تاریخ استفاده از سلاح های شیمیایی و بیولوژیکی ، تاریخچه ظلم مضاعف بر بشریت مظلوم بوده است چه زجرها و دردها که دراین راه بر بشریت مظلوم وارد نیامده است آمار واقعی مصدومین شیمیایی و کشته شدگان در طول جنگها را به درستی کسی نمی داند عمده تهدیدات هم بر علیه کشورهای درحال توسعه صورت می گیرد که فاقد امکانات پیشگیرانه و حتی درمانی درمواجه با بیماری به اشکال مختلف می باشند در کشور ما با توجه به خصوصیات ژئوپلیتیک آن تهدید فوق جدی تر است.
استفاده از سلاح های میکروبی اقدام جدیدی نیست، پیش از قرن بیستم این سلاح ها به سه صورت وجود داشت :
- زهرآلود کردن غذا و آب افراد با یک ماده آلوده
- استفاده از موجودات میکروسکوپی، داروهای سمی یا جانوران کشنده در سلاح هایی که به کار گرفته می شد
- استفاده از بافت ها و پارچه های آلوده
نمونه بمب میکروبی e120 که قبل از ممنوعیت توسط ایالات متحده تولید شده بود.
سلاح های میکروبی به کرات در طول تاریخ مورد استفاده قرار گرفته اند؛ در قرن ششم قبل از میلاد، آشوریان چاههای آب دشمن را به قارچ سمی آلوده می کردند. در سال 184 پیش از میلاد هانی بال کارتاژی (Hannibal of Carthage)، یکی از بزرگترین فرماندهان و سیاستمداران آن زمان، به سپاهیانش فرمان داد کوزه های گلی پر از مارهای زهرآلود را به عرشه کشتی های یونانی پرتاب نمایند.
شواهد تاریخی نشان می دهد در اروپای قرون وسطی نیز لاشه آلوده جانوران توسط مغول ها، ترک ها و نژاد های دیگر به منظور آلوده نمودن ذخایر آبی دشمن مورد استفاده قرار می گرفت. پیش از اینکه طاعون که به نام "مرگ سیاه" شناخته شده بود، همه گیر شود سپاهیان مغول و ترک اجساد قربانیان این بیماری را در شهرهای تحت محاصره می پراکندند.
اکثر قربانیان طاعون در قرون وسطی در حقیقت توسط نوعی سلاح میکروبی که همان پرتاب اجساد آلوده به درون دیواره های قلعه ها بود، مبتلا می شدند. آخرین مورد ثبت شده از انتشار میکروب توسط اجساد قربانیان در سال 1710 است، زمانی که نیروهای روسی به سوئد حمله نمودند و اجساد آلوده را در سراسر شهر تالین (Tallinn شهری در استوانی امروزی) پرتاب نمودند.
بومیان آمریکا نیز پس از کشف این قاره توسط کریستف کلمب و ارتباط با قاره های دیگر، افراد بسیاری را در اثر سرایت بیماری های مهلک از دست دادند. ارتش انگلستان نیز دست کم یک بار "آبله" را به عنوان سلاح میکروبی به کار برده، آنها پتوهای آلوده به این میکروب را در جنگ Pontiac (سال 1763) در اختیار سرخپوستان آمریکایی قرار دادند. ساکنان بومی کالیفرنیا نیز دسته های گل پیچیده شده در برگ های بلوط سمی را به عنوان هدیه به اهالی اسپانیا دادند.
در جریان جنگ های داخلی آمریکا نیروهای متفق به حیوانات مزارع در دریاچه هایی که متحدین از آب آنها تغذیه می کردند، شلیک کرده و با اجساد آنها آب ها آلوده می نمودند.
به طور قطع اولین بار در سال 1915 میلادی در جنگ جهانی اول از سلاحهای شیمیایی و بیولوژیکی به طور گسترده استفاده گردید یکی از این عوامل به کار رفته عامل سیاه زخم است در آن زمان آلمانها با آلوده کردن غذای حیوانات و رها کردن آنها در مناطق تحت نفوذ دشمن باعث ایجاد و همه گیری سیاه زخم شدند در واقع می توان گفت پیشتازان استفاده کننده از عامل بیماری سیاه زخم به عنوان سلاح بیولوژیک کشورهای همچون آلمان، ژاپن، انگلیس، آمریکا، کانادا و روسیه بوده اند
در سال 1980 آمریکا اسپور عامل سیاه زخم با قابلیت کاربرد نظامی را در اختیار عراق گذاشت بنابراین عراق توانایی تولید و کاربرد سلاحهای بیوژیک ساخته شده از عامل سیاه زخم را داشت به همین دلیل در جنگ خلیج فارس آمریکاییها نگران بودند که مبادا عراق علیه آنها سلاحهای ساخته شده از اسپور سیاه زخم را به کار ببرد و نیروهای خود را علیه سیاه زخم واکسینه کردند پس از جنگ خلیج فارس و اعزام کارشناسان تسلیحاتی به این کشور اطلاعات به دست آمده از منابع مختلف نشان داد که عراق 8000 لیتر اسپور با سیلوس آنتراسیل تولید و ذخیره کرده است آخرین کاربرد اسپور سیاه زخم بعد از واقعه 11 سپتامبر 2001 در آمریکا و چند کشور دیگر بوده است این حملات بیوتروریستی با ارسال نامه های آلوده به اسپور سیاه زخم به مراکز حساس دولتی شروع شد باز کردن نامه ها باعث پراکنده شدن اسپور (باکتری) در فضا گردید و عده ای مبتلا به سیاه زخم ریوی و جلدی شدند.
جنگ افزارهای شیمیایی از جمله قیر، روغنهای مختلف، نفت، «آتش یونانی»، اسیدهای مختلف، آرسنیک‌ها و غیره از دوران بسیار قدیم مورد مصرف قرار گرفته‌اند. مثلا اسپارتانها در جنگ «پله پونز» (سالهای ۴۳۱ تا ۴۰۴ قبل از مسیح) از اسیدهای گوگردی (از جمله دی اکسید سولفور) استفاده می‌کردند.
طی جنگ جهانی اول بود که برای اولین بار افزارهای مدرن جنگ شیمیایی، بخصوص توسط آلمانها، ساخته و مورد مصرف قرار گرفتند. این اعمال با اسید پاشی و پخش ساده گازهای کشنده شروع شدند تا اینکه بعدها بتوانند با پرتاب این مواد به راه دور نفرات بیشتری از سربازان دشمن را نابود کنند. آلمانها پیوسته پیشرو این صنعت بوده و تا کنون مانده‌اند. (ر. ک. جنگ عراق بر علیه ایران که طی آن شرکتهای آلمانی بزرگترین صادر کننده جنگ افزارهای شیمیایی به عراق بودند) البته آمریکا، فرانسه، هلند و غیره هم در این امر شریک بودند (ر. ک. همین مقاله به زبان انگلیسی و سایر زبانها)
آمریکاییها نیز در جنگ ویتنام هزاران تن «ایجنت اورنج» [۱] بروی جنگل‌های منطقه ریختند تا آن مکان‌ها یعنی (مخفی گاه ویت کنگ‌ها) را تبدیل به صحرا کنند. بخش عمده این ماده را نیز
شامل 7 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله سلاح های شیمیایی (Chemical Warfare (CW