تحقیق در مورد موریانه

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد موریانه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب* 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:9

 فهرست مطالب

شیوه های دفع موریانه در گفت وگو با مهندس علی پازوکی

چوب خوشمزه

موریانه را بکش

"راز خلقت موریانه"

" تعویض موریانه نگهبان و احوالپرسی آنان "

"اعلام خطر موریانه ها"

"گفتگو با گرسنه ها"

 چوب مى تواند خوشمزه یا بد مزه باشد. درست مثل مغز بادام که مى تواند تلخ یا شیرین باشد. پازوکى که در تمام عمر کارى خود زندگى موریانه ها را مطالعه کرده است، مى گوید: «موریانه ها به چوب هاى تلخ، سمى، رآکتین دار و آنها که استبرق دارند، علاقه اى ندارند. براى همین چوب درختان ساج، سرو و کاج را نمى خورند و در عوض به خوردن چوب تبریزى و چنار علاقه مند هستند.»
چوب هاى خوشمزه را هم مى توان با یک سرى فرآیندهاى شیمیایى بدمزه کرد. مثلاً مى توان در کارخانه ها چوب را با مواد نفتى اشباع کرد. این روش براى چوب هایى که در ساخت ریل راه آهن به کار مى روند، موثر است. اما به خاطر بوى ناخوشایندى که این چوب ها دارند، نمى توان از این روش براى چوب هایى که در ساختمان ها به کار مى روند، استفاده کرد. پازوکى مى گوید براى چوب هاى ساختمانى مى توان از مواد دیگرى استفاده کرد که بوى ناخوشایند کمترى دارند. مقاوم سازى در برابر موریانه با این روش براى ساختمان هایى که هنوز ساخته نشده اند، امکان پذیر است، اما نمى توان از این روش براى ساختمان هایى که سالها پیش از این ساخته شده اند، استفاده کرد.
• موریانه را بکش
روش دیگرى که پیش از ساختن خانه مى توان از آن براى دفع موریانه ها استفاده کرد، مالیدن روغن منداب به چوب هاى خانه است. این روشى است که پازوکى در کودکى براى دفع موریانه از خانه اى که با پدرش مى ساخته، استفاده کرده است. خانه پدرى او سى سال در برابر موریانه ها دوام آورده بود. اما اگر بخواهیم که ساختمان هاى تاریخى خود را در برابر حمله موریانه ها مقاوم کنیم، باید از شیوه هاى بهترى استفاده کنیم. مثلاً شیوه اى که در آن رد دالان موریانه را مى گیرند و آن را تا رسیدن به خانه موریانه ها دنبال مى کنند، نمى تواند براى ساختمان هاى تاریخى به کار رود. براى همین باید از شیوه هاى دیگرى استفاده کرد. «در آمریکا براى از بین بردن موریانه ها از چادرهاى عظیمى استفاده مى شود که با کمک جرثقیل هاى بزرگ روى ساختمان آلوده قرار مى گیرد و سپس همه درزهاى چادر پوشانده مى شود. بعد گازى کشنده را به مدت یک شبانه روز در این چادر رها مى کنند و حشرات موذى با این روش از بین مى روند. اما موریانه ها تنها به عقب نشینى دو ساله اى اکتفا مى کنند و بعد از آن دوباره بر مى گردند.» این روش چند ایراد دارد: «اول اینکه فشار هواى لانه موریانه ها از فشار هواى بیرون کمتر است و به همین علت گاز در لانه آنها کمتر رسوخ مى کند و موریانه هاى کمترى آسیب مى بینند. ایراد دوم هم این است که این گازها که از ترکیبات «برم» هستند، براى لایه اوزون که زمین را احاطه کرده، مضر هستند.» این روش بهترین شیوه دفع موریانه با سم است. به گفته پازوکى روش هاى دیگر، از جمله دفع موریانه با سم پاشى منطقه، مانند کارى که در ابیانه انجام شده است، تنها به آلوده کردن محیط منجر مى شود و اثر آنها شاید تا دو ماه بیشتر نباشد. براى بیرون فرستادن موریانه ها از خانه هاى تاریخى باید این نکته را در نظر داشت که موریانه ها به هواى مرطوب علاقه مند هستند و مى توان آنها را در زیرزمین ها پیدا کرد. بنابراین خشک کردن موتورخانه ها و زیرزمین ها مى تواند یکى از راه حل هاى موجود براى دفع این موجودات باشد. روش دیگر که پازوکى براى بیرون راندن موریانه ها پیشنهاد مى کند، ساختن سد بر سر راه موریانه ها است: «موریانه هایى که در ایران به کار خراب کردن آثار تاریخى مشغولند، معمولاً خانه هایى در عمق ۸۰ تا ۹۰ سانتى مترى سطح زمین دارند. براى جلوگیرى از فعالیت این موریانه ها باید، سدى به عمق ۸۰ تا ۹۰ سانتى متر از مخلوط خاک و سم ایجاد کرد و بالاى لانه موریانه ها کار گذاشت. براى انجام درست این روش باید محل خانه موریانه ها را درست حدس زد و سم را به میزان مناسب استفاده کرد تا حداقل ده سال ساختمان در برابر موریانه ها مقاوم باشد.» البته اثر مخربى که این روش بر محیط زیست دارد، آلوده شدن آب هاى سطحى است. پازوکى براى ردیابى خانه موریانه ها چند روش پیشنهاد مى کند که یکى از آنها استفاده از گوشى هاى الکترونیکى است. این گوشى ها خیلى دقیق هستند و براى استفاده باید تا شعاع چند مترى ساختمان هیچ صدایى نباشد.