جزوه مکانیک سیالات 1دکتر باستانی دانشگاه صنعتی شریف
جدیدترین جزوه مکانیک سیالات دکتر داریوش باستانی
جزوه دستنویس (کیفیت خوب) + فایل PDF.PPT
جزوه مکانیک سیالات 1دکتر باستانی دانشگاه صنعتی شریف
جزوه مکانیک سیالات 1دکتر باستانی دانشگاه صنعتی شریف
جدیدترین جزوه مکانیک سیالات دکتر داریوش باستانی
جزوه دستنویس (کیفیت خوب) + فایل PDF.PPT
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 9
اِصْفَهانْ (پارسی میانه: اسپهان)[۳] شهری باستانی در مرکز ایران است که به فاصله ۴۲۰ کیلومتری جنوب تهران، پایتخت ایران، قرار دارد. شهر اصفهان، مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است، و در فرهنگ ایرانی به «نصف جهان» مشهور شدهاست. به لحاظ جمعیت بعد از تهران و مشهد سومین شهر بزرگ ایران میباشد.[۳] این شهر طبق سرشماری نفوس و مسکن، در سال ۱۳۸۵، ۱٬۵۸۳٬۶۰۹ نفر جمعیت داشتهاست.[۱] این شهر از دیر باز از مهمترین مراکز شهر نشینی در فلات ایران بودهاست. بناهای تاریخی متعددی در شهر وجود دارد که تعدادی از آنها بعنوان میراث تاریخی در یونسکو به ثبت رسیدهاست.[۳]
اصفهان در منطقهای نیمهکویری در مرکز ایران و در کنار رودخانهٔ زایندهرود قرار گرفتهو از مراکز گردشگری، فرهنگی و اقتصادی ایران است. آب و هوای آن معتدل و دارای فصول منظم است.
تاریخ
در طول تاریخ به آسانی نمیتوان رد شهر اصفهان را بطور پیوسته دنبال نمود. هر چند اصفهان در مرکز فلات ایران قرار داشت. به علت آنکه در دوران پیش از اسلام نقطه ثقل امپراتوریهای هخامنشی تا ساسانی، قلمرو غربی امپراتوریها و بخصوص بین النهرین بود، این شهر در کانون توجه این سلسلهها قرار نداشت. در طول تاریخ تا دوران اسلامی میتوان در محل فعلی شهر اصفهان ردپای شهرهای مختلفی تحت نامهای مختلف، محلهای مختلف و حتی مردمان متفاوتی را پیگیری نمود.[۶] هر چند در دوران اسلامی منطقه جغرافیایی اطراف شهر نام اَسپاهان که نام تقسیم بندی حکومتی زمان ساسانیان بودهاست را حفظ کردهاست. در هنگام حمله اسکندر مقدونی به ایران، این شهر مرکز گابیوییها[۷] بودهاست و از آن تحت عنوان گابای یا تابای[۸] نام برده شدهاست.[۶] در قرون اولیه اسلامی، منابع اسلامی از دو شهر در مکان فعلی شهر اصفهان نام میبرند؛ شهری بنام جَی در مکان فعلی محله جِی و دیگری شهری در سه کیلومتری غرب جَی با نام یهودیه که جمعیتی قابل توجه از یهودیان را در خود جای داده بود. [۶] بعد از اسلام این شهر رو به پیشرفت نهاد. در دوره سلجوقی این شهر به عنوان پایتخت سلجوقیان برگزیده شد. اوج شکوفایی اصفهان به زمان صفویان بر میگردد؛ هنگامی که شاه عباس کبیر پایتخت صفویه را به این شهر منتقل نمود.[۶] ناصر خسرو در گذر از اصفهان در سال ۴۴۴ هجری قمری مصادف با ۴۳۲ خورشیدی این شهر را نیکوترین و جامعترین و آبادترین شهر سرزمین پارسیگویان نشرح داده است :
روز اصفهان
در بهمنماه سال ۱۳۸۳ پس از پیشنهاد گزینش روز اصفهان از سوی دکتر شاهین سپنتا و استقبال برخی از سازمانهای غیردولتی اصفهان از این پیشنهاد، تلاشی برای گزینش روز اصفهان آغاز شد[نیازمند منبع]. در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۴ در فراخوان «هم اندیشی برای نام گذاری روز نکوداشت اصفهان» روز «یکم آذر ماه» هر سال به عنوان «روز نکوداشت اصفهان» گزینش و تصویب شد و نگاره تاریخی منقوش بر کاشی کاریهای سردر بازار قیصریه اصفهان را که با اقتباس از صورت فلکی برج قوس (آذر ماه) طراحی شدهاست، به عنوان نماد اصفهان برگزیدند. در متن بیان نامه مصوب اصفهان شناسان آمد است:
سوغات شهر
معروفترین سوغات اصفهان گز است. گز یک نوع شیرینی است که با گز انگبین یا ترنجبین شکر بادکا و مغز پسته، بادام، فندق یا گردو و سفیده تخم مرغ و گلاب ساخته میشود. در گز از هیچ ماده شیمیایی استفاده نمیشود.
