دانلودمقاله آثار باستانی شهر اصفهان

اختصاصی از فی موو دانلودمقاله آثار باستانی شهر اصفهان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

سی و سه پل
این پل که در نوع خود شاهکارى بى‏نظیر از آثار دوره سلطنت شاه‏ عباس اول است، به هزینه و نظارت سردار معروف او الله ‏وردى‏خان بنا شده. این پل در حدود 300 متر طول و 14 متر عرض دارد و طویل‏ ترین پل زاینده ‏رود است که در سال 1005 هجرى ساخته شده است. در دوره‌ صفویه‌،مراسم‌ جشن‌ آبریزان‌ یا آبپاشان‌ ارامنه‌ در کنار این‌ پل‌ صورت‌ می‌گرفت‌. ارامنه‌ جلفا، مراسم‌ «خاج‌ شویان‌» را نیزدر محدوده‌ همین‌ پل‌ برگزار می‌کرده‌اند. پل‌ مزبور یکی‌ از شاهکارهای‌ معماری‌ و پل‌ سازی‌ ایران‌ و جهان‌ محسوب‌ می‌شود.
و به روایتی دیگر:
 این پل در سال (1011 ه.ق) باهتمام اللهوردیخان سپهسالار شاه عباس و بنا به فرموده شاه مزبور شروع به ساختمان گردید و به طورى که در عالم آراى عباسى نوشته شده داراى چهل چشمه (دهانه) بوده که از هر چشمه آب خارج مى‏گردیده، پلى بسیار عریض و طویل و مرتفع، شالوده آن با سنگ و آهک ریخته شده و با آجر و گچ بالا رفته و دو طرف پل غرفات و غلام گردشهاى بلند فوقانى ساخته و چشمه ‏هاى زیرینش زیاد با عرض و مرتفع و طول آن 350 قدم و عرضش بیست قدم و شش معبر باین شرح داشته است:
 1- راه وسط که مخصوص عبور سواره و گردونه‏ها بوده است. 2 و 3 دو طرف پل که از میان گالالریها ى زیبا مى‏گذشت و به پیاده‏رو تخصیص داشت. 4 و 5 پشت بامهاى گالارى از دو طر ف که دور آن نرده داشته و موقع طغیان رود تفرجگاه باشکوهى بوده است، سرانجام گالاریهاى پل به وسیله پله‏هاى ظریف بزیر پل متصل مى‏شد و از زیر پل هم موقع کم آبى عبور مى‏کردند. 6 از زیر پل بود.
 مساحت این پل را سیاحان انگلیسى چهارصد و نود یارد تعیین کرده‏اند. هفت دهانه این پل گرفته شده و اکنون 33 دهانه دارد و از این رو به پل 33 چشمه شهرت دارد.
 این پل را بنامهاى: پل شاه عباسى - پل اللهوردیخان - پل جلفا - پل چهل چشمه - پل سى و سه چشمه خوانده‏اند و وجه تسمیه هر یک چنین است: 1- پل شاه عباسى از آن جهت گویند که شاه عباس اول دستور بناى آن را داده است و چون بمباشرت و اهتمام اللهوردیخان ساخته شده به پل اللهوردیخان معروف گردیده و از لحاظ اینکه معبر مردم به جلفا بوده آن را پل جلف هم گفته‏اند و چون در ابتداء چهل چشمه داشته پل چهل چشمه و اینک سى و سه چشمه دارد به پل سى و سه چشمه اشتهار دارد.
 این پل براى اتصال خیابان چهار باغ کهنه عباسى به خیابان چهارباغ بالا و باغ هزار جریب و عباس آباد ساخته شده است. این پل در جشن آبریزگان و آب پاشان محل اجتماع شاه و بزرگان و شعراء و رجال و سایر مردم بوده است.
 شرحى را که سرپرسى سایکس انگلیسى راجع به این پل نوشته از نظر اینکه بسیار دقیق و وضع پل را در آخر قرن سیزدهم و اوائل قرن چهاردهم هجرى مجسم مى‏نماید عیناً در اینجا نقل مى‏گردد:
 خیابان با شکوه چهارباغ از یک طرف به پل اللهوردیخان کشیده مى‏شود، که با این که حالیه روى بویرانى نهاده معذا از پل هاى درجه اول عالم به شمار مى‏آید، اینجا از یک شاهراه سنگ فرش شده وارد مدخل عمومى پل مى‏شوند شکل فوق العاده و شگفت آور این پل که 388 یارد طول آنست مقابل یک جاده سنگ فرش شده‏اى به عرض 30 پا بدین قرار ایت که در آن سه معبر در سه سطح مختلف تعبیه شده که یکى از آنها راه معمولى روى پل است که در دو طرف آن طاق نماهاى سرپوشیده ساخته‏اند. طاقنماها از طرفى برودخانه و از طرفى به همین جاده مشرف مى‏باشند، در بالا و پائین این طاقنماها که با تابلوى نقاشى شده تزیین یافته بود هر کدام یک پیاده روهائى است که با پله کانها باین راه اصلى وصل مى‏شود و در کنار سطح رودخانه معبر دیگرى است که به طول رودخانه امتداد مى‏یابد. تنها انتقاد مخالفى که براى ساختمان این پل مى‏شود کرد و آن از تصویر هم نمایان است آنکه، پل مزبور در مقابل جریان ضعیف و باریک زنده رود در بیشتر فصول سال بیش از، انداغزه جنبه ظرافت دارد.
 در تاریخچه ابنیه تاریخى اصفهان درباره این پل تاریخى چنین نوشته است:
 در انتهاى جنوبى خیابان چهارباغ پل اللهوردیخان است که به نام بانى و سازنده آن خوانده مى‏شود و در همان موقعى که شاه عباس دستور کاشتن درختان چهارباغ را مى‏داده رفیق و سپهسالار شاه نیز در ساختمان این پل به وسیله آجر و سنگ تراش فعالیتى به خرج مى‏داد، وضعیت این پل با قدیمش تفاوت زیادى نکرده است. ایوانچه‏ها و غرفه‏هاى زیبا و متناسب طرفین پل که جاى نشستن اهالى و عبور و مرور است به همان حالت اولیه باقى مانده است. طول این پل 295 متر و عرضش 13/75 متر مى‏باشد. نوشته‏اند که در ابتدا چهل چشمه داشته و به تدریج سى و سه چشمه شده در سنوات اخیر قسمت زیادى از بستر رودخانه را تصرف کرده و اشجارى غرس نموده بودند به طورى که چند چشمه پل از عبور آب محروم گشته ممکن بود بکلى متروک شود وى در سال 1330 که آقاى مصطفى خان مستوفى ریاست شهردارى اصفهان را داشت شهامت و شجاعت به خرج داد و اراضى مزبور را از تصرف غاصبین خارج و مجراى عبور آب چشمه‏ها را باز کرد و اقدام به ساختمان دیوارهاى سنگى در طرف شما رودخانه نموده که نوز آثارش پابرجا و عملیاتش زبانزد مردم این شهر است. در دوره صفویه ارامنه حق داشتند تا میدانى که اول پل احداث شده بود جمع شوند و مال‏التجاره و صنایع خویش را با صنعتگران اصفهانى تبدیل نمایند و حق نداشتند از این پل عبور کرده داخل شهر شوند در جل این پل مجسمه رضا شاه کبیر بر روى ستونى بارتفاع 5 متر دیده مى‏شود که اسبى سوار و به طرف شما متوجه است اطراف این مجمسه فعلاً میدان 24 اسفند و با میدان مجسمه نامیده مى‏شود.
 در شمال شرقى پل یعنى اول خیابنى که به طرف شرق امتداد دارد ساختمان آجرى است که بیاد مقبره کمال الدین اسماعیل )قبرش در جهانباره است( ساخته شده و خیابان مزبور به نام آن بزرگوار نامیده مى‏شود که به طرف پل جوئى و خواجو امتداد دارد.
 به طورى که ملاحظه شد گفتار تاریخچه ابنیه تارخى اصفهان وضع پل زاینده رود را در گذشته و حال تشریح کرده و اقتضاء داشت که براى استحضار سرگذشت پل ایام گوناگون درج گردد.
 تاورنیه سیاح فرانسوى راجع باین پل در سفرنامه خود که نظم الدوله ابوتراب نورى آن را ترجمه کرده چنین نوشته است:
 پلى که در وسط خیابان تقاطع مى‏کند موسوم به پل اللهوردیخان که بانى آن بوده است مى‏باشند و آن را پل جلفا هم مى‏گویند. این پل تمام از آجر و سنگ بنا شده و سطح آن بیک میزان است. دو طرف آن از وسطش پست‏تر نیست، 350 قدم طول و بیست قدم عرض دارد و زیر آن چندین چشمه و طاق از سنگ ساخته شده که خلى پست و کم ارتفاع است، در دو کناره پل راهروى به عرض هشت نه پا و به طول تمام امتداد پل که چندین طاق با پایه‏هاى مرتفع به ارتفاع 25 یا 30 پا سقف آن را نگاهداشته‏اند دیده مى‏شود، اشخاصى که مى‏خواهند هوا خورى کنند وقتى که خیلى گرم نباشد از بالاى سقف راهروها عبور مى‏نمایند، اما معبر معمولى از زیر آن راهروها است که به منزله نرده و نگهبان است و روزه نهائى به طرف رودخانه دراد که هواى لطیف و خنک از آنه داخل راهرو مى‏شود. زمین راهرو از سطح پل خیلى بلندتر است و به توسط پله به راحتى بالاى آنها مى‏روند. فضاى وسط پل مخصوص عبور گارى و دواب است و تقریباً 35 پا عرض دارد. یک معبر دیگر هم دارد که در تابستان و وقع کمى آب به واسطه خنکى خیلى مطبوع است و آن از میان خود رودخانه است در خط مخصوصى که تخته سنگها نزدیک هرم اتفاق افتاده مى‏توان از روى آنها رد شد بدون اینکه پاتر بشود. از تمام دهنه‏هاى زیر پل به واسطه درهائى که به هر چشمه گذراده‏اند مى‏توان عبور نمود از پلکانى که در قطر پایه پل ساخته شده از روى پل به زیر چشمه‏ها و طاقها پائین مى‏روند و همینطور پله هائى در دو طرف دارد که به بالاى مهتابى روى راهروها صعود مى‏نمایند و عرض راه پله‏ها بیش از 2 تواز (4 ذرع تقریباً( است، و در دو طرف نرده و محافظى کشیده‏اند که از پرت شده جلوگیرى مى‏نمایند.
 بنابراین این شش معبر در روى این پل وجود دارد: یکى در وسط و چهار تا در دو طرف که عبارت است ازى زیر و بالاى هراهرورهاى پلکان تنگى که به زیر پل مى‏رود حقیقتاً این پل از روى صنعت و استادى بنا شده و مى‏توان گفت قشنگترین صنعت و شاهکار ابنیه ایران است، اما بسى دور است از اینکه به استحکام پل نف پاریس ساخته شده باشد.
 سرپرسى سایکس انگلیسى در شرحى که راجع به پل زاینده رود نوشته بود گفته بود که این پل با اینکه روى به ویرانى نهاده از پل هاى درجه اول عالم است و اما تاورنیه تعصب ملى نگذارده که در قضاوت خود انحراف نورزد، گرچه تاورنیه در کلیه موراد نظرش ساده نبود و اغلب خواسته است بناها و یدگر آثار ایران را کوچک و پست جلوه دهد و از دیگران هم استفاده کرده که در تجلیل اصفهان غلو کرده‏اند.

