این فایل حاوی مطالعه تعریف حسابداری ازاستهلاک می باشد که به صورت فرمت PowerPoint در 22 اسلاید در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است، در صورت تمایل می توانید این محصول را از فروشگاه خریداری و دانلود نمایید.
فهرست
تعریف حسابداری ازاستهلاک چیست؟
حسابداری استهلاک چیست؟
انواع استهلاک
عوامل تعیین هزینه استهلاک
تصویر محیط برنامه
کلیات
1ـ1ـ اهداف
2ـ1ـ منابع و مدارک مرجع
1ـ کلیات
1ـ1ـ اهداف
هدف از تهیه این گزارش مشروح از مکانیزه نمودن عملیات دستی سیستم استهلاک دارائیهای ثابت می باشد عملیات مکانیزه نمودن سیستم فوق با توجه به بررسی های اولیه در نظر گرفته شده و به منظور :
1ـ سهولت و سرعت بخشیدن به روش دستی سیستم .
2ـ قابلیت مرتبط بودن با سایر سیستمهای مجتمع .
3ـ ایجاد کد های واحد در سیستم جهت یکپارچه سازی بیشتر.
4ـ بهره گیری ازمحدودیت های متنوع در گزارشات .
5ـ محدودنمودن دستیابی به اطلاعات برای عناصر غیرمجاز .
6ـ ارائه آمارتلفیقی و خروجیهائی که دارای پردازشهای تکراری و زیاد در زمان اندک باشند .
2ـ1ـ منابع و مدارک مرجع
به منظور طراحی مشروح و راه اندازی سیستم مکانیزه مطرحه بخش های گوناگون مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و اطلاعات لازم در مورد ورودیها،
خروجیها ، گردش کار ،وظایف نیروی انسانی و ارتباطات با دیگر قسمت ها از این طریق کسب گردید.
2- شرح سیستم
1-2- تعریف سیستم
2-2 – نمودار سیستم
2ـ شرح سیستم
1ـ2ـ تعریف سیستم
هدف از این سیستم مکانیزه نمودن عملیات حسابداری اموال می باشد که به منظور سهولت و سرعت بخشیدن در روند تعیین استهلاک اموال و صدور سند
حسابداری آن طراحی گردیده . این سیستم امکاناتی نظیر سهولت در بازاریابی اطلاعات توان تعیین ماهانه استهلاک اموال بر حسب طبقه بندی خاص آن پشتیبانی و حفظ امنیت سیستم با تعویض اسم رمزها ، فشرده سازی و باز سازی ونسخه برداری داده ها را در اختیار می گذارد .
سیستم حسابداری اموال در حالت کلی به زیرسیستم های ذیل تقسیم می گردد:
الف ـ ورودی اطلاعات .
(ثبت و تصحیح اطلاعات جمعداری و حسابداری اموال و قطعی نمودن دوره)
1ـ ثبت اطلاعات
2ـ نقل و انتقال بین مراکز هزینه
3ـ ثبت سند خرید
4ـ ثبت سند تعدیلات
5ـ حذف یا فروش مال
6ـ پاکسازی اطلاعات بانک
7ـ ثبت قطعی دوره
ب ـ بخش عمومی سیستم
( ورود و تصحیح کدینگ عمومی سیستم )
1ـ کد محل مال
2ـ کد نوع مال
3ـ کدینگ حساب گروهها
4ـ کدینگ مراکز هزینه
5ـ کد تحویل گیرنده
6ـ نوع حذف
ج ـخروجی سیستم
(گزارشات استهلاک و جمعداری اموال )
1ـ صدور کارت دارائی ثابت
2ـ صورت ریز استهلاک
3ـ صورت استهلاک مرکز هزینه
4ـ صورت استهلاک انباشته
5ـ گزارش سوابق انتقالات اموال
6ـ گزارش سوابق اموال حذف شده
7ـ گزارش لیست اموال مستهلک شده
د ـ اپراتور
(توانائیهای مورد نیاز کاربران سیستم )
1ـ تغییر محدودیت کاربران
2ـ نسخه برداری
3ـ بازسازی
4ـ صفحه کلید
5ـ بارگذاری
6ـ فشرده سازی
و ـ گزارش آماده
لازم بذکر است تقسیم بندی فوق صرفا جهت آشنائی با عملکرد سیستم بوده و هیچگونه اولویت بندی مد نظر نبوده در صورتیکه روابط و اولویتها مد نظر نبوده در صورتیکه روابط و اولویتها مد نظر باشد بایستی بصورت زیر مد نظر گرفته شود.
