دانلود کتاب تاریخ ادبیات یوگسلاوی
*برای اولین بار تایپ شده با فرمت قابل ویرایش*
نوع فایل : Word
تعداد صفحات : 152
فهرست و پیشگفتار
فهرست 1
رویدادهای مهم تاریخی یوگسلاوی: 12
بخش نخست 14
تاریخچة زبان صرب و کرواسی 14
وضعیت زبان در قرون وسطی 15
کلیسای اسلاوی و زبان محلی 17
تأثیر زبان روسی 20
به سوی زبان محلی 21
اصلاحات ووک کاراجیچ در زبان 22
اکاوسکی و ایهکاوسکی 23
زبان ادبی جدید 25
سبک بلگراد 26
تحولات زبانی بعد از فروپاشی یوگسلاوی (محمود فتوحی) 28
امانت زبان 31
بخش دوم 34
ادبیات قرون وسطی 34
شکل گیری مسیحیت اسلاوی 34
ادبیات میانجی 35
ادبیات کلیسای اسلاوی 36
زندگینامه نویسی 37
زندگینامة استفان نمانیا 39
ساوای مقدس(1235-1176) 39
دومنتیان 42
رمانهای سلحشوری 45
اسقف اعظم، دانیلوی دوم 46
شاگرد گمنام دانیلو 47
به سوی رمانس و ادبیات خلاقه 49
حماسه کوزو 49
بخش سوم 54
میان ادبیات کهن و جدید 54
تأثیر روسها 55
یووان راییچ (1726-1801) 56
ذاخریا اُرفهلین(1726-1785) 56
جهت گیری اروپایی و تولد ادبیات جدید 57
دوسیتی ابرادوویچ(1739-1811) 57
شالودههای فرهنگ و ادبیات نوین 58
فرهنگ پدرسالاری و شهرنشینی 59
ووک استفانوویچ کاراجیچ(1787-1864) 60
سیما میلیوتینوویچ(1791-1848) 62
یوان استریا پوپوویچ(1806-1856) 63
پتار پتروویچ نیهگوش (1813-1851) 64
رمانتیسم و شکوفایی شعر تغزلی 66
برانکو رادیچهویچ (1824-1853) 67
یوان یوانویچ زمای (1833-1904) 68
جورا یاکشیچ(1832-1878) 70
لازا کوستیچ (1841-1910) 71
رئالیسم، عصر ادبیات داستانی 72
یاکوف ایگنیاتویچ(1822-1889) 72
استفان میترو لیوبیشا(1824- 1878) 73
لازا لازارویچ (1851-1891) 73
رئالیسم در شعر 76
نمایشنامة 77
رمانتیسم اسلاوی و ملی گرایی (محمود فتوحی) 78
بخش چهارم 85
قرن بیستم 85
لیوبومیر ندیچ (1858-1902) 86
یوان دوچیچ (1874-1943) 89
میلان راکیچ (1879-1939) 90
الکسا شانتیچ (1868-1924) 90
ولیکو پتروویچ(1884-1967) 91
ولادیسلاو پتکوویچ دیس (1880-1917) 92
پتار کوچیچ (1877-1916) 92
بوریساو استانکوویچ (1867-1927) 93
ایسیدورا سکولیچ(1877-1985) 94
میلوتین اوسکوکوویچ (1884-1915) 94
آوانگارد و ادبیات در میانة دو جنگ جهانی 95
میلوش سرنیانسکی(1893-1977) 96
راستکو پتروویچ(1898-1949) 98
مومچیلو ناستاسیهویچ (1894-1938) 98
ایوو آندریچ(1892-1975) 99
سوررئالیسم یوگسلاوی 102
مارکو ریستیچ (1902-1984) 102
ادبیات اجتماعی چپ و ادبیات محض 103
برانیمیر چوسیچ (1943- 1903) 104
دسانکا ماکسیموویچ (1898-1993) 104
برانکو چوپیچ(1915-1984) 105
ادبیات مدرن 106
واسکو پوپا (1921-1991) 107
میودراگ پاولوویچ (تولد 1928) 108
استفان رایکوویچ (متولد 1928) 109
میخائیلف لالیچ (1914-1992) 110
دوبریتسا چوسیچ (متولد1921) 111
مشا سلیموویچ(1910-1983) 111
بوشکو پتروویچ(متولد 1915) 112
الکساندر تیشما (متولد 1924) 112
آنتونیه ایساکوویچ (متولد1923) 113
میودراگ بولاتوویچ(1930-1991) 113
نو سمبولیستها 113
ایوان وی. لالیچ (متولد 1931) 114
برانکو میلیکوویچ(1934-1961) 114
بوریسلاو رادوویچ (متولد1935) 115
یووان خریستیچ(متولد1932) 115
لیوبومیر سیموویچ(متولد1935) 115
ماتیا بچکوویچ (متولد 1939) 116
وِلیمیر لوکیچ (متولد1936) 116
الکساندر پوپوویچ (1929) 117
دوشان کوواچهویچ(متولد 1948) 117
رادومیر کنستانتینوویچ (متولد 1928) 118
پاوله اوگرینو (متولد 1926) 118
بورا چوسیچ (متولد 1932) 118
میرکو کواچ (1938) 118
بوریسلاو پکیچ (1930-1992) 119
دانیلو کیش (1936-1989) 119
میلوراد پاویچ (متولد 1929) 120
دراگوسلاو میخائیلوویچ (متولد1930) 121
بخش پنجم 123
ادبیات شفاهی صرب 123
از کهنترین اسناد تا گردآوری 124
مقبولیت جهانی ادبیات شفاهی صرب 126
شعر حماسی صرب 127
آوازهای غیر تاریخی 129
آوازهای صرب میانه 129
مجموعة کوسوو 129
کوسوو و ناسیونالیسم صربی 133
مجموعة مارکو کرالیهویچ 133
آوازهای دوران میانه 139
هایدوک و اوسکوک 139
آوازهای مسلمانان (درکرایینا krajina ) 142
اشعار حماسی شورشهای قرن نوزده 142
شعرهای حماسی متأخر 144
شعر غنایی 144
اجرا و تصنیف ترانه های عامیانه 146
ادبیات جهانی صرب. 153
مقـــــــــــــــــــدمه
بالکان سرزمینی است آغشته به خون و عسل. طبیعت زیبا و غنی و دشتهای حاصلخیز این شبه جزیره همیشه مهاجران دیگر سرزمینها را به خود جلب کرده است. بالکان ملتهبترین بخش قارة اروپا و شاید جهان باشد. این منطقه تلاقیگاه سه تمدن اسلامی مسیحی و اسلاوی است و هر برگ تاریخ این خاک را با قصهای خونین نوشته اند. شهر بلگراد تا کنون شاهد 115 جنگ بوده و بیش از 35 بار در آتش جنگ خاکستر شده است.
