کاربرد فتوگرامتری مسافت نزدیک در ترسیم تحقیقات صحنه جرم (S.C.I) با استفاده از نرم افزار IWITNESS و CRIME ZONE

اختصاصی از فی موو کاربرد فتوگرامتری مسافت نزدیک در ترسیم تحقیقات صحنه جرم (S.C.I) با استفاده از نرم افزار IWITNESS و CRIME ZONE دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

سال انتشار : 2010

برای اطلاع بیشتر با 09903207833 تماس بگیرید.

ABSTRACT
Crime scene investigators in law enforcement were always looking for new methods to make their job easier, more accurate and more efficient. To process a crime scene in an organized approach, one of the vital stages in processing is scene documentation. The scene documentation is an important stage because it is visualization record of evidences on the scene. Hence, this study focus on how to do the scene documentation by mapping those evidences using the iWitness and Crime Zone software. Close range photogrammetry method
used in iWitness software to help crime scene investigators dealing with non contact measurement data acquisition. Physical evidences on the crime scene were measured and verified with tape and laser scanner measurement. Then the output .dxf data from iWitness exported to Crime Zone in order to generate 3D visualization of the crime scenes whether it is homicide scenes, evidence and bullet trajectories. Combination of iWitness and Crime Zone
software is a vital tool in forensic mapping applications for law enforcement and investigators. It provides the practical solution to mapping crime scene by using close-range photogrammetry
methodology.

چکیده:

ماموران تحقیق صحنه جرم در اجرای قانون، همیشه به دنبال روشهای جدیدی برای ساده سازی کارشان، به طور دقیق تر و اثر بخش تر می باشند. برای پردازش صحنه جرم در یک پردازش سازماندهی شده، یکی از مراحل حیاتی پردازش  ، مستند سازی صحنه می باشد. مستند سازی صحنه یک مرحله مهم می باشد، زیرا یک مدرک تصویری از شواهد صحنه می باشد. از اینرو، این مقاله بر روی چگونگی مستند سازی صحنه به وسیله ترسیم این شواهدها با استفاده از نرم افزار iWitness متمرکز می باشد، تا به ماموران تحقیق صحنه جرم  در خصوص کسب داده به صورت غیرتماسی کمک نماید. شواهدهای فیزیکی در صحنه جرم اندازه گیری شده و با سنجش اسکنر لیزری و نوارچسب  بررسی می شود. سپس داده های با فرمت .dxf نرم افزار iWitness ،برای تولید تصویر سه بعدی صحنه های جرم،  به نرم افزار Crime Zone  ارسال می شوند، خواه صحنه آدم کشی باشد، یا خط سیر گلوگه یا شواهد دیگر. ترکیبی از نرم افزارهای   iWitness و  Crime Zone، ابزاری حیاتی در کاربردهای نقشه برداری جدلی برای قوه مجریه و ماموران تحقیق می باشد. این نرم افزارها راه حل عملی برای رسم صحنه جرم با استفاده از روش فتوگرامتری مسافت نزدیک فراهم می نماید.

دانلود مقاله تاریخچه عکس های هوایی یا فتوگرامتری

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله تاریخچه عکس های هوایی یا فتوگرامتری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 به پیدایش علم عکاسی و صنعت هوا نوردی باز می گردد. اولین گزارش کتبی اختراع عکاسی به آکادمی علوم فرانسه در سال 1839 مربوط می شود اولین گزارش قطعی پرواز به 17 دسامبر 1903 به وسیله برادران رایت نسبت داده
می شود اولین عکس های هوایی که توسط بالن گرفته شده به سال 1858 در فرانسه ، 1860 در آمریکا و 1886 در شوروی سابق مربوط می شود.

تاریخچه عکس های هوایی در ایران: ظاهراً اولین پروژه عکس برداری از سال 1334- 1336 با مقیاس  که به عکس های  مرسوم است صورت گرفت اولین عکس های هوایی تهران به مقیاس  در سال 1335 تهیه گردید. عکس برداری هوایی دیگری با مقیاس  در سال 1334 شروع گردید که ظرف 10 سال این عملیات ادامه داشت مراجع رسمی و دارای کشور در ارتباط با عکس های هوایی شامل سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح و سازمان نقشه برداری کل کشور می باشد.

سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح ــــــــــــــ     تهران – خ شریعتی – سرمعلم

سازمان نقشه برداری کل کشور ــــــــــــــ تهران میدان آزادی – خ معراج - سازمان هواشناسی و زمین شناسی

موارد استفاده از عکس های هوایی : 1- تهیه نقشه کاربری زمین ( جغرافیا ، منابع طبیعی )  2- کاربرد نظامی  3- برنامه ریزی شهری و روستایی ( شهرسازی)  4- زمین شناسی و معدن  5- محیط زیست 6- راه و ترابری  7- جامع شناسی  8- باستان شناسی  9- تعیین حدود املاک ( مسائل قضایی و دعوایی زمین)

ویژگی های دوربین:

• اولین ویژگی این است که دوربین ها از حداقل بی نظمی در پخش نور بر خودار می باشند.
• تمرکز نور در مرکز عکس صورت می گیرد.

3- دقت در اندازه گیری فاصله کانونی با 1% میلی متر ()

4- توانایی صاف یا تسطیح نمودن یا پهن نگه داشتن فیلم ضمن عکس برداری

دوربین هایی که برای پردازش خیلی بالا استفاده می شوند دارای فاصله کانونی تا 150 سانتی متر است که برای دریافت عکس هایی با مقایس بزرگ ساخته شده اند بنابراین اجسام بسیار کوچک را در سطح زمین می توانند شناسایی کنند عکس برداری در ارتفاع پرواز کم با سرعت بسیار زیاد نیز همراه است فیلم در دوربین به طور پیوسته حرکت می کند دوربین شامل بدنه و قسمت محرکه بوده که با دست یا برق کار می کند دارای عدسی و فیلتر عدسی است که عدسی می تواند ساده و یا چند قطعه ای باشد دوربین ها دارای پلک و دیافراگم است که تنظیم مقدار و زمان نور را منعکس می کند مخزن فیلم با دو قرقره اصلی که فیلم با طول های متنوع که به طور متوسط 76 متر با گنجایش 270 قطعه  و فیلم و یا طول 120 متر وجود دارد.

نقطه نودال عدسی:

نقطه ای است بر روی محور اپتیک یا نورانی عدسی که شعاع های ورودی به سیستم عدسی پس از عبور از نودال اول یا اصطلاحاً جلویی دوربین از نودال دوم مرسوم به نودال عقب و به موازات خط ورود از عدسی خارج می شود.

شامل 29 صفحه فایل WORD قابل ویرایش

فتوگرامتری 56 ص

اختصاصی از فی موو فتوگرامتری 56 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل: word(قابل ویرایش)تعداد صفحات56

فتوگرامتری
(Photogrammetry)

فتوگرامتری فرآیند اندازه گیری مختصات هندسی اجسام از روی عکسهای هوایی است. به‌عبارت دقیق تر فتوگرامتری عبارتست از هنر، دانش و فن‌ تهیه اطلاعات درست عوارض از طریق اندازه گیری، ثبت و تفسیر بر روی عکس و یا سایر مدارکی که در بر دارنده اثری از انرژی الکترومغناطیس بازتابیده شده باشد.
عکس مهم‌ترین منبع اطلاعاتی در این علم می باشد و اصول کار در فتوگرامتری بر روی عکسهای هوایی است.

عموماً فتوگرامتری را به دو شاخه فتوگرامتری متریک و فتوگرامتری تفسیری تقسیم بندی می کنند.
در فتوگرامتری متریکی، اندازه گیریهای کمی مطرح است، یعنی با استفاده از اندازه گیریهای دقیق نقاط از طریق عکس می توان فواصل حجم، ارتفاع و شکل زمین را تعیین کرد، که معمولترین کاربردهای این شاخه از فتوگرامتری تهیه نقشه های مسطحاتی و توپوگرافی از روی عکسهاست. اما فتوگرامتری تفسیری خود به دو شاخه تفسیر عکس و سنجش‌از‌‌دور تقسیم می‌شود.
در قسمت تفسیر عکس بیشتر مطالعات کیفی بر روی عکس انجام می گیرد، به‌عنوان مثال وضعیت پوشش گیاهی یک منطقه و یا میزان جمعیت یک شهر را از طریق عکس مورد مطالعه و تحقیق قرار می دهند.
عکسهای هوایی امروزه حداقل در دو رشته بزرگ علمی یعنی فتوگرامتری به معنی کلی تهیه نقشه از عکسهای هوایی و دیگری تفسیر به معنی شناسایی و تشخیص عوارض و اشیاء از روی تصویر به کار می روند و دارای شروع و تاریخ هم‌زمانی می باشند که بتدریج و با پیشرفتهای تکنولوژی، این دو رشته توسعه یافته و در نتیجه، استفاده و ابزار برای دو گروه کم کم از هم فاصله گرفته و در هر یک، تخصص های جداگانه ای به وجود آمده و بتدریج نیز اضافه خواهد شد.
عکسبرداری هوایی برای هر دو مصارف فوق دارای قدمت چندان زیادی نیست، بلکه تاریخ آن کم و بیش مقارن با پیدایش هنر و علم عکاسی و همچنین، صنعت هوانوردی است. اولین گزارش کتبی اختراع عکسبرداری به علوم آکادمی علوم و هنرهای فرانسه به سال ۱۸۳۹ باز می گردد. این عکسبرداری توسط دو فرانسوی به نامهای داگر و نیپس انجام گرفت. اولین گزارش قطعی پرواز هواپیما نیز مربوط به ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ به‌وسیله برادران آمریکایی رایت می باشد، بنابراین باید توجه نمود که تاریخ عکسبرداری هوایی به زمان بینابین دو تاریخ فوق برمی گردد. اولین عکسبرداری هوایی از اروپا (فرانسه) به وسیله G.S.Tournachon که بعداً Nadar نامیده شد، در ۱۸۵۸ در پاریس انجام گردید و مقارن با او، یعنی مجدداً در همان سال شخص دیگری به نام Laussedat با دوربین عکاسی و فیلمهای شیشه ای که با خود در بالن داشت، از دهکده ای نزدیک عکسبرداری نمود. او توانست از عکسها نقشه توپوگرافیک تهیه نماید و دومی موفق به تجزیه و تحلیل ریاضی برای برگردان تصویر پرسپکتیو به تصویر ارتوفتو شد. در آمریکا، اولین عکس هوایی که با بالن گرفته شد، به تاریخ ۱۳ اکتبر ۱۸۶۰ ثبت گردید. این عکس از ارتفاع ۱۲۰۰ پایی (۳۶۵ متری) از بندر بوستون گرفته شده و در اتحاد جماهیر شوروی سابق، تاریخ اولین عکسبرداری هوایی به سال ۱۸۸۶ بر می گردد.
اولین فیلمبرداری هوایی به‌وسیله ویلبر رایت در ۱۹۰۹ با هواپیما از چنتوچیلی ایتالیا انجام شد. ولی استفاده عظیم از عکسهای هوایی، در ارتش و از جنگ جهانی اول بود، در حالی که برای مصارف غیر نظامی، از جنگ جهانی دوم به طور وسیع آغاز گردید. با پیشرفت در صنایع شیمیایی و تهیه فیلم بهتر و همچنین تکنولوژی هوایی، در مجموع، این شاخه از علوم توسعه پیدا نمود. دوربینهای عکسبرداری هوایی با پیشرفتهای شگرف در صنعت و هنر ساختمان عدسیها به حد بسیار مرغوب رسید. ساختمان انواع فیلمهای سفید و سیاه بصورت پانکروماتیک و مادون قرمز توسعه یافت و فیلم رنگی نیز از ۱۹۳۵ بصورت کداکرم عرضه گردید. فیلمهای رنگی کاذب نیز کاربردی عظیم در تفسیر پیدا نمود.

تاریخچه مختصر فتوگرامتری
پایه گذار علم فتوگرامتری یک سرگرد فرانسوی به نام لوسدا (A. Laussedat)، بود. او در سال 1859 برای کمیسیون آکادمی علوم پاریس نشان داد که انسان چطور میتواند با استفاده از زوج عکس، مختصات نقاط را محاسبه کند. در همین زمان در آلمان شخصی به نام مایدن باور (A. Meydenbaver)، اولین آزمایش موفق خود را تحت عنوان فتوگرامتری ساختمان پشت سر گذاشت. این علم در اتریش از تاریخ 1887 تاکنون مورد استفاده قرار گرفته و همچنین دو مهندس اتریشی به نامهای هافرل (Hefferl) و ماورر (Maurer) اولین طرح دستگاه فتوگرامتری را جهت استفاده در راهسازی و آبرسانی به انجام رساندند.
بعد از اینکه در سال 1901 پالفریش (Pulfrich) مقدمات علم استریوفتوگرامتری را ارائه کرد، راه را برای مخترع با ذوقی به نام اورلز (Orels) در سال 1909 که دستگاه استریواتوگراف را اختراع کرد، هموار ساخت.
- فتوگرامتری طی سالهای 1480 تا 1980
1480 بررسی های اولیه اصول پرسپکتیو توسط لئوناردو داوینچی
1837 ابداع روش Daguerrotypie توسط Daguerre and Niepce
1851 ابداع اولین روش های فتوگرامتری توسط Aime Laussedat که اولین فتوتئودولیت ( 1867 ) را اختراع نمود و می توان وی را پدر فتوگرامتری نامید. وی تلاش های برای تهیه عکس هوایی توسط بالن و کایت نیز داشته است.
1858 تاسیس اولین انیسیتو فتوگرامتری توسط یک معمار آلمانی به نام Meydenbauer.
1885 اولین ثبت آثار باستانی به روش فتوگرامتری ( جالب است که این بنا ، تخت جمشید خودمان است )
1889 انتشار اولین کتاب جامعه فتوگرامتری به زبان آلمانی
1896 اختراع اولین دستگاه تبدیل تصاویر به نقشه (stereoscopical ) توسط Eduard Gaston و Daniel Deville
1901 اختراع اولین Stereokomparator توسط Pulfrich
1903 اختراع Perspektograph توسط Theodor Scheimpflug
1910 تاسیس ISP (International Society for Photogrammetry) که حالا تحت عنوان ISPRS شناخته می شود
1911 اختراع اولین دستگاه ترمیم تصاویر توسط Th. Scheimpflug. وی اولین کسی بود که اصول فتوگرامتری را بر تصاویر هوایی اعمال کرد.
1913 اولین کنفرانس فتوگرامتری در وین که توسط ISP تشکیل شد.
1957 اختراع استروپلاتر توسط Helava
1964 استفاده از دوربین های استرومتریک در تهیه نقشه های معماری توسط Carl Zeiss, Oberkochen and Hans Foramitti
1968 اولین کنفرانس بین المللی در مورد فتوگرامتری کاربرد در باستانشناسی در پاریس
1970 تاسیس CIPA (Comité International de la Photogrammétrie Architecturale)
دهه 1970 توسعه سریع دانش فتوگرامتری در زمینه های مختلف
دهه 1980 شروع عصر فتوگرامتری تحلیلی وسپس فتوگرامتری رقومی

فتوگرامتری چیست؟

فتوگرامتری به معنای عملیات اندازه گیری روی عکس می‌باشد که شامل عکسبرداری از اشیا، اندازه گیری تصاویر اشیا روی عکس ظاهر شده و تبدیل این اندازه‌ها به شکلی قابل استفاده(مثلا نقشه‌های توپوگرافی) می‌شود. امروزه فتوگرامتری به دو شکل استفاده می‌شود .

(1 شکل کلاسیک آن عبارت است از اندازه گیری‌های کمی روی عکس که حاصل آن تعیین موقعیت مسطحاتی و ارتفاعی نقاط، مساحات و احجام بوده و در نتیجه آن، نقشه‌های مسطحاتی و توپوگرافی به دست می‌آید.
(2 دومین شکل استفاده از فتوگرامتری، تفسیر عکس است که در آن عکس‌ها به صورت کیفی بررسی و از آن‌ها به عنوان مثال در زمین‌شناسی، خاک‌شناسی، تخمین سطح زیر کشت در کشاورزی، تشخیص آلودگی آب و بسیاری موارد دیگر استفاده می‌شود. در عملیات فتوگرامتری و تفسیر عکس‌های هوایی، عکس مناسب چه از نظر مقیاس و چه از نظر سایر مشخصات اهمیت ویژه‌ای دارد. در واقع عکس‌های هوایی اساس کلیه عملیات اجرایی است و به همین دلیل برای انجام عکسبرداری هوایی، مطالعه کامل برای تعیین مشخصات عکس، از هر نظر لازم است. بعلاوه چون بیشتر اوقات علاوه بر تهیه نقشه‌های توپوگرافی، از عکس‌ها به منظورهای مطالعاتی نیز استفاده می شود، در تعیین مشخصات عکسبرداری هوایی علاوه بر ملاحظات فنی نقشه برداری، ضوابط مربوط به تفسیر عکس‌های هوایی نیز مدنظر قرار می گیرد.

تحقیق در مورد فتوگرامتری

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد فتوگرامتری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه56

فهرست مطالب

فتوگرامتری (Photogrammetry)

تاریخچه مختصر فتوگرامتری

فتوگرامتری چیست؟


فتوگرامتری فرآیند اندازه گیری مختصات هندسی اجسام از روی عکسهای هوایی است. به‌عبارت دقیق تر فتوگرامتری عبارتست از هنر، دانش و فن‌ تهیه اطلاعات درست عوارض از طریق اندازه گیری، ثبت و تفسیر بر روی عکس و یا سایر مدارکی که در بر دارنده اثری از انرژی الکترومغناطیس بازتابیده شده باشد. عکس مهم‌ترین منبع اطلاعاتی در این علم می باشد و اصول کار در فتوگرامتری بر روی عکسهای هوایی است.     عموماً فتوگرامتری را به دو شاخه فتوگرامتری متریک و فتوگرامتری تفسیری تقسیم بندی می کنند. در فتوگرامتری متریکی، اندازه گیریهای کمی مطرح است، یعنی با استفاده از اندازه گیریهای دقیق نقاط از طریق عکس می توان فواصل حجم، ارتفاع و شکل زمین را تعیین کرد، که معمولترین کاربردهای این شاخه از فتوگرامتری تهیه نقشه های مسطحاتی و توپوگرافی از روی عکسهاست. اما فتوگرامتری تفسیری خود به دو شاخه تفسیر عکس و سنجش‌از‌‌دور تقسیم می‌شود. در قسمت تفسیر عکس بیشتر مطالعات کیفی بر روی عکس انجام می گیرد، به‌عنوان مثال وضعیت پوشش گیاهی یک منطقه و یا میزان جمعیت یک شهر را از طریق عکس مورد مطالعه و تحقیق قرار می دهند. عکسهای هوایی امروزه حداقل در دو رشته بزرگ علمی یعنی فتوگرامتری به معنی کلی تهیه نقشه از عکسهای هوایی و دیگری تفسیر به معنی شناسایی و تشخیص عوارض و اشیاء از روی تصویر به کار می روند و دارای شروع و تاریخ هم‌زمانی می باشند که بتدریج و با پیشرفتهای تکنولوژی، این دو رشته توسعه یافته و در نتیجه، استفاده و ابزار برای دو گروه کم کم از هم فاصله گرفته و در هر یک، تخصص های جداگانه ای به وجود آمده و بتدریج نیز اضافه خواهد شد. عکسبرداری هوایی برای هر دو مصارف فوق دارای قدمت چندان زیادی نیست، بلکه تاریخ آن کم و بیش مقارن با پیدایش هنر و علم عکاسی و همچنین، صنعت هوانوردی است. اولین گزارش کتبی اختراع عکسبرداری به علوم آکادمی علوم و هنرهای فرانسه به سال ۱۸۳۹ باز می گردد. این عکسبرداری توسط دو فرانسوی به نامهای داگر و نیپس انجام گرفت. اولین گزارش قطعی پرواز هواپیما نیز مربوط به ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ به‌وسیله برادران آمریکایی رایت می باشد، بنابراین باید توجه نمود که تاریخ عکسبرداری هوایی به زمان بینابین دو تاریخ فوق برمی گردد. اولین عکسبرداری هوایی از اروپا (فرانسه) به وسیله G.S.Tournachon که بعداً Nadar نامیده شد، در ۱۸۵۸ در پاریس انجام گردید و مقارن با او، یعنی مجدداً در همان سال شخص دیگری به نام Laussedat با دوربین عکاسی و فیلمهای شیشه ای که با خود در بالن داشت، از دهکده ای نزدیک عکسبرداری نمود. او توانست از عکسها نقشه توپوگرافیک تهیه نماید و دومی موفق به تجزیه و تحلیل ریاضی برای برگردان تصویر پرسپکتیو به تصویر ارتوفتو شد. در آمریکا، اولین عکس هوایی که با بالن گرفته شد، به تاریخ ۱۳ اکتبر ۱۸۶۰ ثبت گردید. این عکس از ارتفاع ۱۲۰۰ پایی (۳۶۵ متری) از بندر بوستون گرفته شده و در اتحاد جماهیر شوروی سابق، تاریخ اولین عکسبرداری هوایی به سال ۱۸۸۶ بر می گردد. اولین فیلمبرداری هوایی به‌وسیله ویلبر رایت در ۱۹۰۹ با هواپیما از چنتوچیلی ایتالیا انجام شد. ولی استفاده عظیم از عکسهای هوایی، در ارتش و از جنگ جهانی اول بود، در حالی که برای مصارف غیر نظامی، از جنگ جهانی دوم به طور وسیع آغاز گردید. با پیشرفت در صنایع شیمیایی و تهیه فیلم بهتر و همچنین تکنولوژی هوایی، در مجموع، این شاخه از علوم توسعه پیدا نمود. دوربینهای عکسبرداری هوایی با پیشرفتهای شگرف در صنعت و هنر ساختمان عدسیها به حد بسیار مرغوب رسید. ساختمان انواع فیلمهای سفید و سیاه بصورت پانکروماتیک و مادون قرمز توسعه یافت و فیلم رنگی نیز از ۱۹۳۵ بصورت کداکرم عرضه گردید. فیلمهای رنگی کاذب نیز کاربردی عظیم در تفسیر پیدا نمود.