بخش ذخیره سازی اطلاعات اسناد خرید اموال از اولویت اولبرخوردار است و سپس بخش ذخیره سازی اطلاعات اسناد تغییرات اموال ، در واقع این بخش فعال نخواهد بود
مگر بعد از ورود اطلاعات خرید اموال .
بعد از قسمتهای بالا بازیابی اطلاعات و صدور سند استهلاک را می توان نام برد .
ذکر این نکته حائز اهمیت است که توانائی اپراتور دارای قدرت و رمز گذاری و امکان دهی به کاربران و ایجاد محدوده کاری برای آنان می باشد ، جای مشخص در ترتیب و توالی مراحل فعالیتهای سیستم ندارد . ترتیب انجام فعالیتهای سیستم بصورت نمودار زیر است .
شامل 25 صفحه word
فرمت فایل اصلی: doc
تعداد صفحات: 75
فهرست
مفاهیم اصلی و روشهای استهلاک
تعریف استهلاک
ماهیت استهلاک
انواع استهلاک
علل استهلاک
برآورد استهلاک
ثبت استهلاک
روشهای استهلاک
نقد روش خط مستقیم
روش ساعات کارکرد
نقد روش ساعات کارکرد
روش میزان تولید
نقد روش میزان تولید
نقد روش تعدیل میزان
روشهای شتابدار استهلاک
اهم روشهای شتابدار استهلاک
روش مانده نزولی
نقد روش مانده نزولی
استهلاک براساس نظریه های سرمایه گذاری
استهلاک به روش قسط السنین
روش سرمایه گذاری وجوه استهلاکی
طرق دیگر استهلاک
طریق ارزیابی موجودی
طرق استهلاک گروهی و ترکیبی
نقد طرق استهلاک گروهی و ترکیبی
طرق تعویض
نقد طرق تعویض
محاسبه استهلاک در کسر سال
کسر سال در روش خط مستقیم
کسر سال در روش مجموع سنوات
کسر سال در روش مانده نزولی
استفاده نکردن موقت از دارائی
استهلاک منابع طبیعی
نحوه استهلاک منابع طبیعی
بهای تمام شده یک منبع طبیعی
ذخیره اقتصادی منبع
برآورد ارزش خالص بازیافتنی
تعیین نرخ استهلاک واحد تولید
تعیین میزان استهلاک دوره و طرز ثبت آن
استهلاک منابع طبیعی و تقسیم سود
تغییرات و اصلاحات در استهلاک
تغییر روش استهلاک
تغییر در برآورد
تغییر در برآورد عمر مفید
تغییر در میزان تولید
اشتباهات محاسباتی
افشای استهلاک در صورتهای مالی
استهلاک و سود
استهلاک و گردش پول
مسائل ناشی از مبانی کنونی و روشهای جاری استهلاک
فزونی ارزش اسقاط بر بهای تمام شده اولیه
تفاوت ارزش عادله و ارزش دفتری
روشهای سنتی استهلاک و واقعیات دنیای امروز
مقررات مالیاتی درباره استهلاک
تعریف استهلاک :
استهلاک را به کاهش فایده یک قلم یا یک نوع دارایی ثابت بر اثر عواملی چون مرور زمان، فرسای ناشی از کار و نابابی تعریف کرده اند.