شامل 56 صفحه word

فایل PDF لیست آثار باستانی ثبت شده شهرستان ماکو-آذربایجان غربی

اختصاصی از فی موو فایل PDF لیست آثار باستانی ثبت شده شهرستان ماکو-آذربایجان غربی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این فایل PDF شامل 4 صفحه می باشد که لیست آثارباستانی ثبت شده شهرستان ماکو(بناها، تپه ها، محوطه ها، قبرستان ها) در آن آورده شده است. اطلاعات آثار ثبت شده شامل نام اثر، قدمت اثر، نام شهرستان، شماره ثبت، تاریخ ثبت و نشانی کامل اثر در قالب جداول ارائه شده است. در ابتدای فایل نیز تعداد کل آثار ثبتی شهرستان به تفکیک اثر آورده شده است.

فایل PDF لیست آثار باستانی ثبت شده شهرستان میاندوآب-آذربایجان غربی

اختصاصی از فی موو فایل PDF لیست آثار باستانی ثبت شده شهرستان میاندوآب-آذربایجان غربی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این فایل PDF شامل 3 صفحه می باشد که لیست آثارباستانی ثبت شده شهرستان میاندوآب(بناها، تپه ها) در آن آورده شده است. اطلاعات آثار ثبت شده شامل نام اثر، قدمت اثر، نام شهرستان، شماره ثبت، تاریخ ثبت و نشانی کامل اثر در قالب جداول ارائه شده است. در ابتدای فایل نیز تعداد کل آثار ثبتی شهرستان به تفکیک اثر آورده شده است.

دانلود مقاله تپه های باستانی سیلک

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله تپه های باستانی سیلک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پس از فرونشستن آب دریاچه مرکزی و خشک شدن تدریجی آن، ساکنان اطراف آن مجبور شدند نواحی حاصلخیزی مانند اطراف فین که همان منطقه «سیلک» باشد را جهت زندگی کردن و سکونت اختیار کنند، ولی این قدمت تا پیش از شصت سال پیش همچنان ناشناخته بود تا اینکه بر اساس بررسی های علمی پروفسور گریشمن در سال 1311 ش (1933 م) قدمت آثار به جا مانده در این تپه ها به هزاره پنجم تا اول قبل از میلاد منسوب گردید. آثاری از این تپه ها در موزه های لوور فرانسه، ملی ایران و باغ فین موجود می باشد.
این تپه در مغرب مسیر کاشان- فین و در مجاورت جاده قرار دارد. سیلک در حال حاضر مشتمل بر یک تپه شمالی و یک تپه جنوبی است که به فاصله 500 متر از یکدیگر قرار دارند. و در جلو این تپه ها گورستانهائی از انسانهای ماقبل تاریخ وجود دارد.
باغ فین

بنای اولیه باغ فین به قبل از اسلام و با تمدن سیلک پیوند خورده است که تمدن سیلک نیز پیوندی ناگسستنی با چشمه جوشقانی دارد که در بالای باغ جاری است، و به چشمه سلیمانیه معروف است و از دیرباز همچنان در آبادی منطقه فین موثر بوده است.
از زمانهائی بس دور در پائین این چشمه باغی وجود داشته است که کمی پائینتر از باغ فعلی بوده و بر اثر زلزله ای که در سال 982 ه.ق روی داد باغ به کلی ویران شد که به دستور شاه عباس صفوی بعد از سال 1000 ه.ق باغی در مکان فعلی که در حقیقت قسمتی از باغ قدیمی بود ساخته شد.از سال 1135 قمری بعد از حمله افاغنه آبادانی باغ به رکود گرائید ولی با دستور کریم خان زند به خصوص با ساختن عمارت که به نام «خلوت کریم خانی» در ضلع جنوبی باغ واقع است باغ فین روی به آبادانی گذاشت ولی با زلزله معروف سال 1192 قمری باغ فین نیز آسیب کلی دید،که پس از آن یعنی از سال 1200 قمری و با روی کار آمدن سلسله قاجار به خصوص با دستور فتحعلی شاه به مرمت و عمارت، باغ جانی دوباره گرفت که ساختمان شتر گلوی فتحعلی شاهی در ضلع جنوب غربی باغ و حمام سلطنتی بزرگ که در مجاورت حمام اولیه ساخته شد از آثار آن می باشد. ولی با تبعید صدر اعظم مقتدر ایران یعنی امیرکبیر و سپس شهادت آن رادمرد در این باغ، این آبادانی روی به ویرانی نهاد.
با آغاز مشروطیت به جهت وضع دفاعی بنای باغ، این مکان پناهگاه اشرار و یاغیان گشت و در مدت 14 سال یاغیان مصالح و اشیاء گرانبهای آن را به یغما برده و به تخریب باغ پرداختند. پس از ختم غائله اشرار، به مرمت باغ پرداخته شد. از وقایع مهم تاریخ در این باغ می توان به جشن تاج گذاری رسمی شاه اسماعیل صفوی و نیز قتل میرزا تقی خان امیر کبیر در این باغ اشاره کرد.
سردرب، دیوار و برج ها


