تعداد صفحات : 9 صفحه -
قالب بندی : word
قانون گذار، در مورد شرکت تضامنی، پیش بینی نکرده است که مدیران تحت چه شرایطی و در چه زمانی باید بیلان شرکت را تهیه و تنظیم کنند و آیا بیلان باید به تأیید شرکا برسد یا خیر. آنچه مسلم است این است که شرکتنامه یا اساسنامه می تواند متضمن قواعد دقیق راجع به این مسائل باشد. در صورت عدم وجود قیدی در این باره، در هر مورد، به حسابهای مدیر باید سال به سال رسیدگی شده، مورد توافق کلیه شرکا باشد تا معتبر تلقی شود.
در صورتی که شرکت، در سال مالی گذشته سود برده باشد، شرکا در مورد نحوه تقسیم آن توافق خواهند کرد. قانون گذار به شرکا تکلیف نکرده است که ذخیره ای از سود کنار بگذارند؛ زیرا کنار گذاشتن ذخیره در شرکتهای سرمایه به دلیل آن است که درصورت ورود زیان آتی به شرکت بتوان از آن برای پرداخت دیون شرکت استفاده کرد، اما در در مورد شرکت تضامنی که شرکا در آن تا دینار آخر دارایی خود مسئول پرداخت دیون شرکت هستند، نیاز به چنین تمهیدی نیست. مع ذلک، اگر تمامی شرکا توافق کنند، کنار گذاشتن ذخیره کاملاً مجاز خواهد بود.
سود شرکت علی الاصول به نسبت سهم الشرکه شرکا تقسیم می شود، مگر آنکه شرکتنامه یا اساسنامه ترتیب دیگری مقرر کرده باشد(ماده 119ق.ت). البته باید توجه داشت که تقسیم به ترتیب دیگر نمی تواند به گونه ای باشد که یکی از شرکا هیچ سودی نبرد، زیرا در چنین حالتی شرکت باطل خواهد بود.
در حقوق ایران فرض پرداخت دیون شرکت، در صورت زیان، آن هم متوسط شرکا و در زمان حیات شرکت ـ یعنی تا قبل از انحلال آن ـ وجود ندارد. بنابراین، پرداخت زیان های شرکت در زمان حیات، یا به وسیله ذخیره هایی که شرکت کنار گذاشته است، انجام خواهد شد یا با اخذ وام و قرض از اشخاص ثالث(یا از خود شرکا). شرکا در صورتی پرداخت زیان شرکت محکوم می شوند که شرکت منحل شده باشد
تقسیم سود و زیان براساس حقوق و پاداش
کلمه حقوق در عملیات حسابداری شرکتهای تضامنی به عنوان وسیله ای برای تقسیم خالص به کار می رود. پرداخ حقوق یا پاداش راه حل ساده ای برای شناسایی خدمات انجام شده توسط هر شریک است، و شرکتنامه به همین منظور، حقوق مختلفی را به شرکاء اختصاص داده و باقیمانده به صورت مساوی با نسبت های دیگر تقسیم می شود.
در شرکتنامه شرکت تضامنی ممکن است برای شریک اداره کننده شرکت، امتیازی به صورت درصدی از سود خالص نیز در نظر گرفته شود که این امتیاز با حقوق و پاداش تفاوت دارد و فقط زمانی که شرکت دارای سود است، به شریک تعلق می گیرد و به هنگام زیان خالص شرکت پرداخت نمی شود.
.
طبق ماده 112 قانون تجارت، در صورتى که هیچ گونه توافقى در رابطه با پرداخت حقوق و تقسیم سود صورت نگرفته باشد و در شرکتنامه نیز نسبت خاصى مقرر نشده باشد، شرکاء به نسبت سهم الشرکه (سرمایه) خود،از سود وزیان شرکت منتفع شده و زیان را هم پس از انحلال شرکت، به همین نسبت تحمل خواهند کرد...
روشهاى (مبانى) مختلف تقسیم سود عبارتند از:
1- به نسبت ثابتى که بین شرکاء مورد توافق گرفته است.
2- به نسبت سرمایه (سهم الشرکه) شرکاء.
3- تخصیص حقوق (پاداش) و تقسیم باقیمانده به نسبت ثابت.
4- تخصیص بهره سرمایه و تقسیم باقیمانده سود به نسبت ثابت.
5- تقسیم سود بر اساس مبانى مختلف.
تقسیم سود و زیان به نسبت ثابت
ساده ترین روش براى تقسیم سود و زیان، ارائه یک نسبت ثابت براى هر یک از شرکاء بدون توجه به میزان سرمایه و تخصص آنها مى باشد. این روش در شرایطى که اهمیت سرمایه گذارى و تخصص شرکاء براى شرکت یکسان باشد، مناسب است. مثلا ممکن است نسبت تقسیم سود و زیان در شرکتى که دو شریک دارد به صورت مساوى (50%) یا به صورت کسرى، ¼ و ¾ و … باشد.
مثال
فرض کنید آرش و دانش شرکاى شرکت تضامنى «آرش و برادر» سود و زیان را طبق شرکتنامه به ترتیب به نسبت 3 /2 و 3/1 بین خود تقسیم نمایند. سود خالص و قابل تقسیم سال جارى 900000 ریال مى باشد. نحوه تقسیم سود بین شرکاء به شرح جدول زیر خواهد بود:
شرح سهم آرش سهم دانش سود و زیان قابل تقسیم
سود و زیان قابل تقسیم 900000
تقسیم سود و زیان به نسبت3 /2 و 3/1 600000 300000 (900000)
سهم نهایى هر شریک 600000 300000 - 0 -
براى بستن خلاصه حساب سود و زیان ثبت آرتیکل زیر در دفتر روزنامه صورت مى گیرد:
تاریخ
شرح
عطف
بدهکار
بستانکار
خلاصه حساب سود و زیان
حساب تقسیم سود
ثبت انتقال سود سال جارى به حساب تقسیم سود
حساب تقسیم سود
حساب جارى آرش
حساب جارى دانش
بایت انتقال سود به حساب جارى شرکاء
900000
900000
900000
600000
300000
تقسیم سود و زیان به نسبت سرمایه شرکاء
در مواردى که ماهیت فعالیت شرکت به نحوى است که درآمد آن مستقیما به میزان سرمایه گذاریها بستگى دارد، تقسیم سود و زیان به نسبت سرمایه شرکاء روش مناسبى است.
زمانى که سرمایه شرکاء مبناى تقسیم سود و زیان قرار مى گیرد باید مشخص گردد که سرمایه گذارى در کدام مقطع از دوره مالى، ابتدا یا انتهاى آن صورت گرفته است. اگر سرمایه گذاریها در اواسط دوره مالى و یا به تدریج صورت گرفته باشد، ممکن است مبلغ متوسط سرمایه در طى دوره مبناى تقسیم سود و زیان قرار گیرد.
سرمایه پایان دوره + سرمایه اول دوره = متوسط سرمایه هر شریک
2
دانلود تحقیق تقسیم سود و زیان در شرکتهای تضامنی