قانون تجارت، پایین آمدن ارزش دارایی ثابت را که در نتیجه استعمال، تغییرات فنی و یا علل دیگر حادث شود موجب استهلاک دانسته است، و در قانون مالیاتهای مستقیم آن قسمت از دارایی ثابت که بر اثر استعمال یا گذشت زمان یا سایر عوامل بدون توجه به تغییر قیمتها تقلیل می یابد قابل استهلاک تشخیص شده است. ولی مفهوم و تعریف استهلاک در حسابداری دقیق تر و مشخص تر است. در عرف حسابداری، سرشکن کردن و تخصیص دادن بهای تمام شده دارایی ثابت را به طریقی معقول و منظم بر دوره های استفاده از آن استهلاک می نامند. بهای تمام شده معمولاً در طول مدت استفاده از دارایی، ثابت می ماند، بطوری که در پایان عمر مفید دارایی، مجموع اقلامهای استهلاک دوره های استفاده از آن برابر می شود بابهای اولیه منهای ارزشی که برای دارایی اسقاط در نظر گرفته شده است.
در تعریف، دو شرط معقول و منظم بودن روش استهلاک کافی تشخیص داده شده است. مراد از معقول آن است که روش استهلاک با فواید حاصل از دارایی در مدت بهره برداری از آن رابطه داشته باشد و شرط دوم حکایت از این می کند که روش مورد استفاده از نظم و ترتیبی منطقی برخوردار باشد.
بنابر توضیح بالا، حسابداری استهلاک به روشی اطلاق می شود که بر اساس آن بهای تمام شده دارایی ثابت، منهای ارزش اسقاط آن، بر مدتی که عمر مفید آن برآورد می شود به طریقی معقول و منظم سرشکن شود. به این تعبیر، منظور از هدف استهلاک، سرشکن کردن و تخصیص بهای تمام شده است و نه تعیین ارزش دارایی.
ماهیت استهلاک
بهای تمام شده اموال، ماشین آلات و تجهیزات یعنی اقلام مختلف دارایی را می توان در حکم پیش پرداختی بلند مدت تلقی کرد که بابت استفاده ای که در آینده از آنها خارج خواهد شد قبلاً تادیه و مانند سایر پیش پرداختها ابتدا به عنوان دارایی قلمداد می شود و به تدریج که از عمر مفید یا عمر اقتصادی مال کاسته می گردد استهلاک آن منظمناً به صورت هزینه به عملیات واحد اقتصادی تخصیص می یابد.
در صورت سود و زیان استهلاک بر اساس ماهیت و مورد استفاده از مال به یکی از سه عنوان هزینة فروش، هزینه اداری و یا هزینه ساخت کالای فروش رفته ارائه می شود. در واقع، استهلاک از دو طریق بر صورت سود و زیان اثر می گذارد: یکی آن که مستقیماً به بدهکار حساب هزینه منظور و سبب افزایش آن می شود مانند هزینه استهلاک خودروهایی که مورد استفاده دایره فروش کالا قرار می گیرد و طبعاً به شکل هزینه فروش انعکاس پیدا می کند، دیگر استهلاک ماشین آلات کارخانه که به صورت قسمتی از بهای تمام شده کالا ثبت و پس از فروش کالا به بدهکار حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته منظور می گردد. بدیهی است آن قسمت از استهلاک که در بهای کالا فروش نرفته باقی می ماند مادام که کالا موجود است به عنوان دارایی (موجودی کالا) محسوب می شود. به بیان دیگر، این نوع استهلاک یعنی استهلاک ماشین آلات تولیدی، درآمد دوره مالی را تا آن حد می کاهد که از حساب بهای کالای موجود به حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته، انتقال یابد.
انواع استهلاک :
در حسابداری استهلاک به دو نوع کلی تقسیم کرده اند:
۱ – استهلاک به معنای اعم حکایت از تخصیص بهای تمام شده داراییها به دوره های مختلف استفاده از آنها می کند. به این ترتیب، هزینه استهلاک در مقابل درآمد هر دوره به حساب منظور می گردد. چون در عمل، این نوع استهلاک به مراتب بیش از نوع دوم آن دیده می شود، تعریفی که معمولاً برای استهلاک می آورند ناظر بر این مورد است. استهلاک در این مفهوم، خود به دو گروه زیر تقسیم می شود:
الف: استهلاک داراییهای مشهود یعنی داراییهای که وجود خارجی دارند مانند اموال، ماشین آلات و تجهیزات.
