یکی از مهم ترین سرفصل های روابط عمومی ارتباط با رسانه های تبلیغاتی است. انتخاب بهترین روش برای انتقال پیام به مخاطب، هنر روابط عمومی است. این توانایی با برخورداری از دانش شناخت رسانه ها، کارکرد آن ها و شناخت مخاطبان امکان پذیر است. روابط عمومی پس از شناخت دقیق مخاطب به ارزیابی نیازهای آنان پرداخته و براساس نیاز مخاطبان اطلاعات مورد نیاز گردآوری شده را در اختیار آنان قرار می دهد. عدم استفاده درست از ابزار رسانه ها و عدم شناخت صحیح از نیاز مخاطبان موجب شکست روابط عمومی در اهداف خود خواهد شد. بر این اساس نیاز روابط عمومی به رسانه ها و مجموعه های مشاور رسانه ها نمایان می گردد.بطور کلی روابط عمومی و تبلیغات از ابزارهای ترویجی به حساب میآیند.علاوه بر اینها از دیگر ابزارهای ترویجی میتوان به فروش شخصی ، پیشبرد فروش و بازاریابی مستقیم اشاره کرد. اما مهمترین ابزارهای مختلف ترویج، روابط عمومی و تبلیغات هستند . با نگاهی گذرا به تاریخچه روابط عمومی در ایران، غالبا شاهد فعالیت روابط عمومیها در قالبی کاملا دولتی هستیم که وظیفه شان دفاع از ابعاد سیاسی سازمان است و توجهی به مشتریان ندارد. در سویی دیگر شاهد تبلیغاتی هستیم که صرفا از سازمان حمایت می کند و توجهی به مشتری ندارد. بدین معنی که روابط عمومی و تبلیغاتی را تجربه کردیم که هر دو در دفاع از سازمان و بدون توجه به مشتری فعالیت کرده اند.
منظور از تبلیغات در روابط عمومی، تبلیغات سیاسی (پروپاگاندا) یا تبلیغات تجاری نیست، بلکه تبلیغاتی مدنظر است که دارای رویکرد اطلاعرسانی و افزایش آگاهیهای عمومی افراد جامعه نسبت به برنامهها، اقدامات و فعالیتهای سازمان و ارائه گزارش به مردم و مخاطبین بدون هیچگونه اغراق، بزرگنمایی و دروغپردازی باشد. روابط عمومیها باید منادی آن نوع تبلیغاتی باشند که با دستکاری اندیشهها و القاء، تلقین، دروغ و فریب، کاری نداشته باشد، بلکه به تبلیغاتی بپردازد که بر پایهی اطلاعرسانی، افزایش آگاهیهای عمومی، اقناع و ترغیب و آموزش انجام میگیرد. (شبرنگی، 1382: 103-100). تبلیغ باید در معرض دید قرار گیرد، درک شود، آموخته شود، به یاد بماند و به عمل درآید. (پراتکانیس و دیگران،1383، ص۲۳). با تبلیغات بهموقع و متعادل میتوان برنامهها و سیاستهای سازمانها و دستگاهها را برای مردم تشریح کرد و به تصویر کشید و از همیاری و همفکری و مشارکت مردم در اجرای طرحهای منطقهای و ملی سود جست. بنابراین در حرفهی روابط عمومی و ارتباطات، منظور از تبلیغ، بهکارگیری فن ترغیب و تشویق و استفادهی صحیح و مؤثر از همهی تکنیکهای ارتباط جمعی، گروهی و فردی است. (شبرنگی، 1382: 103-100).هدف از این تحقیق بررسی نقش تبلیغات در روابط عمومی و تاثیرات آن بر مشتریان می باشد .
منظور از تبلیغات در روابط عمومی، تبلیغات سیاسی (پروپاگاندا) یا تبلیغات تجاری نیست، بلکه تبلیغاتی مدنظر است که دارای رویکرد اطلاعرسانی و افزایش آگاهیهای عمومی افراد جامعه نسبت به برنامهها، اقدامات و فعالیتهای سازمان و ارائه گزارش به مردم و مخاطبین بدون هیچگونه اغراق، بزرگنمایی و دروغپردازی باشد. روابط عمومیها باید منادی آن نوع تبلیغاتی باشند که با دستکاری اندیشهها و القاء، تلقین، دروغ و فریب، کاری نداشته باشد، بلکه به تبلیغاتی بپردازد که بر پایهی اطلاعرسانی، افزایش آگاهیهای عمومی، اقناع و ترغیب و آموزش انجام میگیرد. (شبرنگی، 1382: 103-100). تبلیغ باید در معرض دید قرار گیرد، درک شود، آموخته شود، به یاد بماند و به عمل درآید. (پراتکانیس و دیگران،1383، ص۲۳). با تبلیغات بهموقع و متعادل میتوان برنامهها و سیاستهای سازمانها و دستگاهها را برای مردم تشریح کرد و به تصویر کشید و از همیاری و همفکری و مشارکت مردم در اجرای طرحهای منطقهای و ملی سود جست. بنابراین در حرفهی روابط عمومی و ارتباطات، منظور از تبلیغ، بهکارگیری فن ترغیب و تشویق و استفادهی صحیح و مؤثر از همهی تکنیکهای ارتباط جمعی، گروهی و فردی است. (شبرنگی، 1382: 103-100).هدف از این تحقیق بررسی نقش تبلیغات در روابط عمومی و تاثیرات آن بر مشتریان می باشد .
پروپوزال بررسی نقش تبلیغات در روابط عمومی و تاثیرات آن بر مشتریان