مشخصات این فایل
عنوان: ستاره شناسی
فرمت فایل: word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 32
این مقاله درمورد ستاره شناسی می باشد.
بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله ستاره شناسی
ستارگان
ستارگان کرههای سوزانی از گاز میباشند که بر خلاف سیارات خود منبع نوراند. انرژی ستارگان ناشی از واکنشهای هستهای است. ماده اصلی تشکیل دهنده بیشتر ستارگان هیدروژن است. هیدروژن موجود در ستارگان طی فرآیند همجوشی هستهای به هلیوم تبدیل میشود و در حین این واکنش گرما و نور بسیار زیادی تابش مییابد.هر ستاره دارای دوره عمر میباشد که بسته به نوع ستاره متفاوت است. ستارگان حجیم با نور بیشتر و حرارت زیاد عمر کوتاهتری نسبت به ستارگان کم نور و کوچک دارند. پایان عمر هر ستاره بستگی به میزان ذخیره هیدروژن در آن دارد. زمانی که هیدروژن درون ستارهای پایان یابد هلیوم تبدیل به سوخت اصلی میشود و میسوزد. سوختن هلیوم سبب ایجاد گرمای بسیار زیادی میشود که تا آن زمان در ستاره پیش نیامده بودهاست. این گرمای زیاد سبب انبساط ستاره میشود و حجم آن را چند برابر میکند. مثلاً اگر زمانی خورشید شروع به سوزاندن هلیوم کند آنقدر انبساط مییابد که زمین در حجم زیاد آن محو میشود! این انبساط تا سر حد مریخ ادامه پیدا کرده و سپس متوقف میشود. مرحلهٔ بعدی بستگی به نوع ستاره دارد. ستارگان عظیم پس از این مرحله آنقدر انبساط یافتهاند که دیگر نمیتواند جاذبهای روی سطوح بیرونی خود داشته باشند. پس از آن این ستارگان ....(ادامه دارد)
تشکیل و تکامل ستاره ها
تکامل ستارگان ستاره ها در داخل مناطق طولانی تراکم بالاتر در محیط میان ستارهای تشکیل شده ، اگر چه تراکم هنوز پایین تر از داخل محفظه خلاء دنیوی. این مناطق ابر مولکولی نامیده می شوند و عمدتا شامل هیدروژن ، هلیم با حدود 23-28 درصد و درصد کمی از عناصر سنگین تر. یک نمونه از چنین منطقه ستاره تشکیل شده است سحابی جبار. [45] همانطور که ستاره ها از ابرهای عظیم مولکولی شکل گرفته ، آنها را قدرتمندتر روشن آن ابرها. آنها همچنین هیدروژن ، یون تجزیه کردن ایجاد منطقه دوم ح.
شکل گیری ستاره ها شکل گیری ستاره آغاز می شود با بی ثباتی گرانشی در داخل ابر مولکولی ، اغلب توسط امواج ضربه ای از ابرنواختر (انفجار عظیم ستاره باعث) و یا از برخورد دو کهکشان (همانطور که در کهکشان استار بردس) پس از منطقه می رسد کافی چگالی ماده را ارضا معیار برای بی ثباتی شلوار جین از آن آغاز می شود به آن تحت نیروی خود گرانشی سقوط می گویند.
تصور هنرمند از تولد یک ستاره در داخل ابر متراکم مولکولی. تصویر ناسا.
