تحقیق در مورد سکه های عصر صفوی و طبقه بندی آنها

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد سکه های عصر صفوی و طبقه بندی آنها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه13

بخشی از فهرست مطالب

فهرست:

مختصری بر تاریخچه سکه

روشهای ضرب سکه در عصر صفوی

اشکال،جنس و طبقه بندی سکه در عصر صفوی

مختصری بر تاریخچه سکه

 سکه ها آیینه گذشته ها

کهن ترین پول فلزی یافته شده در جهان، در موهنجو دارو به دست آمده که حدود سه هزار سال پیش از میلاد تهیه شده است. کهن ترین سکه یافته شده در جهان متعلق به سناخریب پادشاه آشور است که در حدود 700 سال پیش از میلاد تهیه شده است. شاید در همین حدود بود که در لودیه سکه هایی از جنس الکتروم ضرب شد. سکه هایی که کرزوس پادشاه لودیه رواج داد به کرزوئید معروف شد. داریوش یکم هخامنشی سکه های در یک طلا و شکل نقره را ضرب کرد که کهن ترین سکه های ایرانی است. در گذشته مرکزی وجود داشتند که سکه های سرزمین های گوناگون را تعویض می کردند. به این مراکز (صرافی) گفته می شد. اختراع پول پس از «کشف آتش و آهن» و اختراع چرخ و خط، مهمترین دستاورد تمدن بشری بوده است.

روشهای ضرب سکه در عصر صفوی

سکه ها معمولاً به دو روش ساخته شده و می شوند:

1 – قالب ریزی

2 – ضرب

1 – روش قالب ریزی :‌

در این روش قالبهایی از گل رس یا گچ تهیه می شد که تصویر رو و پشت سکه بر آن نقش می بست. سپس قالبها را به هم می چسباندند و از بالا فلز ذوب شده در آن می ریختند، پس از سرد شدن ، قالبها را شکسته و سکه ها را از قالب بیرون می آوردند

2 – روش ضرب :

در این روش ابتدا فلز را به ورقهای نازک و مسطح تبدیل می کردند و سپس از آن قطعاتی

مدور شبیه قرص می بریدند که به آن پولک می گفتند. پولک با روش قالب ریزی هم به دست می آمد. سپس دو قطعه فلز فولادی یا چدنی که شبیه میخ بود و به آن سرسکه یا میخ سکه گفته می شد، تهیه و نقش مورد نظر را بر روی آن حک می کردند. سرسکه پایینی را که نقش روی سکه را به خود داشت در سندان قرار می دادند. پولک تهیه شده را روی سر سکه پایینی گذاشته و سرسکه بالایی را روی پولک نهاده با چکشی بر آن می کوفتند تا نقش سر سکه ها بر پولک افتد. پولکها را قبل از نهادن بر سندان گرم می کردند تا حالتی ارتجاعی پیدا کند و بر اثر ضربه شکسته نشود.  

اشکال،جنس و طبقه بندی سکه در عصر صفوی :

شمش :‌

قطعه ای طلا یا نقره که وزن و عیار آن توسط نظام حاکم بر روی آن حک و تضمین شده است.

سکه های مفتولی :

نمونه این سکه ها در زمان صفویه در جنوب کشور ما رایج و به لاری معروف بود.

سکه های پهن :

این سکه ها علاوه بر گرد بودن می توانست به صورت بیضی،‌چند گوشه، کنگره دار و سوراخ دار باشد.