تاریخ ادبیات و سبک شناسی (رشته زبان و ادبیات فارسی)

اختصاصی از فی موو تاریخ ادبیات و سبک شناسی (رشته زبان و ادبیات فارسی) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تاریخ ادبیات و سبک شناسی   (رشته زبان و ادبیات فارسی)

توضیحات محصول :کتاب های خلاصه منابع رشته زبان و ادبیات فارسی برای کنکوریها

بخش اول: تاریخ ادبیات فارسی یاز ابتدا قرن سوم تا قرن چهاردهم

بعد از خروج بر مسعود غزنوی بر بعضی از نواحی خراسان استیلا یافت و خود را پادشاه مستقل خوانـد. سـلاجقه نیـز بـه
دلیل تأثیرپذیری از غزنویان، به شاعران و هنرمندان به دیدهی تکریم مینگریستند، لذا حمایت از تمدن و ادبیات ایران را
جزء آیین پادشاهی خود قرار دادند. وزرای این سلسله چون حکومتهای پیشین اهل فضل و علم بودند که از میان آنهـا
میتوان به خواجه نظام الملک اشاره کرد. از سال 429 تا 498 ق چهار تن از پادشاهان سلجوقی به نامهای طغـرل، آلـب
ارسلان، ملکشاه و برکیارق حکومت کردند که شاعران بسیاری در دربار آنـان حضـور داشـتند. شـاعران دورهی سـلجوقی
همان روش بیان شاعران دورهی غزنوی را دنبال کردند و از همان مفاهیم در شـعر خـود بهـره بردنـد. بـا مـرگ خواجـه
نظام الملک در 485 ق . اقتدار حکومت سلجوقی رو به ضعف نهاد. میان خاندان آنها جنگهای طولانی در گرفت و تمـام
نواحی آنان میان امرای خاندان سلجوقی تقسیم شد. 
در قرن پنجم فخرالدین اسعد گرگانی با سرودن داستان ویس و رامین به ادبیـات داسـتانی غنـایی، رونقـی بخشـید و در
اواخر این قرن با ظهور ناصرخسرو ادبیات دینی و کلامی گسترش یافت. او برخلاف شاعران آن زمان از قصیده و قال بهای
شعری برای بیان مقاصد دینی و سیاسی استفاده کرد. «12» زبان و ادبیات فارسی
دورهی دوم حکوت سلجوقیان یکی از پرآشوبترین و پرهیاهوترین ادوار سیاسی در ایران است که با جنـگهـای داخلـی
سلجوقیان، انتقال قدرت به سنجر و شکست سنجر از ترکان غـز و اسـارت او، تسـلط خوارزمشـاهیان بـر ایـران و تهـاجم
بیرحمانهی مغول در قرن هفتم همراه است. 
سلطان سنجر تا 511 ق در خراسـان امارت داشت و از این تاریخ به بعد همهی مدعیان را از میان برداشت و بنا به قـول
راحۀ الصدور، خطّـهی حکومت وی به کاشغر، یمن، طایف، عمان، آذربایجان و روم رسید. اما قدرت سلطان سنجر پـس از
 536 ق رو به ضعف نهاد و باعث شد که خوارزمشاهیان قدرت خود را افزایش دهند. این ضعف سنجر به حدی رسید کـه
او در 548 ق از طوایف غز شکست خورد و به اسارت آنان درآمد. غزان بعد از تسلط بر خراسان، فجیعترین اعمـال تـاریخ
را انجام دادند. سنجر اگر چه از اسارت غزان گریخت اما تا 552 ق بیشتر دوام نیاورد و در همان سال درگذشت. 
بعد از مرگ سنجر ممالک سلجوقی میان سرداران آنان تقسیم شد و بعد از 552 ق چندین حکومـت سـلجوقی در تـاریخ ظهور کردند