معماری و آثار تاریخی
اصفهان سرشار از آثار هنری و تاریخی است که میدان نقشجهان، مِنارْ جُنبان، هتل عباسی، برج کبوترخانه، گذر چهارباغ عباسی، سبزه میدان، کاخ چهلستون، آتشگاه اصفهان، کاخ عالیقاپو، کاخ هشتبهشت و مدرسه چهارباغ از بارزترین آنها هستند.[۱۰][۱۱][۵][۱۲]
پلهای تاریخی : پل جویی، پل شهرستان، پل مارنان، سی و سه پل یا پل الله وردیخان و پل خواجو[۱۳]
بازارهای تاریخی : بازار اصفهان، بازار قیصریه اصفهان یا بازار صفویه یا بازار سلطانی، بازار شاهی یا بازارچه بلند بازار دردشت، بازار بیدآباد، بازار ریسمان، بازار غاز، بازارهای معروفی اطراف میدان نقشجهان: بازار مسگرها، بازار ترکشدوزها، بازار کلاهدوزها، بازار لوافها و بازار آهنگرها[۱۴]
مساجد تاریخی: مسجد علی، مسجد امام، مسجد حکیم، مسجد حاج محمدجعفر آبادهای، مسجد علیقلیآقا، مسجد قطبیه، مسجد ایلچی، مسجد آقا نور، مسجد رکن الملک، مسجد سید، مسجد رحیم خان، مسجد صفا، مسجد ذوالفقار، مسجد خان، مسجد شیخ لطف الله، مسجد مصری، مسجد جمعه، مسجد لنبان و مسجد مقصودبیک
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
سفرنامه گردشگری به مناطق مختلف باستانی ایران در 39 صفحه با فرمت ورد به همراه تصاویر شامل بخش های زیر می باشد:
منارهای در کویر
شهر یزد
پیشینه تاریخی
آبانبار ششبادگیری
مجموعه مارکار
برج و باروی قدیمی شهر یزد
آتشکده زرتشتیان
دخمه زرتشتیان
مدرسه ضیائیه
حمام خان
بازار خان
مسجد جامع کبیر
مجموعه امیرچخماق
مسجد ملااسماعیل
مسجد ریگ
بقعه دوازه امام
خانه لاریها
مصر
خانههای درونگرا
گرمای خورشید خانم
پیچ در پیچ
واحه ای در لحظه
اتراق روی پشت بام
روستای فرحزاد
ایستاده با خشت
آپارتمانهای کلّهقندی
آذربایجان شرقی
روستای کندوان
قلعه بابک
معبد آناهیتا در کنگاور
میمند
منارهای در کویر
شهر یزد
شهر بادگیرها را با یک نگاه گذرا نمیتوانی بشناسی. یزد، شهری است بر پهنای بیترحم کویر با معماری منحصر بهفرد و مردمان خونگرم؛
البته شیرینیهای معروف و دیدنیهای فراوانی نیز دارد. امروز قصد پرداختن به شهر زیبای یزد را داریم.
استان یزد در قسمت مرکزی فلات ایران و در همسایگی استانهای اصفهان، فارس، خراسان جنوبی و کرمان قرار دارد. این استان دارای 9شهرستان، 19شهر، 17بخش و 43دهستان است. باران در یزد بسیار کم میبارد به طوری که متوسط بارندگی سالانه در این استان، بین 50 تا 100میلیمتر است. محدوده استان یزد جزئی از فلات مرکزی ایران به شمار میرود که کویرهای ایران نیز عمدتاً در این فلات جای دارند؛ پس بخش بزرگی از مساحت استان را کویرهای مختلف در بر گرفتهاند.
پیشینه تاریخی
منطقه یزد یکی از سرزمینهای باستانی اقوام ایرانی و دارای میراث درخشانی از فرهنگ و تمدن کهن ادوار مختلف تاریخی با قدمت 3هزار سال است. برخی مورخین، بنای اولیه شهر یزد را به زمان اسکندر مقدونی نسبت میدهند که وی زندانی ساخته و نام آن را چنین نهاده است و به اعتقاد عدهای دیگر از تاریخنویسان، در دوره ساسانیان به فرمان یزدگرد اول(421– 339م) در این محل شهری به نام ‹‹یزدانگرد›› بنا شد و نام یزد از همین عنوان گرفته شده است که به معنی مقدس، فرخنده و در خور آفرین است. شهر یزد نیز به مفهوم شهر خدا و سرزمین مقدس است. یزد، نگین کویر است و اولین بار نام آن در کنار اسم ‹‹چیتر تخمه›› یکی از همرزمان داریوش آورده شده است. این ناحیه همواره در دوره هخامنشیان از راههای معتبر مؤسسههای راهداری و مراکز چاپاری برخوردار بوده است. راهداری در یزد قدیم چنان اهمیتی داشت که خاندان «آلمظفر» از منصب راهداری ناحیه میبد به پادشاهی رسیدند.
مردم یزد به زبان فارسی رایج با پارهای ویژگیهای گویشی سخن میگویند و بسیاری از واژهها و ترکیبات زیبای فارسی را در گویش خود حفظ کردهاند.گردشی کوتاه در شهر یزد، ساعتها وقت لازم دارد؛ پس اینجا تنها به برخی از آثار تاریخی، مذهبی و دیدنی این شهر اشاره میکنیم.
آبانبار ششبادگیری
در شهری کویری همچون یزد، ارزش آب بیش از هر جای دیگر حس میشود. در این شهر بیش از 75 آبانبار وجود دارد که «آبانبار ششبادگیری» معروفترین آنهاست. این آبانبار دارای 6بادگیر است و 180سال پیش در دوره قاجاریه ساخته شده. از ویژگیهای مهم این اثر تاریخی، دودهانه مقرنسکاریشده است. همچنین 55پله ورودی در قسمت جنوبی که بین پله 25 و 26 از بالا یک هشتی با سنگفرش آجری قرار دارد، ویژگی دیگری است که در این آبانبار دیده میشود.
مجموعه مارکار
این مجموعه شامل برج ساعت و مدرسه بوده، متعلق به اوایل دوره پهلوی است. مجموعه مارکار در محله تل (دروازه قصابها) قرار دارد.
برج و باروی قدیمی شهر یزد
حصار قدیمی شهر یزد در سه قسمت و سه دوره بنا شده است:
شاهزاده فاضل و قلعه کهنه(دوران آلمظفر)
مالمیر(مادر امیر/ دوره اتابکان یزد)
فهادان و سیدگلسرخ(دوره ابوجعفر کاکوئیه)
آتشکده زرتشتیان
یکی از اماکن مربوط به زرتشتیان، آتشکده آنهاست. این بنا در خیابان آیتالله کاشانی واقع شده و شامل ساختمان و باغ مشجّری است که در قرن اخیر ساخته شدهاند. در این محل، آتشی که برای زرتشتیان محترم است و دارای قدمتی دیرین بوده و باید همیشه روشن نگه داشته شود، نگهداری و از آن مراقبت میشود. قدمت این آتش به 1500سال میرسد. ساختمان اصلی آتشکده در وسط حیاط و بر بلندی قرار دارد و آن را درختانی همیشهسبز احاطه کردهاند. حوضی مدور و بزرگ در محور ورودی بنا، زیبایی خاصی به آن بخشیده است. آتش در محفظهای بلندتر از سطح زمین در اتاقی نسبتاً وسیع و دور از تابش خورشید قرار گرفته و اتاقهایی برای مراسم نیایش، پیرامون آن طراحی شده است.