در دورانهای ماقبل تاریخ، قاره آسیا زیستگاه اصلی اسلاوها بوده است، آنان در هزارة دوم یا سوم پیش از میلاد از آسیا به مناطق مسکونی اروپای شرقی مهاجرت کردند. در دورانهای بعدی اقوام دیگر به سبب اوضاع وخیم و بد اقتصادی اجباراً به مناطق اسلاونشین اروپا مهاجرت کرده و بعضاً در آن نقاط رحل اقامت افکندند.
در قرون پنج و شش میلادی همزمان با آغاز مهاجرت اقوام ژرمن (آلمان) به سمت غرب، مهاجرت گسترده اسلاوها شروع شد. از حدود قرن شش میلادی اسلاوهای جنوبی مهاجرت خود را به یوگسلاوی آغاز نمودند و به تدریج در نقاط مختلف آن مستقر شدند. مهمترین اقوام اسلاوی که به این مناطق رسیدند عبارت بودند از، صربها، کرواتها، اسلوونها، مقدونی ها . صربها که در قرن ششم و هفتم میلادی از ناحیه کالیسی به شبه جزیره بالکان و صربستان آمدند و کرواتها نیز مقارن همین ایام در کرواسی سکنی گزیدند.
با خاتمه مهاجرتها و استقرار اسلاوها در سرزمین های جدید، اقوام مختلف هسته های اولیه حکومت ها را سازماندهی کردند. این حکومتهای ابتدایی هریک شاه، ارتش ، خرانه داری و دولت جداگانه و مستقلی داشتند
قسمت اعظم یوگسلاوی امروزی محل سکونت اقوام ایلیری بوده و بدین سبب آن مناطق، ایلیریا خوانده میشود. اسلاوهای جنوبی وقتی که به بالکان آمدند خدایان گوناگون داشتند و بت پرست بودند. یونانیها و رومیها تصمیم گرفتند که همسایگان خود را از شرک به توحید بکشانند و با رواج دین مسیح در میان آن اقوام، کلید دروازة های بالکان را در دست بگیرند. مردم کشور اسلونی و کرواسی توسط مسیونرهای خارجی که از سوی پاپ اعظم روم ودولت ایتالیا به شهر بندری «اسپلیت» در مقدونیه اعزام میشدند به مذهب کاتولیک گرویدند. اما نیاکان صربها و مقدونیها را یونانیها به مسیحیت در آوردند. در حقیقت صربها توسط پسران شوالیههای منطقه سولون یونان به دین مسیحیت گرویدند، صربها حدود صد و پنجاه سال تحت حکومت یونانیها زندگی کردند.
در سوی دیگر بوسنیائیها که از قدیم تحت تأثیر ادیان و فرهنگهای شرقی بودند، در قرن چهاردهم به روی ترکان عثمانی آغوش گشودند و اسلام را پذیرفتند. از این رو آنان را نژاد ترک میخوانند، آنها نیز در مقابل، صربها را یونانی نژاد و کرواتها را ایتالیایی تبار میدانند. زیرا این هر دو قوم هویت دینی خود را از یونان و روم اخذ کرده اند. در حقیقت سه مذهب فعلی: اسلام، کاتولیک و ارتدوکس که از ترکیه ، یونان و ایتالیا وارد بالکان شده مهمترین عوامل جنگ و جدایی در میان اسلاوهای جنوبی بودهاست. عوامل گوناگونی دیگری نیز در گذر تاریخ میان اقوام اسلاوها جدایی افکنده و آنها را به ملیتهای مختلف تبدیل کرده است. نزاع بر سر تاریخ و ادبیات و زبان و خاک که مانند تار و پود در هم تنیده شده هنوز به شدت ادامه دارد، این اقوام در زبان واحد تاریخ واحد و فرهنگ واحد زیستهاند. اما تفاوتهای آنها ناشی از عناصر بیگانهای است که به این مناطق راه یافته است. عمدهترین این عناصر آمیزههای دینی (ارتدوکس، اسلام و کاتولیک ) است. گرایشهای دینی در میان اسلاوها موجب تغییر هویت آنها شد و امروز عوامل اصلی تجزیه قومی در بالکان به شمار میرود...
تاریخ ادبیات یوگوسلاوی