سبک شناسی شعر پارسی 
1. سبک چیست؟
واژهی «سبک» به معنی گداختن و ریختن و قالب گیری کردن زر و نقره است. سبک در اصطلاح ادبیات عبـارت اسـت از  روش خاص ادراک و بیان افکار به وسیله ترکیب کلمات و انتخاب الفاظ و طرز تعبیر . در بیان ویژگیهای سبکشناسـی
تعیین ،بسامد و تکرار یممیزه نهایی هر سبکی است . سبکشناسی شعر، نیازمند تقسیمات دقیق و جزیی است، اما مهم-
ترین و معمولترین تقسیمبندی سبکها در ادبیات فارسـی براسـاس تقسـیمبنـدی سـبکهـای دورهای اسـت. تحـولات
تاریخی، اجتماعی و تغییراتی که در هر دوره حاصل میشود، مجموعاً سبب میشود که در هر عصر شاعران و نویسـندگان
به زبانی خاص سخن بگویند و امور و مسائل را از دیدگاههایی خاص بنگرند. از این رو در نویسندگان و شاعران هـر عصـر
ویژگیهای لفظی و معنوی مشترکی دیده میشود. اگر چه باز هر سبکی قهیبه طر یو طرزها یمختلف لیتبد یم شـود تـا
جایی یکه هر شاعر شیوه یو طرز خاص را به خود اختصاص میدهد . (سبک شخصی) 
2 1. . سبکهای شعر فارسی 
با مبنا قرار دادن ادوار ادبی مرحوم محمد تقی بهار سبکهای شعر فارسی را به چهار دسته تقسیم کرده است: 
 -1 یسبک خراسان (ترکستانی - یسامان ) : از ابتدای قرن سوم تا اواخر قرن ششم.
 -2 یسبک عراق : از اواخر قرن ششم تا اواسط قرن نهم. ا نی ییسبک با سنا آغاز و با عبدالرحمن جامی یپا ان یم یپذ رد.
 -3 یسبک هند (سبک صائب) : از اواخر قرن نهم تا اواخر قرن دوازدهم. از آنجا که صـائب تبر یزیـ طلا اهیـ دار نیـ نـوع
،سبک است یبه نام و هم مشهور است.
 -4 یدوره بازگشت : از اواخر قرن دوازدهم و اوا لی یقرن س زدهم یشروع م شود و تا اواسط قرن چهاردهم ادامه م دیی اب . 
اگر سبکهای بینابین را نیز که هرکدام حد واسط میان دو سبک هستند، در نظر بگیریم، سبکهای شعر فارسـی هشـت
سبک میشوند که عبارتند از: 
 -1 سبک خراسانی از نیمهی دوم قرن سوم تا قرن پنجم 
 -2 سبک حد واسط یا دورهی سلجوقی در قرن ششم«20» زبان و ادبیات فارسی
 -3 سبک عراقی از قرن هفتم تا قرن نهم
 -4 سبک حد واسط یا مکتب وقوع و واسوخت در قرن دهم
 -5 سبک هندی از قرن یازدهم تا نیمه اول قرن دوازدهم
 -6 یسبک دوره بازگشت از اواسط قرن دوازدهم تا پایان قرن سیزدهم
 -7 سبک حد واسط دوران مشروطه نیمهی اول قرن چهاردهم
 -8 سبک نو، از نیمهی دوم قرن چهاردهم به بعد 

نوع فایل:PDF

سایز:12.7mb  

 تعداد صفحه:230

تحقیق در مورد مبانی پایه مشترک در ادبیات و معماری

اختصاصی از فی موو تحقیق در مورد مبانی پایه مشترک در ادبیات و معماری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه114

مبانی پایه مشترک در ادبیات و معماری

فضا

شعر و فضا آن

فضا در معماری

بافت و شناسه

بافت و شناسه در شعر

بافت و شناسه در معماری

حرکت

حرکت در شعر

فلسفه رنسانس

ادبیات رنسانس

رنسانس در معماری

مکتب رمانتیسم

رمانتیسم در شعر معاصر:شعر نو و نیمایی

رمانتیسم در معماری:معماری ارگانیک

مکتب دادائیسم

مکتب سورئالیسم

دادائیسموسورئالیسم در ادبیات معاصر:شعر موج نو و حجم گرا

دادائیسم و سورئالیسم در معماری:معماری دیکانستراکشن

معماری پرش کیهانی

شعرو ادبیات دو ابزار نیرومند برای طراحی به شمار می‌روند تمامی شیوه‌های ادبی سودمند هستند، اما برای اهداف طراحی خلاق، شعر بر ادبیات رجحان دارد. شعر به مثابه مجموعه‌ای از کلام مکتوب است که رویکردهای جمعی مردم را خلاصه می‌کند و به عنوان بیانگر «یکتایی» ویژه فضا و مکان لازمه هر طرح ملی، منطقه‌ای و محلی است.