ب: استهلاک داراییهای نامشهود که موجودیت مادی ندارند مانند حقوق طبع، اختراع و امتیاز.
۲ – نوع دوم استهلاک کاهش منابع طبیعی است مانند انواع معادن که در نتیجه استخراج از مقدار ذخیره آنها کاسته می شود و وجه افتراق آن با نوع قبلی در این است که گذشت زمان و کاربرد اموال، ماشین آلات و تجهیزات از ارزش آنها می کاهد در حالی که استهلاک منابع طبیعی با کاهش مقدار (و نه لزوماً کاهش کیفیت) آنها ملازمه دارد.
در مباحث آینده هر جا اصطلاح استهلاک بدون ذکر نوع آنها بکار برود، مراد استهلاک داراییهای مشهود است که بیش از سایر انواع دیده می شود.
علل استهلاک :
علل استهلاک را می توان به شرح زیر طبقه بندی کرد:
عوامل فیزیکی عوامل کاربردی
۱ – فرسودگی ناشی از استعامل ۱ – عدم کفایت
۲ – گذشت زمان ۲ – نابابی که تعویض زودرس را هم در بر می گیرد.
۳ – پوسیدگی و زنگ زدگی
توجه کنید که در بالا، تغییر ارزش دارایی در بازار در زمره علل استهلاک منظور نشده است.
عوامل سه گانه فیزیکی مرتباً بر داراییهای مشهود اثر می گذارند و از عمر مفید آنها می کاهند. ولی وقوع دو عاملی که زیر عنوان عوامل کاربردی آمده است کمتر مورد پیدا می کند. عدم کفایت از آن ناشی می شود که گسترش فعالیت موسسه ای موجب آن گردد که وسیله تولید اگر به حداکثر گنجایش هم بکار افتد نتواند پاسخگوی تقاضا باشد.
در واقع، در کار آن نقص و کاهشی از آنچه به هنگام خرید انتظار می رفت دیده نمی شود ولی اکنون به حد کافی کارآئی ندارد.
نابابی ممکن است به این علت حادث شود که پیشرفتهای تکنولوژی سبب کهنه شدن ماشین آلات و طرز کار آنها و کاهش و یا از بین رفتن تقاضا برای محصولات و خدمات گردد.
تعویض زودرس به هنگامی ضرورت می یابد که ماشین آلات جدیدی ابداع کنند که خدمات بهتری عرضه نماید و سبب انصراف از کاربرد نوع قدیمی موجود شود.
در حسابداری استهلاک، کلیه عوامل قابل پیش بینی که موجب محدودیت فایده اقتصادی دارایی می گردد مورد بحث واقع می شود. سرشکن کردن بهای تمام شده یا بهای تحصیل مال بر ادوار مختلف استفاده از آن بر اساس عوامل فیزیکی و عوامل کاربردی هر دو صورت می گیرد. ولی باید گفت در حسابداری استهلاک بدواً توجه معطوف به عواملی می شود که بطور پیوسته و مداوم بر مال اثر می گذارند. نسبت به رویدادهای غیرمترقبه و پیش بینی نشده مانند طوفان، سیل، تغییر ناگهانی در تقاضای محصول و از مد افتادگی شدید اموال می باید به ترتیبی خاص عمل کرد. مثلاً پیش آمد آتش سوزی که منجر به بستن حساب دارایی سوخته و روزمره صورت می گیرد و ارتباطی با طرز عمل استهلاک پیدا نمی کند. تنها استهلاک انباشته تا بروز آتش سوزی در تعیین مبلغ خسارت موثر واقع می شود.
همچنین خط مشی موسسه نسبت به تعمیر و نگهداشت اموال بر عمر مفید آنها اثر می گذارد. طبعاً صرفه جویی در تعمیر و نگهداشت موقتاً از هزینه می کاهد ولی ممکن است عمر مفید مال را کوتاه کند و مآلاً موجب افزایش هزینه استهلاک گردد.
بر اموالی که موقتاً بدون استفاده افتاده اند و یا پیش بینی می شود که در آینده به کار آینده کماکان استهلاک تعلق می گیرد زیرا عوامل فیزیکی و کاربردی استهلاک که سرانجام موجب کاهش فایده اقتصادی آنها می شود همچنان تاثیر می گذارند.