مجموعه باغ فین حدود 25000 متر مربع مساحت دارد که در بدو ورود به این مجموعه ، با ساختمان رفیع سردرب ورودی باغ برخورد می کنیم. این قسمت از باغ در دوره صفویه بنا گذاشته شده است این بنا دارای دو طبقه که طبقه تحتانی شامل هشتی و دالان ورودی به باغ با اتاقهای جانبی و طبقه فوقانی شامل سالن وسیع و زیبائی است که دارای چشم انداز خوبی بر اطراف و از جمله بر باغ دارد و دارای درهای مشبک و زیبائی است.
در اطراف باغ از جمله در طرفین سردر، دیواری به ارتفاع پنج و شش متر و هفت برج دیده می شود.
شترگلوی عباسی
پس از ورود به باغ و گذشتن از خیابان مصفائی که در وسط آن نهر آب زیبائی که همیشه آب از فواره های فیروزه ای آن در فوران است و درختان سرو بسیار زیبائی در دو طرف آن سر بفلک کشیده است؛ اولین ساختمانی که جلب توجه می کند شتر گلوی عباسی است که به دستور شاه عباس بزرگ ساخته شده است. در جلوی این بنا حوض وسیعی دیده می شود و در پشت این بنا نیز حوضچه ای قرار دارد که از کف آن آب فوران می کند، این بنا در دو طبقه و به گونه ای ساخته شده که از هر طرف باغ می توان به آن وارد شد، در میان این ساختمان نیز حوضچه ای است که آب چشمه با طرح جالبی (موسوم به شتر گلو) در آن فوران می کند. بر روی دیوارها و سقف این بنا آثار نقاشی دوره صفوی با تصاویری از شکارگاه و شاهزادگان می باشد، این ساختمان قبلا به صورت سه طبقه و طبقه بالای آن به صورت کلاه فرنگی بوده است.
شتر گلوی فتحعلی شاهی
این بنا که در جنوب باغ واقع است به دستور فتحعلی شاه ساخته شده و شامل شترگلو و صفه مجاور و دارای دو حیات خلوت در قسمت شرق و غرب آن است که کف صفه کلا از سنگ مرمر مفروش بوده و سقف آن به طرز جالبی نقاشی شده است که هنوز قسمتهائی از آن دیده می شود. کتیبه نستعلیق زیبای دور تا دور صفه مجاور حوض به خط محمد تقی حسینی کاشانی از خوشنویسان معروف اوایل دوره قاجار است.
اندرونی کریم خانی و اتاق شاه نشین
این بناها مجموعه مسکونی است که در جنوب باغ و در مغرب شترگلوی فتحعلی شاهی قرار دارد و در سال 1176 قمری به دستور کریم خان زند و به همت آقا سلیم آرانی حاکم وقت کاشان، ساخته شده و شامل چندین اتاق تو در تو و حیاط و باغچه ای کوچک است که گفته می شود امیرکبیر به مدت 40 روز در این ساختمان زندگی کرده است. در مقابل اتاق شاه نشین حوضچه زیبائی ساخته شده است که دارای منافذ متعدد و منظمی است که آب چشمه سلیمانیه فین به طرز جالبی در آن فوران می کند.
اندرونی کریم خانی و اتاق شاه نشین
این بناها مجموعه مسکونی است که در جنوب باغ و در مغرب شترگلوی فتحعلی شاهی قرار دارد و در سال 1176 قمری به دستور کریم خان زند و به همت آقا سلیم آرانی حاکم وقت کاشان، ساخته شده و شامل چندین اتاق تو در تو و حیاط و باغچه ای کوچک است که گفته می شود امیرکبیر به مدت 40 روز در این ساختمان زندگی کرده است. در مقابل اتاق شاه نشین حوضچه زیبائی ساخته شده است که دارای منافذ متعدد و منظمی است که آب چشمه سلیمانیه فین به طرز جالبی در آن فوران می کند.
حمام ها(حمام کوچک و بزرگ)
در قسمت جنوبی باغ، دو حمام وجود دارد که به حمام کوچک و بزرگ معروف است، حمام کوچک از آثار دوره صفویه و همراه با بنای اولیه باغ فین بنا گذاشته شده است و حمام بزرگ در دوران قاجاریه به وسیله فتحعلی شاه ساخته شده است. حمام بزرگ مخصوص امرا و حمام کوچک اختصاص به استفاده خدام داشته است.
در هر یک از حمام ها قسمتهائی شامل: ورودی، گرمخانه، آبنما، خزینه، محل نظافت، سربینه (رختکن) به چشم می خورد. کانالهائی جهت تعویض آب خزینه ها و حوضچه ها درکف حمام ها وجود دارد. دیوار حمامها با عایق رطوبتی مخصوصی- ماسه آهک یا ساروج – پوشانیده شده است. امیرکبیر در گرمخانه حمام کوچک و درکنار حوض مرمرینی که در میان گرمخانه وجود دارد به قتل رسید.
چشمه سلیمانیه
این چشمه که منسوب به حضرت سلیمان پیغمبر (ص) میباشد، در پشت باغ فین و در قسمت غربی آن واقع است و آبادانی باغ فین مدیون آب این چشمه است. نباید هنر منحصر به فرد جریان سازی آب چشمه را در باغ فین فراموش کنیم، به طوری که به این منظور از اختلاف سطح و شیب زمین باغ جهت فوران آب در شتر گلوها و فواره ها با ظرافت خاصی استفاده شده است و همچنین با پله پله کردن، سرعت بخشیدن و پرسروصدا کردن جریان آب هنرنمائی خوبی در این زمینه صورت گرفته است.
بر روی مظهر چشمه، ساختمانی بنا گردیده که ساختمان قسمت شرقی آن در زمان شاه سلیمان صفوی و بخش غربی در سال 1329 شمسی توسط بازرگانان کاشانی با الهام از معماری دوره ساسانی ساخته شده است.
مدرسه آقا بزرگ

این بنا در خیابان فاضل نراقی واقع می باشد. ساختمان این مدرسه مربوط است به دوره قاجاریه که با سرمایه شخصی به نام حاج محمد تقی خانبان طی سالهای 1250 تا1260 قمری جهت استفاده نمازجماعت ودرس وبحث داماد خود ملا مهدی نراقی دوم ، برادر ملا احمد نراقی ملقب به آقابزرگ بناشده و بدین نام معروف گردیده است . معماراین بنا شخصی به نام استاد حاج شعبان بوده است.
تمامی بنا از جمله گنبد این مدرسه که جزو بزرگترین گنبدهای آجری است باآجر ساخته شده وتزیینات بکار رفته شده در این بنا عبارت است از: کاشیکاری ،آجرکاری، کتیبه های نفیس گچی و کاشی ، مقرنس کاری، خطاطی ثلث و نستعلیق ونقاشی، که نقاشی این مدرسه توسط استاد محمد باقر قمصری صورت گرفته است. کتیبه های خطوط مسجد توسط اساتید برجسته خوشنویس کاشان من جمله:محمد ابراهیم ( جد خاندان معارفی کاشان) توسط محمد حسین( جد خاندان ادیب ) وبسمله های طغری توسط سید صادق کاشانی نوشته شده است.
در بدو ورود به مدرسه مقرنس های گچی ونقاشی سردر و کاشی های الوان به کار رفته است درطرفین درگاه ودیوارهای جلو خان و کتیبه های بالای سردر، تختگاه وظرافتی که در ساخت درب ورودی بکار رفته جلب توجه می نماید. سپس هشتی بسیار زیبا وسقف آن که با آجر و کاشی مقرنس تزیین گردیده مورد توجه قرار می گیرد، پس ازهشتی باعبوراز دو دالان مسقف عریض ، به صحن مدرسه دست می یابیم که درمیان این دوراهرو ، دوشبستان زمستانی و تابستانی در دو طبقه قرار دارد. درقسمت سردرب، چهاربالا خانه ساخته شده است که درطرفین سردرب دوبادگیر دیده میشود که این بادگیرها باهدایت هوای مطبوع به شبستان تحتانی ( تابستانی ) وبه زیرزمینی که زیرشبستانها قرار دارد ، تابستان گرم کویر را برای ساکنان این بنا قابل تحمل ودلپذیر می سازد. پس از ورود به محوطه مدرسه درصحن فوقانی وتحتانی وحجره های محل سکونت طلاب وگنبد آجری باشکوه وگلدسته های دوطرف آن خودنمایی می کند.علاوه براین، دوحیاط خلوت، آب انبار بزرگ، شبستان دیگری در پشت گنبد ، ساختمان مسجدی که در جنب گنبد واقع است و محراب کاشیکاری واقع درشبستان جنب گنبد که درحقیقت مجموعه ای است ازهنرهای معماری: کاشیکاری، گچ بری، کتیبه نویسی، مقرنس کاری ونقاشی، ازجمله متعلقات این بنای عظیم است . درقسمت شمالی این بنا، بقعه ای معروف به خواجه تاج الدین قرار دارد. اصل این بنامربوط به قرن ششم می باشد.
مجموعه تاریخی بازار