قطعات ادبی، مانند «صورت مساله» معماری از اواسط دهه 1970 تا اواخر دهه 1980 مورد توجه بسیاری قرار گرفته بود. آنها از اولویتهای عملی معماری، دست به ساخت گزیده‌هایی زدند که آنها را می‌توان با ارزش هنری‌شان به عنوان قطعات ادبی تلقی کرد.

یکی از عوامل بنیادی مشترک میان شعر و معماری شفافیت است، سبکی است و یا شاید تمام هستی است. شعر و معماری می‌توانند در نور با یکدیگر هم آوا شوند  با ذات نوری خود فاصله‌ها را از میان بردارند و معماری که شاعر فضای شایسته زندگی است. در آزادمنشی، شعر، همنشینی و آمیزش با تلاشهای خلاقانه، الهام‌بخشی و انگیزه‌بخشی را می‌جوید.

فضایی شاعرانه است که با مواد و مصالح ساخت و ساز و تلفیق فضاها حس سیالیت و سبکی را به مراجعه کننده و فضا ببخشد و تصاویر ذهنی و خیال‌انگیز ایجاد کند. انسان با حواس پنجگانه خود با محیط اطراف ارتباط برقرار می‌کند. در بعضی موارد خاطره‌ای ماندگارو تأثیرگذار حاصل ارتباط انسان با محیط اطراف اوست. در طراحی فضای شاعرانه و ادبیانه چنین کیفیتی مطلوب به نظر می‌رسد.

در این تحقیق به بررسی برخی تشابهات بین این دو می پردازیم و پیوستگی بین آنها را مورد مطالعه قرار می دهیم.

مبانی پایه مشترک در ادبیات و معماری

_فضا
 

 فضا جایی است که در آن زندگی می کنیم یا جایی که در خیال خود می پرورانیم. فضا خیال و خیال فضا است . هر چیزی که انسان به آن فکر می کند و یا در خیال خود می پروراند دارای فضایی است . فضا وجود مادی ندارد ولی این قابلیت را دارد که در وجود خود عناصری مادی و یا معنوی را جای دهد . انسان تنها زمانی قادر است حالتی خاص، مثلاً ناراحتی یا خوشحالی را به فردی دیگر منتقل نماید که فضایی غمگین یا شاد ایجاد کرده باشد و این فضا نیز توسط دیگران قابل درک باشد .

باید نکته ای را در اینجا ذکر نمود : « فضا جایی نیست که اشیاء در آن حضور پیدا می کنند بلکه وسیله ای است که به واسطۀ ذات خود زمینه حضور اشیاء را در خود فراهم می سازد . » برای درک این مفهوم کافی است به این نکته توجه داشته باشیم که فضا عنصری غیر مادی است ولی دارای ذاتی خاص ، که می تواند اشیاء را در خود جای دهد . یا می توان به این صورت گفت که این اشیاء نیستند که فضایی را شکل می دهند ، بلکه این ذات فضاست که اشیائی خاص را در خود جای می دهد و به آنها شکل و شمایلی خاص می بخشد .

حال می خواهیم از تعاریف و توضیحات فوق استفاده نماییم و به تعریفی از فضا در شعر و معماری برسیم تا بتوانیم از پس آن شباهتها و تفاوتهای این دو را بررسی کنیم .

فهرست منابع

گزارش تخصصی ادبیات فارسی هشتم باموضوع : نقد و بررسی ساختار کتاب فارسی پایۀ هشتم

اختصاصی از فی موو گزارش تخصصی ادبیات فارسی هشتم باموضوع : نقد و بررسی ساختار کتاب فارسی پایۀ هشتم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

معرفی :

گزارش تخصصی ادبیات فارسی هشتم باموضوع : نقد و بررسی ساختار کتاب فارسی پایۀ هشتم . بصورت ورد و قابل ویرایش - تعداد صفحات 25

فهرست مطالب در زیر آمده است :

فهرست مطالب

چکیده:

کلید واژه ها:

مقدمه:

ساختار کتاب فارسی پایۀ هشتم (دوره اول متوسطه)

ساختار بیرونی:

ساختار درونی (محتوایی):

الف) مهارت های خوانداری

فعالیت ها:

ب) مهارت های نوشتاری

بررسی محتوایی کتاب:

فصل اول: زیبایی آفرینش

درس اول: پیش از این ها

درس دوم: خوب جهان را ببین

فصل دوم: شکفتن

درس سوم: ارمغان ایران

درس چهارم: سفر شکفتن

فصل سوم: سبک زندگی

درس پنجم: راه نیک بختی

درس ششم: آداب نیکان

حکایت(خود شناسی):