دخمه زرتشتیان
دخمه در فرهنگ فارسی به معنای گورخانه گبر است. دو دخمه در حاشیه جنوبی شهر یزد، در حوالی منطقه صفائیه در بالای تپهای نسبتاً مرتفع قرار دارد که یکی قدیمیتر است و به نام «هانجکی هاتریا»(زرتشتی هندیالاصل) شناخته میشود و دیگری که بعدتر ساخته شده، گلستان نام دارد. در وسط این دو دخمه، چالهای سنگی وجود دارد که زرتشتیان، مردگان خود را در آن میگذاشتند. این اثر، مربوط به دوره قاجار است. دخمه گلستان 25متر قطر دارد و ارتفاع دیوار آن از سطح تپه 6متر است. دخمه هانجکی نیز 15متر قطر دارد.
مدرسه ضیائیه
این ساختمان (مشهور به زندان اسکندر) متعلق به سال 631هجری قمری است. بانی این بنا شرفالدین علی رضی است. این مدرسه در محله فهادان و در مجاورت بقعه دوازدهامام قرار دارد.
حمام خان
حمام خان به گرمخانه نور نیز شهرت دارد. سابقه احداث حمام به سال 1212هجری قمری برمیگردد و در تاریخ 1242هجری قمری، تجدید بنا شده است. تزئینات حمام خان بسیار ساده بوده بطوری که مهمترین تزئین آن، نقاشیهای بخش شاهنشین است. مساحت حمام، 1170متر مربع و زیربنای آن 900متر مربع است.
بازار خان
ساخت این بازار به زمان ناصرالدینشاه قاجار بازمیگردد. ساختار متفاوت و عرض متباین آن، حکایت از ساخت تدریجیاش دارد. این بازار 258متر طول دارد و ارتفاع آن بین 4 تا 6 متر متغیّر است. در بخش شمالی- جنوبی 53مغازه و در بخش شرقی-غربی آن 100مغازه وجود دارد.
مسجد جامع کبیر
این مسجد، یکی از باارزشترین بناهای تاریخی-هنری شهر یزد است. بانی ساختمان اصلی مسجد را علاءالدوله گرشاسب آلبویه (قرن ششم هجری) میدانند ولی مسجد کنونی مربوط به آلمظفر و تیموریان (قرن هشتم و نهم هجری) است. از امتیازات هنری و معماری این مسجد میتوان قدرت و استواری کاشیکاریهای نفیس و جالب، سردر بلند، دو کتیبه نفیس (یکی به خط کوفی و دیگری به خط ثلث) روی کاشی لاجوردی معرق در کنار سردر باشکوه، دو مناره زیبا و تزئینات کاشیکاریشده دیوارهای داخلی شبستان و زیر گنبد و خارج گنبد اشاره کرد. ارتفاع منارههای مسجد حدود 48متر و ارتفاع سردر آن حدود 24متر است...
فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 33 صفحه
مقدمه :
بر ورزش باستانی ایران عمری دراز گذشته و مانند همه سنت های باستانی ، اصل و منشاء آن در غبار تاریخ گم شده است و امروز اگر می کوشیم اصل آن را بازیابیم ، این کوشش تنها بر نشانه هائی استوار است که اینجا و آنجا به چشم می خورد ، ورنه ، مدرکی قطعی و صریح برای اثبات منشاء این آئین در دست نیست. در حقیق این باز یافتن نیست ، باز ساختن است!