ارزش آن دسته از داراییها که انتظار نمی رود از آنها دیگر بار استفاده شود می باید برابر پیش بینی آنچه از فروش آنها حاصل خواهد گردید و آن را اصطلاحاً ارزش خالص بازیافتنی می نامند، تقلیل می یابد. اموال بدون استفاده را می یابد در حساب خاصی، جزء داراییها، نگهداری کرد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه25
فهرست مطالب
0ـ3ـ صفحه اول ورود به سیستم
3- ورودیهای اولیه سیستم
صفحه انتخاب ورودی این بخش به شکل زیر است 1ـ3ـ صفحه ورودی ثبت اطلاعات 2ـ2ـ3ـ شرح صفحه
تحویل گیرنده :
2ـ3ـ3ـ شرح صفحه کلیات 1ـ1ـ اهداف
2ـ1ـ منابع و مدارک مرجع
1ـ کلیات 1ـ1ـ اهداف
هدف از تهیه این گزارش مشروح از مکانیزه نمودن عملیات دستی سیستم استهلاک دارائیهای ثابت می باشد عملیات مکانیزه نمودن سیستم فوق با توجه به بررسی های اولیه در نظر گرفته شده و به منظور :
1ـ سهولت و سرعت بخشیدن به روش دستی سیستم .
2ـ قابلیت مرتبط بودن با سایر سیستمهای مجتمع .
3ـ ایجاد کد های واحد در سیستم جهت یکپارچه سازی بیشتر.
4ـ بهره گیری ازمحدودیت های متنوع در گزارشات .
5ـ محدودنمودن دستیابی به اطلاعات برای عناصر غیرمجاز .
6ـ ارائه آمارتلفیقی و خروجیهائی که دارای پردازشهای تکراری و زیاد در زمان اندک باشند .
2ـ1ـ منابع و مدارک مرجع
به منظور طراحی مشروح و راه اندازی سیستم مکانیزه مطرحه بخش های گوناگون مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و اطلاعات لازم در مورد ورودیها،
خروجیها ، گردش کار ،وظایف نیروی انسانی و ارتباطات با دیگر قسمت ها از این طریق کسب گردید.
2- شرح سیستم
1-2- تعریف سیستم
2-2 – نمودار سیستم
2ـ شرح سیستم 1ـ2ـ تعریف سیستم
هدف از این سیستم مکانیزه نمودن عملیات حسابداری اموال می باشد که به منظور سهولت و سرعت بخشیدن در روند تعیین استهلاک اموال و صدور سند
حسابداری آن طراحی گردیده . این سیستم امکاناتی نظیر سهولت در بازاریابی اطلاعات توان تعیین ماهانه استهلاک اموال بر حسب طبقه بندی خاص آن پشتیبانی و حفظ امنیت سیستم با تعویض اسم رمزها ، فشرده سازی و باز سازی ونسخه برداری داده ها را در اختیار می گذارد .
سیستم حسابداری اموال در حالت کلی به زیرسیستم های ذیل تقسیم می گردد:
الف ـ ورودی اطلاعات .
(ثبت و تصحیح اطلاعات جمعداری و حسابداری اموال و قطعی نمودن دوره)
1ـ ثبت اطلاعات
2ـ نقل و انتقال بین مراکز هزینه
3ـ ثبت سند خرید
4ـ ثبت سند تعدیلات
5ـ حذف یا فروش مال
6ـ پاکسازی اطلاعات بانک
چکیده
با توجه به اینکه در کشورما در خصوص برخی موضوعات و مفاهیم مالی بین استانداردهای حسابداری و قوانین مالیاتی عدم هماهنگی وجود دارد ، در این مقاله با بررسی یکی از این موضوعات یعنی مقوله استهلاک و بیان تعاریف و مفاهیم و برخوردهای مرتبط با آن در استانداردهای حسابداری و قوانین مالیاتی و بیان موارد عدم هماهنگی ، نهایتاً راهکارهایی جهت رفع این ناهماهنگیها ارائه گردیده است .
