فرمت فایل : word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 56 صفحه
فهرست مطالب
فصل اول
2-1- تاریخچه اصل توسل به زور 9
مبحث اول : رسمیت جنگ در میثاق جامعه ملل. 19
گفتار اول : اقدام برای منع توسل به جنگ.. 21
بند دوم : پیمان بریان-کلوگ. 22
مبحث دوم :جنگ جهانی دوم و ضرورت تعریف تجاوز 23
3-1- سازمان ملل متحد و حفظ صلح و امنیت. 26
4-1- نقش شورای امنیت در حفظ صلح و امنیت بین المللی. 28
5-1- حل اختلافات بینالمللی و نقش شورای امنیت. 31
6-1- اقدام در مورد تهدید علیه صلح. 33
7-1- قراردادهای منطقهای و مؤسسات آن. 41
فصل دوم
1-2- نقش مجمع عمومی در حفظ صلح و امنیت بین المللی. 45
2-2- تشکیل نیروهای مسلح برای اجرای تصمیمات سازمان ملل بوسیله اعمال زور 49
2-2-1- نیروهای سازمان ملل در کره 51
2-2-2- نیروی حالت فوق العاده ملل متحد در رویداد سوئز (UNEF) 54
2-2-3- نیروهای سازمان ملل متحد در کنگو (ONUC) 57
2-2-4- نیروهای صلح سازمان ملل قبرس (UNFICYP) 60
2-2-5- سایر نیروهای صلح سازمان ملل که در رابطه با مسائل خاورمیانه 63
2-2-5-1- نیروی حالت فوق العاده سازمان ملل در اختلاف اعراب و اسرائیل (UNEF II) 63
2-2-5-2- نیروهای ناظر سازمان ملل بر تخلیه (FNUOD) 63
2-2-5-3- نیروهای سازمان ملل در لبنان (UNIFIL) 64
فصل سوم
2-3- تصمیمات سازمان ملل متحد در بحران خلیج فارس.. 67
3-3- استثنائات اصل عدم مشروعیت توسل به زور 73
4-3- تلاش های سازمان ملل متحد در خصوص عدم توسل به زور 75
5-3- حمله پیش گیرانه و حالت ضرورت در حقوق بین الملل. 77
6-3- بررسی اصل عدم توسل به به زور 78
11-3- امنیت دسته جمعی (دفاع مشروع جمعی) 88
13-3- مداخله نظامی برای حفظ جان و مال و اتباع داخلی در کشور دیگر 92
14-3- مداخله نظامی برای کمک به سرکوب شورشیان در کشور دیگر 93
15-3- مداخله نظامی برای کمک به نهضتهای استقلالطلب. 94
18-3- پیشنهادات پایان نامه: 103
2-1- تاریخچه اصل توسل به زور 9
مبحث اول : رسمیت جنگ در میثاق جامعه ملل. 19
گفتار اول : اقدام برای منع توسل به جنگ.. 21
بند دوم : پیمان بریان-کلوگ. 22
مبحث دوم :جنگ جهانی دوم و ضرورت تعریف تجاوز 23
3-1- سازمان ملل متحد و حفظ صلح و امنیت. 26
4-1- نقش شورای امنیت در حفظ صلح و امنیت بین المللی. 28
5-1- حل اختلافات بینالمللی و نقش شورای امنیت. 31
6-1- اقدام در مورد تهدید علیه صلح. 33
7-1- قراردادهای منطقهای و مؤسسات آن. 41
فصل دوم
1-2- نقش مجمع عمومی در حفظ صلح و امنیت بین المللی. 45
2-2- تشکیل نیروهای مسلح برای اجرای تصمیمات سازمان ملل بوسیله اعمال زور 49
2-2-1- نیروهای سازمان ملل در کره 51
2-2-2- نیروی حالت فوق العاده ملل متحد در رویداد سوئز (UNEF) 54
2-2-3- نیروهای سازمان ملل متحد در کنگو (ONUC) 57
2-2-4- نیروهای صلح سازمان ملل قبرس (UNFICYP) 60
2-2-5- سایر نیروهای صلح سازمان ملل که در رابطه با مسائل خاورمیانه 63
2-2-5-1- نیروی حالت فوق العاده سازمان ملل در اختلاف اعراب و اسرائیل (UNEF II) 63
2-2-5-2- نیروهای ناظر سازمان ملل بر تخلیه (FNUOD) 63
2-2-5-3- نیروهای سازمان ملل در لبنان (UNIFIL) 64
فصل سوم
2-3- تصمیمات سازمان ملل متحد در بحران خلیج فارس.. 67
3-3- استثنائات اصل عدم مشروعیت توسل به زور 73
4-3- تلاش های سازمان ملل متحد در خصوص عدم توسل به زور 75
5-3- حمله پیش گیرانه و حالت ضرورت در حقوق بین الملل. 77
6-3- بررسی اصل عدم توسل به به زور 78
11-3- امنیت دسته جمعی (دفاع مشروع جمعی) 88
13-3- مداخله نظامی برای حفظ جان و مال و اتباع داخلی در کشور دیگر 92
14-3- مداخله نظامی برای کمک به سرکوب شورشیان در کشور دیگر 93
15-3- مداخله نظامی برای کمک به نهضتهای استقلالطلب. 94
18-3- پیشنهادات پایان نامه: 103
مقدمه
از زمان های بسیار دور تا کنون،در خصوص کاربرد قدرت توسل به جنگ در مناسبات بین المللی ، دو نظریه یا دو رفتار کاملا" متفاوت و متضاد وجود داشته است :یکی توسل به زور و دیگری منع توسل به زور این دو روش یا دو نظریه در طول تاریخ فراز و نشیب های بسیاری را پشت سر گذاشته و هر یک در مقاطعی از زمان به عنوان رفتار یا نظریه غالب مبنای عملکرد کشورها قرار گرفته است [1].
