دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
طبقه بندی شرکتهای تجارتی
الف- شرکتهای سرمایه
ب – شرکتهای شخص
شرکتهای سرمایه :
در شرکتهای سرمایه، فقط سرمایه مورد توجه قرار میگیرد نه شخص سرمایه گذار. در این نوع شرکتها مسئولیت هر یک از سهامداران در مقابل اشخاص ثالث به حصه سهم خود محدود میگردد. شرکتهای سهامی عام و خاص، مختلط سهامی و تعاونی جزء شرکتهای سرمایه محسوب میشوند.
شرکتهای شخص :
در این نوع شرکتها شخصیت و روابط هر یک از شرکاء با یکدیگر اهمیت مخصوص دارد و مسئولیت هر یک از شرکای ضامن در مقابل اشخاص ثالث نامحدود و تضامنی است و شخص ثالث میتواند برای وصول طلب خود به هر یک از شرکاء مراجعه کند. شرکتهای تضامنی و نسبی شرکتهای مختلط غیر سهامی و شرکت با مسئولیت محدود جزء شرکتهای شخص محسوب میشوند.
شرکت با مسئولیت محدود
تعریف - ماده 94 قانون تجارات میگوید : «شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین 2 یا چند نفر برای امور تجارتی تشیکل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است».
خصوصیات شرکت : 1- محاسن و معایب شرکت با مسئولیت محدود در مقایسه با دیگر شرکتها
الف- شرکت با مسئولیت محدود هیچگونه حداقل سرمایهای پیش بینی نشده و الزام قانونی ارائه مدارک در این زمینه به اداره ثبت شرکتها برای مؤسسین وجود ندارد، فقط اقرار مؤسسین به میزان سرمایه و پرداخت آن به صندوق شرکت و یا هئیت مدیره در شرکت نامه کافی خواهد بود.
ب- شرکت سهامی عام با حضور الزامی 5 سهامدار (مدیر) و شرکت سهامی خاص با حداقل 3 سهامدار تشکیل میگردد در صورتی که شرکت با مسئولیت محدود را میتوان با حداقل 2 شریک تشکیل داد .
ج- شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیر موظف که ممکن است خارج از شرکاء هم باشند برای مدت محدود یا نا محدود ارائه شود.
د – قلمرو آگهیها در شرکت با مسئولیت محدود بسیار محدود است .
هـ - از معایب شرکت با مسئولیت محدود این است که پذیره نویسی و پرداخت تمام سهم اشرکه شرکت صوری میباشد و نیز در شرکت با مسئولیت محدود ورقهای بنام سهم اشرکه که به صورت اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از با نام وبی نام صادر نمیگردد.
فصل حقوق و دستمزد :
حقوق پایه :
حقوقی است که با رعایت قانون کار (برای کارگران رسمی) و یا به وسیلة عقد قراردادی که مغایر قانون کار نباشد (برای کارگران قرار دادی)، برای انجام یک ساعت کار و یا تولید یک واحد محصول تعیین و به صورت ساعتی، روزانه، هفتگی و معمولاً ماهانه پرداخت میشود .
ساعات کار عادی :
مطابق ماده 51 قانون کار ساعت کار عادی، مدت زمانی است که کارگر نیرو و یا وقت خود تا به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار میدهد. ساعات کار کارگران در شبانه روز، نباید از 8 ساعت تجاوز نماید. مجموع ساعت کار هر هفته از 44 ساعت نباید تجاوز کند.
ساعات کار اضافی (اضافه کاری): مطابق قانون کار، اضافه کاری باید تابع شرایط زیر باشد.
الف- موافقت کارگر
ب- پرداخت 40% اضافه بر مزد هر ساعت کار عادی
پ- ساعت کار اضافی نباید از 4 ساعت در روز تجاوز نماید، مگر در موارد خاص با توافق طرفین.
ت – روز جمعه، روز تعطیل هفتگی کارگران با استفاده از مزد میباشد.
مطابق قانون کار از ساعت 6 بامداد تا ساعت 22 کار روز و از ساعت 22 تا 6 بامداد روز بعد کار شب محسوب میشود.
پاداش :
معمولاً در پایان دورة مالی یا در پایان هر فصل به مناسبتهای مختلف مبلغی به عنوان عیدی و پاداش به کارگران و کارکنان پرداخت میشود.
حداقل مبلغ عیدی و پاداش کارگران، معمولاً در پایان هر سال بر مبنای حقوق و دستمزد توسط هیأت دولت تعیین میگردد.
مرخصی استحقاقی :
طبق ماده 94 قانون کار، مصوب سال 1369 مرخصی استحقاقی سالانه کارگران با استفاده از مزد و احتساب چهار روز جمعه جمعاً یک ماه است.
کسور حقوق :
دایره حسابداری، موظف است در زمان تنظیم هر لیست حقوق و دستمزد با توجه به مصوبات قانونی یا براساس توافق بعمل آمده با کارگر، مبالغ را تحت عنوان کسور دستمزد از حقوق و دستمزد کسر و به سازمانهای ذینفع پرداخت نماید. این مبالغ شامل کسور قانونی و کسور توافقی میباشد.
کسور قانونی عبارت از وجوهی است که کارفرما به نمایندگی از طرف سازمانهای مربوط و براساس مصوبه های قانونی،باید از دستمزد کارگران کسر و به سازمانهای ذینفع پرداخت نماید. کسور قانونی شامل مالیات حقوق و دستمزد، حق بیمههای اجتماعی سهم کارگر و بدهی کارگر به صندوق اجرا (اجرائیات) میباشد.