درس هفتم: آزادگی

روان خوانی(آقا مهدی):

فصل چهارم: نام ها و یاد ها

درس هشتم: نوجوان با هوش

درس نهم: قلم سحر آمیز

حکایت(نام خوش بو):

درس دهم: پرچم داران

شعر خوانی(ای وطن من):

فصل پنجم: اسلام و انقلاب اسلامی

درس پانزدهم: شیر حق

حکایت(خود شناسی):

درس دوازدهم: ادبیات انقلاب

درس سیزدهم: یاد حسین

روان خوانی(شوق خواندن):

فصل ششم: ادبیات بومی

فصل هفتم: ادبیات جهان

درس شانزدهم: پرندۀ آزادی

درس هفدهم: راه خوشبختی

روان خوانی( آن سوی پنجره):

چند نکته در مورد دانش های زبانی و ادبی:

جدول 1: مقایسه دانش های ادبی کتاب فارسی دوم راهنمایی و هشتم متوسطه

جدول 2: مقایسه دانش زبانی کتاب فارسی دوم راهنمایی و هشتم متوسطه

جدول 3: مقایسه دانش های ادبی کتاب فارسی اول راهنمایی و هفتم متوسطه

جدول 4: مقایسه دانش زبانی کتاب فارسی اول راهنمایی و هفتم متوسطه

گفت و گو:

مهارت های نوشتاری:

شعرخوانی:

شعرخوانی (ای وطن) فصل چهارم:

چند نکته مهم:

نتیجه گیری

منابع:

مقاله روش های نوین در تدریس ادبیات فارسی دوره ابتدایی سال 1385

اختصاصی از فی موو مقاله روش های نوین در تدریس ادبیات فارسی دوره ابتدایی سال 1385 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود مقاله روش های نوین در تدریس ادبیات فارسی دوره ابتدایی . سال 1385(روش های نوین در تدریس ادبیات فارسی دوره ابتدایی چاپ)

نوع فایل : Word 

تعداد صفحات : 14

فهرست و پیشگفتار 

چکیده :

یکی از مشکلات مهم و اساسی در نظام آموزش و پرورش خصوصاٌ در کشور ما، به کار نگرفتن روش های تدریس نوین در آموزش است. به همین سبب کیفیت آموزشی از سطح مطلوب برخوردار نیست و دانش آموزان علاقه زیادی به تحصیل نشان نمی دهند. یکی از دلائل آن عدم آشنایی معلمان با روش های نوین تدریس در ادبیات فارسی است.
پیشرفت روز افزون علوم و تحقیقات گوناگون در حیطه های مختلف حاکی از آن است که اطلاعات بشر روز به روز افزایش می یابد و مطالب جدیدی به دست می آید.امروزه هر فرد بشر ناچار از استفاده یافته های جدید است .
معلم بایدباروشهای مختلف تدریس آشنا باشد و باید بدانددر کدامین موقعیت آموزشی از کدامین روش استفاده نماید. آنچه دراین مقاله خواهد آمد، نگاهی است کوتاه و گذرا به روش های نوین تدریس در ادبیات فارسی ونقد آن سخن به میان خواهد آمد .سپس نتیجه گیری بعمل آمده ودر پایان پیشنهاداتی ارائه می شود .

واژگان کلیدی : روش تدریس - ادبیات – زبان – زبان فارسی – تدریس

مقدمه :
زبان فارسی به عنوان یکی از زبان‌های غنی و کهن دنیا و زبان دوم اسلام، به لحاظ گستره واژگانی و توانایی‌های خود، در ردیف زبان‌های مهم دنیا جای دارد و از ارزش شایانی برای انتقال مفاهیم دوستی و معاونی بلند برخوردار است. زبان فارسی امروز بی‌گمان در ایجاد پیوند دوستی ملل هم جوار و سایر ملت‌ها در تحقق و شکل‌گیری طرح گفت وگوی ملت‌ها و تمدن‌ها نقش بسزایی ایفا می‌کند، و بیش از پیش توانسته است توجه جهانیان را به خود جلب کند و آنها را به اندیشیدن در ایجاد روابط و پیوندهای دوستی با این زبان تشویق کرده است. زبان فارسی که عهده‌دار برقراری ارتباط بین ملل مختلف دنیا شده ، به همین سبب در پیشرفت فرهنگی و هنری در زبان‌های سایر ملل و کشورها تأثیرگذار بوده است.پس اگر از جنبه‌های فرهنگی، ادبی، علمی، و تمدن‌های کهن جهانی به این قضیه بنگریم، ضرورت آموزش زبان وادبیات فارسی محسوس می‌گردد.
هدف های کلی برنامه ی اموزشی زبان فارسی در دوره ی ابتدایی
بحث : روش های نوین تدریس زبان وادبیات فارسی
1- یادگیری از طریق همیاری
مراحل اجرای الگو همیاری
2- شیوه ی نمایشنامه ای (ایفای نقش )
3- شیوه ی بحث گروهی
4- الگوی بدیعه پردازی یا نوآفرینی
5 - الگوی تفکر استقرائی
6- روش یورش مغزی در تدریس انشاء
چهار قاعده اساسی بارش مغزی
1. انتقال ممنوع:
2. اظهار نظر آزاد و بی واسطه:
3. تأکید بر کمیت :
4. تلفیق و بهبود پیشنهادات :
نتیجه
پیشنهادات
منابع وماخذ

دانلود مقاله کامل درباره ادبیات

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله کامل درباره ادبیات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :14

بخشی از متن مقاله

ادبیات

ادبیات یا سخنگان به مجموعه سخن‌های انسانی که در قالب‌های گفتاری، نوشتاری و یا دیگر قالب‌ها مانند قالب الکترونیکی گرد آمده باشند گفته می‌شود. ملت‌ها و تیره‌ها همانگونه که دارای نهادها، مکتب‌های فلسفی یا دوران‌های تاریخی هستند می‌توانند دارای ادبیات نیز باشند. در باور همگانی ادبیات یک تیره یا ملت برای نمونه مجموعه متن‌هایی است که آثار ماندگار و برجسته پیشینیان و همروزگاران آن تیره و ملت را تشکیل می‌دهند. یکی از طبقه‌بندی‌های مشهور و پرکاربرد متن‌های ادبی، طبقه‌بندی دوگانه‌ایست که بر اساس آن متن‌ها به دو گونهٔ اصلی شعر و نثر تقسیم می‌شوند. این طبقه‌بندی سنت دیرینه‌ای در زبان فارسی و ادبیات جهان دارد. سخنوران و فیلسوفان از دیرباز در پی پررنگ کردن خط ظریف میان این دو و ارایهٔ تعریفی فراگیر و تمی‌زدهنده از شعر و نثر بوده‌اند.[ویرایش] ریشه‌شناسی و تعریف

ادب واژه‌ای است معرب از فارسی. [۱] این واژه از دیدگاه واژه‌شناسان به معنی ظرف و حسن تناول آمده‌است. [۲] برخی نیز در فارسی، ادب را به معنی فرهنگ ترجمه کرده‌اند و گفته‌اند که ادب یا فرهنگ همان دانش می‌باشد و با علم فرق چندانی ندارد. [۳]

اما ادب در معنی اصطلاحی آن از دیدگاه ادبای قدیم کمی مختلف است. بعضی آن را فضیلت اخلاقی[۴]، برخی پرهیز از انواع خطاها[۵] و برخی آن را مانند فرشته‌ای دانسته‌اند که صاحبش را از ناشایستی‌ها باز می‌دارد. [۶]

اما علم ادب (ادبیات) یا سخن‌سنجی در دیدگاه پیشینیان اشاره داشته‌است به دانش آشنایی با نظم و نثر از جهت درستی و نادرستی و خوبی و بدی و مراتب آن.[۳] اما برخی ادیب را کسی می‌دانستند که عالم بر علوم نحو، لغت، صرف، معنی، بیان، عروض، قافیه و فروع باشد و برخی خط، قرض‌الشعر، انشا، محاضرات و تاریخ را هم جزو آن‌ها دانسته‌اند. [۶]

یکی از تعریف‌های جامع از علم ادب را احمد هاشمی در کتاب جواهرالادب آورده‌است. وی این علم را شامل چهار رکن دانسته که به این شرح هستند:

۱. قوای فطری و عقلی: که شامل هوش، خیال، حافظه، حس و ذوق می‌شود.

۲. قوانین و اصول نظم و نثر و حسن تألیف و انواع انشا و شعر و فنون سخن‌رانی.

۳. مطالعه‌ی آثار شیواسخنان و پژوهش کامل در جرئیات آن‌ها.

۴. کوشش بسیار در جهت تسلط بر سبک‌های ادبای قدیم و پیروی از زبان‌آوران و شیواسخنان در حل و عقد نظم و نثر. [۷]

واژه‌ی ادبیات بسته به این که چه کسی آن را به کار ببرد معانی متفاوتی می‌یابد. ادبیات را می‌توان برای اشاره به هر نوع مدرک نمادین مانند تصویر نیز استفاده کرد. به بیان بهتر این اصطلاح را می‌توان برای اشاره به هر نوع مجموعه‌ای از حروف استفاده کرد. امام جعفر صادق فیلسوف و دانشمند مسلمان، ادبیات را به این شکل توصیف کرده‌است: «ادبیات، لباسی است که شخص بر تن گفته‌ها و نوشته‌های خویش می‌کند تا آن را زیباتر جلوه دهد». او می‌افزاید که ادبیات برشی از زندگی است که به آن معنا و جهت داده و بر اساس دید مخاطب تفسیری هنری از جهان را ارائه می‌دهد. بارها رخ داده‌است که متونی که ادبیات را می‌سازند این مرزها را شکسته‌اند. رومان جاکوبسون که یک فرمالیست روسی است ادبیات را «خشونتی سازمان‌یافته بر علیه گفتار عادی» توصیف می‌کند و به این شکل می‌خواهد انحراف ادبیات از ساختار محاوره‌ای و روزمره از کاربرد واژه‌ها را نشان دهد. داستان‌های مصور، ابرمتن‌ها و نقاشی‌های غارها هر کدام در زمان خود مرزهای ادبیات را گسترش بیشتری داده‌اند.

مردم غالباً بین ادبیات و آثار مکتوب دیگر تفاوت قائل می‌شوند. اصطلاحات «تخیل ادبی» و «شایستگی ادبی» غالباً به منظور تشخیص آثار ادبی از یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند. مثلاً تقریباً تمام انسان‌های باسواد دنیا آثار چارلز دیکنز را در زمره‌ی «ادبیات» تلقی می‌کنند در حالی که برخی از منتقدین، آثار جفری آرچر را شایسته‌ی گنجانده شدن تحت عنوان «ادبیات انگلیسی» نمی‌دانند. گاهی اوقات ممکن است منتقدان برخی از آثار را به دلایلی همچون سطح پایین دستور زبان و نحو، داشتن خط داستانی باورنکردنی یا گسیخته و یا داشتن شخصیت‌های متناقض یا غیرقابل‌باور از زمره‌ی آثار ادبی حذف کنند.

  تاریخچه

یکی از کهن‌ترین آثار ادبی شناخته شده در جهان، حماسه‌ی گیلگمش است. این اثر ادبی که تاریخ نگارش آن را سال ۲۷۰۰ پیش از میلاد می‌دانند موضوعاتی چون قهرمانی، دوستی، شکست و جستجو به دنبال زندگی ابدی را شامل می‌شود. در هر دوره‌ی تاریخی یکی از گونه‌های ادبیات برجسته می‌شود. نخستین آثار ادبی بیشتر دارای جنبه‌های پیدا و پنهان مذهبی یا تعلیمی بودند. ریشه‌ی ادبیات اخلاقی نیز همین منابع هستند. سرشت نامتعارف آثار رومانتیک پس از قرون وسطی رشد پیدا کرد در حالی که عصر روشنگری باعث بروز حماسه‌های ملی و آثار فلسفی شد. رومانتیسم بر ادبیات عامیانه و مسائل عاطفی تأکید می‌کرد و به این گونه بود که در سده ۱۹ میلادی راه را برای ظهور رئالیسم و ناتورالیسم که در پی کشف مصادیق واقعیت بودند باز کرد. سده ۲۰ میلادی نیاز به سمبولیسم یا بینش روانی در توصیف و توسعه شخصیت را با خود آورد.

شعر

شعر (چامه) سخنی است موزون که دارای نظم و قافیه باشد، اگر چه برخی، قافیه را از شرایط شعر نمی‌دانند. شعر به شدت بر تشبیه ادبی، مراعات نظیر و استعاره تأکید دارد؛ وزن اشعار ممکن است شامل الگویی از تکیه‌ها (وزن تکیه‌ای) یا الگویی از هجاهای ناهم‌طول بوده (وزن عروضی) و یا از قافیه استفاده نکند. به سادگی نمی‌توان شاعری (چامه‌سرایی) را توصیف کرد. با این حال به طور کلی شعرسرایی به عنوان یک گونه‌ی ادبی استفاده‌ی زیادی از مشخصات شکلی نوشتاری و گفتاری واژه‌ها مستقل از معنی آن‌ها می‌کند. وزن، بر هجاها و ریتم کلام وابسته است؛ قافیه و واج‌آرایی وابسته به صدای واژه‌ها هستند.

احتمالاً شعر کهن‌تر از دیگر قالب‌های ادبی است: نخستین نمونه‌های ادبی شناخته‌شده حماسه‌ی سومری گیلگمش (۲۷۰۰ پیش از میلاد)، بخش‌هایی از انجیل، آثار به جا مانده از هومر (مانند ایلیاد و اودیسه) و حماسه‌های هندی رامایانا و مهابهاراتا هستند. در فرهنگ‌هایی که بیشتر بر سنت‌های شفاهی تأکید دارند مشخصات شکلی شعر غالباً کارکرد یادآوری دارند. برخی از متون مهم مانند متون حقوقی، اخلاقی یا نسب‌نامه‌ها نیز ممکن بود در ابتدا به شکل نظم سروده می‌شدند.

برخی از گونه‌های شعر از اشکال خاصی مانند هایکو یا غزل استفاده می‌کنند. یک قطعه هایکوی سنتی که به زبان ژاپنی نوشته شده باشد به احتمال زیاد به نوعی به طبیعت ربط دارد و شامل هفده اونجی (هجا) است و در سه خط و گروه‌های پنج، هفت و پنج‌تایی تقسیم شده و دارای یک کیگو (واژه‌ای نشانگر فصل سال) است.

زبان و سنت، برخی هنجارها را دیکته می‌کنند: شعر فارسی همیشه وزن دارد، شعر یونانی به ندرت دارای وزن است، شعر فرانسوی و ایتالیایی غالباً وزن دارند و شعر انگلیسی و آلمانی را می‌توان به هر دو شیوه سرود. در برخی زبان‌ها از جملات دراز و در برخی از جملات کوتاه استفاده می‌شود. برخی از این قراردادها به دلیل آسانی گنجاندن واژگان و قواعد یک زبان خاص در ساختارهای شعری است. برای مثال برخی از زبان‌ها نسبت به دیگر زبان‌ها دارای واژگان موزون‌تری هستند و یا دارای واژگان بلندتری هستند. برخی از قراردهای ساختاری در نتیجه‌ی رخدادهای تاریخی به وجود آمده‌اند به این شکل که بسیاری از گویشوران یک زبان، شعر خوب را با کارهای یک شاعر زبردست یا مردمی مقایسه کنند.

آثاری که برای تئاتر نوشته می‌شدند به طور سنتی در منظوم بودند. امروزه به جز اپرا و نمایش‌های موزیکال، دیگر آثار به ندرت به زبان شعر اجرا می‌شوند. با این حال ممکن است برخی ادعا کنند که حتی امروز نیز زبان نمایشی، ذاتاً شاعرانه‌است.

در سال‌های اخیر شعر دیجیتال نیز رشد پیدا کرده و از امکانات هنری، مصنوعی و انتشاراتی رسانه‌های دیجیتال استفاده می‌کند.

نثر

نثر نوعی نگارش است که به هیچ گونه ساختار شکلی (به جز دستور زبان ساده) پایبند نیست؛ در متون منثور، اجباری در زیبا گفتن یا استفاده از واژگان زیبا وجود ندارد. با این حال نثر را نیز می‌توان به شکل زیبا نوشت، اما در این گونه‌ی ادبی از شکل ظاهری واژه‌ها (وزن یا واج‌آرایی) استفاده‌ی کمتری می‌شود و به جای آن‌ها از سبک، جایگذاری یا گنجاندن تصویر سود برده می‌شود. با این وجود نمی‌توان به دقت تمایز نثر با شعر را مشخص کرد. برای مثال در سجع که خود نوعی نثر است، در پایان دو جمله که به دنبال هم می‌آیند باید دو واژه‌ی یکسان یا هم‌وزن آورده شود. این حالت، نوعی وزن و زیبایی شاعرانه به متن منثور می‌دهد.

متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

دانلود فایل