امروزه موضوع توسل به زور یکی از موضوعات مهم در حقوق و جوامع بینالمللی معاصر است که دارای اختلاف نظرهای بیشماری میباشد. این اختلاف نظرها در مجامع مختلف، نظرات کارشناسان، دولتها و سازمانهای بینالمللی همواره یافت میشود. سالیان سال است که این اصل جزء محتوای اصول اساسی حقوق بین الملل عمومی میباشد. در امور بینالملل این امر در غیاب قدرت دولت یا قدرت فراملی توسط خود افراد انجام میشود. در چنین شرایطی است که تنها راه برون رفت ایجاد یک چارچوب قانونی برای استفاده از زور است. اگر چه همه اصول قوانین بینالمللی دارای اعتبار برابر است و هیچ سلسله مراتبی در میان آنها وجود ندارد، اما بسیاری از حقوقدانان بینالمللی اشاره به وضعیت خاصی از اصل عدم تهدید و عدم استفاده از زور دارند. حقوق بین الملل مدرن تفاوتهایی با قانون قدیمی در استفاده از منع تهدید یا استفاده از زور دارد، درحالیکه در قانونهای قدیمی بینالمللی حق جنگ پیشبینی شده است. بنابراین میتوان گفت منشور سازمان ملل متحد، نشان دهنده یک تغییر اساسی در قوانین بینالمللی است. این اصل سنگ بنای حقوق بین الملل معاصر است و دارای محتوای جدیدی نسبت به قانون قدیمی میباشد. حق عنوان وسیلهای برای حل و فصل اختلافات بین المللی از جمله اختلافات ارضی و مشکلات مربوط به منظور مرزهای دولتی میباشند. این جنبه از تهدید یا استفاده از زور بیشتر برای مشکلات سرزمینی بکار برده میشود.
محاصره بنادر یا سواحل یک دولت توسط نیروهای مسلح دولت دیگر نقض این اصل است. بعنوان نمونه از چنین محاصره به اصطلاح "قرنطینه"، محاصره خط ساحلی کوبا در سال 1962، و در نتیجه بحران کارائیب است. همچنین نقض مرزبندی بین المللی و خطوط آتش بس ایجاد شده توسط موافقت نامههای بینالمللی نیز تجاوز در این اصل میباشد. همچنین دولتها باید از اقدامات تلافیجویانه نیز خودداری نمایند.
نکته این است که در قانون قدیم بین المللی، دولت این حق را برای توسل به نیروی نظامی زمانی که حقوق خود را تجاوز کرده دیدهاند قایل میشدند. اما بر اساس قانون جدید مقابله به مثل در برابر نقض حقوق، حمله مسلحانه کوتاه مدت و تهدید یا استفاده از زور باید حذف گردد. اقدامات خشونت آمیزی که مردم را از حق خود به منظور خودمختاری، آزادی، و استقلال محروم میکنند نقض اصل عدم استفاده از زور است.
1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق
در این اصل عدم توسل به زور سازماندهی، تحریک، کمک، یا شرکت در جنگ داخلی و یا اقدامات تروریستی در یک کشور دیگر، و سازماندهی و یا تشویق نیروهای نامنظم و مسلح، از جمله مزدوران، به منظور حمله به سرزمینهای دیگر ممنوع شدهاست. بعنوان مثال تجاوز رژیم اشغالگر قدس در سال 1948، 1967، و 1982، و ادامه اشغال سرزمین های عربی بدست این رژیم نقص این قانون محسوب میشود. البته استفاده از نیروی نظامی را در صلاحیت دولتها و سازمانهای غیردولتی و مداخله بشر دوستانه با توسل به زور را در اختیار شورای امنیت سازمان ملل متحد می‌داند.
1-4- پرسش اصلی تحقیق:
ایا شرایط تحولات اصل منع توسل به زور در تحقیق بین الملل در قرن 21 کم رنگ شده است ؟
ایا دولت ها میتوانند در روابط خود به توسل به زور دست بزنند ؟
1-5- فرضیه ها:
1-اعضای سازمان ملل متحد در روابط بین المللی خود از تهدید به زور علیه تعارض ارضی ،استقلال سیاسی هر کشور یا هرگونه رفتاری که با اهداف ملل متحدمطابقت ندارد ، خودداری می نماید.
2- دولت های عضو ملل متحد نباید در روابط خویش با همدیگر از زور یا تهدید زور استفاده کنند ، کاربرد زور و یا تهدید به آن قبل از همه به معنای استفاده از زور نظامی و به راه انداختن جنگ تجاوزکارانه است .تجاوز علیه دولت دیگر به ذات خود عمل غیر قانونی بوده و مطابق حقوق بین الملل جنایت علیه صلح به حساب می اید
1-6- اهداف تحقیق :
نگارنده قصد دارد با رجوع به منابع مختلفی که در این فعالیت پژوهشی به کار گرفته بتواند با تجزیه و تحلیل این مطالب به بررسی تحولات اصل منع توسل به زور در حقوق بین الملل در قرن بیست ویکم1-8- ادبیات تحقیق:
در مورد اصل منع توسل به زور در حقوق بین الملل در قرن 21 در ایران پژوهش جامعی صورت نگرفته است و تلاش نگارنده بر این است که با بضاعت اندک علمی خود تحقیقی گسترده با رجوع به منابع مختلف علمی به تحلیلی جامع در مورد عدم توسل به زور در حقوق بین الملل دست یابم
تحقیق جامع و کامل درباره تحولات اصل منبع توسل به زور در حقوق بین الملل