دانلود پاورپوینت زینب از تولد تا رحلت - 25 اسلاید

اختصاصی از فی موو دانلود پاورپوینت زینب از تولد تا رحلت - 25 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نمونه ای از اسلایدهای این پاورپوینت را در زیر می بینید:

کنیه:

   کنیه آن حضرت ”ام کلثوم“ است و این موضوع هیچ منافاتی ندارد با این که نام خواهر بزرگوار و والااخترشان ام کلثوم بوده است. چرا که بسیار اتفاق افتاده است که یک کنیه و لقب را به چند خواهر و یا برادردهند.چنانچه امام حسین(ع) به سبب اخلاص فراوانی که به پدر بزرگوارشان داشتند نام سه پسر خود را ”علی“ گذاشتند و برای رفع اشتباه آنها را مقید به ”اکبر“ و “اوسط“ و ”اصغر“ فرموده بودند.

القاب آن حضرت:

   آن حضرت مزین به القاب بی شماری هستند از جمله آنها میتوان به:محدثه, موثقه , عابده, مخبره, کامله, نائبه الزهرا,محبوبه المصطفی,صدیقه الصغری , شریکه الحسصن سید الشهدا ,مظلومه وحیده ,فاضله, زاهده ,عاقله,ناموس الکبری و ....... اشاره کرد.

برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:

دانلودمقاله روز 17 ربیع روز تولد نور

اختصاصی از فی موو دانلودمقاله روز 17 ربیع روز تولد نور دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بنام خدا
امروز انسانی متولد می شود که تاریخ تمدن اسلامی بر محور شخصیت او می باشد و تا قرن ها انسانها ، اندیشمندان و فرهیختگان در پیرامون اندیشه ها و کتابی که آورده فکر می کنند . او در جنبه جسمانی همانند همه انسانهای دیگر است و هیچ تفاوت با دیگر انسانها ندارد ، وی قبل از رسالت ، چوپانی است به مانند همه چوپانان عالم ، اما روح او به پهناوری و سادگی بیابان های جزیرة العرب و رفتار او به زلالی آب زمزم است . شخصیت او آنچنان مورد توجه انسانها است که تمامی عناصر فرهنگ بر گرفته از دینی است که او از آسمان آورده است ، معماری ، هنر ، فلسفه، ادبیات ، انسان شناسی ، و همه دیگر امور کوششی است تا پیام جاودانه و آسمانی أی که توسط او در دامن انسان های راه گم کرده ریخته شده است ، تفسیر کند . در طول تاریخ تمدن افراد زیادی در شکوفا شدن تاریخ بشریت سهم داشته اند و باید تاریخ را پدیده أی دانست جمعی و همگانی که همه فرزانگان در تحقق آن سهیم بوده اند از فیزیک دانها ،‌ریاضی دانان، ادباء ، فیلسوفان،‌هنرمندان، عارفان، تا انبیاء . اما با یک مقایسه میان این نخبگان تاریخ به صراحت می توان ادعا نمود که هیچ یک از این بزرگان فرهنگ به اندازه پیامبران درساخت این تاریخ تمدن و فرهنگ سهم نداشته اند . بی تردید تاریخ فرهنگ غرب مبتنی بر شخصیت عیسی علیه السلام است ، همانطور که تاریخ فرهنگ شرق بر محور شخصیت حضرت محمد صلى الله علیه و اله است . به طوری که حتی در هنر غرب به این جهت ، مجسمه سازی و تندیس سازی رشد می کند چون هنرمند مسیحی می خواسته تا عیسی علیه السلام را که به صلیب کشیده شده به تصویر بکشد و عیسی علیه السلام درنظر او کلمة الله است اما در هنر اسلامی ، خطاطی ، تذهیب ، منبت کاری رشد می کند ، چون در تفکر هنرمند مسلمان قرآن کلمة الله است و او می خواهد آن پیام آسمانی را که حضرت محمد صلى الله علیه و اله آورده ، به تصویر بکشد و زینت بخشد . بنا براین در طول تاریخ هیچ فردی همانند انبیاء درتحولات بشری سهم نداشته و اگر ادیان نمی آمدند ، سیر حرکت تاریخ ناقص می بود و به معنای دیگر اگر انبیاء که سردمدار این حرکت بودند و سنگینی رسالت به دوش آنان بود، نمی آمدند ، هیچگاه هدایت انسانی ، تبیین نمی گشت. از اینرو می بینیم که قسم قرآن چقدر زیبا است که بر روز ولادت پاره أی از انسانهای بزرگ یعنی انبیاء ، سلام و درود می فرستد « سلام بر روزی که متولد شده است، سلام بر روزی که می میرد ، و سلام بر روزی که از خاک بر انگیخته می شود » ( مریم،آیه 15) . بنابراین باید بر روز ولادت بزرگترین انسان تاریخ بشریت حضرت محمد صلى الله علیه و اله سلام فرستاد ، زیرا او آخرین پیام و سخن خداوند را برای بشر آورده است و تاریخ ادیان با آموزه های وحیانی او پایان می پذیرد. همچنین باید بر روز ولادت آن انسانی ، درود فرستاد که بهترین تفسیر و بیان را از حقایق نبوی بیان فرمود ، آنکه هم در جنبه جسمانی فرزند پیامبر صلى الله علیه و اله است و هم در جنبه معنوی و دینی به اقرار رهبران همه فرقه های اهل سنت عالم ترین فرد به تعالیم نبوی است به طوری که ابو حنیفه رهبر فقه حنفی در وصف این انسان بزرگ یعنی امام صادق علیه السلام می فرماید: « لولا السنتان لهلک النعمان» ( یعنی اگر آن دو سال شاگردی در نزد امام صادق علیه السلام نبود ، من ـ ابو حنیفه ـ هلاک می شدم ). امام صادق علیه السلام کسی است که دین نبوی را از تفسیرهای نادرست بنی امیه و بنی عباس ، حفظ نمود و تمام عمر خویش را برای محافظت از دین رسول خدا ، به تدریس تعالیم نبوی و تشکیل کلاس های درس پرداخت و به اقرار تاریخ ، اگر کوشش های او و پدرش نبود ، شاید بزرگترین انحراف فکری از اندیشه های پیامبر صلى الله علیه و اله حاصل می شد و چه هم زمانی زیبایی ، که روز ولادت آن بزرگوار ، با روز ولادت جد بزرگوارشان نبی اکرم صلى الله علیه و اله ، مصادف می شود زیرا همانطور که پیامبر اکرم صلى الله علیه و اله آخرین ره توشه هدایت را برای بشر آورد تا به جهانیان بگوید که آخرین بخش نامه الهی همین قرآن است ، همچنین امام صادق علیه السلام بهترین تفسیر را ازدین رسول خدا صلى الله علیه و اله ارائه داد و مذهب شیعه ، اندیشه هاو دیانت خویش را وامدار زحمت های این امام بزرگ است . بنا براین در باره آخرین پیام آور آسمانی یعنی رسول اکرم صلى الله علیه و اله و در باره آخرین مفسر رسمی تفکر ایشان امام صادق علیه السلام همانند قرآن می گوییم : « سلام علیه یوم ولد، و یوم یموت و یوم یبعث حیا » ( مریم، 15) یعنی سلام و درود بر روزی که متولد شدند ، و روزی که می میرند و روزی که از خاک بر انگیخته می شوند
جهانی‌سازی مهدوی و مخالفانش
تعابیر بسیار بلندی از همه انبیاء، از ازل تا خاتم (ص) راجع به حضرت حجت(ع) رسیده و تقریباًَ جزو اجتماعی‌ترین موضوعات، بین همه ادیان الهی و ابراهیمی، بشارت موعود و وعده منجی است و همه گفته‌اند که کار نیمه‌تمام و ناتمام انبیاء(ع) و ادیان، به دست این مرد بزرگ، کامل خواهد شد.
گفته‌اند که بزرگ‌ترین تکلیف تاریخ، کار بزرگ‌ترین مرد تاریخ است. حتی مکاتبی که الوهیت‌‌زدایی و الهیت‌زدایی شده‌اند باز به نوعی و به نحوی به این مسأله اندیشیده‌اند، و گرچه نام ایشان را نبرده‌اند، اما همه بشارت ایشان را داده‌اند و حتی مکاتب الحادی چون مارکسیسم نتوانسته‌اند به مسأله آخر‌الزمان، بی‌تفاوت بمانند. بودیزم، مسیحیت و یهودیت نیز که غالب بشریت را زیر پوشش گرفته‌اند، در این خصوص، اعلام‌ نظر کرده‌اند. یهود، هنوز منتظر مسیح(ع) است و مسیحیت، منتظر ظهور مجدد مسیح(ع) است. همه انبیاء، همه مذاهب و ادیان و فرق، منتظر گشایشی بزرگ در آینده یا در پایان تاریخ هستند و حتی امروز مکتبی که چند دهه برای نفی پایان تاریخ و نفی «غایت» از تاریخ، دست و پا زد و مدعی شد که اصلاحیات و تاریخ بشر، مبدأ و منتهای روشن ندارد و جهت اصولی خاصی بر آن حاکم نیست و پنجاه، شصت سال تئوری بافت که تاریخ غایت نداشته و ندارد، آخرین نظریه‌پردازانشان چون فوکویاما از «پایان تاریخ» سخن می‌گویند، منتها «پایان تاریخ» با روایت خودشان که تثبیت و تبلیغ نظام لیبرال سرمایه‌داری است.
در روایات از حضرت مهدی (عج) تعبیر به بهار روزگاران شده است و جزء سلام‌هایی که به محضر حضرت می‌شود آورده‌اند: «السلام علی ربیع‌الانام و نضره الایام» درود بر بهار بشریت، بهاران تاریخ و طراوت روزگاران.
کسانی که ایشان را دیده‌اند، توصیفاتی از شمایل ظاهری او کرده‌اند و توصیفاتی را نیز پیامبر اکرم (ص) یا ائمه دیگر از این بزرگوار کرده‌اند.
دو نقطه‌نظر به تاریخ انسان و دو تفسیر درباره فلسفه حیات و مدنیت را به مقایسه می‌گذارم تا ببینم کدام با «مهدویت» سازگار است و کدام نیست و چرا؟
«انتظار» را گفته‌اند که سنتز تضاد بین «واقعیت» و «حقیقت» است. «واقعیت» یعنی آنچه هست و «حقیقت» یعنی آنچه نیست ولی باید باشد. گفته‌اند که انتظار، تحولی ناشی از تضاد بین واقعیت و حقیقت است. دو زاویه دید برای تفسیر تاریخ بشر امروز وجود دارد: نخست، آنچه از آن،‌ تعبیر به اصل «مسیانیزم» یعنی مسیحی‌گرایی و موعودگرایی کرده‌اند و در اینجا، «مسیح» به معنی موعود است و مسیانیزم، دعوت به انتظار است. انتظار برای ظهور موعود و اعتراض به وضع موجود در سطح بشری که توأم است با وعده پیروزی قاطع حق و عدل در پایان تاریخ؛ ایدئولوژی‌ای معطوف به فردا که می‌گوید همه خبرها در آینده است،‌ جهان هنوز تمام نشده، محرومان مأیوس نباشند، مبارزان و مجاهدان راه آزادی و عدالت و آگاهی، از مبارزاتشان پشیمان نشوند. آنها که دوباره، چهاربار، در نهضت جهانی «اجرای عدالت» شکست خورده‌اند، نگویند که همه چیز تمام شد. به آینده نگاه کنید، سرتان را بالا بگیرید. شهید دادید، صدمات خوردید، ضایعاتی دادید، در بعضی از جبهه‌ها عقب نشستید، اما سرتان را بالا بگیرید. «فتونیزم» یعنی چشم‌هایتان را قاطعانه و امیدوارانه به آینده بدوزید و از پس غروب امروز، طلوع فردا را تصور کنید و با تصور آن، مبتهج بشوید. این ایده‌ای برای اغوای افکار عمومی نیست.
همچنین برخلاف آنچه بعضی‌ گروه‌های پراگماتیست گفته‌اند که امام زمان (عج) اگر هم وجود نداشته باشد اعتقاد به او مفید است، باید گفت: نه، امام زمان (عج)، هم حقیقت است و هم اعتقاد به او مفید است. هم حقیقت دارد و هم فایده.
آنها که می‌توانند حقیقت مهدویت را بفهمند و باور کنند و درگیر دگماتیزم تجربه‌گرایی و جزمیات عالم حس هستند و حاضر نشدند از پنجره‌ای که به دست انیباء(ع) به فراسوی عالم ماده و ماورای طبیعت، باز شده به بیرون نگاه کنند، ممکن است پدیده امام زمان‌(عج) را فاقد حقیقت و حداکثر، مفید فایده بدانند. در حالیکه واقعیت امر، این است که قصه امام زمان (عج)، اسطوره‌ نیست و نباید متهم به نگاه اساطیری مذهبی شود. قصه امام زمان (عج)، «حقیقت» و «فایده» هر دو توأم با یکدیگرند.
