تحقیق درباره جایگاه اوقات فراغت در اسلام

اختصاصی از فی موو تحقیق درباره جایگاه اوقات فراغت در اسلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 14 صفحه

چکیده

اوقات فراغت علاوه بر تاثیرات فردی که در شخصیت فرد دارد به رشد اجتماعی او نیز کمک می کند. شرکت در شبکه‌های اجتماعی موجب بهبود روابط و پیشرفت اجتماعی فرد کمک می کند. بسیاری از پیشرفت های فرد با پیشرفت اجتماعی پیوند تنگاتنگی دارد. براساس آموزه های دینی ما، میل به تفریح یکی ازنیازهای طبیعی است که با سرنوشت انسان آمیخته است و از آغاز تا پایان زندگی همواره وجود دارد؛ اسلام به جهت گیری عملی انسان توجه دارد و وی را مکلف می کند تا نسبت به گذراندن اوقات فراغتش احساس مسئولیت کند وتفریح رایکی از نیازهای طبیعی و ضروری بشر می شمارد و اهمیت آنرا برابر دیگر نیازهای زیستی-اجتماعی انسان می داند.  در دین اسلام به مساله«وقت»توجه زیادی شده، تا جاییکه خداوند در قرآن به مفردات و اجزاء وقت و زمان از جمله به « شب»، «روز»، «فجر»، «صبح»، «نیم روز»و«عصر»قسم یادکرده است. بدیهی است همان اندازه که انسان، به رعایت الگوهای دینی تعهد دارد، در برابر توجه به اوقات فراغت نیزمسئول است. بنابراین، هر مسلمانی وظیفه دارد اهمیت این مقوله را از یاد نبرد از ظرفیتهای سازمانی به بهترین شکل بهره برداری کند.

مقدمه

اوقات فراغت، مجموعه فعالیتهایی که شخص، پس از رهایی ازتعهدها وتکلیفهای شغلی، خانوادگی و اجتماعی، با میل و اشتیاق به آنها می پردازد و هدف از آن، استراحت، تفریح و تقویت رشد بدن، توسعه دانش و بالاخره ایجاد خلاقیت و بروز استعدادها برای به کمال رساندن شخصیت فرد در محیط اجتماعی است. در ارتباط با اوقات فراغت، دیدگاه های دانشمندان و جامعه شناسان یکسان است و عمدتاً بر این باورند که اوقات فراغت عبارت است از وقت آزادی که فرد در آن مختار است به آنچه که علاقمند است بپردازد(سازمان بهزیستی، 1369، 143). 

براساس آموزه های دینی ما، میل به تفریح یکی ازنیازهای طبیعی است که با سرنوشت انسان آمیخته است و از آغاز تا پایان زندگی همواره وجود دارد؛ بطوریکه در دوران کودکی بشکل بازی در بزرگ سالی به اعتبار شرایط اجتماعی و خانوادگی به اشکال گوناگون محقق می شود و به همان اندازه که انسان به امورعبادی هدایت شده، به توجه به اوقات فراغت نیز توصیه شده است هر مسلمان نباید نسبت به آن بی اعتنا باشد و باید نهایت بهره روحی و معنوی را از آن ببرد. اسلام به جهت گیری عملی انسان توجه دارد و وی را مکلف می کند تا نسبت به گذراندن اوقات فراغتش احساس مسئولیت کند وتفریح رایکی از نیازهای طبیعی و ضروری بشر می شمارد و اهمیت آنرا برابر دیگر نیازهای زیستی-اجتماعی انسان می داند.