مقاله با عنوان جامعه و مردم در فرمت ورد در 16 صفحه و شامل مطالب زیر می باشد:
* مقدمه
* بیان مساله
* انگیزه تحقیق
* اهمیت وضرورت تحقیق
* اهداف تحقیق
* پیشینه تحقیق
* فرضیات تحقیق ومتغیر های تحقیق
* تعریف متغیر های تحقیق شامل
* تعریف مفهومی یانظری
* تعریف عملیاتی تحقیق
* نوع روش تحقیق
چارچوب نظری
نمونه سوال آسیب شناسی اجتماعی- جامعه شناسی انحرافات اجتماعی تا 14 ترم همراه با پاسخنامه
نمونه سوال جامعه شناسی روستایی
مقدمه
جنگ بی تردید شگفتانگیزترین پدیده اجتماعی است. اگر جامعه شناسی آنگونه که دورکیم گفته است بیان تاریخ به صورتی دیگر باشد، میتوان گفت که جنگ آفریننده تاریخ است. در واقع تاریخ صرفا با شرح کشمکشهای مسلحانه آغاز شده و بعید است که این پدیده زمانی کاملا از میان برود؛ زیرا جنگها به هر حال مشخصترین مبادی تاریخ و در عین حال مرزهایی هستند که مراحل مهم حوادث را از یکدیگر متمایز میکنند. تقریبا تمام تمدنهای معروف در اثر جنگ از بین رفتهاند. تمام تمدنهای جدید نیز با جنگ پا به عرصه وجود نهادهاند. سیادتهایی که هر از چندگاه یک بار نوعی جامعه خاصی را در صدر جوامع بشری قرار میدهند، زاده جنگند و مشروعیت خود را از آن میگیرند.
بحث از پدیده انقلاب مسلما بحث تازهای نیست. افلاطون و به ویژه ارسطو که بنیانگذار علم سیاسیت خوانده شده است موضوع علیت در انقلاب را بررسی کردهاند. اما پس از آن در طی تاریخ اندیشه سیاسی در غرب تا قرن نوزدهم کوشش جامعی برای توضیح پدیده انقلاب صورت نگرفت. تا پیش از قرن نوزدهم بحث اصلی درباره انقلاب بحثی اخلاقی و هنجاری بود. پلیپ از جمله نخستین اندیشمندانی بود که مفهوم انقلاب را به معنی بازگشت امور به وضع متعدل و درست گذشته تعبیر کردهاند. تا پیش از قرن نوزدهم، مبحث حق طغیان مردم بر ضد حکام یکی از مباحث عمده مربوط به انقلاب به شمار میرفت. برخی اندیشمندان هوادار حقوق طبیعی، حق شورش مردم را تایید میکردند. در مقابل برخی اندیشمندان محافظ کار چون آدموند برک و توماس هابز با احتیاط بیشتری در این باره سخن میگفتند. هابز حتی ستمگرترین حکومتها را بهتر از هرج و مرج انقلاب میدانست و انقلاب را به هر حال ناموجه میشمرد. در قرن نوزدهم کارل مارکس برای نخستینبار اندیشه تبیین علمی پدیده انقلاب را پیش کشید و انقلاب را وسیله اصلی دگرگونی بنیادی در تاریخ خواند. از آن پس مبحث انقلاب یکی از مباحث عمده علم سیاست شد. البته پیچیدگی پدیده انقلاب موجب گردیده است که درباره معنا و مفهوم انقلاب در بین نویسندگان اختلف نظر پدید آید. علت اصلی این اختلاف نظر را میباید در تاکید نویسندگان بر ابعاد مختلف پدیده انقلاب جست.
جنگ
تعیین حدود و تعریف پدیده جنگ
مقصودمان در اینجا بیتردید، تنها ارائه تعریفی موقتی از جنگ است. این تعریف فقط باید تعیین حدود عرصه تحقیقات را میسر کند و در عین حال جامع و دقیق باشد. تعریف جنگ شناخت کامل پدیده جنگ را ایجاب میکند. ما این پدیده را درست نمیشناسیم پس به تشخیص نشانههای خاص آن بسنده میکنیم.