پس یک خط در نگاه به آینده انسان و نگاه به تاریخ است که در غرب، از آن تعبیر به «مسیانیزم و فتوریزم» کردند و آن را با همین کوبیدند، چون تاریخ، زنده است، فعال است و از طرف یک موجود ذی‌شعور، هدایت می‌شود و عاقبت بشر به منجلاب، ختم نخواهد شد و به تاریخ بشر، خوش‌‌بین و معتقد است که از پس همه ستم‌ها و بی‌عدالتی‌ها و دروغ‌هایی که به بشرگفته‌اند و می‌گویند، خورشید «حقیقت و عدالت»،‌ طلوع خواهد کرد و خدا، انسان را با ستمگران تاریخ، وا نخواهد گذارد؛ اما متقابلاً خط دومی وجود دارد که از طرف تفکر لیبرال و سرمایه‌داری و هژمونی غرب، امروز در دنیا به آکادمی‌ها و دانشگاه‌ها پمپاژ می‌شود و در سطح افکار عمومی دنیا، به زور تبلیغات، القا می‌شود و نفی ایده «غایت تاریخ» است.
وقتی می‌گوییم «غرب»، مردم مغرب‌زمین، مراد نیستند. مردم مغرب‌زمین، آنها که مذهبی و مسیحی‌اند به «موعود»، معتقدند و علی‌رغم همه بمباران‌هایی که علیه فطرت آنان اعمال شده‌ - ولو یک قشر اقلیت در غرب، در آمریکا و اروپا هستند – ولی هنوز لطافت باطنی خود را حفظ کرده‌اند. من به یادم می‌آورم که با بعضی دوستان در واشنگتن برای دیدار از کلیسایی که بسیار معظم و قدیمی بود و تقریباً حالت موزه داشت و شامل هفت کلیسای تودرتو بود، رفتیم در سالن کلیسا یک دختر دانشجوی آمریکایی را دیدم ایستاده، نی می‌زند و اشک می‌‌ریزد، ما رفتیم و شاید ساعتی بعد که برگشتیم این دختر را دیدم که همچنان ایستاده و نی‌ می‌نوازد. صبح یکشنبه بود. جلو رفتم و از او پرسیدم که تو را چه می‌شود؟ گفت: نذر کرده که در انتظار موعود و به عشق او هر صبح یکشنبه، تا زنده است، بر در کلیسا، نی‌ بزند. این جامعه‌ای است که معنویت،‌ انسانیت و عدالت را در آن، شبانه‌روز بمباران می‌کنند با این وجود، از پس فطرت آن دختر جوان مذهبی دانشجو، در قلب واشنگتن برنمی‌آیند. پس وقتی از غرب، سخن می‌گویم، منظور من، مردم عادی، ناآگاه و ساده مغرب‌زمین، به خصوص محرومین که حتی فاسدانشان نیز به نحوی مظلوم و قربانی هستند، نیست. مراد «هژمونی سرمایه‌داری لیبرال» و حاکمیت هسته‌های سرمایه‌داری یهود است که امروزه بر آمریکا و از طریق آمریکا بر دنیا حکومت می‌کنند و محافظه‌کارترین هسته قدرت در طول تاریخ بشر، همین هسته تفکر لیبرال است که آمریکا و غرب را رهبری می‌کند. حال چرا محافظه‌کار هستند؟ زیرا وضع موجود در دنیا باید به نفع آنان حفظ بشود. این وضع چگونه حفظ شود؟ ابتدا باید بباورانند که وضع موجود در جهان و اتفاقی که در دهه‌های اخیر در دنیا افتاده و ایدئولوژی لیبرالیزم در ذیل منافع سرمایه‌داری جهانی و صهیونیزم، معادله «قدرت و ثروت» را تعریف می‌کند، عین عقلانیت است و همه هم باید باور کنند و به ما بباورانند که اتفاقی که اسم آن را مدرنیته می‌گذارند، آخر خط تاریخ است.
می‌خواهند بگویند که هیچ مدینه فاضله‌ای برتر و پیشروتر از وضع کنونی در جامعه جهانی که ما آن را رهبری می‌کنیم، نه فقط وجود خارجی ندارد، بلکه حتی وجود ذهنی هم نمی‌تواند داشته باشد. پوپر در مصاحبه‌اش با اشپیگل، چند سال پیش از مرگش گفت امروز مدینه فاضله در کل تاریخ بشر، جامعه ایالات متحده است. مصاحبه‌گر از او پرسید در جامعه‌ای که هر 8 ثانیه، یک قتل و هر 9 ثانیه، یک تجاوز جنسی صورت می‌گیرد و جامعه‌ای که بزرگترین منبع درآمدش مواد مخدر و سلاح‌های کشتار جمعی هسته‌ای، شیمیایی و میکروبی است چگونه مدینه فاضله و پایان تاریخ است؟ او پاسخ می‌دهد که اصل ضرورت فکر کردن به «مدینه فاضله» دروغ بزرگی بوده که به ما گفته‌اند. هیچ مدینه فاضله‌ای در انتهای تاریخ وجود ندارد و نباید به آن فکر کرد و این فکری انحرافی در ذهن بشر و باوری اساطیری است، یا فوکویاما، نظریه‌پرداز سرمایه‌داری آمریکا، گفت: اگر تاریخ پایانی هم دارد پایان آن، همین جامعه فعلی ایالات متحده آمریکاست. این تفکر محافظه‌کاری است.
«کنسرواتیزم» دفاع از وضع موجود جهانی و دفاع از هرم قدرتی است که هم‌اکنون بر دنیا حکومت می‌کند و در رأس آن سرمایه‌دارها هستند و همه ملل دیگر، ملت‌های شرق، جنوب و همه، قاعده این هرم و بردگانی هستند که رأس هرم قدرت را بر دوش خود باید بکشند. امروزه ثروت در دنیا چگونه تقسیم شده است؟ چند درصد بشریت، چند درصد ثروت و زمین را در دست دارند و معنی این آمار مبین چیست؟ و اگر کسی بگوید این وضع، باز ادامه پیدا کند، به چه معنی است؟
در روایت آمده است که امام زمان (عج) فاصله‌های طبقاتی را در سطح جوامع بشری بر هم خواهند زد. در روایت داریم که در زمان مهدی ما، هیچ انسان گرسنه‌ای در سراسر زمین پیدا نخواهد شد. این آن مهدویتی است که ما به آن معتقدیم و همه ادیان به آن معتقدند، ولی هیچ کس به اندازه شیعه، راجع به آن جامعه آخرالزمان و انقلاب بزرگ، شفاف سخن نگفته‌ است. و شاید دیگران، آگاهی شفاهی از وضعیت نداشته‌اند. شیعه حتی نام مقدس آن رهبر انقلاب جهانی را نیز می‌داند، روش حکومت او را توصیف کرده است و شاید در هیچ مکتب دیگری چنین نباشد. شما در اُپانیشادها، در وداها، در انجیل، در تورات و در همه منابع شرق و غرب، بشارت آخرالزمان را می‌بینید، ولی هیچ جا به اندازه منابع شیعه، شفاف و دقیق راجع به ایشان، حتی قیافه، حرف‌ها، شعارها و نحوه انقلاب و حاکمیتش بحث نشده است. هدف عمده نظام لیبرال سرمایه‌داری که می‌گوید ما با «مدینه فاضله»سازی و با هر نوع اصول‌گرایی،‌ حتی غیردینی آن مبارزه می‌کند، این است که در افکار عمومی بشر، به خصوص در دانشگاه‌های شرقی و اسلامی،‌ در ذهن دانشجو و سپس در ذهن مردم، حالت تردید در وضع موجود و حالت متوقع و منتظره، پیش نباید که عجب!! پس مدرنیته سرمایه‌داری، آخر خط نیست؟ و باید منتظر بود؟ این پرسش نباید در افکار عمومی و خصوصی بشریت، جوانه بزند!! آنها می‌خواهند بگویند که هیچ چیزی دیگر فراتر از این وضع موجود جهان نیست و آنچه هست، عین علم و عقلانیت و آخر خط و پایان تاریخ است. می‌گویند این جا ایستگاه آخر است و بشریت باید از قطار پائین بیایند. توجه داشته باشید نمی‌گویند که همه بشریت در سطح ما زندگی کنند و امکانات مردم آمریکا را در اختیار داشته باشند. که اگر بگویند، باید دست از ستم جهانی و نابرابری‌ها بردارند. چون اگر معنی «جهانی شدن» این باشد که توزیع ثروت، قدرت، آگاهی و حرمت و احترام در تمام جهان، یکسان باشد، مورد قبول است، اما جهانی شدن که آنان می‌طلبند به معنی «آمریکایی شدن» است؛ جهانی شدن از نوعی که در رأسش، سرمایه‌داران حاکم بر آمریکا باشند و بقیه بشریت، قاعده آن هرم باشند.
گلوبالیزیشن غربی، توجیه ستم غربی بر جهان است. اینان با «گلوبالیزیشن مهدوی» مخالف‌اند و به گلوبالیزیشن سرمایه‌داری آمریکا فراخوان می‌کنند. اگر گلوبالیزیشن، عبارت باشد از جهانی کردن آمریت آمریکا و منافع سرمایه‌داری حاکم بر آمریکا، صهیونیزم و انگلیس، این گلوبالیزیشن فقط به نفع آنهاست و همان را ترویج می‌کنند، این «جهانی شدن» همه فرهنگ‌ها و ایدئولوژی‌های مقاومت را می‌بلعد و هضم می‌کند، اما اگر بگوییم که ما گلوبالیزیشن را قبول داریم، اما نه با معیارهای سرمایه‌داری یهود، بلکه با معیارهای امام مهدی (عج) که می‌گوید در تمام دنیا هیچ انسان گرسنه‌ای نباید باشد و نباید در گوشه افریقا بچه‌های یازده ساله وزنشان به اندازه بچه‌های شش ماهه واشنگتن و نیویورک باشد و نباید استخوان دنده‌ها و پهلوهایشان پوست آنها را بشکافد و از زیر پوستشان بیرون بزند، آنها این گلوبالیزیشن مهدوی یعنی عدالت جهانی را پس می‌زنند و آنگاه توهم و اوتوپیا می‌دانند، چون امام مهدی (عج) امنیت را برای همه، نه فقط برای سرمایه‌دارهای غرب، می‌خواهد. روایت داریم که در زمان حکومت جهانی امام مهدی (عج) امنیت بدان حد بر جهان، حاکم می‌شود که یک دختر نوجوان بدون کمترین توهین و تهدیدی به تنهایی از این سوی عالم به آن سوی خواهد رفت. این در روایات ماست. گلوبالیزیشن مهدوی یعنی امنیت برای همه، امنیت برای دخترهای آفریقا، مکزیک، غنا و افغانستان، نه فقط برای دختران سرمایه‌داران نیویورک. اما تفکر جهانی شدن از آن نوع که لیبرال‌سرمایه‌داری می‌گوید و می‌خواهد، در واقع عین «محافظه‌کاری» است، لذا این در مقیاس جهانی، با اصول‌گرایی، با مدینه فاضله‌سازی، با ایدئولوژی و حاکمیت ارزش‌ها مخالف‌اند و می‌گویند که ارزش‌ها اصولاً مفاهیم غیرعلمی و مقولات غیرعقلانی‌اند و لذا مسائلی شخصی بلکه جزء وسایل شخصی!! است و ارزش‌ها،‌ شخصی و نسبی است پس ربطی به حکومت و امر عمومی (پابلیک) ندارد و سکولاریزم همین است.
خط تبلیغاتی آنان، این است که سخن گفتن از مهدویت و گلوبالیزیشن و وعده عدالت جهانی،‌ خیال‌بافی است و ممکن نیست. در بحث‌های دانشگا‌هی‌شان همین را بلغور می‌کنند تا تز کنسرواتیستی را جهانی کنند و نیز می‌گویند این ایده، اساساً ایدئولوژیک، توتالیتر و تمامیت‌طلب است و یعنی چه که یک نفر به نام مهدی (عج) می‌خواهد بر کل دنیا حکومت واحد برقرار کند؟!
چون در روایت داریم مهدی (عج) با برهان و شمشیر، از راه انقلاب جهانی به حاکمیت و عدالت جهانی دست خواهد یافت ایشان با مسیحیان به وسیله انجیل حقیقی و با یهودیان به تورات حقیقی احتجاج و استدلال می‌کند و برای هیچ کس، عذر و بهانه‌ای نمی‌گذارد و اغلب مردم با منطق و برهان و موعظه و رحمت، متقاعد می‌شوند و آنها که لجاجت می‌کنند با شمشیر، اصلاح خواهند شد و بشریت دیگر جز مسلمان نخواهند بود.