یکی از اهم آثار تاریخی و دیدنی کاشان، مجموعه تاریخی بازار است که از تقاطع خیابان باباافضل و میدان کمال الملک تا حدود دروازه دولت ادامه دارد.
قدمت بازار را مربوط به دوران سلجوقی میدانند، لکن دوران اوج رواج بازار مربوط به زمان صفویه وبه خصوص دوران شاه عباس اول است. غالب سیاحان و جهانگردانی که در عصر صفویه و همچنین قاجاریه به ایران آمده و از کاشان هم دیدار کرده اند عظمت و شکوه و روایی بازار کاشان را ستایش کرده اند.
در مجموعه تاریخی بازار علاوه بر راسته بازارهای اصلی نظیر: مسگرها، زرگرها، کفاش ها، بزازها و بازارچه های میانچال، ملک، ضرابخانه و رنگرزها، مساجد، بقاع، کاروانسراها، تیمچه ها، حمام ها و آب انبارهای متعدد و مختلفی وجود دارد که هر یک از آنها در دوره خاص ساخته شده است.
چنانچه از طرف میدان تاریخی فیض و از جلوخان مسجد زیبا و تاریخی میرعماد وارد بازار شویم در سمت شرقی، بازار مسگرها مشتمل بر کاروانسرای ذغالی ها (888 ه.ق) و کاروانسرای میرپنج و سرای غفارپور و مسجد و حسینیه رباط قرار گرفته است. تا چندین سال قبل با ورود به بازار مسگرها، صدای آهنگین پتکهای مسگران گوشها را نوازش می کرد ولی با جایگزین شدن فلزات سبک در ساخت ظروف خانگی و بی رونق شدن صنعت مسگری سنتی، این بازار چهره ای متفاوت یافته است.
از سمت غرب که به بازار وارد شویم از ابتدای بازار تا انتهای آن که بازارچه پانخل نامیده می شود بناهای زیبا و تاریخی زیر را در مجموعه بازار دیدن خواهیم نمود:
کاروانسرای گمرک، کاروانسرای نو، سرای نراقی ها، حمام خان، سرای زرکشها، سرای قمی ها، قیصریه، سرای آب انبار، سرای چهارگوش، تیمچه حاج محمد صادق، تیمچه معروف زیبا و دیدنی امین الدوله، مدرسه و مسجد میانچال ( آیت الله العظمی مدنی –ره-)، مسجد تبریزی ها، سرای ملک، تیمچه سید آقا(برقی)، مسجد کفش دوزها، زیارت درب زنجیر، آب انبار درب زنجیر، مدرسه و مسجد امام خمینی –ره-(سلطانی سابق)، زیارت شاه سلیمان، آب انبار گذر نو، مسجد گذر نو، حمام گذر نو، حسینیه پانخل و بقعه امام زاده قاسم. ضمنا مراکز مختلف فرش فروشی و صنایع دستی و سوغات کاشان نیز در بازار وجود دارد.
مدرسه امام خمینی (ره)

این مدرسه به دستور فتحعلی شاه قاجار در سالهای 1221 تا 1229 قمری و توسط معماری به نام محمد شفیع ساخته شده است. این مدرسه به سبک مدارس چهارباغ و صدر اصفهان ساخته شده و در جنب مجموعه بازار کاشان بنا گردیده است. در بدو ورود به بنا سردر که با اسلوب جالبی کاشی کاری گردیده است مشاهده می گردد و سپس وارد هشتی ورودی مدرسه می شویم که به وسیله دو راهرو می توان به صحن وارد شد، از این هشتی که در مشرق بنا واقع است می توان بنای عظیم گنبد آجری دو پوششه که در غرب مدرسه است را مشاهده کرد. در بالای هشتی سردر بنای جالب و دیدنی ماذنه مشاهده می شود. فضای صحن مدرسه را درختان کاج پوشانده است و در میان صحن آبنمای بزرگ مدرسه به خوبی جلوه نمائی می کند، در اطراف صحن غالب بر پنجاه حجره جهت سکونت طلاب ساخته شده است.
تزئینات این مدرسه شامل کتیبه های گچی و و کاشی کاری هفت رنگ به خصوص در محرابی که زیر گنبد واقع است و مقرنس های زیبای گچی در جبهه سردر و گنبد، می باشد.
تیمچه امین الدوله

این بنا که در یکی از نقاط مرکزی بازار (میانچال) قرار دارد متعلق به دوره قاجاریه است که به دستور یکی از رجال نامدار عصر قاجار به نام فرخ خان غفاری ملقب به امین الدوله و با معماری استاد علی مریم، در اواخر قرن سیزدهم قمری (1285) ساخته شده است. این بنای باشکوه در سه طبقه و با طول و عرض زیاد بنا گردیده و ارتفاع گنبد آن نیز مورد توجه می باشد. همه ساله در ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین (ع) این تیمچه میعادگاه گروه ها و هیات مذهبی عزادار کاشان می باشد.
خانه بروجردی ها
این خانه در محله سلطان امیراحمد کاشان در خیابان علوی واقع است. این خانه توسط بازرگانی به نام حاج سیدحسن نطنزی در حوالی سال 1275 قمری در دوره قاجاریه ساخته شده است. چون صاحب خانه مال التجاره از بروجرد وارد میکرده، لذا به حاج آقا حسن بروجردی مشهور شده و خانهای هم که متعلق به وی بوده است به خانه بروجردی موسوم گردیده است.
معمار این خانه یکی از نوابغ معماری کاشان و از طراحان معروف ساختمان به نام استاد علی مریم بوده است که در ایجاد دو بنای تاریخی دیگر کاشان، یکی خانه تاریخی طباطبائی (در نزدیکی خانه بروجردی) و دیگری تیمچه امینالدوله (واقع در بازار) نقش داشته است.
این خانه شامل دو قسمت بیرونی و اندرونی است و محلی که فعلا در معرض دید عموم است قسمت بیرونی این خانه است. در بدو ورود به خانه واردهشتی ورودی خانه میشویم که درب ورود به قسمت اندرونی خانه هم در این هشتی قرار گرفته است، پس از آن از راهروی نسبتا طولانی و شیبدار گذشته و وارد حیاط میشویم، در کنار این راهرو ایوان شمالی خانه قرار دار، در قسمت شمالی ایوان یک پنج دری واقع است که محل پذیرائی مهمانان بوده و دوطرف آن دو اطاق بهار خواب قرار دارد که به علت نور مناسب و گرمای زیاد، بیشتر در زمستان مورد استفاده قرار میگرفته، دیوار بیرونی اطاقهای این ایوان و نیز داخل اطاق پنجدری با گچ بریهای بسیار ظریف با طرح گل و مرغ زینت یافته است. در داخل حیاط یک حوض بزرگ و باغچههای وسیع در اطراف آن قرار دارد. در قسمت شمال شرقی، مطبخ (آشپزخانه) قرار گرفته، در قسمت شرقی بنا اتاقها و ایوانهای سرپوشیدهای به چشم میخورد که در جلو و ایوانها پلههایی جهت رفتن به سردابها (زیرزمینها) ساخته شده است، این سردابها در جبهههای مختلف بنا واقع است که به وسیله بادگیرهایی بلند هوای آنها تهویه و خنک شده و قابل استفاده در هوای گرم تابستان بوده است. در روبرو یعنی در قسمت جنوبی بنا، تالار سرپوشیدهای به چشم میخورد که بر پیشانی آن میتوان هنرنمایی استادکار ایرانی را نظارهگر بود، بطوری که منافذ مشبکی که جهت تهویه هوای تالار در این قسمت تعبیه گردیده با گچ بری جالب و دیدنی در آمیخته و دلربائی میکند. در بام تالار نیز نورگیرها و بادگیرهای فوقالعاده جالب و منحصر به فرد خودنمائی مینماید که از نظر طرح و اجرا در زمره آثار بدیع معماری سنتی است.
تالار بزرگ سر پوشیده که محل برگزاری اعیاد و مراسم سوگواری بوده است شامل یک ایوان که دارای سقف بلندی است در جلو و یک قسمت شاهنشین در انتهای تالار که از قسمتهای دیگر مرتفعتر بوده تزئینات خاصی است و نیز تالارهایی در دو طبقه در جنبین آن دیده میشود. سقف تالار با طرح بسیار زیبائی گچبری و مقرنس کاری و رنگآمیزی گردیده است. سقفها و بدنه داخلی سرپوشیده و تالارهای جنبی آن با نقوش گل و مرغ و شکارگاه و حیوانات گچبری و یا نقاشی و یا با خط خوش تابلوهایی زیبا آفرینش شده است، به خصوص روی دیوارهای شاهنشین تصاویری از پادشاهان قاجار در تابلوهایی دیواری خودنمایی میکند. نقاشیهای این بنا در شیوه های متنوع و با رنگ و روغن و آبرنگ و زیر نظر هنرمند نامدار نقاشی ایران در دوره قاجاریه مرحوم میرزا محمدخان غفاری کاشانی ملقب به " کمال الملک " ترسیم گردیده است و طرحهای گچبری این خانه نیز با نظارت این استاد بزرگ تهیه و به انجام رسیده است. باتوجه به گچبریهای قسمتهای مختلف این خانه، به خصوص پنجرههای مشبک گچی داخل اطاق بزرگ که از کمال ظرافت به پارچه توری شباهت دارد به مرتبه ذوق و هنر این هنرمند ایرانی و دیگر استادکاران و معمار این خانه واقف میگردیم.
جالب است بدانیم که مرحوم حاج آقا حسن بروجردی برای فرزندش سیدمهدی از دختر مرحوم حاج سیدجعفر طباطبائی خواستگاری مینماید و خانواده طباطبائی شرط موافقت با ازدواج را ساخت خانهای آبرومند و درخور شأن عروس خانم قرار میدهند و به همین خاطر حاج آقا حسن از همان معماری که خانه طباطبایی را ساخته است دعوت میکند که این خانه را بسازد.

مسجد و میدان میرعماد (سنگ)

بنای اولیه مسجد میرعماد مربوط است به قرون ششم و هفتم قمری، و موید این مطلب محراب گرانبهائی است که جهت این مسجد در سال 623 هجری توسط یکی از هنرمندان کاشانی از خاندان معروف ابوطاهر و با هنرمندی حسن بن عربشاه ساخته شده و هم اکنون در موزه برلن نگهداری می شود.
در دوران مغول و در نیمه دوم قرن نهم قمری (868) شخصی به نام خواجه عمادالدین شبلی شروانی در ابتدای بازار قدیم، میدان وسیعی را احداث نمود و در اطراف آن ابنیه وعمارتهای عالی از جمله مسجد و کاروانسرا و دارالشفاء و خانقاه بنا نمود که از آن مجموعه عظیم فقط از میدان و مسجد آن اثری باقی است. در شمال میدان در ابتدای خیابان جدیدالاحداث آرامگاه خواجه عمادالدین وجود داشته که فعلا از آن بنا فقط سنگ تاریخ قبر خواجه عماد باقی مانده است.
این مسجد دارای سردری زیبا و منحصر به فرد می باشد که تزئینات معماری آن در نوع خود بی نظیر است و در آن مقرنس های گچی با حالتی زیبا همراه با نقاشیهائی با آب رنگ تزئین شده است که در کتیبه سردر، بانی و سال احداث بنا مشخص گردیده است.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   26 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله اسرار فضانوردان باستانی – یوفوها در ایران

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله اسرار فضانوردان باستانی – یوفوها در ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 مقدمه‌ی محقق:
فضانوردان باستانی (Ancient Astronauts) اصطلاحا به موجودیت فضایی بیگانه‌ای اطلاق می‌شود که در گذشته‌های بسیار دور از کره‌ی زمین دیدار کرده‌اند و در مدت حضور‌خود در‌زمین با‌اجداد ابتدایی‌ما برخورد‌داشته‌اند و‌بنا به‌نظر برخی از طرفداران این نظریه، این بیگانگان گونه‌ی انسان هوشمند (هومو ساپینس) را با تغییراتی که روی گونه‌ی هوموار کتوس ایجاد کردند به وجود آورند.
بنابراین نظریه‌ی این موجودیت بیگانه در ادوار گذشته حضور پر رنگی در اقصی نقاط کره‌ی زمین داشته‌اند و پایه گذار تمدن‌های بزرگ دوران باستان بوده‌اند. این نظریه در اروپا و آمریکا یکی از مبحث‌های داغ محافل باستان شناسی و تاریخ عهد باستان‌است و‌طرفداران و مخالفان سرسخت زیادی دارد و از بنیان گذاران این نظریه می‌توان «اریک فون دانیکن» نویسنده و محقق سوییسی، را نام برد که در سال 1968 با کتاب ارابه‌های خدایان چاپ شده است و این کتاب در آن سال پر فروش‌ترین کتاب آمریکا و اروپا شد.
البته در این ضمینه کتابهای زیادی وجود دارند و کسانی هم هستند که مخالف این نظریه بودند و برای اثبات حرفشان کتبهایی برای مخالفت با آنها نوشته‌اند که از جمله مخالفان این نظریه مقامات و دولت مردان آمریکایی و اروپا می‌توان نام برد.
البته‌این نظریه‌هنوز از‌طرف مقامات دانشگاهی مورد تایید قرار نگرفته است و همچنان بحث‌بر سر‌درستی یا نادرستی آن ادامه دارد. هر ساله در اروپا و آمریکا سمینارهای زیادی در این مورد برگزار می‌شود و کتابهایی به چاپ می‌رسند ولی مقامات‌رسمی و‌دولتی و‌دانشگاهی همچنان بر موضع مخالف خود پا فشاری می‌کنند. ولی به هرحال تاریخ نشان داده است که هیچ چیز در برابر علم نمی‌تواند مقاومت کند و حقیقت هرچه باشد بالاخره خود را نشان خواهد داد و هدف من از نوشتن این مقاله جمع آوری خلاصه مدارک مهم تایید کننده این نظریه و باز کردن این مطلب در بین دانش آموزان است به امید اینکه حقیقت هرچه باشد خیلی زود از پس ابرهای ناباوری و شک بیرون آمده و خود را نشان بدهد.
چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید.

