شعر و ترانه های رضا صادقی

اختصاصی از فی موو شعر و ترانه های رضا صادقی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مجموعه ترانه های رضا صادقی و اشعار فوق العاده زیباش...

تحقیق شعر حافظ 22 ص - ورد

اختصاصی از فی موو تحقیق شعر حافظ 22 ص - ورد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه :

از صورت شعر حافظ سخن ها می‎توان گفت و بسیار گفته اند. اما همین که به معنی رو می کنی آن شیرین کار به طنازی می گریزد و از گوشه ای دیگر چشم و ابرو می نماید.

گویی در تثبت گوش تو زمزمه می‎کند و تا بر می گردی آوازش از عرش می‎آید. زبانش آنچنان ساده و آشناست که انگار ترانه اش را از عهد گهواره شنیده ای و آنچنان با رمز و معما می گوید که پنداری پیامی ست که از کهکشان های دور می رسد.

این آشنایی رویی و گریز رنگی به دو واسطه است: صورت و معنی شعر او. و این هر دو، به گونه ای اعجاب انگیز همدست و همداستان اند. لفظ چون رنگین کانی ست که به هر نظر از رنگی به رنگی می غلتد. و مضمون همچون امواج ناقوسی ست که در بازگشت از هر زاویه طنینی دیگر دارد.

ابهامی که صفت شاخص شعر حافظ است، تراویده از بریخانة پر نقش هزار آینة ضمیر اوست که بر طیف اسرار آمیز زبانش عکس می اندازد. یگانگی تفکیک ناپذیر صورت و معنی چون جان و تن زنده.

این ماییم که می خواهیم او را زمینی با آسمانی ببینیم. شعر او چون دور دست افق بوسه گاه آسمان و زمین است. آسمانی ست زیرا آنچه از خوبی و پاکی و عدل و امن می جوید درین تیره خاکدان نمی یابد. و زمینی ست، زیرا آنچه از ناز و نوش و نوا می‌خواهد در همین سایة بید و لب کشت فراهم است. پس اشاره اش به دورگاه آسمان است و چشم و دلش در زمین می گردد. (1)

حافظ

خواجه شمس الدین محمد شیرازی در حدود سال 726 در اواخر حکومت ایلخانان و ویرانگری مغول در شیراز زاده شد مادرش کازرونی بود و پدرش از کوهپایه های اصفهان بود که به شیراز مهاجرت کرده بود. حافظ از کودکی به علوم زمانش آشنا شد و با حافظه نیرومندی که داشت قرآن را از بر کرد و با صدای دلکشی که داشت آن را می خواند و بزرگترین حافظ زمان شده استاد بزرگ او میرشریف الدین گرگانی بود. (جرجانی) و نوشته اند که شب های بسیاری را در کنار بقعه (آرامگاه) بابا کوهی شیرازی به صبح رسانید تا سرانجام در سحرگاهی بلند شد و به وی اجازه ورود به آستان وصال معشوق بخشیده شد.

روزگار جوانی حافظ مصادف با حکومت شاه شیخ ابواسحاق اینجو در شیراز بود که با حافظ میانه خوش داشت و مروی به نسبت ملایم و دادگستر و شعر دوست بود ولی به دست امیر مبارزالدین کشته شد و امیر مبارزالدین که در دیوان حافظ محتسب لقب یافته است بر جای وی به حکومت شیراز نشست و او هم به دست پسرش شاه شجاع کشته شد و بطور کلی در روزگار حافظ شیراز همچنان در تلاطم و معرض قتل و غارت بوده است که انعکاس این دوره ناآرام را در شعر حافظ می بینیم. (2)

دانلود مقاله موسیقی شعر معروف الرصافی

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله موسیقی شعر معروف الرصافی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان:موسیقی شعر معروف الرصافی
فرمت فایل: word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:40

این مقاله در مورد موسیقی شعر معروف الرصافی می باشد.