مقدمه
در بیشتر واحدهای تجاری ایران در نحوه محاسبه استهلاک به جای استفاده از اصول و استانداردهای حسابداری (برآورد عمر مفید دارایی طبق ضوابط حسابداری) از قوانین مالیاتی (جدول ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم) استفاده می کنند و با توجه به اینکه اهداف قوانین مالیاتی با اهداف استانداردهای حسابداری (نشان دادن گزارشهای مالی که گویای واقعیت باشد بدین معنا که اطلاعات مالی را از جنبه های با اهمیت آنچنان که هست یا پدید آمده به گونه ای قابل اعتماد و قابل بررسی و مقایسه برای استفاده کننده گان بازگو نماید) مغایر می باشد و از آنجائیکه استهلاک به دو صورت زیر در صورتهای مالی افشاء می گردد :
الف ) به عنوان هزینه استهلاک / ذخیره استهلاک
ب ) به عنوان بخشی از بهای تمام شده کالا
لذا این امر منجر به واقعی نبودن گزارشها و صورتهای مالی بیشتر واحدهای اقتصادی شده و بجای استانداردهای حسابداری با قوانین مالیاتی تطابق دارند.
تعاریف استهلاک
1. در سیستم حسابداری سنتی ، مفهوم استهلاک به فرآیند تسهیم و تخصیص بهای اولیه دارایی ثابت از طریق روش منظم و سیستماتیک و منطقی به دوره های مالی که انتظار کسب سود و فایده از تحصیل آنها می رود ، اطلاق
می گردد .
2. طبق استانداردهای بین المللی حسابداری شماره 4 (استهلاک) سرشکن کردن مبلغ قابل استهلاک یک دارایی به عمر مفید برآوردی آن .
3. طبق استانداردهای حسابداری ایران ، تخصیص سیستماتیک مبلغ استهلاک پذیر یک دارایی طی عمر مفید آن .
4. طبق نظریه FASB ، استهلاک به عنوان تسهیم منطقی و سیستماتیک بهای تمام شده به دوره های استفاده از آن .
5. طبق قانون مالیاتهای مستقیم (ماده 149) آن قسمت از دارایی ثابت که بر اثر استعمال یا گذشت زمان یا سایر عوامل بدون توجه به تغییر قیمت ، تقلیل ارزش می یابد .
6. طبق قانون تجارت (ماده234) پائین آمدن ارزش یک دارایی ثابت که در نتیجه استعمال ، تغییر فنی و یا علل دیگر حادث گردد .
متغیرهایی که در محاسبه استهلاک باید مد نظر قرار بگیرد:
1. بهای تمام شده دارائیها در زمان تحصیل ، با تجدید ارزیابی آنها در دوره های آتی .
2. عمر مفید مورد انتظار دارایی به صورت :
1-2 . عوامل موثر در برآورد عمر مفید یک دارایی:
• امکانات بالقوه دارایی مورد نظر (ظرفیت یا میزان تولید فیزیکی مورد انتظار)
• فرسودگی و خرابی مورد انتظار
• نابابی ناشی از تغییر تقاضا و پیشرفت تکنولوژی (دمده)
• برنامه های واحد تجاری برای نحوه استفاده ، تعمیر و نگهداری دارایی ثابت
3. ارزش اسقاط یا ارزش تصفیه دارایی در پایان عمر مفیددارایی .
مفاهیم استهلاک:
مفاهیم استهلاک از سه دیدگاه ساختاری ، علم معانی و شیوه رفتاری مورد بحث است :
از دیدگاه ساختاری _ "استهلاک تسهیم قیمت تمام شده براساس یک روش منظم و منطقی را بیان
می کند"
از دیدگاه علم معانی _ "استهلاک بر حسب علت و منفعت تفسیر می گردد"
در بحث علت ، کاهش ارزش دارایی در اثر خرابی ، کهنگی ویا از مد افتادگی مطرح می گردد ودر بحث منفعت ، ایجاد ارتباط بین استفاده از دارایی و تحصیل جریان نقدی خالص و یا درآمد خالص مد نظر می باشد.