بشقاب پرنده‌ها
بشقاب پرنده یا یوفو مخفف کلمه «Unidentified Flying Object» به معنی جسم پرنده ناشناخته است و اصطلاحا به اجرام ناشناس پرنده‌ای گفته می‌شود که معمولا بیضی شکل یا نعلبکی مانند بوده و در آسمان مناطق دنیا دیده می‌شوند.
در مورد هویت این اجسام اصولا دو نظر وجود دارد، نظر اول اینکه اینها سفینه‌های فضایی موجودات غیر زمینی هستند و نظر دوم اینست که این اجسام مجموعه‌ای از عوامل از جمله شهاب سنگ، بالن هواشناسی، خطای دید، هواپیماهای جاسوسی، و..... می‌باشند و به هرحال منشا زمینی دارند.
هر‌دو نظریه‌درست است، بسیاری از این اجسام چیزی به جز خطای دید، شهاب سنگ و یا وسایل پرنده ساخته دست بشر نیستند، ولی بدون شک بسیاری از موارد هم نمی‌توانند منشا زمینی داشته باشند چون بسیاری از یوفوهایی که گزارش می‌شوند، دارای‌قابلیت‌هایی هستند که حتی از‌لحاظ تئوری هم هیچ وسیله زمینی نمی‌تواند داشته باشد.
همچنین بسیاری از موارد مشاهده یوفو همراه با مشاهده موجودات غیر زمینی و حتی‌ربوده شدن‌مشاهده کنندگان از سوی موجودات غیر زمینی و انتقال آنها به داخل سفینه فضایی و انجام آزمایش‌هایی بر روی آنها بوده است.
البته‌در برخی‌موارد انسان‌های ربوده‌شده در‌حالت عادی‌قادر به یادآوری نحوه ربوده شدن خود نبوده و فقط یک بشقاب پرنده یا موجودات فضایی را به یاد می‌آوردند و تنها‌در حالت هیپنوتزیم عمیق، جزییات ربوده شدن و آزمایش‌های انجام شده بر روی خود را به خاطر می‌آوردند که این خود نشان دهنده صحت ادعای آنها و البته نشانه فرا زمینی بودن موجوداتی است که این افراد را ربوده‌اند. هیچ دلیلی ندارد که انسان‌های زمینی، انسان‌هایی مثل خود را بربایند و به داخل بشقاب پرنده برده و بر روی‌آنها آزمایش‌انجام دهند، چون انجام چنین آزمایشی را به راحتی و بدون دردسر روی زمین هم می‌توان انجام داد!
در ادامه تعدادی از موارد معتبر و معروف از مشاهده (یوفو) و برخورد نزدیک با موجودات غیر زمینی را ذکر می‌کنیم، البته اینها تعداد بسیار کمی از موارد موجود است و فقط برای نمونه در اینجا به ذکر آنها می‌پردازیم.
منطقه 51 که گروم لیک هم نامیده می‌شود، یک منطقه بسیار سری نظامی است که در حدود 90 مایلی شمال شهر لاس و گاس و در نزدیکی دریاچه خشک داماد قرار دارد، در مرکز آن یک فرودگاه بزرگ قرار دارد که دولت امریکا وجود آن را انکار می‌کند.
در‌این مرکز به‌دلایلی از جمله دورافتادگی محل، نزدیکی به تاسیسات موجود و وجود یک دریاچه خشک، برای فرود اضطراری هواپیماها در نیمه دهه 50 و همچنین برای آزمایش هواپیمای جاسوسی (یو- 2) انتخاب شد. تعداد زیادی هواپیمای فوق مدرن و بسیار سری در این محل ساخته و آزمایش شدند. از این جمله می‌توان هواپیمای جاسوسی یو- 2، هواپیمای اس آر- 71 «SR-71» را نام برد. پروژه‌های جدیدتر شامل شایعه‌ساخت هواپیمای‌فوق سریع‌و بسیار‌بلند پرواز شفق «Aurora»، انواع هواپیماهای بدون نام UAV و هواپیمای نامرئی جدید که جای اف- 117 را می‌گیرد، هستند.
منطقه 51 در واقع یک زمین آزمایش قدیمی برای بودجه سیاه دولت آمریکا در زمینه هواپیما‌سازی است. ساختمان‌ها و‌مناطق اطراف‌منطقه 51 اغلب‌در ارتباط‌با انواع اسناد مربوط به داستان‌های یوفو و توطئه‌های مختلف است. جالب است بدانید که هنوز هم اکثر امریکایی‌ها از وجود چنین منطقه‌ای بی خبر هستند.
در سال 1989، باب لازار در یک کانال تلویزیونی لاس و گاس شرح داد که او بر روی سفینه فضایی بیگانه در منطقه اس- 4 در جنوب منطقه 51 کار می‌کرده است. از آن تاریخ به بعد منطقه 51 تبدیل به سمبل عمومی پنهان کاری دولت امریکا در زمینه یوفوها شد.
لازار شرح داد که از فرودگاه مک کاران «Mc Carran» در لاس وگاس با هواپیما به فرودگاه منطقه 51 منتقل شده و سپس به وسیله اتوبوس به یک ساختمان فوق سری در 15 مایلی منطقه 51 برده شد، این تاسیسات را لازار به نام منطقه اس- 4 نام برد که شامل تاسیسات زیر زمینی از جمله نه عدد آشیانه هواپیما است که در هر کدام یک بشقاب پرنده بیگانه نگهداری می‌شود.
این محل جایی بود که لازار در آن کار می‌کرد. در ابتدا لازار و دیگر دانشمندان از برنامه‌هایی که در ارتباط با این بیگانه‌ها و رابطه آنها با نژاد انسان است، مطلع شدند. توضیحات داده شده در مورد این بود که این بیگانگان از 10000 سال قبل در سیر تکامل نوع بشر دست داشته‌اند و از 15 سال قبل هم مستقیما تبادل تکنولوژی میان این بیگانه‌ها و دانشمندان منطقه اس- 4 وجود دارد.
طبق ادعای باب لازار این بیگانه‌ها، همان موجودات نژاد خاکستری معروف هستند و از سیاره چهارم سیستم ستاره‌ای زتا «Zeta» که با ما 39 سال نوری فاصله دارد به کره زمین مسافرت می‌کنند. لازار ادعا می‌کند که سفینه بیگانه‌ها با تقویت امواج جاذبه پرواز می‌کند. وی می‌گوید سفینه بوسیله راکتوری که در کف آن قرار دارد حرکت می‌کند. سوخت مصرفی این راکتور عنصری با عدد اتمی 115 است که امکان ایجاد آن در زمین وجود ندارد. این عنصر همچنین منبع جاذبه- ای «Gravity- A» است، که برای اعوجاج فضا/ زمان و مسافرت بین ستاره‌ای تقویت می‌شود.
این نوع فشار باعث نامرئی شدن سفینه می‌شود و بدین ترتیب سفینه احتیاجی به حرکت خطی ندارد و در نتیجه سرنشینان چنین سفینه‌ای مسافت‌های بین ستاره‌ای را در زمان بسیار کوتاهی طی می‌کنند. سیستم حرکت این سفینه‌ها تئوری معروف انیشتین که می‌گوید هیچ جسمی نمی‌تواند سریع‌تر از نور حرکت کند را رد می‌کند. لازار برای اثبات ادعای خود چک‌هایی را که در این مدت از دولت امریکا دریافت کرده بود‌را در یک برنامه‌تلویزیونی نشان‌داد که همگی‌مهر «DNI» خورده بودند. از هنگامی که لازار این افشاگری‌ها را کرد، بارها از طرف دولت امریکا مورد تهدید قرار گرفت و حتی یک بار به ضرب گلوله مجروح شد.
در سال 1997 هم شخصی که خود را ویکتور معرفی می‌کرد، ادعا نمود که فیلمی از بازجویی یک موجود بیگانه از نژاد خاکستری در یکی از ساختمان‌های گروم لیک، ربوده است. او پس از تلاش زیاد بالاخره توانست فیلم را در تلویزیون «Rocket Home Pictures» با حضور یک یوفولوژیست به نام دیوید مورتون «David Morton» پخش کند. در‌مورد صحت‌این فیلم،‌نکته اول‌اینکه، موجودی‌که در‌فیلم مشاهده می‌شود، دقیقا شبیه همان موجوداتی است که بسیاری از ربوده شدگان در کابوس‌های شبانه خود‌دیده بودند‌و با هیپنوتیزم به یاد می‌آوردند. نکته دومی هم که احتمال واقعی بودن این فیلم را افزایش می‌دهد، حروفی است که در پایین فیلم دیده می‌شود، یعنی «DNI»، به علت اینکه باب لازار هم که در این منطقه کار می‌کرد، چک‌هایی دریافت کرده بود که روی همه آنها مهر «DNI» خورده بود. (12) و (13) و (14)
عکس‌های موجودات فرا‌زمینی
تعداد بسیار زیادی عکس وجود دارد که ادعا می‌شود، عکس موجودات غیر زمینی یا اثرات بجا مانده بر روی بدن ربوده شدگان است. البته جعلی بودن بیشتر این عکس‌ها مشخص‌و اثبات‌شده است. ولی تعدادی از این عکس‌ها هم هستند که هنوز جعلی بودن آنها ثابت نشده و حتی با بررسی نگاتیوها و سایر آزمایشها، واقعی بودن آنها اثبات شده است. البته پر واضح است که مقامات رسمی به دلایل همیشگی از پذیرش واقعی بودن عکس‌ها طفره می‌روند.