عموما گرایش دارند جنگ را به مجموعههای متضاد در حال مبارزه ادغام کرده و آن را حالت خاصی از مبارزه جهان شمول تلقی کنند. اما کلیت این مفهوم مساله را به جای آنکه روشن کند مبهم میکند. اگر مفهوم مبارزه را مدام تعمیم بدهیم، سرانجام بر اعمال بسیار متنوعی اطلاق خواه شد. مثلا میشود گفت که عمل گوارش مبارزه معده است با خوردنیها، شخم زدن مبارزه کشاورز است با زمین و تحقیق عملی مبارزهای است بین دانشجو و دانش. همچنین واژه مبارزه در بسیاری از مواقع با واژه تلاش یکسان پنداشته شده و مانع با دشمن همردیف میشود. نخستین تمایزی که میتوان بین جنگ و سایر شکلهای مبارزه قائل شد این است که شکلهای دیگر مبارزه علیه چیزهای بیحرکت یا ربای فاقد شعور بروز میکنند. جنگ بر عکس مستلزم بودن دشمنی فعال و سازمان یافته و متضمن اقدام متقابل و ارادی است. این ابهام تا حد زیادی ناشی از نظریات داروین و لامارک درباره تکامل انواع است، چرا که آنان کلا مجموعه موانعی را در نظر میگیرند که یک نوع جاندار برای بقاء نوع خود باید از آنها عبور کند.
اما شکلهای مبارزه و تضاد بیشمارند و به همین جهت مفهوم جنگ باید از سایر شکلهای مشخص یا قابل تصور مخاصمه به وضوح متمایز شود. برای اجتناب از هر گونه ابهام لازم است به روش معقولی متوسل شویم که شامل تعیین حدود و تقسیم پدیده جنگ به اجزای قابل مطالعه باشد.
جالبترین خصیصه پدیده جنگ ظاهرا ویژگی جمعی آن است. با توجه به این همین مفهوم است که جنگ را باید به وضوح از اعمال خشونت بار فردی متمایز کرد. اما برای اینکه تعارضی از صورت فردی خارج و به جمعی در آید، افزودن یک، دو، هزار، یا ده هزار نفر به فرد نخستین کافی است؟ همه چیز به شرایط و ارزیابی اجبارا دلخواه بستگی دارد. بعضی از نویسندگان فکر میکنند که این ابهام نشان می-دهد که مقایسه جنگ و جنایت فردی چقدر آسان است، زیرا یک سلسله مراحل انتقالی بین آن دو وجود دارد. بنابراین در مورد وسعت گروههای درگیر در یک برخورد جنگی بهتر است که معیار بسیار قابل انعطافی داشته باشیم. این گروهها میتوانند بسیار بزرگ باشند، مانند حالتی که در امپراتوری رم، چین باستان یا دولتهای بزرگ امروزی ملاحظه میکنیم، اما این گروهها همچنین میتوانند– بدون آنکه مبارزات مسلحانهشان به دلیل کوچک بودن، ویژگی جنگ را از دست بدهد– بسیار کوچک نیز باشند. زیرا دو نشانه مهم دیگر جنگ را از مبارزه عمومی و جنایتهای فردی متمایز میکند: عنصر ذهنی، عنصر نیت و عنصر سیاسی یعنی سازمان.
برای دانلود کل مطلب به لینک زیر مراجعه کنید.
مقدمه
اولین هسته شهر در مکان ملاقات قبایل و اقوام برای اجرای بعضی از مراسم و شعایر و یا بازگشت به همان قبرستانها شکل میگیرد. بعضی از این آثار در دوره کهنهسنگی دیده میشود، اما در این دوره هنوز زمینه مساعد برای رشد شهر پدید نیامده است. در دوره کهنهسنگی انسان مشغول شکار و جمع آوری خوراک است در نتیجه از یک طرف به زمینهای وسیع نیاز دارد و از طرف دیگر شانس و حادثه نقش مهمی در تامین معاش او دارند. انسان در این دوره روزی جشن میگیرد و روزی گرسنه میماند. اولین شرایط برای پیدایش غذای کافی در دوره میانسنگی فراهم میشود (15000 سال پیش)، یعنی آغاز پیدایش کشاورزی، اهلی کردن حیوانات و اسکان یافتن انسان در مکانهایی به شکل دهات. (ممتازی، 1383، 11)
اولین شهرهای جهان بر مبنای نظر گوردون چایلد در بینالنهرین حدود 3 هزار سال قبل از میلاد مسیح پدید آمدند و شهرهایی را به وجود آوردند که بین 12 هزار تا 24 هزار نفر سکنه داشتهاند. بعضی از جامعه شناسان شهر مانند رایزمن اظهار میدارند که علت پدیدآمدن شهر را نمیدانند و بعضی دیگر معتقد که پیدایش شهر بخشی از تکامل اجتماعی بوده است که پس از اینکه انسان از مرحله اقتصاد معیشتی عبور میکند و کنترل محیط را بیشتر در اختیار میگیرد برای ساختن شهر آمادگی پیدا میکند؛ یعنی توانایی ساختن محیط اجتماعی پیچیدهتری را به دست میآورد. در هر صورت برای پیدایش شهر انسان باید از مرحله ابتدایی تنازعبقا عبور کند و وابستگی انسان به طبیع به طور نسبی کمتر شده وابستگی اجتماعی او بیشتر میشود. (ممتازی، 1383، 14)
در شهر نخستین، ابعاد دوگانهای دیده میشود. از یک طرف شهر امنیت حفاظت و دفاع را در مقابل حملات بیرونی نوید میدهد و از طرف دیگر اولین شکل نهاد سیاسی، با خشونت، زورگویی و سلطهجویی همراه است. همانطور که چایلد هم اشاره کرده شهرهای نخستین دارای معماری مجللی بودند و هنر برای نخستین بار در معماری این شهرها به شکلی ظاهر میشود که نمایشگر قدرت است. بعدا در اطراف شهر در بیشتر موارد دیوارها و دروازهها ساخته میشوند که نه تنها شهر را از روستا جدا میکند، بلکه قدرت نمادین شهر و حکام آن را متجلی میسازد. مثلا دروازه اغلب شهرهای باستانی با نقوش یا مجسمههایی تزئین شده اند که ترکیبی از انسان و حیوان یا حیوانات نیرومندی است که هم نمایشگر قدرت برتر شهر و تقدس آن میباشد، و هم از شهر تصویر یک مکان خاص و استثنایی را میدهد. مامفورد معتقد است که در شهرهای باستانی حتی حقیرترین فرد هم احساس نوعی بالندگی میکرد و فرض بر این بود به میتواند بخشی از یک زندگی مرفهتر، پر تجملتر و پرقدرتتر باشد. یا در حال در زندگیای شرکت کند که با زندگی ساده روستایی بسیار متفاوت است. مامفورد برای نشان دادن این نظر به یکی از آثار نوشته شده آکاد اشاره میکند:
اجتماعات شهری و روستایی
بیایید به شهر با شکوه اروک، جایی که مردم در جشنهای با شکوه شرکت میکنند، جایی که هر روز جشنی برقرار است. (ممتازی، 1383، 18)
برای شکل گرفتن چند شهر چند عامل ضرورت دارد:
خصایص بالا در تمام شهرهای نخستین دیده میشود.
در اثر شهری شدن نهادهای اجتماعی گوناگون مانند سیاست، اقتصاد، دین و نظارت اجتماعی پدید میآیند، و انسان برای نخستین بار محیطی اجتماعی به وجود میآورد که پیچیدهتر از هر نوع سازمان ماقبل شهری است و در این جا این نکته به وضوح به چشم میخورد که بشر برای ساختن شهر باید از سطح ابتدایی تنازعبقا عبور میکرد بنابراین شکی نیست که جریان شهری شدن یکی از دست آوردهای مهم بشر بوده است و میتوان در نظر گرفت که برای نگاهداری از یک جمعیت نسبتا بزرگ در شرایط شهری، مهارت و دانشی نسبتا فراگیر ضرورت داشته است. علاوه بر این یک سازمان اجتماعی پیچیده هم برای حفظ نظم و امنیت این افراد باید شکل میگرفته، و این سازمان باید از نوعی مشروعیت برخوردار میبوده است. در عین حال مشکلات زیادی هم در اثر شهرنشینی پدید آمده. هر گاه انسان یکی از مشکلات و یا نیازهای خود را برطرف کرده، مشکل دیگری در راه او به وجود آمده است. بدون شک شهرهای اولیه با مشکلات زیادی روبرو بودهاند. به خصوص با در نظر گرفتن سطح پایین تکنولوژی میتوان دید که فقر، جنگ، کمبود مواد غذایی، مسکن، فقدان بهداشت، بیماریهای عفونی در کنار نابسامانیهای اجتماعی دیگر همواره زندگی شهری را تهدید میکرده است و با اینکه انسان هرگز نتوانسته راه حل قانع کنندهای برای این مشکل بیابد، همچنان به ساخت شهرها ادامه داده است. (ممتازی، 1383، 23 - 24)
برای دانلود کل مطلب به لینک زیر مراجعه کنید.