از دیدگاه شیوه رفتاری _ بر سودمندی تسهیم برای تهیه گزارشات تأکید می شود"
بطور کلی استهلاک در ارتباط با قدرت کسب درآمد مفهوم پیدا می کند این درآمد از طریق استفاده از دارایی عاید می گردد . بنابراین استهلاک باید بر طبق اصل هزینه های یک دوره از درآمدهای همان دوره تسهیم گردد.
روشهای محاسبه استهلاک :
روشهای متعددی برای تخصیص استهلاک طراحی و بکار گرفته می شود اما در عمل می توان تمامی روشها را بر طبق هر یک از الگوهای ذیل طبقه بندی کرد :
1. تغییر تخصیص با توجه به نوع فعالیت یا مصرف (تعداد تولید یا ساعات کارکرد)
2. روشهای خط مستقیم یا هزینه ثابت (خط مستقیم)
3. روش هزینه های صعودی (مجموع سنوات ، نزولی)
4. روش هزینه های نزولی (قسط السنین ، سرمایه گذاری وجوه استهلاکی)
معایب کلی روشهای استهلاک :
اولاً : هیچ یک از روشهای تخصیص بی نقص نیستند زیرا تخمین درآمدهای آتی با سرویس دهی یک دارایی و پیش بینی عمر مفید آن به آسانی صورت نمی گیرد و به علت اینکه تمامی روشهای تخصیص و تسهیم اعتباری هستند و نتایج آنها قابل دفاع نیستند .
ثانیاًٌ : برآورد عمر مفید ، ارزش اسقاط و حتی در برخی موارد محاسبه بهای تمام شده دارایی متکی بر پیش بینی های اولیه می باشد و در طول زمان ثابت می مانند از این رو روشهای استهلاک ایستا
( Static ) است و این شاید بزرگترین عیب روشهای استهلاک باشد . به عنوان مثال پیشرفت سریع تکنولوژی و تشدید رقابت در عرضه تجهیزات تازه به ویژه وسایل الکترونیک موجب آن شده که بسیاری از ماشین آلات و تجهیزات به سرعت از مد بیافتند این جریانات اعتبار روشهای استهلاک را از لحاظ پیوند با واقعیت مورد تردید قرار داده است زیرا مبنای روشهای استهلاک ، بازیافت بهای تمام شده دارایی در طول عمر مفید برآوردی آن است حال آنکه بر اثر تغییر تکنولوژی برآورد عمر مفید با واقیت تطبیق نمی کند .
استهلاک از دیدگاه قانون مالیاتهای مستقیم :
موضوع ماده 151 در قانون مالیاتهای مستقیم به نحوة محاسبه استهلاک دارائیها در تشخیص درآمد مشمول مالیات اختصاص دارد . جدول استهلاکات موضوع ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم ، اصلاحی مصوب 27/11/1380 با پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب هیئت وزیران رسیده که در آن نرخ و نحوه محاسبه استهلاک انواع دارائیهای مربوط به صنایع مختلف در 39 گروه طبقه بندی شده است .
اهداف سازمان امور مالیاتی کشور در ارتباط با ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم به شرح زیر
می باشد :
1. ایجاد یکنواختی در صنایع مشابه جهت تشخیص درآمد مشمول مالیات
2. کاهش رکود اقتصادی و افزایش رونق اقتصادی
3. کاهش بیکاری
اشکالات موجود در موضوع ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم :
با وجود اینکه سازمان امور مالیاتی از وضع ماده151 قانون مالیاتهای مستقیم بدنبال اهداف ذکرشده می باشد اما بر این ماده نیز اشکالاتی را می توان ایراد نمود که عبارتنداز :
1. علل استهلاک :
در استانداردهای حسابداری استعمال ، گذشت زمان و سایر عوامل ( دمده شدن ، نابابی ناشی از تغییر در تقاضا و ... ) دلیل اصلی استهلاک شناخته شده است ولی در جدول استهلاکات موضوع ماده 151 گذشت زمان بعنوان تنها عامل استهلاک شناخته شده است و عوامل دیگر مد نظر قرار نگرفته است . لذا مفهوم استهلاک از دیدگاه قانون مالیاتهای مستقیم با استانداردهای حسابداری متناقض می باشد .