بررسى دلایل منکرین ارتباط (ملاقات) با امام مهدى‏علیه السلام‏ در عصر غیبت کبرى
با توجه به سلسله مباحثى که پیرامون ارتباط با امام مهدى‏علیه السلام بدان پرداختیم، در این مبحث به دو دیدگاه دیگرى که در این زمینه مطرح است اشاره کرده و به بررسى قول منکرین ارتباط با امام مهدى‏علیه السلام در عصر غیبت کبرى خواهیم پرداخت.
قبل از آغاز بحث، لازم است این مطلب مورد توجه قرار گیرد که منظور از ارتباط در نزد منکرین که آن را در عصر غیبت منتفى مى‏دانند، چیست؟
منظور از ارتباط در نزد منکرین
تقسیم انواع ارتباط
همان‏طور که در مباحث گذشته به آن اشاره شد، ارتباط را به دو صورت کلى مى‏توان تقسیم نمود ؛ نخست ارتباط روحى و معنوى که شامل: ارتباط عادى روح از قبیل توسلات و توجهات، عالم رؤیا و دو عالم مکاشفه و مشاهده ؛ و دوم ارتباط جسمانى و ظاهرى که شامل: ارتباط به مانند نایبان چهارگانه؛ یعنى به صورت مستمر، دایم و ارادى ، ارتباط توسط نامه و عریضه‏نویسى، ارتباط به وسیله‏ى نایب و سفیر و ارتباط به صورت مشاهده‏ى جسمانى یا ملاقات حضورى.
آنچه که در این مقام مطرح است، بحث پیرامون دو مقوله است: الف) آیا ارتباط در عصر غیبت کبرى به مانند نایبان خاص امام زمان‏علیه السلام که در عصر غیبت صغرى، با اراده خویش و بدون واسطه خدمت حضرت مشرف شده و سؤالات شیعیان را به محضر ایشان عرضه داشته و جواب دریافت مى‏داشتند، امکان‏پذیر است یا خیر؟ به‏طورى که هر زمان بتوان خدمت آن حضرت مشرف شد و از ایشان استفاده کرد؛ و ب) آیا ملاقات و مشاهده آن جناب، به‏طورى که با اذن خداى تعالى و امام عصرارواحناه‏فداه(نه با اراده ملاقات کننده) بوده و برخى بتوانند خدمت آن جناب مشرف شده و بهره‏مند گردند، ممکن است یا خیر؟

اجماع علماء بر عدم امکان ارتباط بمانند نائبان خاص
آنچه که یقینى است و اجماع علما(چه منکرین و چه مثبتین) بر آن استوار است، این است که ارتباط با امام عصرارواحناه‏فداه در عصر غیبت کبرى، به مانند نایبان چهارگانه که واسطه بین امام و مردم بودند، غیر ممکن است و مدعیان چنین ارتباطى را به راست و چه به دروغ - دروغگو و افترازننده معرفى کرده‏اند؛ همان‏طور که روایات بسیارى از جمله توقیع معروف سَمُرى، بر تکذیب این چنین مدعیانى تأکید و تصریح دارد.

ارتباط مورد بحث در مقاله
اما آنچه در آن اختلاف شده است، امکان و یا عدم امکان ملاقات جسمانى با امام مهدى‏علیه السلام در عصر غیبت کبرى است.
برخى ملاقات با امام مهدى‏علیه السلام را در عصر غیبت کبرى ممکن دانسته و دلایلى را نیز براى آن ارایه کرده‏اند(1)؛ و برخى دیگر نیز ملاقات با امام مهدى‏علیه السلام را در عصر غیبت کبرى غیرممکن دانسته و قایلند که امکان چنین ارتباطى براى شیعیان وجود نداشته و برابر دستور آن حضرت، مدعى دیدار را باید تکذیب نمود. آنها براى عدم امکان ملاقات، شواهد و دلایلى به قرار زیر آورده‏اند که به تمام آنها در این مقاله اشاره کرده و به نقد و بررسى آن مى‏پردازیم.
شواهد و دلایل منکرین
بیان برخى علماء
الف) استناد به نظر برخى از علماى بزرگ ؛ مانند «1- محمدبن ابراهیم، معروف به نعمانى، از علماى قرن چهارم و نویسنده کتاب الغیبة، 2- فیض کاشانى در کتاب وافى، 3- کاشف الغطاء در رساله‏ى حق المبین و 4- شیخ مفید که ایشان، امکان دیدار با حضرت را در غیبت کبرى، برابر روایات، مخصوص خادمان حضرت مى‏داند»(2).

روایات
ب) روایاتى مانند: 1- توقیع آن حضرت به على‏بن‏محمد سَمُرى، 2- روایاتى که بر ناشناخته بودن حضرت در میان مردم دلالت مى‏کنند، 3- روایاتى که دلالت مى‏کنند امام‏علیه السلام در مراسم حج دیده نمى‏شود و 4- روایاتى که بر امتحان شیعه در دوران غیبت دلالت دارند»(3)؛ حال در اینجا به بررسى و تبیین هر یک از دلایل مذکور مى‏پردازیم.

بیان برخى علماء پیرامون عدم امکان ملاقات
الف - بیان برخى علماى بزرگ پیرامون عدم امکان ملاقات و رؤیت امام مهدى‏علیه السلام‏
نخستین مطلبى که پیرامون عدم امکان ارتباط ارایه داده‏اند، نظر برخى علماى بزرگ مبنى بر عدم ملاقات با امام مهدى‏علیه السلام است
شیخ نعمانى در کتاب خویش مى‏نویسد:
محظورٌ علیهم الفحص و الکشف عن صاحب الغیبة و المطالبة باسمه او موضعه او غیابه او الاشادةُ بذکره فضلاً عن المطالبة بمعاینته(4)؛
براى شیعیان جست‏وجو از امام و کشف صاحب غیبت و به دنبال نام، محل سکونت و محل غیبت او بودن و یا اشاره به ذکر او کردن ممنوع است، تا چه رسد بر آن که بخواهند آشکارا او را ببیند؛(5)
و یا فیض کاشانى در کتاب خویش مى‏نویسد:
لانَّ سائر الشیعه لیس لهم فیها الیه سبیلٌ ؛(6)
(به جز موالیان آن حضرت) سایر شیعیان، راهى براى رسیدن به محضر امام زمانشان ندارند؛
و در جایى دیگر مى‏گوید:
فانَّ فى الطویلة لیس لشیعته الیه سبیلٌ ؛(7)
در غیبت طولانى (کبرى)، براى شیعیان راهى براى شرفیابى ارادى به خدمت آن حضرت وجود ندارد؛
شیخ مفید نیز در این باره مى‏فرماید:
فأنَّه لابُدَّ للقائم المنتظر من غیبتین احدهما اطول من الاخرى و یعرف خبره الخاص فى‏القصرى و لایعرف العامّ له مستقراً فى الطولى، الاّ من تولّى خدمته من ثقاة اولیائه ؛
ناچاراً براى قائم منتظرعلیه السلام دو غیبت است که یکى از دیگرى طولانى‏تر مى‏باشد؛ در غیبت کوتاه مدت (صغرى)، عده کمى از خواص، از محل استقرار آن حضرت باخبرند و در غیبت کبرى، هیچ کس از مکان آن جناب آگاه نیست، مگر اولیایى که منسب خدمتگذارى آن جناب را دارند.

جواب به استشهاد فوق
موارد مذکور، پاره‏اى از فرمایشات علمایى بود که مخالفان مى‏خواهند با استناد به سخن آنان، ملاقات با امام عصرعلیه السلام را غیرممکن نشان دهند؛ ولى با بررسى و دقت نظر در نظرات این بزرگان، خواهیم دید که استفاده مخالفان از سخن این علما نادرست مى‏باشد؛ زیرا منظور آنها از عدم امکان ارتباط، ارتباطى همچون ارتباط نایبان چهارگانه در عصر غیبت صغرى است؛ یعنى کسى نمى‏تواند از مکان اقامت و سکونت آن حضرت اطلاع داشته باشد و با اراده خود به محضر ایشان مشرف شده و ایشان را مشاهده و ملاقات نماید؛ و این مطلب دقیقاً در سخنان آنان مشاهده مى‏شود ؛ به عنوان مثال شیخ نعمانى مى‏گوید:
براى شیعیان جست‏وجو از امام و کشف صاحب غیبت و به دنبال نام، محل سکونت و محل غیبت او بودن و یا اشاره به ذکر او کردن ممنوع است، تا چه رسد بر آن که بخواهند آشکارا او را ببینند؛
یا فیض کاشانى مى‏گوید:
سایر شیعیان راهى براى رسیدن به محضر امام زمانشان ندارند؛
و در ادامه مى‏گوید:
در عصر غیبت طولانى (کبرى)، براى شیعیان راهى که براى شرفیابى ارادى خدمت آن حضرت وجود ندارد؛
همچنین شیخ مفید مى‏فرماید:
در غیبت کبرى، هیچ کس از مکان آن جناب آگاه نیست؛
آنچه که از سخنان مذکور فهمیده مى‏شود، این است که در عصر غیبت طولانى(کبرى)، راهى که بتوان با اراده خود خدمت آن جناب مشرف شد و ایشان را ملاقات کرده و بهره برد، وجود ندارد؛ با دقت در این سخنان فهمیده مى‏شود که در عدم امکان این نوع ارتباط و ملاقات (یعنى ارتباط دایمى) کسى تردید ندارد و همه موافقند ؛ اما نباید سخنان مذکور را در باره ملاقات غیر اختیارى که براى مؤمنان اتفاق مى‏افتد و گاهى توفیق شرفیابى خدمت امام عصرعلیه السلام را مى‏یابند، بکار برد؛ لذا این استناد آنها به کلام برخى علما از بحث امکان ملاقات با آن حضرت که به صورت غیر ارادى و غیر اختیارى باشد، خارج است.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  54  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

تحقیق در مورد تاریخ بعثت

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد تاریخ بعثت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:14

درباره تاریخ بعثت رسول خدا(ص)در روایات و احادیث‏شیعه و اهل سنت اختلاف است و مشهور میان علماء ودانشمندان شیعه آن است که بعثت آنحضرت در بیست وهفتم رجب سال چهلم عام الفیل بوده،چنانچه مشهور میان علماءو محدثین اهل سنت آن است که این ماجرا در ماه‏مبارک رمضان آن سال انجام شده که در شب و روز آن نیزاختلاف دارند،که برخى هفده رمضان و برخى هیجدهم و جمعى نیز تاریخ آنرا بیست و چهارم آن ماه دانسته‏اند. (1) و البته در پاره‏اى از روایات شیعه نیز بعثت رسول خدا(ص)درماه رمضان ذکر شده مانند روایت عیون الاخبار صدوق(ره)که‏متن آن اینگونه است که:

وقتى شخصى به نام فضل از امام رضا علیه السلام مى‏پرسدکه چرا روزه فقط در ماه مبارک رمضان فرض شد و در سایرماهها فرض نشد؟امام علیه السلام در پاسخ او فرمود:

لان شهر رمضان هو الشهر الذى انزل الله تعالى فیه القرآن...

تا آنجا که میفرماید:«...و فیه نبى محمد صلى الله علیه و آله‏»-یعنى بدانجهت که ماه رمضان همان ماهى است که خداى‏تعالى قرآن را در آن نازل فرمود...و همان ماهى است که‏محمد(ص)در آن به نبوت برانگیخته شد... (2) که چون مخالف با روایات دیگر شیعه در اینباره بوده است.

مرحوم مجلسى احتمال تقیه در آن داده،و یا فرموده که باید حمل بر برخى‏معانى دیگرى جز معناى بعثت اصطلاحى شود،زیراتاریخ بیست و هفتم ماه رجب بنظر آن مرحوم نزد علماى امامیه‏مورد اتفاق و اجماع بوده و گفته است:«...و علیه اتفاق‏الامامیة‏».

و اما نزد محدثین و علماى اهل سنت همانگونه که گفته شدمشهور همان ماه رمضان است (3) ،اگر چه در شب و روز آن‏اختلاف دارند،و در برابر آن نیز برخى از ایشان دوازدهم ماه‏ربیع الاول و یا دهم آن ماه،و برخى نیز مانند شیعه‏بیست و هفتم رجب را تاریخ بعثت دانسته‏اند. (4) و بدین ترتیب‏اقوال درباره تاریخ ولادت آنحضرت بدین شرح است:

1-بیست و هفتم ماه رجب و این قول مشهور و یا مورد اتفاق‏علماى شیعه و برخى از اهل سنت است (5) .

