مشخصات این فایل
عنوان: آزمون های روانی
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 45
این مقاله درمورد آزمون های روانی می باشد.
خلاصه آنچه در مقاله آزمون های روانی می خوانید :
انتقادهای عادی :
در اصل می توان پذیرفت که تهیة روشهای عینی برای تشخیص تفاوتهای فردی امکان پذیر است. با وجود این، انتقادهای متعددی بطور دایم علیه آزمونها ابراز می شود. نقد آزمونها یعنی شناخت صحیح نارساییهای آنها و ضمناً تأیید امتیازات واقعی آنها.
در میان انتقادهایی که علیه روان سنجی ابراز می شود، می توان انتقادهای کسانی را نام برد که با روان سنجی آشنایی بسیار سطحی دارند. هر کسی این اجازه را دارد که نظرات خود را دربارة یک موضوع معین ابراز کند و تعداد کسانی که نظر بسیار قطعی در مورد آزمونها دارند زیاد است. اینها در واقع مخالفان هستند که هیچ نظر صحیحی دربارة ماهیت و هدف آزمونها ندارند.
یکی از فیلسوفان فرانسه، به نام لوسن، که در سال 1951 وفات یافته، انتقادهای زیر راب ه آزمونها نسبت داده است. بنا به گفتة او آزمون عبارت است از یک موقعیت ساختگی که آزمودنی در برابر آن حالت دفاعی به خود می گیرد.
فعالیتهایی که در پاسخگویی به آزمونها به کار می رود، نمی تواند با حالت عادی و دایمی فرد انطباق داشته باشد و نتیجة عددی نمی تواند روشنگر خود اعمال ذهنی باشد.
چگونه باید به این انتقادها پاسخ داد؟ شیوة برآورد عینی استعدادهای یک فرد هرچه باشد، مسائل مورد حل همیشه نوعی حالت ساختگی و تصنعی به وجود خواهد آورد. همة آزمایشها از این ضعف رنج می برد. رنج پرسشنامه های منش شناسی کمتر از سایر آزمونها نیست. فعالیتهای زندگی نیز از این تصنع معاف نیست و تازه آنها گاهی وقتها از خارج تحمیل می شود، مثل فعالیتهای تحصیلی. با وجود این، آزمونهایی که خوب تهیه شده است، سعی می کند تا حالت ساختگی بودن آزمایش را حتل الامکان کاهش دهد. اگر آزمودنی هدف آزمایش را از قبل بطور دقیق بداند، خطر تصنعی بودن عکس العملهای او بیشتر خواهد بود، مخصوصاً اگر آزمون از نوع آزمونهای شخصیت باشد.
بنابراین، خصوصیت غیرعادی و ساختگی بودن موقعیت یک آزمایش نه تنها عیبی به حساب نمی آید بلکه در بعضی موارد امتیاز شمرده می شود. وانگهی تنوع آزمونهایی که در حال حاضر وجود دارد و دقتی که در تهیة آنها به کار رفته است، بهتر از دلایل تئوری می تواند پاسخگوی انتقادهای نوع بالا باشد.
اما انتقاد دیگر، یعنی این که نتیجة آزمون فقط یک عدد است، به نظر نمی رسد که درست باشد. اگر تنها شناسایی سطح کارآیی مطرح باشد، ارائه یک عدد کافی خواهد بود، زیرا آناً درک خواهد شد و از آن جا که نمرة خام به تنهایی هیچ معنایی ندارد، پس از مقایسه با نورمها مفهوم آن روشن خواهد گشت. آزمونهایی نیز وجود دارد که قبل از هر چیز شیوة حل یک مسأله توسط یک فرد را آشکار می سازد. در این آزمونها بازده آزمودنی در نفس خود اهمیت ندارد بلکه بیشتر مکانیسمهای دست اندرکار اهمیت دارد (آزمونهای تحلیلی، کیفی) .