در طی چندین سال گذشته ، بجهت علاقه ای که به مطالعه تاریخ تفکر و دین در ایران باستان داشتم، کوشیم با آئین مهر در ایران و روم آشنا شوم . در طی این آشنائی با مطالعات مهرپرستی ، به بعضی شباهت های شگفت آور میان آئین مهر و آئین زورخانه ایرانی برخوردم که مرا به اندیشیدن درباره ارتباط آئین زورخانه با آئین مهر واداشت و در این باره مقاله ای به مجله فرهنگ و زندگی تقدیم داشتم که در شماره دهم آن مجله به طبع رسید . گمان می کنم پیش از بحث درباره این مساله ، بهتر باشد با این رشته ارتباطهای موجود دو آئین که در ان مقاله یاد شده است، آشنا شویم.
نخستین دسته از ارتباطها ، ارتباط معابد مهری اروپائی است با بناهای زورخانه ای در ایران . مراسم مهری معمولاً می بایست در غارها انجام یابد . این غارها مظهر طاق آسمان وپهنه زمین بود . در نزدیک این معابد طبیعی یا در داخل آن می بایست آبی روان وجود داشته باشد ، اما در شهر ها یا جلگه ها که غاری نبود ، این معابد را به شباهت غارها، در زیرزمین بنا می کردند . معبد به وسیله پلکانی طولانی به سطح زمین می رسید. این معابد پنجره نداشتند و از نور خارج بهره ای نمی بردند. گاه پلکان به اطاقی ختم می شد که در آن ، پیروان خود را برای اجرای مراسم آماده می ساختند و سپس از وانجا به محوطه اصلی معبد وارد می شدند . طاق معبد را چون آسمان شب می آراستند . در داخل معبد در دو سو دو ردیف سکو قرار داشت و در میان دو ردیف سکو، صحن مستطیل و گود معبد قرار گرفته بود که مراسم در آنجا انجام می یافت و تماشاگران بر نیمکت هائی که کنار سکوها ، پای دیوار بود به تماشای این مراسم می پرداختند
هفت سین به معنای هفت قلم شیئی که نام آنها با حرف «س» (سین) آغاز میشود، یکی از اجزای اصلی آیینهای سال نو است که بیشینهی ایرانیان آن را برگزار میکنند. این اقلام سنتاً در سفرهی هفت سین چیده و به نمایش گذاشته میشوند. این سفرهای است که هر خانوادهای بر روی زمین (یا بر روی میز) در اتاقی که معمولاً به میهمانان گرامی اختصاص داده شده میگسترد و این اقلام بر روی آن قرار داده میشود: در بالای سفره (در دورترین فاصله از در) آینهای گذاشته میشود، که در دو طرف آن شمعدانهایی دارای شمع نهاده شده (سنتاً مطابق با شمار فرزندان خانواده)، در پایین آن نسخهای از قرآن (از شاهنامه یا دیوان حافظ نیز استفاده میشود)، تُنگی که معمولاً حاوی یک ماهی لایی (بسیاری از خانوادهها یک کوزه آب باران را که قبلاً جمع آوری شده و/ یا کاسه آبی که حاوی برگ سبز انار، نارنج، یا شمشاد است نیز میافزایند)، ظرفهای حاوی شیر، گلاب، عسل، شکر، و (1، 3، 5 یا 7 عدد) تخم مرغ رنگآمیزی شده گذاشته میشود. مرکز سفره عموماً با گلدانی از انواع گلها، معمولاً سنبل و شاخههای بیدمشک فروگرفته میشود. کنار آن، سبزه و دستکم شش قلم دیگر که با حرف سین آغاز میشوند (تشریح شده در زیر)، ظرفی حاوی میوه (سنتاً سیب، پرتقال، انار، و به)، چند نوع نان (اغلب شیرین)، ماست و پنیر تازه، شیرینیهای گوناگون، آجیل (مخلوط خشک و بو داده شدهی تخمهای نخودچی، خربزه، گندم برشته، برنجک، و فندق و گردو، که همگی با کشمش آمیخته شدهاند) قرار داده میشود.
شامل 8 صفحه word