2-ماه رمضان(17 یا 18 یا 24 آن ماه)و این قول نیز مشهور نزدعامه و اهل سنت است (6) .

3-ماه ربیع الاول(دهم و یا دوازدهم آن ماه)و این قول نیز ازبرخى از اهل سنت نقل شده (7) .

و اما مدرک این اقوال:مدرک شیعیان در این تاریخ یعنى 27 رجب،روایاتى است‏که از اهل بیت عصمت و طهارت رسیده مانند روایاتى که در کتاب شریف کافى از امام صادق علیه السلام و فرزند بزرگوارش‏حضرت موسى بن جعفر علیه السلام روایت‏شده،و نیز روایتى که‏در امالى شیخ(ره)از امام صادق علیه السلام نقل شده است (8) و از آنجا که‏«اهل البیت ادرى بما فى البیت‏»گفتار این‏بزرگواران براى ما معتبرتر از امثال عبید بن عمیر و دیگران است.

و اما اهل سنت که عموما ماه رمضان را تاریخ بعثت‏دانسته‏اند مدرک آنها در این گفتار اجتهادى است که از چند نظرمخدوش و مورد مناقشه است،و آن اجتهاد این است که فکرکرده‏اند بعثت رسولخدا توام با نزول قرآن بوده،و نزول قرآن نیزطبق آیه کریمه:شهر رمضان الذى انزل فیه القرآن... (9) در ماه‏مبارک رمضان انجام شده،و با این دو مقدمه نتیجه‏گیرى کرده‏و گفته‏اند: بعثت رسولخدا در ماه رمضان بوده است،در صورتیکه‏هر دو مقدمه و نتیجه‏گیرى مورد خدشه است زیرا:

اولا-این گونه آیات که با لفظ‏«انزال‏»آمده بگفته اهل‏تفسیر و لغت مربوط به نزول دفعى قرآن کریم است-چنانچه مقتضاى لغوى آن نیز همین است-نه نزول تدریجى آن،و دراینکه نزول دفعى آن به چه صورتى بوده و معناى آن چیست.

اقوال بسیارى وجود دارد که نقل و تحقیق در اینباره از بحث‏تاریخى ما خارج است.و قول مشهور آن است که ربطى به‏مسئله بعثت رسولخدا(ص)که بگفته خود آنها بیشتر از چند آیه‏معدود بر پیغمبر اکرم نازل نشد ندارد،و مربوط است‏به نزول‏دفعى قرآن بر بیت المعمور و یا آسمان دنیا-چنانچه سیوطى ودیگران در ضمن چند حدیث در کتاب در المنثور و اتقان از ابن‏عباس نقل کرده‏اند-و عبارت یکى از آن روایات که سیوطى‏آنرا در در المنثور در ذیل همین آیه از ابن عباس روایت کرده‏اینگونه است که گفته است:

«شهر رمضان و اللیلة المبارکة و لیلة القدر فان لیلة القدر هى‏اللیلة المبارکة و هى فى رمضان،نزل القرآن جملة واحدة من‏الذکر الى البیت المعمور،و هو موقع النجوم فى السماء الدنیا،حیث وقع القرآن،ثم نزل على محمد (ص)بعد ذلک‏فى الامر و النهى و فى الحروب رسلا رسلا» (10) .

یعنى ماه رمضان و شب مبارک و شب قدر که شب قدرهمان شب مبارک است که در ماه رمضان است و قرآن در آنشب یکجا از مقام ذکر به بیت المعمور یعنى محل وقوع‏ستارگان در آسمان دنیا نازل شد و سپس تدریجا پس از آن‏در مورد امر و نهى و جنگها بر محمد(ص)فرود آمد.

و به این مضمون حدود ده روایت از او نقل شده است.

و متن روایت دیگرى که از طریق ضحاک از ابن عباس‏روایت کرده چنین است:

نزل القرآن جملة واحده من عند الله من اللوح المحفوظ الى‏السفرة الکرام الکاتبین فى السماء الدنیا فنجمه السفرة على‏جبرئیل عشرین لیلة،و نجمه جبرئیل على النبى عشرین‏سنة‏» (11) .

یعنى قرآن یکجا از نزد خداى تعالى از لوح محفوظ به‏سفیران(فرشتگان)گرامى و نویسندگان آن در آسمان دنیانازل گردید و آن سفیران در بیست‏شب تدریجا آنرا برجبرئیل نازل کردند،و جبرئیل نیز در بیست‏سال آنرا بررسول خدا نازل کرد.

تحقیق در مورد پیامبر اسلام

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد پیامبر اسلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:3

پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) به موازات مکاتبه با سران دول جهان، ومراکز مذهبى، نامه اى به اُسقف نَجران ([2]) (ابوحارثه) نوشت وطىّ آن نامه، ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت نمود، که مضمون نامه ى آن حضرت چنین است:

«به نام خداى ابراهیم واسحاق ویعقوب( این نامه اى است) از محمّد پیامبر ورسول خدا به اسقف نجران، خداى ابراهیم واسحاق ویعقوب را حمد وستایش مى کنم و شماها را از پرستش «بندگان» به پرستش «خدا» دعوت مى نمایم، شما را دعوت مى کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید ودر ولایت خداوند وارد آیید واگر دعوت مرا نپذیرفتید (لااقل) باید به حکومت اسلامى مالیات(جزیه) بپردازید(که در برابر این مبلغ جزیى از جان ومال شما دفاع مى کند)ودر غیر این صورت به شما اعلان خطر مى شود».([3])

برخى از مصادر تاریخى شیعه اضافه مى کند که آن حضرت آیه ى مربوط([4]) به اهل کتاب را، که در آن همگى به پرستش خداى یگانه دعوت شده اند نیز نوشت.

نمایندگان پیامبر وارد نجران شده، نامه ى پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) را به اسقف دادند، وى نامه را با دقّت هرچه تمامتر خواند وبراى تصمیم، شورایى مرکّب از شخصیتهاى بارز مذهبى وغیر مذهبى تشکیل داد، یکى از افراد طرف مشورت «شرحبیل» بود که به عقل ودرایت وکاردانى معروف بود وى در پاسخ «اسقف»  اظهار نمود که اطلاعات من در مسایل مذهبى بسیار ناچیز است، بنابراین من حقّ ابراز نظر ندارم و اگر در غیر این موضوع با من وارد شور شوید، من مى توانم راه حلهایى در اختیار شما بگذارم.

