ادبیات فارسی حضور زنان را چگونه در خود پذیرفته است؟زنان چه فعالیت و تأثیری در ادب پارسی داشتهاند؟و بالاخره تأثیر زنان در پایه گذاری،پیشرفته و تحولات شعر فارسی،این مهمترین جلوه ادبی زبان فارسی،چگونه بوده است؟
با یک دید کلی بعد از ناصرالدین شاه قاجار بروز تحولاتی چشمگیر در موقعیت و عملکرد زنان ایران پدید آمد به صورتی که هم اکنون زن ایرانی امتیازات چشمگیری به دست آورده و از اعتبار و موقعیتی بسیار ممتازتر از گذشته برخوردار گردیده است و تقریباً همدوش و همراه مرد ایرانی در مراکز علمی، فرهنگی،هنری،اقتصادی،سیاسی و حتی گاه نظامی حضوری فعال دارد.دخالت زنان و تأثیر آنان در آراستن صحنهها و ایجاد حوادث داستانهای عامیانه در قرون و اعصار مختلف به یک پایه نیست.در روزگاری که زنان در کارهای اجتماعی شرکت میجستند و در زندگی روزمره دخالتی قوی و فعالانه داشتند، طبعاً در داستانها اهمیت بیشتری مییافتند. در هر عصری که زنان به پشت پرده انزوا رانده میشدند و از دخالت در امور اجتماعی باز میمانند، از اهمیت و تأثیر آنها کاسته میشد.زنان در حوزه داستاننویسی حضور چشمگیری نداشتهاند مگر در زمان معاصر بنابراین تأثیر اصلی و بزرگ زنان در ادبیات بیشتر در عرصه شعر بوده است.
در این مقاله با بررسی شعر زنان(پروین اعتصامی،فروغ فرخزاد،طاهره صفارزاده)که هر کدام تقریباً به دورهای از تحولات اجتماعی ایران تعلق دارند،به وجوه افتراق و اشتراک آنان با شعر مردان معاصرشان(محمدتقی بهار،سهراب سپهری،علی موسویگرمارودی)پرداخته و از بررسی این مقایسه به سطح فکری شعر شاعران مرد میپردازیم.به عبارتی تفاوت شعر زن با شعر مرد که آیا احساسات خاصی مثلاً احساسات ملیگرایانه،مذهبی،اعتقادی و ...دارد.خوشبین است یا بدبین،تلقی او نسبت به مسائلی از قبیل مرگ،زندگی،عشق،صلح و جنگ...چگونه است؟آیا اثر او درونگرا و ذهنی است یا برونگرا و عینی،با بیرون و سطح پدیدهها تماس دارد یا به درون و عمق پرداخته است؟فردگرا است یا عشقگرا...
تحقیق-مقایسه آثار شاعران زن از لحاظ فکر و محتوا با شاعران مرد