مساله این است که تا زمانی که واقعیت وجود حیات هوشمند غیر زمینی از یک تئوری جسورانه به یک اصل مسلم علمی تبدیل نشود، حتی اگر یک سفینه فضایی متعلق به موجودات غیر زمینی وسط استادیوم محل برگزاری فینال جام جهانی که در آن صد هزار نفر حضور دارند و حداقل یک میلیارد نفر هم به صورت زنده درحال تماشای آن هستند فرود بیاید و موجودات غیر زمینی با ظاهر کاملا متفاوت خود از سفینه بیرون آمده و برای بینندگان دست تکان بدهند، باز هم هیچ مقام رسمی و دانشگاهی وجود موجودات غیر زمینی را تائید نخواهد کرد. در این قسمت تعدادی از عکس‌هایی که احتمال واقعی بودن آنها وجود دارد را ذکر می‌کنم.
نقاشی‌ها و مشاهدات قرون وسطی
همان طور که در فصل قبل نمونه‌هایی را ذکر کردیم، هر روز ما شاهد چاپ مطالبی در روزنامه‌ها و سایت‌های خبری، حتی پخش اخبار راجع به مشاهده یوفو و برخورد با موجودات غیر زمینی در تلویزیون و رادیو هستیم و همیشه هم یک عده با قیافه حق به جانب و عالمانه تمام این مشاهدات را ماهوراه‌های جاسوسی امریکا و روسیه، یا بشقاب پرنده‌های ساخته کشورهای پیشرفته که به وسیله انسان‌های ساده لوح و خرافاتی، سفینه‌های فضایی موجودات غیر زمینی تصور می‌شود، می‌انگارند و به این ترتیب صورت مساله امکان وجود موجودات باهوش غیر زمینی را پاک می‌کنند.
البته تردیدی وجود ندارد که بسیاری‌از این موارد‌هم از همین دست باشد، البته نه همه آنها، ولی قبل از پیشرفت تمدن بشری و ساخت هواپیما و دیگر ماشین‌های پرنده، ‌در قرون‌وسطی و قبل از آن حتی در عصر حجر و ماقبل تاریخ شواهد و تصاویر زیادی از وجود یوفو و برخورد با موجودات غیر زمینی وجود دارد. مسلما در آن زمان‌ها هیچ وسیله پرنده ساخته دست بشر وجود نداشته است که انسان‌های ساده لوح آن را به جای سفینه‌های فضایی موجودات بیگانه تصور کنند.
شاید کسی بگوید که این نقاشی‌ها ساخته و پرداخته تخیلات بشر است و نه براساس مشاهده عینی، به چنین افرادی باید گفت که اولا بسیاری از این نقاشی‌ها، همان طور که در این فصل توضیح خواهیم داد دقیقا براساس مشاهده عینی کشیده شده‌اند که برخی از موارد آن در دفاتر رسمی دولتی هم ثبت شده است و ثانیا قوه تخیل هم نیاز به الگو دارد و بدون وجود الگو تخیل انسان قادر به ایجاد چیز جدیدی نخواهد بود. برای مثال انسان‌ها از قدیم در آرزوی پرواز بودند ولی تا هنگامی که برادران رایت هواپیمای‌وبی خود را ساختند و رویای دیرینه بشر را به واقعیت تبدیل کردند، هزاران نفر‌یگر با تقلید از پرندگان برای خود بال‌هایی شبیه پرندگان ساختند و می‌خواستند با آنها‌پرواز کنند که هیچ کدام هم موفقیت‌آمیز نبود و بسیاری از این افراد هم جان خود را در همین راه از دست دادند. چرا این افراد با قوه تخیل خود چیزی شبیه هواپیمای بوئینگ و یا هلی کوپتر آپاچی درست نکردند؟ مسلم است که علت این امر این بوده است که این‌افراد چنین الگویی را در ذهن خود نداشتند و تنها الگوی این افراد پرندگان بوده است و به همین علت هم با بال‌هایی شبیه بال پرندگان قصد پرواز داشتند.
حتی امروزه هم بسیاری از تجهیزات مدرن با الگو برداری از طبیعت ساخته می‌شود. پس اگر این تصویرها ساخته تخیلات انسان‌ها هم باشد، حتما چیزی شبیه آنها را باید دیده‌باشند که با کمک قوه‌تخیل خود به آن شاخ و برگ داده و این نقاشی‌ها را بکشند. به راستی چرا هیچ نقاشی قدیمی وجود ندارد که در آن نقاش با قوه تخیل خود یک قطار‌سریع السیر‌و‌یا یک اتومبیل‌فراری کشیده‌باشد؟‌چرا همه‌این‌تصاویر،‌از نقاشی‌های ماقبل تاریخ‌اجداد غارنشین‌ما گرفته‌تا نقاشی‌های مربوط به قرن نوزدهم، که در دفاتر رسمی‌هم ثبت شده‌اند، بدون توجگه به اینکه در کدام کشور کشیده شده باشند، همگی تا‌حدود زیادی شبیه هم و شبیه همان یوفوهایی است که ما می‌شناسیم؟ آیا همه اینها را می‌توان اتفاقی دانست؟
در‌این بخش نمونه‌هایی از نقاشی‌ها و مشاهدات یوفوی معتبر مربوط به قرون وسطی و بعد از رنسانس تا زمان اختراع هواپیمای ساخته دست بشر را ذکر می‌کنیم. توجه داشته باشید که همه این نقاشی‌ها از منابع معتبر است و محل نگهداری اصل آنها را نیز ذکر کرده‌ایم.
تصویر، نقاشی مریم مقدس و جیووانینوی مقدس «The Modonna with saint Giovannino» در پالازو وچیو «palazzo vechio» در فلورانس مربوط به مدرسه لیپی «lippi» در قرن 15 می‌باشد. یک نمای نزدیک از سمت چپ بالای نقاشی شیء را در آسمان نشان می‌دهد و پایین یک مرد و یک سگ به موضوع نگاه می‌کنند. با بزرگ کردن بیشتر تصور، یک سفینه بیضی یا صفحه‌ای شکل با تشعشعات درخشان طلایی در‌اطراف آن‌را نشان می‌دهد. چیزی که ما‌در این‌نقاشی می‌بینیم مسلما یک یوفو است، امروزه وقتی بچه‌های ما عکس بشقاب پرنده‌ها را می‌کشند ما تعجب نمی‌کنیم چون می‌دانیم که آنها این چیزها را در فیلمها دیده‌اند ولی مسلما در قرن پانزدهم تلویزیون و سینما وجود نداشته و هنرمندی که این نقاشی را کشیده یا باید خود چنین چیزی را دیده باشد و یا مشخصات آن را از کسی که چنین جسم پرنده‌ای را دیده است، شنیده باشد. (34)
سخن آخر
سخن‌آخر اینکه، سعی کرده‌ام مطالبی‌را در‌این کتاب جمع آوری کنم که علمی و مستند باشند و منابع تمام آنها را ذکر کرده‌ام. افتخار من این است که هیچ کدام از مباحثی که در این کتاب مطرح شده است، شبه علم و خرافات نیست. در جاهایی هم که نظرات شخصی خود را بیان کرده‌ام، همه نتیجه گیری‌ها براساس استدلال منطقی استوار است. در هر مورد اگر به نظر شما استدلال غیر منطقی و نه غیر عادی ارائه شده بود، خوشحال خواهم شد اگر بنده را از اشتباه در استدلال خودم مطلع کنید.
در‌پایان ذکر این نکته را ضروری می‌دانم که دولت‌های قدرتمند‌دنیا با‌پنهان‌نگاه داشتن کشفیات خود‌در زمینه‌حیات فرا‌زمینی و‌تکنولوژی موجودات‌بیگانه درصدد بهره ‌برداری از این تکنولوژی‌ها هستند که به گفته باب لازار که از نزدیک با این تکنولوژی ارتباط داشته است، صدها سال از دانش ما پیشرفته‌تر است. این دولت‌ها در مراکز بسیار سری خود درحال مهندسی معکوس تکنولوژی فضایی موجودات بیگانه هستند و با سانسور خبری شدید و متهم کردن طرفداران نظریه فضانوردان باستانی و یوفولوژیستها به خرافاتی بودن و غیر علمی صحبت کردن و حتی در برخی مواقع با ترور افرادی که اطلاعات خود در این زمینه را علنی می‌کنند، قصد آن را دارند که در تاریکی و سکوت افکار عمومی جامعه بشری بدون دردسر و سر و صدا از دانش پیشرفته موجودات غیر زمینی در جهت منافع نامشروع خود استفاده کنند.
به امید اینکه حقیقت هرچه باشد خیلی زود از پس ابرهای ناباوری و شک بیرون آمده و خود را نشان بدهد. در پایان، این دفتر ناچیز را با یک بیت شعر بسیار ارزشمند از استاد سهراب سپهری می‌بندم.
چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید.

حوالی‌ساعت 12 و 30 دقیقه‌بامداد روز‌نوزدهم سپتامبر 1976 (28 شهریور ماه 1355 شمسی)‌‌به وقت محلی تهران، پست فرماندهی نیروی هوایی ارتش، چهار گزارش تلفنی از‌طرف شهروندان‌غیر نظامی ساکن در‌منطقه شمیران‌دریافت کرد که همه‌آنها از وقوع وقایعی‌نامعلوم در آسمان شبانگاهی شهر حکایت می‌کردند. برخی از تماس گیرندگان، به شیئی شبیه به یک پرنده اشاره داشتند و برخی دیگر آن را همانند بالگردی با درخشش فوق العاده توصیف می‌کردند.
بررسی‌های پست فرماندهی نشان داد که در آن هنگام هیچ بالگردی که بتوان گزارش‌های مذکور را به آن نسبت داد، در ماموریت پرواز نبوده است و به این ترتیب «یوسفی» معاون‌عملیات، در‌جریان اتفاق‌قرار گرفت. او در ابتدا این گونه عنوان کرد که شیء مورد نظر تنها یک ستاره بوده است. ولی پس از رایزنی با برج مراقبت فرودگاه بین المللی مهرآباد و مشاهده شخصی خود، که شیئی بسیار درخشان و بزرگ‌تر از یک ستاره‌را به وضوح در‌آسمان رویت کرد، تصمیم‌گرفت تا‌یک جنگنده فانتوم اف- 4 را از پایگاهی هوایی در همدان واقع در 280 کیلومتری غرب تهران، مامور پرواز و رهگیری پرنده ناشناس کند.
هواپیمای اف-4در ساعت1 و30‌دقیقه‌بامداد، پایگاه‌را به‌سوی نقطه‌ای‌در 74 کیلومتری شمال تهران ترک کرد. خلبان و کمک خلبان اشاره کرده‌اند که شیء مورد نظر چنان درخشان بود که می‌شد آن را از فاصله 110 کیلومتری نیز مشاهده کرد. زمانی که هواپیما به فاصله تقریبی 46 کیلومتری پرنده ناشناس رسید، ناگهان تمامی دستگاه‌ها و وسایل ارتباطی آن از کار افتادند و به دنبال این واقعه عجیب، خلبان که ادامه تعقیب را ناممکن می‌دید، تصمیم‌به ناتمام‌گذاشتن ماموریت‌و بازگشت به پایگاه گرفت. شگفت انگیز‌تر آن که به محض قطع تعقیب و تغییر مسیر در جهت پایگاه، مجددا دستگاه‌ها به وضعیت عادی بازگشتند.
در‌ساعت 1 و 40 دقیقه،‌دومین هواپیمای فانتوم با‌هدایت ستوان‌«پرویز جعفری»، عازم ماموریت رهگیری شیء ناشناس شد. او که اکنون دوران بازنشستگی را می‌گذراند، در دوازدهم نوامبر سال 2007 (بیست و یکم آبان ماه سال جاری)، در کنفرانسی که برای‌بررسی این‌رویارویی در‌باشگاه ملی خبر گزاری‌های ایالات متحده آمریکا برگزار شده بود شرکت کرد و خواستار انجام یک سلسله تحقیقات بین المللی برای کشف ماهیت اشیای پرنده ناشناس موسوم به «یوفو»ها شد.
هواپیمای جعفری در فاصله 50 کیلومتری توانست شیء ناشناس را روی رادار خود قفل کند. مشخصات راداری «یوفو» شبیه به یک هواپیمای بوئینگ 707 بود. زمانی که جت اف- 4 با سرعت 280 کیلومتر بر ساعت به فاصله 46 کیلومتری شیء پرنده ناشناس‌رسید، یوفو آغاز‌به حرکت کرد و‌فاصله خود را با هواپیمای رهگیر حفظ کرد. تخمین‌ابعاد شیء پرنده با چشم، به دلیل درخشندگی خیره کننده آن، امکان پذیر نبود.
بنا‌به اظهارات‌خلبان و‌کمک خلبان،‌نورهای ساطعه به‌رنگ‌های آبی،‌سبز، قرمز‌و نارنجی و‌با الگویی‌به شکل مربع، به‌ترتیب نسبت به هم چشمک می‌زدند ولی سرعت درخشش آنها چنان سریع بود که می‌شد همه رنگ‌ها را با هم دید.
در همان حال که شیء مورد نظر و هواپیمای اف- 4 در مسیر جنوب به حرکت خود ادامه می‌دادند، یک شیء ثانویه کوچک‌تر، از شیء اول جدا شد و با سرعت بسیار زیاد به سوی جنگنده فانتوم حرکت کرد. ستوان جعفری فکر کرد که به او حمله شده است و اقدام به شلیک یک فروند موشک حرارت یاب «ساید وایندر 9- ATM» کرد، ولی بی درنگ تمامی تجهیزات هواپیما از جمله دستگاه‌های کنترل جنگ افزار و همه سامانه‌های مخابراتی از کار افتادند. خلبان جعفری که خود را در برابر خطر قریب الوقوع، بی دفاع می‌دید، در آخرین اقدام با شتاب ثقل منفی به سوی زمین شیرجه زد شیء ناشناس دوم به سرعت از روی هواپیما عبور کرد و در فاصله 4/7 کیلومتری پشت سر او توقف کرد و بار دیگر به سوی شیء ناشناس اول بازگشت و به آن ملحق شد.
با‌استناد به نوار گفت و گوی خلبان و کمک خلبان، شیء ناشناس پس از آن با سرعت چند برابر صوت دور شد. این بار هم به محض فاصله گرفتن هواپیما تز شیء پرنده ناشناس، عملکرد تجهیزات و وسایل مخابراتی آن به وضع عادی بازگشت. اندکی بعد خدمه اف- 4 شاهد بودند که شیء نورانی دیگری از سمت مقابل شیء اول جدا شد و با سرعت زیاد، مستقیم به سوی زمین حرکت کرد. آنها فکر می‌کردند که این شیء بی درنگ به زمین اصابت خواهد کرد و انفجاری مهیب روی خواهد داد، ولی پرنده ناشناس به آرامی فرود آمد. خدمه فانتوم در ارتفاع پایین‌تر بر روی محل فرود پرواز کردند و موقعیت یابی نوری که روی زمین را روشن می‌کرد پرداختند.
جعفری بعدها گفت که شیء موردنظر چنان تابناک می‌نمود که در نور آن می‌شد حتی سنگ‌ها و شن‌های پیرامون محل آن را نیز مشاهده کرد. سپس هواپیما برای فرود رهسپار فرودگاه مهرآباد شد. آنها متوجه شدند هربار که از یک موقعیت مغناطیسی 150 درجه‌ای نسبت به مهرآباد می‌گذرند، دچار اختلال مخابراتی و بروز اشکال در امر ارتباط می‌شوند.
یک هواپیمای‌دیگر خطوط‌هوایی هم که در‌همان هنگام درحال نزدیک شدن به فرودگاه مهرآباد بود، دچار مشکل مشابهی شد و سامانه‌های مخابرات آن را کار افتادند. اندکی بعد وقتی که هواپیمای اف- 4 درحال آخرین اقدام برای تقرب بود، خدمه آن باز هم شیء پرنده دیگری را مشاهده کردند. این شیء چهارم استوانه‌ای شکل بود و در دو انتهای خود نورهایی با درخشش ثابت و در بخش میانی نورهایی چشمک زن ساطع می‌کرد. شیء مذکور از روی هواپیمای اف-4 پرواز کرد. برج مراقبت، پرواز هیچ هواپیمایی را در منطقه گزارش نکرد؛ ولی زمانی که خلبان اف- 4 موقعیت و جهت یوفو را به آنها اطلاع داد، پرسنل برج توانستند آن را مشاهده کنند. سالها بعد، مامور اصلی کنترل پرواز و یکی از فرماندهان نظامی مسئول پژوهش در این پرونده، افشا کردند که شیء مورد نظر از روی برج مراقبت مهرآباد هم گذشته و تمامی تجهیزات الکترونیکی آن را نیز از کار انداخته بود.
پس‌از روشن شدن هوا، خدمه اف-4 با یک فروند بالگرد نظامی عازم محل فرود جسم پرنده سوم شدند. در روشنایی روز مشخص شد که آنجا بستر یک دریاچه خشک شده است. با این حال، هیچ ردی بر جای نمانده بود. آنها منطقه را به سمت غرب دور زدند و در همین حال سیگنال مشخصی که بیب- بیب می‌کرد، توجه آنها را به خود جلب کرد. این علامت در نزدیکی یک خانه شدیدتر می‌شد. آنها در نزدیکی خانه فرود آمدند و از ساکنان آن در این باره که آیا شب گذشته شاهد حادثه‌ای نامعمول بوده‌اند یا نه، پرس و جو کردند. اهالی منزل گزارش دادند که صدایی مهیب شینده‌اند و نوری شدید شبیه به نور حاصل از صاعقه را مشاهده کرده‌اند.
بعدها، پژوهش‌های بیشتری روی محل فرود انجام شد و منطقه از نظر بررسی آثار تشعشعی به طور کامل تفتیش شد، ولی نتایج این بررسی‌ها هیچ گاه در اختیار عموم قرار نگرفت.
گزارش DIA و بازتاب حادثه
مدارک مربوط به این حادثه به خوبی توسط «سازمان اطلاعات دفاعی ایالات متحده آمریکا» موسوم به DIA جمع آوری و تایید شد و نسخه‌هایی از گزارش آن برای کاخ سفید، وزارت کشور، ستاد مشترک ارتش، سازمان امنیت ملی (NSA) و سازمان جاسوسی مرکزی (CIA) ارسال شد.
همراه گزارش DIA، فرمی وجود داشت که به ارزیابی کیفیت گزارش مربوط می‌شد. در این برگه تایید شده بود که:
الف) شیء موردنظر را شاهدان متعددی که در نقاط مختلفی نظیر شمیران، مهرآباد و بستر یک دریاچه خشک قرار داشته‌اند، از چشم‌اندازهای متفاوت (زمین و آسمان) دیده‌اند.
ب) بسیاری‌از این‌شاهدان اشخاص‌معتبری بوده‌اند (از‌جمله یک تیمسار نیروی هوایی، خدمه آموزش دیده پرواز، و یک متصدی مجرب برج مراقبت).
ج) مشاهدات بصری توسط رادارها نیز به تایید رسیده‌اند.
د) سه فروند هواپیمای دیگر، وقوع آثار الکترومغناطیسی مشابهی را گزارش کرده‌اند.
ه) عده‌ای از خدمه پرواز، دچار برخی آثار فیزیولوژیک (نظیر مختلف شدن دید شب به دلیل شدت درخشندگی شیء مورد نظر) شده بودند.
و) قابلیت‌های رزمایشی مشاهده شده در شیء پرنده ناشناس، حالتی خارق العاده داشته‌اند.
چنان که مشخص است، این حادثه در زمان خود آن گونه که در خور رویدادی با این درجه‌از اهمیت‌و اعتبار به‌نظر می‌رسد، بازتاب‌عمومی گسترده‌ای نیافت‌و تنها معدودی از نشریات نه چندان پر شمارگان به آن اشاره کردند. از جمله نشریه «Iran Times» چاپ واشنگتن دی سی، در شماره اول اکتبر سال 1976 شرح دست اولی از حادثه را از زبان ستوان جعفری، خلبان دومین جت رهگیر، بدان گونه که بر نوار مکالمات واقعی حین تعقیب ضبط شده بود، به چاپ رساند:

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 34   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید