جداسازهای لرزه ای ساخته شده داخلی دارای نسبت سفتی قائم به افقی پایینی بودند همچنین به دلیل استفاده از لاستیک در آنها مقاومت کمی در برابر پیری و شعله وری داشتند. استفاده از تکنولوژی جداسازی لرزه ای یکی از کارآمدترین و موثرترین روش های کاهش پاسخ در برابر زلزله می باشد. در این بین جداسازهای لاستیکی با هسته سربی با توجه به ساختار ویژه و میرایی بالا با کاهش نیاز لرزه ای ساختمان از خسارت وارده به سازه طی زلزله می کاهد. در این تحقیق تاثیر جداسازهای لرزه ای در قاب های بتنی در ارتفاع های متفاوت در حوزه دور و نزدیک زلزله مورد مطالعه قرار گرفته است، بدین منظور از سه مدل ساختمانی 3 و 8 و 15 طبقه استفاده شده و در هر یک از مدل ها چهار نوع جداسازی در ارتفاع های متفاوت کار شده است. سازه ها با استفاده از مبحث نهم ویرایش 1392 و استاندارد 2800 ویرایش و چهارم و به کمک تحلیل طیفی طراحی شده اند. سطح عملکرد مدل ها به کمک تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی محاسبه شده است. از جداسازهای هسته سربی در بهبود رفتار سازه ها در برابر نیروی زلزله استفاده شده است. جداسازها به کمک نشریه 524 طراحی گردیده است. با توجه به نتایج می توان گفت بهتر است جداسازی در طبقه همکف صورت گیرد. در سازه های بدون جداساز سطح عملکرد ایمنی جانی ارضا نمی شود، ولی در سازه های جداسازی شده (در تمام حالات و ارتفاع های متفاوت) عملکرد سازه قابل قبول می باشد.
سال انتشار: 1394
تعداد صفحات: 11
فرمت فایل: pdf
تاثیر موقعیت جداساز در ارتفاع سازه بر عملکرد لرزه ای قاب های خمشی بتنی