2. معیاریا مبنای استهلاک :
در قانون مالیاتهای مستقیم جهت ایجاد یکنواختی بین واحدهای تجاری در نحوه محاسبه استهلاک مبنای (نرخ و مدت) یکسانی برای هر دارایی مقرر شده و برآورد این معیارها با طبقه بندی گروهی دارائیهای مشابه انجام گرفته لذا برخی عوامل از جمله نوع و چگونگی استفاده از دارایی توسط واحدهای تجاری نادیده گرفته شده است بنابراین معیار یا مبنای محاسبه استهلاک طبق جدول استهلاکات (ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم) در برخی واحدهای تجاری بیانگر واقعیت نمی باشد .
3. روشهای محاسبه استهلاک طبق قانون مالیاتهای مستقیم (تبصره 3 جدول استهلاکات)
طبق قانون مالیاتهای مستقیم دو روش از روشهای مختلف استهلاک در قانون مجاز شناخته شده است با این توضیح که اگر برای دارایی طبق قانون مالیاتهای مستقیم نرخ تعیین شده باشد از روش نزولی و در مواردی که مدت تعیین شده باشد روش خط مستقیم بکار می رود به بیان دیگر مدت و نرخ ملاک تمییز بین دو روش است.
طبق استانداردهای حسابداری انتخاب روش سر شکن کردن مبلغ قابل استهلاک امری قضاوتی است در صورت استفاده از قوانین مالیاتی در راستای اهداف حسابداری ، انتخاب روش استهلاک ، از اختیار مدیران خارج شده و شاید محدودیتی برای افشاء خط مشی و عملکرد واقعی مدیران واحدهای تجاری یا اهم رویه های حسابداری باشد .
4. ارزش اسقاط و مأخذ استهلاک :
در جدول ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم مأخذ استهلاک قیمت تمام شده دارایی می باشد . ومنظور از قیمت تمام شده بهای تحصیل دارایی و مخارج مربوط به تعمیرات اساسی آن می باشد . با این فرض ، ارزش اسقاطی که طبق استانداردهای حسابداری یکی از اقلام موثر در محاسبه استهلاک شناخته شده و قابل مستهلک شدن نمی باشد در جدول استهلاکات نادیده گرفته شده است .
5. استفاده نکردن موقت از داراییهای ثابت :
به موجب قانون مالیاتهای مستقیم لازمه شروع استهلاک احراز دو شرط است . یکی آنکه دارایی در اختیار موسسه قرار گرفته باشد و دیگر آنکه آماده بهره برداری باشد اعم از آنکه عملاً بهره برداری بشود یا نشود .در مواقعی که یک قلم یا اقلامی از دارایی ثابت بعد از آماده بهره برداری بنا به دلایلی بطور موقت مورد استفاده واقع نگردد از لحاظ نظری این مسأله مطرح است که آیا استهلاک باید محاسبه شود یا خیر ؟
طبق تبصره 6 ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم در مواردی که دارایی قابل استهلاک پس از آمادگی برای بهره برداری به علت تعطیل کار موسسه یا علل دیگری برای مدتی مورد استفاده قرار نگیرد ، میزان استهلاک آن در مدتی که مورد استفاده واقع نشده معادل 30% نرخ استهلاکی خواهد بود که در جدول استهلاک بر آن دارایی تعیین گردیده است . با اشاره بر این موضوع که در استانداردهای حسابداری و منابع حسابداری حکم قاطعی نسبت به توقف یا استمرار استهلاک در زمان عدم استفاده موقت وجود ندارد لذا قضاوتهای مختلفی در این خصوص در زیر بیان می شود :
دلیل مخالفین محاسبه استهلاک :
مخالفت با اصل مقابله هزینه ها با درآمدها _ تخصیص بهای تمام شده دارایی ثابت به دوره های استفاده از آن در اجرای اصل مقابله هزینه ها با درآمدها صورت می گیرد و چون در صورت عدم استفاده ، درآمدی از دارائیها تحصیل نمی شود طبعاً استهلاک باید متوقف گردد .
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 12 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید