دانلود مقاله بررسی و مقایسه کشت مکانیزه و سنتی بر روی عملکرد گندم سرداری در شرایط دیمزارها

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله بررسی و مقایسه کشت مکانیزه و سنتی بر روی عملکرد گندم سرداری در شرایط دیمزارها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اهمیت، ضرورت، اهداف و روش تحقیق:
نوسانات فراوان در میزان و زمان بارشهای اولیه کشت دیم را همواره با ریسک زیادی مواجه می سازد. و از آنجائیکه خطی کارهای موجود بذر را در عمق نسبتاً یکنواخت قرار می دهند، لذا در کشت ماشینی در دیمزارها بذور بطور یکسان در معرض خطر ناشی از تنشهای رطوبتی قــرار می گیرند( 6 ). استفاده از بذرکارهای مناسب با توجه به شرایط آگروکلیمائی منطقه میتواند تاحدی ریسک ناشی از پراکنش نا مناسب بارشهای اولیه را کم نماید این بررسی بمنظور یافتن مناسبترین شیوه بذرکاری در اراضی دیم منطقه بیونیج صورت گرفت و بدین منظور بدلیل اختلاف در نحوه کشت از بذرکارهای کشت گستر و همدان برزگر استفاده شد و سه روش کشت مکانیزه باروش سنتی مرسوم در منطقه مورد مقایسه عملکرد قرار گرفتند.
هدف از اجرای این آزمایش بررسی و تعیین مناسبترین روش کشت و تاثیر آنها بر روی عملکرد گندم سرداری بوده است. در این تحقیق سه روش متفاوت کشت مکانیزه با روش سنتی مرسوم منطقه مورد مقایسه قرار گرفتند.
نتایج:
با توجه به نتایج بدست آمده از اجرای طرح بذرکار کشت گستر 9 ردیفه با اختلاف 527 کیلو گرم نسبت به تیمار ردیف دوم (کشت سنتی) و برتری زیاد نسبت به سایر تیمارها می تواند برای منطقه توصیه شود.
توصیه‌های فنی و ترویجی به بخش اجرا: بر اساس تحقیقات و تجارب بدست آمده شرایط بسیار متغییر اقلیمی می تواند نتایج حاصل را در دراز مدت تحت تأ ثیر گذاشته احیاناً تغییر دهد لذا به نتایج حاصل از اجرای یکسال آزمایش نمی توان زیاد اکتفا نمود و پیشنهاد می شود برای بدست آمدن نتیجه قابل اعتمادتر آزمایش بمدت دوسال دیگر در دو مکان اجراء شود

فهرست مندرجات

عنوان صفحه

مشخصات طرح ------------------------------------------------------
چکیده ------------------------------------------------------------
واژه های کلیدی: -----------------------------------------------------
مقدمه -------------------------------------------------------------
هدف ------------------------------------------------------------
مواد و روش ها -----------------------------------------------------
نتایج -------------------------------------------------------------
بحث: ------------------------------------------------------------
پیشنهاد -----------------------------------------------------------
منابع مورد استفاده ---------------------------------------------------

چکیده:
این تحقیق بمنظور دستیابی به بهترین نحوه بذرکاری با چهار روش کشت بر روی عملکرد گندم سرداری در شرایط دیم اجراء گردید، طرح در چهار قطعه زمین یک هکتاری اجراء شد. سطوح فاکتور نحوه بذرکاری عبارت بودند از چهار روش کشت: 1- خطی کار همدان برزگر (کود زیر بذر) 2- خطی کار کشت گستر 11 ردیفه 3- خطی کار کشت گستر9 ردیفه 4- کشت به روش سنتی. نتایج عملکرد دانه نشان دادکه بین سطوح مختلف نحوه بذرکاری بر روی عملکرد گندم و همچنین وزن هزاردانه اختلاف بسیاری وجود داشت. بطوری که خطی کار 9 ردیفه با 2680 کیلوگرم در هکتار از بیشترین و خطی کار همدان برزگر با 1723 کیلوگرم در هکتار از کمترین عملکرد برخوردار بودند.همچنین از نظر وزن هزار دانه بین تیمارهای آزمایش اختلاف وجود داشت بطوری که خطی کار 9 ردیفه نسبت به سایر روشها برتری داشت.

واژه های کلیدی:
گندم، دیم، روش کشت

مقدمه:
دیم‌کاری به معنی کشت بدون آبیاری است و به زراعتی گفته می‌شود که با آب باران رشد و نمو نماید. کلمه دیم از زمانهای قدیم بین مردم این مرز و بوم مصطلح بوده و از آن به مفهوم هر چیزی که رها شده وخارج از کنترل باشد یاد شده و از فرهنگهای فارسی نیز زراعتی که از آب باران استفاده می‌کند معنی شده است. در کشور ما اصولاً مراتع و دیمزارها همیشه به صورتی قابل تبدیل به یکدیگر بوده و با توجه به شرایط جوی و اجتماعی و اقتصادی در بعضی از سالها از سطح یکی کاسته شده و به سطح دیگری افزوده می‌گردد و تفکیک مرتع و دیم مشکل به نظر می‌رسد. چون زمین‌هایی که در دیمزارها برای یک یا چند سال آیش گذاشته می شود در این مدت به عنوان یک تکنیک و فن شناخته نشده و یا حداقل برای بسیاری از کشاورزان جا نیفتاده است. در بسیاری از دیمزارهای کشور ما لازمه دیم کار بودن آشنایی با اصول کشاورزی و بخصوص دیم کاری مورد نظر نبوده و دیم کاری بعنوان فعالیتی جدی به حساب می‌آمده که صاحبان حرفه‌های مختلف و خوش نشین‌های دهات قسمتی از وقت خود را به دیم کاری اختصاص می‌داده‌اند. در حالیکه این رشته عظیم از زراعت بخصوص در کشور ما بایستی از اهمیت و منزلت خاصی برخوردار باشد. زراعت دیم گندم، جو و نخود بخش عظیمی از اراضی مزروعی کشور را به خود اختصاص داده و تولید گوشت و حل مشکل بزرگ تغذیه دام در ایران بدون ایجاد منابع بزرگ تولید علوفه در شرایط دیم امکان پذیر نمی‌باشد.
نوسانات فراوان در میزان و زمان بارشهای اولیه کشت دیم را همواره با ریسک زیادی همراه نموده است ( 4،5،6). بذوری که درعمق کم کشت می‌شوند با بارشهای اولیه جوانه زده و سبز می‌گردند و این بذور ممکن است بعلت طولانی شدن زمان بین دو بارندگی و بروز تنش رطوبتی از بین بروند. همچنین بذور عمیق برای جوانه زدن نیاز به میزان بارندگی بیشتری دارند در این حالت ممکن است باران کافی و موثر دیر هنگام نازل شود بنابراین بذور عمیق ودیر کاشت با خطر کرپه شدن مواجه هستند. از طرف دیگر جهت بهره گیری هرچه بیشتر نور و مواد غذائی خاک بذر کاری باید با آرایش مناسب از نظر تراکم و فاصله خطوط کشت انجام شود.
در بذرکاری سنتی بذور در در اعماق مختلف قرار میگیرند که این امر باعث افزایش قابلیت انعطاف زراعت در مقابل تنشهای رطوبتی اوائل فصل میشود اما بدلیل عدم یکنواختی در پخش بذور، تلفات خاک و رطوبت و همچنین بذور سطحی و خیلی عمیق مطرح است. اما در کشت با بذر کارها زراعت باعمق نسبتاً یکسان و آرایش یکنواخت انجام می شود که این امر ضمن داشتن مزیت دارای معایبی از جمله عدم قابلیت انعطاف در مقابل تنشهای رطوبتی در اوائل و اواخر فصل میباشد.
در این حالت بذور بطور یکسان در معرض خطر قرار میگیرند و همچنین در سالهای مرطوب و مناسب رشد رویشی افزایش یافته و موجبات ورس زراعت را فراهم میکند و در سالهای خشک و نامناسب رشد رویشی کم موجب افزایش تبخیر از فاصله های خالی بین خطوط کشت و غلبه علفهای هرز می شود (5) با توجه به موارد فوق از آنجائیکه بذرکارهای کشت گستر و همدان برزگر از نظر نحوه کشت با یکدیگر و همچنین با روش سنتی اختلاف دارند به منظور دست یابی به مناسبترین روش کشت در منطقه بیونیج و توصیه آن به کشاورزان مورد ارزیابی قرار گرفتند.

هدف:
هدف از اجرای این آزمایش بررسی تعیین مناسبترین روش کشت دیم و تاثیر آنها بر روی عملکرد گندم سرداری در منطقه بیونیج بوده است.

مواد روش ها:
بمنظور بررسی اثر فاکتور نحوه بذرکاری بر روی عملکرد گندم در شرایط دیم،آزمایش در زمینی که سال قبل تحت عملیات ذخیره سازی رطوبت و مبارزه با علف های هرز قرار گرفته بود کشت شد(3). زمین آزمایش قبل از کشت دیسک زده شد و تمام کود مصرفی براساس فرمول کودی N40P40 همزمان با کشت، توسط بذرکارها که منضم به کود کار بودند مصرف گردید و در روش سنتی کود آماده شده با دست و همزمان با بذرپاشی و در سطح مزرعه پخش شد و سپس بوسیله گاوآهن برگردان دار کود و بذر به زیرخاک برده شدند.قبل از کاشت بذر با سم مانکوزب ضد عفونی شد و میزان
بذر بر اساس 400-350 بوته در متر مربع با توجه به وزن هزاردانه محاسبه و مصرف شد عمق کشت برای بذرکارها 8 سانتیمتر از سطح اولیه خاک در نظر گرفته شد.
کشت بصورت چهار روش زیر انجام شد
1- خطی کار همدان برزگر این خطی کارکود را زیر بذر قرار می دهد
2- خطی کار کشت گستر 11 ردیفه این خطی کار کود و بذر را توأم کشت می کند
3- خطی کار کشت گستر9 ردیفه این خطی کار کود و بذر را توأم کشت می کند
4- کشت بروش سنتی ( کود و بذر بصورت تصادفی در اعماق مختلف قرار می گیرند)
در این مورد می توان به بعضی از خصوصیات بذرکارها و نحوه کشت آنها اشاره کرد.
الف - خصوصیات خطی کار برزگر همدان:
- بذرکار برزگر همدان کود و بذر را در دو عمق جدای از با فاصله 5 سانتیمتر از هم قرار می دهد، انتخاب موقعیت قرار گیری بذر یا کود بستگی به انتخاب کاربر دارد.
- به دلیل مشکل عبور بقایا از لابلای شیار بازکنها خاک در جلو خطی کار جمع می شود.
- فاصله خطوط کشت در این کارنده17 سانتیمتر می باشد.
- شیار بازکنهای این خطی کار از انواع چکمه ای می باشد.

ب - خصوصیات بذرکار کشت گستر 11 ردیفه:
- بذرکار کشت گستر کود و بذر را بصورت توأم در یک عمق قرار می دهد.
- کل واحدهای کارنده این بذرکار بذور را داخل جوی کشت می کنند.
- دارای 11 شیار بازکن با فاصله خطوط کشت 20 سانتیمتر است.
- شیاربازکنها از انواع بیلچه ای می باشد.
ج- خصوصیات بذرکار کشت گستر 9 ردیفه:
- این بذرکار کود و بذر را بصورت مخلوط و در یک عمق قرار می دهد.
- کل واحدهای کارنده این بذرکار بذور را داخل جوی کشت می کنند.
- دارای 9 شیار بازکن می باشد با فاصله خطوط کشت 25 سانتیمتر است.
- شیاربازکنها از انواع بیلچه ای می باشد.
د- کشت بروش سنتی:
- در این روش بذر و کود توسط دست و یا کود پاش سانتریفوژ در سطح مزرعه پخش می گردند، لذا بذور بصورت یکنواخت و همگن در واحد سطح پخش نخواهند شد و با توجه به مدفون شدن بذر توسط گاوآهن برگردان دار ( 15-10 سانتیمتر)، بذوربطور تصادفی در عمقهای متفاوتی قرار می گیرند بطوری که بعضی از بذور عمـیق، بعضی سطحی و بعضی ما بین این دو عمق کشت می شوند. تلفات بذر در این روش بدلیل قرار گرفتن بذر در سطح و عمق بیش از حد، از سایر روشها بیشتر است
عملیات داشت شامل کنترل علفهای هرز با استفاده از علفکش توفوردی به میزان 25/1 کیلوگرم در هکتار با توجه به زمان گستر آنها انجام شد.
همچنین در طول فصل رویش از مراحل فنولوژیکی مانند: تاریخ جوانه زدن، پنجه زدن، ساقه رفتن، گلدهی، خوشه دهی و رسیدن یاداشت برداری بعمل آمد.
در پایان بمنظور تعیین میزان عملکرد تیمارها از هر قطعه آزمایشی ده نمونه یک متر مربعی برداشت و وزن دانه وهمچنین هزار دانه تیمارها اندازه گیری شد.
. و در نهایت بعد از برداشت محصول اثر تیمارهای مختلف روی عملکرد محصول و وزن هزار دانه محاسبه شد.
.نتایج:
با توجه به جدول شماره ( 1 ) بین سطوح مختلف فاکتور نحوه کشت و تأثیر آنها بر عملکرد محصول اختلاف بسیار زیادی وجود داشت، بطوری که خطی کار کشت گستر 9 ردیفه با عملکرد 2682 کیلوگرم در هکتار در رأس جدول قرار گرفت و نسبت به سایر روشها از عملکرد بالاتری برخوردار بود و بعد از آن روش سنتی، کشت گستر 11 ردیفه و همدان برزگر هر کدام بترتیب با عملکردهای 2155، 1878، 1723 کیلوگرم در هکتار قرار داشتند.
جدول شماره 1 - مقایسه میانگین های سطوح فاکتور نحوه بذرکاری
سطوح فاکتور نحوه بذرکاری میانگین عملکرد ( کیلو گرم در هکتار)
کشت گستر 9 ردیفه 2682
سنتی 2155
کشت گستر 11 ردیفه 1878
همدان برزگر 1723


بررسی وزن هزار دانه نشان داد جدول شماره (2) که سطوح مختلف فاکتور نحوه کشت روی اختلاف در وزن هزاردانه محصول نیز تأثیر داشته است. بطوری که خطی کار کشت گستر 9 ردیفه با وزن هزاردانه 7/41 گرم از روش سنتی، کشت گستر 11 ردیفه و همدان برزگر برتر بوده است.نتایج وزن هزار دانه محصول برداشت شده روشهای مختلف کشت درجدول ( 2) آمده است.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   17 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید