لینک پرداخت و دانلود "پایین مطلب:
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحه: 55
فهرست مطالب:
آنغوزه Ferula Assa-foetidalo
خواص درمانی:
صور دارویی:
محل رویش:
فرانسه:Gomme seraphique , Sagapenum
ایتالیایی:Serapino, sagapeno
آلمانی:Sagapen, gummi
عربی:سکنبینج (sakbinag)
آنغوزه:
روش تهیه آنغوزه مصفی:
تهیه گرد آنغوزه:
حب آنغوزه:
شیر آنغوزه:
تنقیه انغوزه:
تنطور آنغوزه:
بادام:Armeniaca vulgaris
صور داروئی
بادام:
خواص –کاربرد بادام شیرین
خواص و کاربرد بادام تلخ
بادام:
استبرق: calotropis gigantean Ait
استبرق :
شاه پسند:verbena officinalist
حمام برگ شاه پسند وحشی
شاه پسند وحشی
ریشه خنمی
گل verbascum Thapsus
شاه پسند:
پیاز:
مارچوبه : Asparagus officinalis L.
تهیه شربت از شاخه های جوان مارچوبه
قسمتی از متن:
- پیاز:
ترکیبات شیمیایی:
پیاز دارای اسانسی است که بر اثر پختن از بین می رود . اثر درمانی آن نیز مربوط به ترکیبات گوگرد دار و ویتامین های آن است،به علاوه پیاز دارای نوعی انسولین گیاهی به نام گلوکوکینین Glucokinine به مقدار 10 تا 11 درصد قند غیر قابل تبلور،ساکارزیا مالتوز،اسید سیتریک ،فسفات کلسیم،صمغ،املاح سدیم و پتاسیم،اینولین،کوئرستین Quercetine، موم و برگ گیاه دارای مقداری قند و آنزیم های مختلف مانند آمیلاز،دکستریناز،مالتاز و امولسین است.
خواص درمانی
پیاز غذای سالمی است که تقریبا غالب اختصاصات سیر را به وضع مشابه دارد مانند آنکه محرک ،مدر،ضداسکوربوت(به علت داشتن ویتامین C فراوان) ،ضد کرم،معالج بیماری قند و در استعمال خارج اثر ضد عفونی کننده (میکروب کش) دارد. مصرف درمانی پیاز نیز بر حسب آنکه خام یا پخته باشد با یکدیگر متفاوت است. پیازهای شیرین و دارای طعم ملایم،در بعضی نواحی غذای اهالی را تشکیل می دهد . نوع تند آن بیشتر برای مصارف درمانی اختصاص داده می شود و یا به صورت پخته در اغذیه مصرف می گردد.
پیاز خام:
برای کسانی که معده فعال و سالم داشته باشند غذای بسیار مناسبی است ولی طبق نظر cazin اگر حساسیت در مقابل مصرف پیاز در بین باشد و یا افرادی سابقه خونروی و یا ناراحتی های پوستی نظیر سودا و غیره داشته باشند بهتر است از مصرف آن خودداری گردد.اگر پیاز به ملایمت پخته شود و به آن تدریجا کره افزوده گردد،در رفع یبوست و نفخ می تواند مفید باشد و حتی معتقد اند که پیاز پخته می تواند حالات عصبی را کاهش دهد و تصلب شرائین را درمان کند .پیاز خام فعالیت معدی را زیاد می کند ولی در عین حال اسیدیته شیره معده را نیز بالا می برد .در نتیجه در مواردی که اسیدیته شیره معدی کم باشد ،مفید واقع می گردد در فیر این صورت و همچنین در مواردی که شخص،مبتلا به pyrosis باشد که ترشحات معده بالا آمده ایجاد ناراحتی و سوزش در لوله مری می نماید و یا در کسانی که مرتبا آروغ می زنند و یا ناراحتی های پوستی دارند از خردن آن باید خودداری شود.
پیاز اثر مدر دارد و چون این خاصیت آن مربوط به عمل دیاستازها مخصوصا اکسیدازها می باشد،از این جهت یا باید به حالت خام مصرف گردد و یا خیلی سطحی پخته شده باشد .یک دوره درمانی پیاز می تواند آب آوردن انساج،خیز عمومی بدن ،استسقاء و حتی رماتیسم را تا حدی معالجه کند مشروط بر آنکه ناراحتی های کبدی و حالات التهابی وجود نداشته باشد.
- Bohn ، شیره پیاز را از داروهای دفع کننده سنگ کلیه ذکر نموده و این خاصیت پیاز را در سال 1937 به همه اعلام داشت.مصرف پیاز،آلبومن ادرار را کاهش می دهد. تشمع و سرطان کبدی ،ورم ماهیچه دل و ذات الجنب را از وضع و خیم خارج می سازد . بررسی های دیگر نشان داد که در بیماری Anasarque که مایع (سروزیته) در بافت زیر جلدی جمع می گردد ،اگر به بیمار اختصاصاَ پیاز خام داده شود و به عنوان غذا نیز ،سوپ آن با شیر تجویز گردد. این بیماری حتی اگر منشاء آن Mal de Bright
باشد معالجه می شود (serre).
پیاز پخته:
نرم کننده و برطرف کننده ناراحتی های عادی سینه است . با پختن ورقه های نازک پیاز در شیر ،می توان از آن ، جهت رفع دل درد ها (coliques) و به طور کلی احساس ناراحتی در شکم استفاده به عمل آورد . جوشانده پیاز در عسل جهت رفع عارضه عدم دفع ادرار توصیه گردیده است (seb وkniepp) .
مصرف مداوم پیاز پخته در عین حال که ترشحات دستگاه هضم را منظم می کند اشتها را زیاد و ناراحتی های ناشی از نفخ و دل درد را درمان می نماید.برای رفع نفخ تنطور پیاز به مقدار 10 تا 15 قطره و 2 تا 3 بار در روز ،مفیدتر از سایر صور داروئی آن ذکر شده است. در نزله های برونش و حبابهای ریوی،پیاز اثر درمانی در هر 2 حالت حاد و مزمن دارد به علاوه آنژین و سرفه را معالجه می کند.
شربت پیاز به طور محسوس اثر مفید در رفع دردهای عصبی ظاهر می سازد
(Eckstein و Flamm ) .
بررسی های جیدی نشان داد که پیاز اثر کم کننده فشار خون دارد به طوری که توسط
Janot و Laurin در سال 1930 بر روی سگ آزمایش گردیده ،قطعیت آن به اثبات رسیده است یعنی در واقع پیاز مقدار درصد قند خون را پایین می آورد.
در استعمال خارج ،له شده پیاز از قدیم الایام جهت رفع حبس البول (عدم دفع ادرار) در زیر شکم اثر داده میشد. شیره پیاز اثر بسیار خوب در تسکین ناراحتی های ناشی از بریدگی ها دارد(W. Bohn) . ضماد پیاز خام له شده،اگر در ناحیه پیشانی قرار داده شود ،سردرد و سردردهای یک طرفه (Migraine ) را کمی مرتفع می سازد . با قرار دادن پیاز نیمه پخته در محل سوختگی ها و بواسیر،اثر آرام کننده ظاهر می گردد و اگر به حالت گرم در اطراف گردن اثر داده شود ،درد گلو را تسکین می دهد.
پیاز پخته شده در درون خاکستر گرم،اگر بر روی آبسه قرار گیرد و یا بر روی دمل اثر داده شود ،موجب سر باز کردن آنها خواهد شد . مخلوط آن با چربی پرندگان باعث درمان سرمازدگی و خراشهای سطحی بدن می گردد. جوشانده پیاز برای پانسمان زخمهای چرکین بسیار خوب است. پنبه آلوده به شیره تازه پیاز اگر در مجرای گوش قرار داده شود، ناراحتی ناشی از احساس صداهای مبهم در گوش را برطرف می کند به علاوه اگر در محل گزش زنبور یا زنبور عسل قرار گیرد،درد را به طور محسوس تسکین می دهد.
پیاز اثر مفید در رفع چین و چروک صورت ظاهر می کند. برای این کار تعداد 3 عدد پیاز را با هموزن آن پیاز نوعی سوسن به نام arnicola Hymeroca ، رنده نموده مقدار 30 گرم موم سفید به آن می افزایند و ظرف سفالین محتوی مخلوط مذکور را با گرمای ملایم حرارت می دهند تا موم به خوبی ذوب شود بعدا مخلوط را با یک قاشق چوبی بهم می زنند و خاتمتاَ پس از دور کردن ظرف از گرما آنرا به حال خود باقی می گذارند تا سرد شود. این پماد را باید در ظرف دیگر وارد کرده دهانه آن را مسدود نمود و در مواقع ضروری یعنی هنگام صبح و شب بر روی پوست صورت اثر داد و پس از 5 تا 10 دقیقه ،صورت را با پارچه تمیز پاک کرد (ouensanga Ch.) .
صور داروئی
جوشانده 150 گرم پیاز در یک لیتر آب که بدان عسل افزوده باشند – شربت پیاز که از 100 گرم پیاز خام ، 400 گرم آب و 400 گرم قند تهیه میشود – الکلاتور پیاز که به مقدار مساوی از پیاز تازه و الکل 90 درجه تهیه می شود به مقدار 14 تا 40 گرم – شراب پیاز که به طریقه زیر تهیه می شود به مقدار 60 تا 120 گرم یا به طور متوسط به مقدار 3 قاشق سوپخوری در صبح و عصر.
شراب پیاز به طریق زیر تهیه می شود:
پیاز له شده 200 گرم
عسل سفید 100 گرم
شراب سفید به مقدار کافی تا یک لیتر
ابتدا پیاز له شده را به مدت 10 روز در شراب سفید قرار می دهند سپس آن را صاف کرده عسل به آن می افزایند.
تحقیق گیاهان دارویی
نویسندگان: افشین آزموده میشامندانی ، شمس اله عبداله پور ، حسین نوید و محمد مقدم واحد