به عنوان ابر فرو می ریزد ، فرد انباشتگی گرد و غبار غلیظ و به شکل گاز چه به عنوان گلوبلس بک شناخته شده است. همانطور که فرو می ریزد و جسم کوچک کروی را افزایش می دهد چگالی ، انرژی گرانشی به گرما تبدیل شده است و با افزایش درجه حرارت. وقتی که ابر پروتستلار حدود رسیده وضعیت تعادل پایدار ....(ادامه دارد)
ویژگیهای عطارد
همان گونه که قبلاً اشاره شد عطارد نزدیکترین سیاره به خورشید است که در کنار جرم بزرگی به نام خورشید با آن جاذبه وحشتناکش قرار گرفته است. عطارد برای آن که در دل خورشید سقوط نکند و جذب آن نشود دست به مقابله زده است. برای این کار عطارد با سرعت سرسام آوری به گرد خورشید می چرخد و سریعترین سرعت چرخشی به دور مرکز منظومه شمسی را از آن خود کرده است. این سرعت به حدی است که یک سال این سیاره کمتر از سه ماه به طول می انجامد. مدار این سیاره بیضی شکل است و با فاصله اندکی (به طور متوسط 9/57 میلیون کیلومتر) از خورشید و از روی زمین این سیاره در اطراف خورشید دیده می شود. گاهی کمی بعد از غروب خورشید در بالا دست خورشید و زمانی که به آن سوی این ستاره می رسد قبل از طلوع آفتاب در بالای افق شرقی دیده می شود.
حداکثر فاصله زاویه ای که این سیاره با خورشید دارد حدود 28 درجه است ( از دید زمین ). هنگامی که زاویه کشیدگی این سیاره در حدود 10 درجه است، از درون تلسکوپ به صورت هلال باریکی دیده می شود. لیکن زمانی که می خواهد از پشت خورشید عبور کند قرص روشن خود را به ما نشان نمی دهد. با توجه به 7 درجه انحراف مدار گردش این سیاره به دور خورشید این سیاره در هر بار گردش از جلوی خورشید عبور نمی کند. بلکه از بالا یا پایین خورشید می گذرد. در طول ....(ادامه دارد)
جدید ترین سیاره کشف شده
سدنا دهمین سیاره منظومه شمسی می باشد. سیاره جدید که نام علمی آن «یو.بی313، 2003 » و قطر آن 1,180 تا 2,360 کیلومتر است، توسط ستاره شناسان در کالیفرنیا و هاوایی کشف شد. انجمن بینالمللی اخترشناسی، اکتشاف دهمین سیاره گردنده به دور خورشید که در مرز منظومه شمسی قرار دارد را تایید کرده است. این شیء ابتدا در سال 2003 کشف شده بود اما سیاره بودن آن اخیرا تایید شد.
فاصله این شیء از خورشید بیش از دو برابر فاصله پلوتون از خورشید است. تاکنون تصور می شد پلوتون دورافتاده ترین سیاره منظومه شمسی است. جرم این سیاره حداقل به اندازه پلوتون است. فاصله متوسط نپتون و پلوتون از خورشید به ترتیب 1/30 و 5/39 برابر فاصله متوسط زمین از خورشید است که خود به بیش از 150 میلیون کیلومتر میرسد و آن را یک واحد اخترشناسی (AU) می نامند.
این بزرگترین جرم آسمانی است که از زمان اکتشاف نپتون در سال 1846 در مدار خورشید کشف میشود. هنوز جزئیات کاملی در مورد این جرم آسمانی در دست نیست؛ اما مشخص شده است که در مداری نامتعارف گردش می کند و فاصله آن با خورشید هرگز کمتر از فاصله نپتون با مرکز منظومه شمسی نیست و بخش اعظم مدار آن در فاصلهای دورتر از سیاره پلوتون قرار دارد.
به گفته اخترشناسان کمابیش مشخص است که این سیاره از یخ و توده های سنگ تشکیل یافته است. به دلیل خاصیت این جرم در انعکاس نور، اندازه گیری آن با حاشیه خطای قابل توجهی همراه بوده و هنوز ابعاد واقعی آن مشخص نشده است. ....(ادامه دارد)
بخشی از فهرست مطالب مقاله ستاره شناسی
تاریخچه علم نجوم
ستارگان
تشکیل و تکامل ستاره ها
تشکیل و تکامل ستاره ها
ویژگیهای عطارد
حلقه های مشتری
قمرهای مشتری
جدید ترین سیاره کشف شده
و سیاره خودمان !
نحوه پیدایش و تکامل زمین
مشخصات زمین
دانلود مقاله ستاره شناسی