 

بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات مقاله موسیقی شعر معروف الرصافی

موسیقی بیرونی
این نوع موسیقی محصول بکارگیری اوزان شعری و بحرهای عروضی است. وزن در واقع هیأتی است تابع نظام ترتیب و حرکات و سکنات و تناسب میان آنها (خواجه نصیرالدین طوسی، معیارالاشعار، ص 3). بنابراین یکی از معیارهای سنجش موفقیت و توانائی شاعر وجود تناسب میان وزن حاصل از این چینش خاص حروف و حرکات و سکنات، با معنا و مفهوم بیت است. از این رو در بررسی موسیقی بیرونی اشعار رصافی، هر جا سخن از موفقیت در انتخاب بحرهای عروضی است، تعمد شاعر در انتخاب آنها مورد نظر نیست. زیرا انتخاب آگاهانه بحر شعری، نوعی تکلف است، و از جایگاه شعر می کاهد. این در حالی است که شاعر موفق کسی است که وزن را بطور طبیعی از نفس موضوع الهام بگیرد، و هنگامی که موضوع به خاطرش می رسد، وزن نیز همراه آن آید، به بیان دیگر طبع شاعر به خودی خود وزن را تعیین کند. (اسماعیل عزالدین، الاسس...(ادامه دارد)

از دیگر بحرهایی که رصافی از آن بسیار استفاده نموده است، بحر بسیط است. این بحر نیز مانند طویل دارای امتداد و طول ورزانت است. البته این بحر متانت بحر طویل را ندارد و موسیقی آن کاملاً در پس کلام پنهان نیست. این بحر برای بیان اوج خشونت و درشتی یا اوج ملایمت و آرامی است. (عبداله الطیب، همان، ج 1/423) به بیان دیگر بسیط هنگامی مناسب است که صبر شاعر در هم می شکند، و او پس از تلاش برای حفظ متانت خود، ناتوان گردد، و بارقه هایی از لبریز شدن عواطف، در آهنگ سخنش نمایان شود.
با دقت در مواضعی که رصافی از این بحر استفاده کرده، می توان به ذوق سلیم او پی برد. وی بی تابی و ناشکیبایی خود در برابر اتهاماتی که برخی از همفکران او به دلیل مخالفتش با سیاستهای آنها، به وی می زدند، اینگونه نشان می دهد:...(ادامه دارد)

موسیقی درونی :
افزون بر موسیقی بیرونی که از وزن و بحر شعری حاصل می شود، موسیقی و آهنگی خاص نیز در درون بیت احساس می شود که موسیقی درونی نام دارد. موسیقی درونی به آهنگ برآمده از واژه ها، و نیز امتداد صوتی حاصل از مصوّتها مربوط می گردد(محمد زکی العمشاوی، قضایا النقد الادبی، ص 309)، و همانگونه که وزن موسیقی بیرونی بیت را ایجاد می کند، ایقاعات کلمه ها نیز موسیقی درونی آن را شکل می دهد. (سیدقطب، النقد الادبی اصوله و مناهجه، ص 69) از این رو گاه از دو بیت با وزن یکسان موسیقی یکسانی احساس نمی گردد. این تفاوت به اختلاف موسیقی حاصل از اصوات کلمات(شوقی ضیف، الفن و مذاهبه فی الشعر العربی، ص 173)، و در واقع به تفاوت ذوقی و توانائی شعری شاعران باز می گردد، و شاید بتوان گفت وزن دارای دلالت موسیقی کلی و...(ادامه دارد)

موسیقی معنوی :
همراه با موسیقی حاصل از الفاظ و حرکات و سکنات آنها، موسیقی دیگری در ادبیات وجود دارد، که نتیجه عوامل لفظی نیست، بلکه برخاسته از آرایه های معنوی می باشد. البته با توجه به عنایت ویژه معروف الرصافی به موضوعات اجتماعی می توان انتظار داشت که جایگاه آرایه های معنوی را در اشعار او در سطحی پائین یافت اما این سخن به معنای نادیده گرفتن این نوع آرایه ها توسط وی نیست. در میان آرایه های ادبی، تضاد بیشتر از دیگر انواع این آرایه ها در دیوان او دیده می شود. از این رو سخن از موسیقی معنوی را با تضاد آغاز ...(ادامه دارد)

بکارگیری موسیقی خاص هر حرف، و تکرار بجای آن، ونیز استفاده از موسیقی خاصّی که حرکات با ویژگیهای خود می نوازند، هر بیت را آهنگی زیبا و دلنشین می بخشد. بهره گیری شاعر از صفاتی از کلمات همچون « غنّه، صفیر، همس» و نیز آهنگ حاصل از تفاوت مخارج حروف و امتداد صوتی حروف مدی، موسیقی درونی شعر او را بدست می دهد. و از آنجا که وی عنایتی خاص به موضوعات اجتماعی دارد، و روی سخن خود را سوی مردم می کند، آرایه های معنوی کمتر توجه او را به خود جلب می کند. از این رو آهنگ موسیقی معنوی در شعر او کمتر شنیده می شود. در این میان، تضاد بیشترین نوع از آرایه های معنوی شعر او را شکل می دهد. هرچند می توان در گوشه و کنار اشعار وی از دیگر آرایه های معنوی همچون « مقابله، عکس، حسن تعلیل» و برخی دیگر از آنها، آثاری یافت....(ادامه دارد)

فهرست مطالب مقاله موسیقی شعر معروف الرصافی

چکیده:
واژه های کلیدی:
مقدمه:
موسیقی بیرونی
موسیقی معنوی :
مقابله :
عکس :
حسن تعلیل :
ائتلاف لفظ و معنا :
منابع :

بخشی از فهرست منابع مقاله موسیقی شعر معروف الرصافی

1-انیس، ابراهیم : دلاله الألفاظ، قاهره، 1958
2-ابی بسکر، تقی الدین: خزانه الأدب و غایه الارب، دارقاموس الحدیث، بیروت
3-البستانی، صبحی : الصوره الشعریه فی الکتابه الفنّیه، دارالفکر اللبنانی، بیروت، 1986
4-سید البحراوی، موسیقی الشعر عند شعراء ابوللو، دارالمعارف، قاهره، 1991
5-سید قطب، النقد الأدبی اصوله و مناهجه، دارالفکر العربی، بیروت، 1960
6-صالح، صبحی، دراسات فی فقه اللغه، دارالعلم للملایین، بیروت
7-ضیف، شوقی، فصول فی الشعر و نقده، دارالمعارف، قاهره
8-ضیف، شوقی، الفن و مذاهبه فی الشعر العربی، بیروت، 1953
9-طوسی، خواجه نصیرالدین، معیارالشعر، سهروردی، اصفهان، 1363
10-الطیب، عبدالله، المرشد الی فهم اشعار العرب، دارالفکر، بیروت، 1970
11-عزالدین، اسماعیل، الاسس الجمالیه فی النقد الادبی، دارالفکر، قاهره، 1955
12- عزالدین، اسماعیل، الشعر العربی المعاصر، دارالعوده، بیروت، 1988
...(ادامه دارد)

دیوان پریشان

اختصاصی از فی موو دیوان پریشان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پریشان (ملاابوالقاسم لرستانی)شاعرصده چهارده وپانزده میلادیست .وی بیشتراشعارش کردی ولکی بوده است.دیوان وی اولین باردرسال 1916درکردستان چاپ شد .تعدادصفحات این کتاب دستنویس 56صفحه میباشد

شعر دیوار ، فروغ فرخزاد

اختصاصی از فی موو شعر دیوار ، فروغ فرخزاد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 عنوان مقاله :   شعر دیوار ، فروغ فرخزاد 

فرمت:   doc-word

شمار صفحه ها:    42 صفحه

گناه

گنه کردم گناهی پر ز لذت

کنار پیکری لرزان و مدهوش

خداوندا چه می دانم چه کردم

در آن خلوتگه تاریک و خاموش

در آن خلوتگه تاریک و خاموش

نگه کردم بچشم پر ز رازش

دلم در سینه بی تابانه لرزید

ز خواهش های چشم پر نیازش

در آن خلوتگه تاریک و خاموش

پریشان در کنار او نشستم

لبش بر روی لب هایم هوس ریخت

زاندوه دل دیوانه رستم

فرو خواندم بگوشش قصه عشق:

ترا می خواهم ای جانانه من

ترا می خواهم ای آغوش جانبخش

ترا  ای عاشق دیوانه من

هوس در دیدگانش شعله افروخت

شراب سرخ در پیمانه رقصید

تن من در میان بستر نرم

بروی سینه اش مستانه لرزید

گنه کردم گناهی پر ز لذت

در آغوشی که گرم و آتشین بود

گنه کردم میان بازوانی

که داغ و کینه جوی و آهنین بود