انتقادهای لوسن این است که آنها در واقع تمام ایراداتی را که از ابتدای پسیکوتکنیک بطور دایمعلیه روش آزمونها ابراز شده است خلاصه می کند. غالباً آزمونها را به خاطر بیگانگی آنها مورد انتقاد قرار داده اند که به معنایی موجب نتایج ناشناخته می شود. آزمایشگر با تجربه همیشه در تماس نزدیک با آزمودنی است که نتیجة آن برآورد دقیق از شخصیت او و تفسیر انسانی از ارزش او خواهد بود. مخصوصاً این که آزمونهای فعلی اجازة چنین تماسی را فراهم می آورد و حتی بعضی از آنها طوری طرح ریزی شده که به خلق یک تماس شخصی کمک می کند. با وجود این، حتی اگر بپذیریم که این قریحة استثنایی (تماس شخصی با آزمودنی) برای کسی که جهت قضاوت دربارة هم نوعان خود دعوت شده است وجود دارد، باید با پیرون هم عقیده شویم که تعداد این نوع آزمایشگران بسیار کم است و در هر حال، «تعداد افرادی که این تواناییهای استثنایی را دارند، نمی تواند جوابگوی نیازهای امتحانات و کنکورها که هر روز در حال گسترش است، باشد».
بنابراین، باید به تربیت آزمایشگران ماهر، آزمایشگرانی که می توانند تماس روحی و عاطفی با آزمودنی برقرار کنند، همت گماشت.
انتقادهای سیاسی :
انتقادهای پیش بینی نشده ای علیه آزمونها عنوان شده است. مثلاً در اتحاد جماهیر شوروی آزمونها را وسیله ای می شناسند که دارای حاکمیت سرمایه داری است. در واقع از سال 1936 به بعد، کاربرد آزمونها در این کشور، هم در زمینة تعلیم و تربیت و هم در زمینة راهنمایی شغلی ممنوع شده است. به نظر سردمداران شوروی، آزمونهای روانی نمی تواند به عنوان یک روش علمی مورد استفاده قرار گیرد، زیرا نتایجی که فراهم می آورد تواناییهای واقعی فرد را اندازه نمی گیرد بلکه بیشتر منعکس کنندة“ یک موقعیت ساختگی است. این نتایج نمونه هایی است که از نظر آزمایش شونده فاقد ارزش است. به علاوه، آزمونهای روانی ویژگی ضد اجتماعی دارد، زیرا روشنفکران را برتر نشان می دهد و در نتیجه آنها را از کارگران متمایز می سازد، بنابراین جزء آلات شکنجه به حساب می آید. محکومیت آزمونها از طرف مقامات شوروی، در مجموع به این صورت توجیه می شد که آنها در انتخاب افراد بر وجود تواناییهایی تکیه می کنند که اصولاً در خانواده های بورژوا یافت می شود؛ در صورتی که بنا به عقیدة کمونیستهای شوروی، استعدادها در اثر محیط تغییر می یابد، حتی بعضی از آنها می تواند به وجود آید یا بطور کلی از بین برود. از طرف دیگر جنبه های شخصیت، که توسط آزمونها آشکار می شود، تا اندازه ای محدود بوده، فقط به بعضی طبقات اجتماعی تعلق دارد. تعلیم و تربیت سرمایه داری، که در سال 1931 کمیتة کنفرانس بین المللی پسیکوتکنیک تأیید می کرد، هدفی جز تقویت طبقات حاکمه، حفظ برتری آنها، کمک به استثمار مردم و … نداشت. اگر بعضی آزمونها واقعاً کودکان طبقات مرفه را برتر نشان می دهد ـ مثلاً مقیاس بینه ـ به این خاطر است که محتوای آنها برای همة محیطها روایی ندارد. بنابراین، لازم است که با آزمونهای دیگری که ماهیت جداگانه ای دارد تکمیل شود. اما آزمونهای دیگری نیز وجود دارد که کودکان محیطهای فقیر را بهتر نشان می دهد، این آزمونها آنهایی است که شناسایی ملموس محیط و سازگاریهای عملی را ایجاب می کند. در حال حاضر، تعداد و تنوع آزمونها بقدری زیاد است که می توان برای نیل به انواع هدفها از آنها بهره گرفت.
