هیچکس بدرستی نمی داند "اسب" از چه زمانی روی زمین به تاخت رفت و از چه زمانی توانستند بر پشتش بنشینند. می‌گویند حیات اسب بر روی زمین به پنجاه میلیون سال پیش برمی گردد. البته نه اسبی که اکنون می‌بینیم و می‌شناسیم.
اسب‌های اولیه، با اسب‌های کنونی به لحاظ جثه تفاوت‌های بسیاری داشته اند. اندام آنها بسیارکوچکتر ازاسب‌های کنونی بوده و هیکلی به اندازه روباه داشته اند.
اسب‌های یک میلیون و دویست هزار سال پیش شباهت زیادی به اسب‌های کنونی داشته اند. در عصر سنگ انسان‌های اولیه اسب‌ها را شکار کرده اند و گوشت آنها را خورده اند. نژاد آنها گوناگون است. از آن گوناگونی تاریخی، اکنون هفت گونه آن در آسیا و آفریقا باقی مانده است و 63 نژاد آن در سراسر جهان پخش است.
در استپ‌های جمهوری‌های آسیای مرکزی شوروی سابق، مناطقی وجود داشته، که در آنجا حدود 6 هزار سال پیش برای نخستین بار اسب بدست شبان هائی که دراین استپ‌ها زندگی می‌کرده اند، اهلی شده اند. به طورقطع می‌توان گفت که این اسب‌ها نیای مستقیم وبلافصل اسب‌های ترکمن بوده اند.
دراین منطقه گسترده، ن" تیان شان" وجود داشته، که درحقیقت می‌توان گفت این اسب نیای اسب‌های سریع و چالاک امروزی شرق است. اسب سکایی با اندامی متوسط در ناحیه شمال ایران قدیم تا سیبری و اسب هایی با جثه کوچک کوهستانی، بنام "یابو" و اسب کوچک خزردر مناطق غرب این محدودهً وسیع همراه با اسب‌های عربی و در شرق آن اسب‌های وحشی مغولی متناسب با آب و هوای جغرافیایی وجود داشته اند، که پاره‌ای از آنها با اسب‌های بیگانه اصلاح یافته اند. اسب‌های کُرد، اسب‌های دوخونی خاور زمین هستند. اسب‌های دوخونی شرقی ازآمیزش مادیان ( یابو) با اسب ترکمن است.
70 صفحه word
اسب‌های اولیه، با اسب‌های کنونی به لحاظ جثه تفاوت‌های بسیاری داشته اند. اندام آنها بسیارکوچکتر ازاسب‌های کنونی بوده و هیکلی به اندازه روباه داشته اند.
اسب‌های یک میلیون و دویست هزار سال پیش شباهت زیادی به اسب‌های کنونی داشته اند. در عصر سنگ انسان‌های اولیه اسب‌ها را شکار کرده اند و گوشت آنها را خورده اند. نژاد آنها گوناگون است. از آن گوناگونی تاریخی، اکنون هفت گونه آن در آسیا و آفریقا باقی مانده است و 63 نژاد آن در سراسر جهان پخش است.
در استپ‌های جمهوری‌های آسیای مرکزی شوروی سابق، مناطقی وجود داشته، که در آنجا حدود 6 هزار سال پیش برای نخستین بار اسب بدست شبان هائی که دراین استپ‌ها زندگی می‌کرده اند، اهلی شده اند. به طورقطع می‌توان گفت که این اسب‌ها نیای مستقیم وبلافصل اسب‌های ترکمن بوده اند.
دراین منطقه گسترده، ن" تیان شان" وجود داشته، که درحقیقت می‌توان گفت این اسب نیای اسب‌های سریع و چالاک امروزی شرق است. اسب سکایی با اندامی متوسط در ناحیه شمال ایران قدیم تا سیبری و اسب هایی با جثه کوچک کوهستانی، بنام "یابو" و اسب کوچک خزردر مناطق غرب این محدودهً وسیع همراه با اسب‌های عربی و در شرق آن اسب‌های وحشی مغولی متناسب با آب و هوای جغرافیایی وجود داشته اند، که پاره‌ای از آنها با اسب‌های بیگانه اصلاح یافته اند. اسب‌های کُرد، اسب‌های دوخونی خاور زمین هستند. اسب‌های دوخونی شرقی ازآمیزش مادیان ( یابو) با اسب ترکمن است.
70 صفحه word
پرورش اسب
