مقیاس اولیه دشواری در تنظیم هیجان یک ابزار سنجش 41 آیتمی خودگزارش دهی بود که برای ارزیابی دشواری در تنظیم هیجانی از لحاظ بالینی تدوین شد. آیتم های این مقیاس بر اساس گفتگوهای متعدد با همکاران آشنا با متون تنظیم هیجان تدوین و انتخاب شد (گرتز و روئمر، 2004). مقیاس انتظار تعمیم یافته تنظیم هیجانی منفی (NMR ؛ ساتانزارو و میرنز ، 1990، به نقل از گرتز و روئمر، 2004) به عنوان الگویی در تدوین این مقیاس به کار گرفته شده است. به منظور ارزیابی دشواری در تنظیم هیجانات ظرف دوران آشفتگی (هنگامی که راهبردهای تنظیم هیجانی لازم و ضروری می باشند)، بسیاری از عبارات DERS مشابه NMR با «هنگامی من آشفته هستم» آغاز می گردند.
ابعاد پرسشنامه عبارتند از:
- عدم پذیرش پاسخ های هیجانی
- دشواری در انجام رفتار هدفمند
- دشواری در کنترل تکانه
- فقدان آگاهی هیجانی
- دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی
- عدم وضوح هیجانی
پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر (DERS)