجه بشوید، تغییر کد ناچیز است. کدهای زیر در سرویس 17h انجام می شود:
; INT17. ASM
یک TSR غیر فعال که اداره کننده Int 17h بایوس را جایگزین می کند ;
این روش کار هر یک از توابع Int17h را که یک بایوس استاندارد فراهم می کند ا شرح می دهند;
توجه کنید که این کد به int 2Fh وصل نشده است (وقفه تسهیم) ;
به هیچ وجه شما نمی توانید این کدها را از حافظه بردارید به غیر از راه اندازی مجدد;
اگر شما قصد انجام این دو چیز را دارید (همچنین چک کردن برای نصب قبلی)، فصل;
مربوط به برنامه های مقیم را ببینید. این کدها از این برنامه به خاطر اندازه شان حذف شده اند;
Cseg و EndResident باید قبل از سگمنت های استاندارد قرار بگیرند. ;
Cseg segment para public ‘code’
Cseg ends
سگمنت نشانگر، برای پیدا کردن انتهاب بخش resident
EndResident segment para public ‘Resident’
EndResident ends
.Xlist
include stdlib.a
includelib stdlib.lib

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   33 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید