
قانون تجارت در ماده دوم به تبعیت از قانون تجارت فرانسه معاملات تجارتی را به 10 قسمت تقسیم نموده ، به شرح زیر:
1. معامله تجاری نوع اول: خرید هر نوع مال منقول به قصد فروش یا اجاره اعم از این که تصرفاتی در آن شده یا نشده باشد.
2. معامله تجاری نوع دوم:تصدی به حمل و نقل از راه خشکی یا آب یا هوا به هر نحوی که باشد.
3. معامله تجاری نوع سوم:هر قسم عملیات دلالی و یا حق العمل کاری (کمیسیون) یا عاملی و همچنین تصدی به هر نوع تأسیساتی که برای انجام بعضی از امور ایجاد می شود.
4. معامله تجاری نوع چهارم:تأسیس و به کار انداختن هر قسم کارخانه مشروط به این که برای رفع حوائج شخصی نباشد.
5. معامله تجاری نوع پنجم:تصدی به عملیات حراجی
6. معامله تجاری نوع ششم:تصدی به هر قسم نمایشگاههای عمومی
7. معامله تجاری نوع هفتم:هر قسم عملیات صرافی و بانکی
8. معامله تجاری نوع هشتم:معاملات برواتی اعم از این که بین تاجر باشد یا غیر تاجر
9. معامله تجاری نوع نهم:عملیات بیمه بحری و غیر بحری
10. معامله تجاری نوع دهم:کشتی سازی و خرید و فروش کشتی و کشتی رانی داخلی یا خارجی و معاملات راجع به آنها.
معامله تجاری نوع اول
________________________________________
• اول
• دوم
• سوم
• چهارم
• پنجم
برای این که معامله تجارتی باشد باید:
اول
خرید به قصد فروش باشد- به عنوان مثال شخصی که قالی برای منزل خود خریداری کند و پس از مدتی آن را بفروشد نمی توان آن را معامله تجارتی دانست و قصد فروش باید در زمان خرید وجود داشته باشد ولی اگر تاجری جنسی را به قصد فروش خرید و مدت مدیدی آن را نفروخت نمی توان آن را معامله تجارتی ندانست.
دوم
تحصیل مال به قصد فروش باشد- اغلب اتفاق می افتد که تاجر مالی را می فروشد ولی آن را نخریده بلکه به دست آورده است. به عنوان مثال سرب و یا نفت از معدن استخراج نموده ، این عمل تجارتی محسوب است اما در هر حال تحصیل باید به قصد فروش باشد بنابراین اگر تحصیل مال منقول به قصد فروش نباشد تجارتی نخواهد بود.
معاملات تجارتی ذاتی