مقدمه:
به طور کلی پوشش های طبیعی گیاهی در روی کره زمین به چهار شکل دیده می شود که عبارتند از : جنگل ، علف زار ، کویر و توندرا
علف زارهای از دوره میوسن سرچشمه گرفته ولی تغییرات سریع آب و هوائی و دورهای یخ بندان دوره پلئیستوسن روی علف زارهای اثر بسیار گذاشته است. در عصر یخ بندان لااقل 28درصد سطح زمین بوسیله یخ پوشیده شده بود و در اواخر دوره پلئیستوسن علف زارها گسترش یافته و یکی از اشکال پوششی گیاهی زمین را تشکیل داد . با سیر حرکت تاریخی ، در طول ده هزار سال بعد و آشنائی انسان های اولیه با آتش به تدریج سبب شد، از آتش به عنوان پاک کردن جنگل ها برای تهیه زمین زراعتی و تخریب جنگل ها استفاده شود . بر اثر گزارش تا ناهیل (8)(1973)گسترش کشاورزی از حدود ده هزار سال قبل شروع شد و انسان مستقیما و سریع اقدام به پاک کردن زمین از جنگل ها نموده است . زیرا قسمت اعظم کشاورزی اولیه انسان در مناطق جنگلی ، زمین توسعه یافته است . بنا به گفته داریی (9) (1956) ، در بیشتر اروپای مرکزی و غربی پاک کردن زمین هااز جنگل تا سال 1300بعد از میلاد مسیح به حداکثر خود رسید و در قرون چهارده و پانزده زمین های جنگلی افزایش یافت . ولی نسبت پیشروی در تخریب جنگل در طول قرون اخیر همیشه به طور منظم و کلاسیک نبوده و بر اساس گسترش تکنولوژی اشکال مختلفی را یافته است . این خود بزرگ ترین قدم هائی است که در به همزدن تعادل بیولوژیکی و اکولوژیک محیط برداشته شده است . آنچه که امروزه همگان را بر آن می دارد ، حفظ و حراست این مناطق اصلی می باشد و لازم است ارزش واقعی جنگل و تاثیر فضای سبز در زیست انسان معرفی شود . بایستی مردم را به اهمیت حیاتی آن بیشتر آشنا کرد و مناطقی را به نام مناطق حفاظت شده به صورت پارک های جنگلی و ملی مشخص نمود و همچنین امکاناتی را پدید آورد ، تا بتوان جنگل هائی را که در طول تاریخ به تدریج دست خوش تخریب قرار گرفته به نحوی جهت سلامت محیط بازسازی نمود . اهمیت این نکته هنگامی آشکارتر خواهد شد که سطح فرهنگ عمومی بالا رفته، عامل فقر و کمبود های زیستی که در نابودی طبیعت با دست انسان به وجود آمده کاهش یابد و بنابراین ایجاد پارک و فضای سبز برحسب شرائط محیطی در مناطق مختلف ضروری به نظر می رسد .
پارک ها بر حسب شکل ، خصوصیات منطقه ای ، کلیمائی ، چگونگی عادات و سنن و نحوه استفاده به چند دسته تقسیم می شوند :
1-پارکهای جنگلی.
2-پارکهای ملی.
3-پارکهای عمومی.
پارک های جنگلی
تاسیس پارک های جنگلی دارای ضوابط اختصاصی است که با پارک های ملی متفاوت می باشد و برای احداث آن نکات بسیاری را باید در نظر گرفت . معمولاً پارک های جنگلی به دو دسته تقسیم و مورد بهره برداری قرار می گیرد.
1-پارک های جنگلی طبیعی:
- ایجاد امکانات حرکتی و تفریحی برای عموم در فضاهای جنگلی طبیعی .
_ تا آن جا که میسر است شکل طبیعی مناطق جنگلی نبایستی مورد آسیب و زیان عوامل تغییر دهنده قرار گیرد.
_ زیبائی های طبیعی به منظور خلق زیبائی های مصنوعی نبایستی دست خوش تغییرات واقع شود .
2-پارک های جنگلی مصنوعی:
- احداث جنگل های مصنوعی ، به منظور ایجاد فضای سبز و تفرج گاه در اطراف شهرها.
- احداث جنگل های مصنوعی نبایستی کاملاً در مجاورت مراکز صنعتی پدید آید.
- مناسب است احداث جنگل های مصنوعی به گونه ای پدید آید که به دشت منتهی شود .
- در احداث پارک جنگلی لازم است قبلاً از لحاظ سطح و امکانات نگاهداری کاملاً مورد بررسی قرار گیرد.
- بایستی کاملاً توجه داشت که احداث پارک های جنگلی خواه به طور طبیعی یا مصنوعی، منحصراً به منظور وجود مکانی برای استراحت ، سالم سازی و رعایت بهداشت محیط انسانی باشد .
در یک پارک جنگلی لزوم تاسیساتی مانند پیاده رو ، پارکنیک ، احداث جاده اطاقک های چوبی یا مکانهای سرپوشیده ، زمین ورزشی ، رستوران ، نیمکت، ساختمانهای بهداشتی ، محل پیک نیک ، محل بازی کودکان ، ایجاد فضای گلکاری در نزدیکی جلگه که به جنگل ارتباط می یابد ضروری است.
شامل 29 صفحه word
دانلود تحقیق پارک سازی