لازم به یادآوری است که تعداد زیادی از انتقادها خود آزمونها را در برنمی گیرد بلکه بعضی آزمونهای خاص یا کاربرد ناشیانة آنها را در برمی گیرد. در واقع بعضی از نمایندگان روان سنجی به جای این که پیشرفت آزمونها را فراهم آورند موجب رکود آنها شده اند. موارد متعددی را می توان نام برد که از این وسیله استفاده های کاملاً نابجایی به عمل آمده، مخصوصاً مبنع درآمد بعضی سودجویان شده است. این امر موجب شده تا روان سنجی در نظر کسانی که از این جنبه ها به آزمونها نگاه می کنند، اعتبار خود را از دست بدهد.
افشای آزمونها :
بهترین آزمون اگر یکبار روی تعداد زیادی از افراد اجرا شود، دیگر نمی تواند نتایج اطمینان بخشی فراهم آورد. مثلاً در بعضی از مناطق فرانسه دیده شده است که سؤالات مقیاس بینه بر روی کارتهای تحصیلی دانش آموزان چاپ شده است! بدیهی است که این دانش آموزان امکان آمادگی برای آزمایشهای روانی را خواهند داشت و والدین آنها نیز خواهند توانست به کودکان خود کمک کنند. مراکزی وجود دارد که با دادن تمرینهای منظم، داوطلبان را برای ورود به دانشگاهها یا سایر مؤسسات آماده می کند. این مراکز برای نیل به هدف خود، انواع متعدد آزمونها را جمع آوری و تکثیر می کند. بدیهی است که این قبیل اعمال ارزش آزمون را به عنوان یک وسیلة تشخیصی، بی اعتبار می سازد و در واقع نوعی تقلب و قاچاق محسوب می شود.
برای جلوگیری از این خطر لازم است که اجرای آزمونها جنبة قانونی پیدا کند. همان طور که اشتغال به کار طبابت را قانون اجازه می دهد، کاربرد آزمونهای روانی نیز باید بدون داشتن مدرک لازم، منبع شود. یعنی کسانی که مدرک دانشگاهی ندارند و با مسائل نظری و عملی آزمونها نیز آشنایی سطحی دارند نباید اجازة استفاده از روش آزمونها را داشته باشند. البته در این خصوص پیشرفتهایی حاصل شده است. بطور کلی ناشران آزمونها آنها را فقط در اختیار روان شناسانی قرار می دهند که صلاحیت شغلی دارند و این امر موجب می شود تا در حفظ و کاربرد اصولی آزمونها دقت بیشتری به عمل آید.
بخشی از فهرست مطالب مقاله آزمون های روانی
مقدمـه :
تعریف آزمون روانی :
انواع آزمونهای روانی :
1ـ طبقه بندی از نظر عملکرد :
2ـ طبقه بندی از نظر ماهیت (محتوا ظاهری) :
4ـ طبقه بندی از نظر هدف عملی:
5ـ طبقه بندی از نظر فن تهیه:
سنجش روایی :
انواع روایی:
درجه بندی:
5ـ اعتبار (ثبات ـ ///) :
برای محاسبة درجه بندی اعتبار و ثبات چهار روش پیشنهاد شده است:
فرمول تایپ شود.
فرمول تایپ شود.
7ـ ویژگیهای فرعی یک آزمون :
عوامل مؤثر بر عملکرد در جریان آزمون :
///فرمول
تأثیرات آزمون کننده :
زمینه های کاربرد آزمونها :
1ـ زمینة تحصیلی :
2ـ زمینة شغلی :
3ـ زمینة نظامی :
4ـ کودکان نابهنجار و بزهکار :
5ـ آزمونها و کلینیک پزشکی :
6ـ سایر زمینه های کاربردی :
انتقادهای عادی :
انتقادهای سیاسی :
دانلود مقاله آزمون های روانی