امّا ناچارم مطلبى را تذکر دهم وآن این که ما مکرّر از پیشوایان مذهبى خود شنیده ایم که روزى منصب نبوت از نسل اسحاق به فرزندان «اسماعیل» انتقال خواهد یافت، هیچ بعید نیست که محمّد از اولاد اسماعیل است همان

پیغمبر موعود باشد.

شورا نظر داد که گروهى به عنوان «هیئت نمایندگان نجران» به مدینه بروند، تا از نزدیک  با محمّد(صلى الله علیه وآله وسلم) تماس گرفته دلایل نبوت او را مورد بررسى قرار دهند.

شصت تن از زبده ترین وداناترین مردم نجران انتخاب گردیدند، که در رأس آنان سه تن پیشواى مذهبى قرار داشت.

1. «ابوحارثة بن علقمه» اسقف اعظم نجران که نماینده ى رسمى کلیساهاى روم در حجاز بود.
2. «عبدُ المسیح» رئیس هیئت نمایندگى که به عقل وتدبیر وکاردانى معروفیت داشت.
3. «ایهم» که فرد کهنسال وشخصیت محترم ملّت نجران بشمار مى رفت.([5])

هیئت نمایندگى، هنگام عصر در حالى که لباس هاى تجملى ابریشمى بر تن، وانگشترهاى طلا بر دست وصلیبها بر گردن داشتند وارد مسجد شده به پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) سلام کردند ولى وضع زننده ونامناسب آنان آن هم در مسجد، پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) را سخت ناراحت نمود. آنان احساس کردند که پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) از آنان ناراحت شده است امّا علّت ناراحتى را ندانستند که چیست. فوراً با عثمان بن عفان وعبدالرحمان بن عوف که سابقه ى آشنایى با آنان داشتند، تماس گرفتند وجریان را به آنها گفتند آنها اظهار داشتند که حلّ این گره به دست على بن ابى طالب است، آنان به امیرمؤمنان مراجعه کردند على (علیه السلام)  در پاسخ آنها چنین فرمود:«شما باید لباسهاى خود را تغییر دهید، وبا وضع ساده بدون زر وزیور به حضور حضرت بیایید، در این صورت مورد احترام وتکریم قرار خواهید گرفت.

نمایندگان نجران با لباس ساده بدون انگشتر طلا، شرفیاب محضر پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم)شده وسلام کردند، پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) با احترام خاص، پاسخ سلام آنان را داد وبرخى از هدایایى را که براى وى آورده بودند پذیرفت.

نمایندگان پیش از آن که وارد مذاکره شوند ، اظهار کردند که وقت نماز آنان رسیده است، پیامبر اجازه داد که نمازهاى خود را در مسجد مدینه بخوانند و آنان در حالى که رو به مشرق ایستاده بودند، نمازشان را خواندند.([6])

پروژه آمار رابطه ی وزن کودک در هنگام تولد و سن مادر

اختصاصی از فی موو پروژه آمار رابطه ی وزن کودک در هنگام تولد و سن مادر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

                               رابطه ی وزن کودک در هنگام تولد و سن مادر

 

مقدمه : 

وزن وسن کودک از نظر سازمان جهانی بهداشت از مهمترین شاخص های سنجش سلامت محسوب می شود . 

 از سوی سازمان جهانی بهداشت وزن نرمال برای کودکان در زمان تولد وزنی بالای 5/2 کیلو گرم تعیین شده است . 

ما معتقد هستیم بین سن مادر ووزن کودک در زمان تولد رابطه وجود دارد و این یک فرض برای مطالعه ما می باشد .

 سن نرمال برای مادران در زمان بارداری 18 -35 سال تعیین شده است  بنابراین سن مادر بالاتر یا پایین تر از این مقیاس هم برای مادر وهم برای کودک عامل خطر محسوب می شود.

 سن کم مادر سو و افزایش سن مادر برای بارداری خطرناک می باشد وممکن است برای کودک ناهنجاری به دنبال داشته باشد. 

ما در پی این هستیم که رابطه ای بین سن مادر و وزن کودک در زمان تولد بیابیم . ما به وجود چنین رابطه ای اعتقاد داریم و باید آن را به اثبات برسانیم .

پژوهش های دیگری  نیز مشابه با این موضوع تاکنون صورت گرفته است ولی دامنه مکانی وزمانی آن با مطالعه ما متفاوت بوده است .

 

  جمع آوری داده ها : 

ما برای دستیابی به اطلاعات مورد نیاز خود در جهت نیل به ههدفی تعیین شده ، ما به مرکز بهداشت  شهر فیروزه مراجعه کردیم .

 انتخاب این مرکز بهداشت به عنوان مکان انجام مطالعه به صورت غیر تصادفی بوده است .

بنابراین جامعه مورد مطالعه ما تمام مادران  بارداری هستند که در این مرکز بهداشت پرونده داشته اند  ودر 3 ماه اول سال 85 کودک انها متولد شده است . 

دامنه زمانی مطالعه حاضر 3 ماه اول سال 1385  می باشد. 

به علت عدم امکان بررسی همه ی پرونده ها ،ما تمام پرونده ها  راوارد مطالعه نکرده ایم و به صورت تصادفی تعدادی از پرونده ها را مورد بررسی قرار دادیم .

تعداد اعضای جامعه ما 185 پرونده بود که از بین انها 29 پرونده وارد مطالعه ما شد .

نحوه ی انتخاب اعضای نمونه مطالعه به این صورت بود که ما در ابتدا از بین اعداد 1 تا 9 به صورت تصادفی عدد 5 را انتخاب کردیم و پس از آن به صورت 10 تا 10 تا پرونده ها را جدا نمودیم و این پرونده هارا به عنوان نمونه های انتخاب شده وارد مطالعه نمودیم. 

لازم به ذکر است که متغییر جنسیت از نظر ما دارای اهمیت چندانی نبوده بنابراین ما این متغیر را در مطالعه وارد نکرده ایم. 

در ضمن  ما در جدول شماره ی1 به  هر مادر و کودک  یک شماره اختصاص داده ایم .